ترنم جان در زیارت اماکن متبرکه

در عرف تشیع مراد از امامزاده، فرزندان یا فرزندزادگان ائمه اطهار(ع) است و اصطلاحاً به مدفن و مزار متبرك آنان و بزرگان سادات كه در سراسر شهرها و روستاهای ایران پراكنده است، اطلاق می شود. مهاجرت سادات حسنی و حسینی به نقاط امن سرزمین های شرقی اسلامی از همان صدر اسلام آغاز شد.
هركدام از ما در اطراف محل زندگی مان با امام زادگان زیادی مواجه شده ایم. اگر به مسافرتی نیز برویم در مسیر راه، ده ها امامزاده مشاهده می كنیم. در مسیرهای سخت گذر، بالای كوه، در روستاهای كوچك و بسیاری جاهای باورنكردنی، مقبره هایی به نام امامزاده مشاهده می كنیم. این مكان ها كه اكثراً مقبره فرزندان و نوادگان ائمه معصومین است، كاركرد و نقش فراوانی در زندگی اجتماعی ما ایرانیان ایفا كرده اند.
در بیشتر روستاها، دركنار امامزاده، قبرستان روستا نیز بنا شده است. فعالیت های جمعی روستا، اعیاد و عزاداری ها بخصوص عزاداری روز عاشورا از امامزاده آغاز می شود و یا درآن پایان می یابد. بسیاری از مریض ها، حاجتمندان و... برای امامزاده نذر و نیاز می كنند و حاجات خویش را از امامزاده طلب می كنند. در یك كلام امام زاده ها هویت خاصی در مذهب شیعه دارند كه در دیگر جوامع اسلامی دیده نمی شود.
در استان خوزستان هم صدها امامزاده در گوشه و كنار وجوددارد كه سالانه پذیرای میلیونها زائر است. گزارش پیش رو نگاهی دارد به برخی امامزاده های مشهور خوزستان در شهرهای مختلف.
● امامزاده حیدر(ع)
در شهرستان بهبهان بقعه متبركه امامزاده حیدر(ع) معروف به «آقای پیرحیدر» از فرزندان موسی بن جعفر(ع) قراردارد. آقا پیرحیدر در سنه ۲۲۰ هجری به همراه حضرت احمدبن موسی الكاظم(ع) معروف به شاه چراغ از مدینه منوره به ایران هجرت كرد. بعد از جنگ و درگیری و پراكنده شدن لشكر آن حضرت، به قریه كوشك دشت آمد. كفار امامزاده حیدر(ع) را تعقیب و باردیگر دركنار رودخانه خشك (آب خروار) جنگ سختی میان آنان درگرفت.
پس ازآن دشمن از تعقیب وی دست كشید و ایشان خسته از جنگ به باغی وارد شد كه باغبان این باغ امامزاده عظیم الشأن را كه درحال استراحت بود به شهادت رساند. مرقد این بزرگوار در مركز شهر بهبهان واقع است.
بقاع متبركه دیگری در بهبهان وجود دارد كه ازجمله می توان به امامزاده اباذر(ع) در منطقه زیدون، امامزاده علی(ع) از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) در ۳ كیلومتری شمال شرقی بهبهان و امامزاده شاه میرعلی حسین (ع) از فرزندان امام هفتم واقع در خیابان شهید جوانمهری این شهرستان اشاره كرد.
● حرم مطهر حضرت محمدبن موسی الكاظم (ع)
حضرت محمد بن موسی الكاظم (ع) معروف به سبز قبا (ع) از برادران امام رضا (ع) است كه در زمان خلافت ظالمانه هارون الرشید عباسی به سبب ظلم و جور حكومت و به منظور تبلیغ و ترویج دین اسلام از وطن خود هجرت كرد. محدث كبیره سید نعمت الله جزایری در احوالات ایشان می نویسد: آن بزرگوار بیشتر شب را به عبادت و نماز سپری می كرد و روزها شغل ایشان آب دادن به مردم بود كه از بركت آن آب امراض و بیماری ها از مردم رفع می شد. محمد بن موسی الكاظم (ع) از آن جهت به سبز قبا معروف است كه همیشه لباسی سبز بر تن داشت. هم اكنون مرقد مطهر ایشان در مركز شهر دزفول واقع شده است.
از دیگر اماكن متبركه در دزفول را می توان بقعه متبركه محمدبن جعفر طیار (ع) واقع در ۵ كیلومتری جنوب دزفول، بقعه متبركه ابراهیم و عقیل (ع) معروف به (علی مالك) در كنار پل قدیم دزفول و بقعه متبركه احمد بن موسی كاظم (ع) معروف به (شاهزاده احمد(ع)) واقع در بخش الوار گرمسیری نام برد.
● آستان متبركه دانیال نبی(ع)
حضرت دانیال (ع) از پیامبران بزرگ الهی ملقب به (نبی الله) فرزند یوحنا و از نسل حضرت داوود (ع) است. آن پیامبر گرامی در جوانی به دست سپاهیان بخت النصر اسیر و با گروهی از قومش به بابل فرستاده شد و چون از سجده كردن بر فرمانروای بابل امتناع كرد، وی را در میان شیرهای درنده انداختند. اما او از میان آن حیوانات درنده سالم بیرون آمد.
حضرت دانیال نبی (ع) در ۸۰ سالگی در شهر شوش دارفانی را وداع گفت و پس از ورود سپاه اسلام به ایران حضرت علی (ع) دستور فرمودند، پیكر مطهر دانیال نبی (ع) را كه تا آن زمان در اتاقی مهر و موم شده نگهداری كرده بودند، براساس موازین شرع اسلام دفن كنند و در باب فضیلت زیارت ایشان فرمودند: «هركس برادرم دانیال نبی (ع) را زیارت كند مرا زیارت كرده است. بارگاه این پیامبر گرامی در خیابان امام خمینی (ره) شوش قرار دارد.
از دیگر اماكن متبركه در این شهر می توان به بقعه متبركه عبدالله ابن علی ابن علی (ع) و دعبل خزاعی واقع در خیابان شهید دانش، بقعه متبركه شچاخ واقع در ۱۲ كیلومتری جنوب غربی شوش و بقعه مباركه قاسم ابن عباس موسی الكاظم (ع) معروف به تاج العارفین واقع در ۱۰ كیلومتری جاده شوش به اندیمشك اشاره كرد.
● بقعه متبركه رود بند
سید سلطانعلی سیاهپوش ملقب به «رودبند» نسب شریفش با ۲۲ واسطه به امام موسی كاظم (ع) می رسد. سلطان سیدعلی مدتی در اردبیل بوده و سپس به كاظمین هجرت می كند و از آنجا برای فرمانی كه در خواب دریافت كرده بود، به قلعه دزفول رفته و دركنار رودخانه اقامت می گزیند. بقعه این سید جلیل القدر در شمال غربی دزفول و مشرف به رودخانه «دز» قرار دارد.
از بقاع متبركه دیگر در این شهر بقعه محمدبن جعفر طیار (ع)، بقعه ابراهیم و عقیل (ع) معروف به «علی مالك» و بقعه احمدبن موسی كاظم (ع) معروف به شاهزاده احمد (ع) است.
● بقعه امامزاده عبدالله (ع)
حضرت امامزاده عبدالله (ع) از بزرگان سادات علوی و از نوادگان امام سجاد (ع) است كه لقب ایشان همانند پدر بزرگوارشان (زین العابدین) بوده است. آن حضرت دراواخر عمر شریفشان از مدینه به اهواز هجرت كرد و سپس در شهر شوشتر اقامت گزید. مردم آن دیار به خاطر سیرت نیكوی آن حضرت به وی ارادت خاصی پیدا كردند. آن حضرت در سال ۲۴۶ هجری به دستور متوكل عباسی و به دست والی شوشتر به شهادت رسید.
مرقد مطهر ایشان كه میعادگاه عاشقان خاندان عصمت و طهارت (ع) است در خیابان طالقانی برفراز تپه ای واقع شده است. از دیگر اماكن متبركه در این شهر می توان به بقعه متبركه مقام صاحب الزمان (عج) و مقام ابوالفضل العباس (ع) واقع در خیابان امام خمینی(ره) این شهر اشاره كرد.
● بقعه متبركه علی بن مهزیار اهوازی(ع)
علی فرزند مهزیار، یكی از فقهای بزرگ و دانشمند شیعه بود كه علاوه بر روحانی بودن در سیاست نیز صاحب نظر بود و اداره قسمتی از امور اقتصادی و سیاسی منطقه را برعهده داشته است. وی از اصیل زادگان اهوازی بود كه به خانواده علوی عشق می ورزید و همواره از پشتیبانی این خانواده دریغ نكرده است. علاوه بر مقام علمی، وی از شخصیت های مورداعتماد و از وكلای رسمی امام جواد(ع) بود كه مقام و منزلت آن بزرگوار در نامه ای كه حضرت امام تقی(ع) خطاب به او می نویسد، مشخص می شود.
● بقعه سیدمحمد
سیدمحمد یكی از فرزندان امام موسی كاظم(ع) است كه مرقد پاكش در شمال شوشترمشرف به رودخانه كارون واقع شده است. ارتفاع بقعه از سطح دریا درحدود ۱۸ متر است كه برروی یك تخته سنگ قرار دارد. ساختمان بقعه در زمان وزارت معتمدالدوله در حدود سال ۱۲۷۰ هجری بنا شد و فاصله بقعه از مركز شهرستان حدود ۴ كیلومتر و دارای جاده آسفالته است.

مجتبی گهستونی

منبع : روزنامه ایران