دموکراسی، هدف اصلی

پاکستان این روزها در ناآرامی و آشوب به سر می برد. اعتراض وکلا و حقوقدانان این کشور در اعتراض به برکناری غیرقانونی رئیس دیوان عالی پاکستان در ماه مارس چند روزی است که به اعلام مخالفت عمومی علیه پرویز مشرف حاکم نظامی این کشور تبدیل شده است.
در هفته گذشته کراچی پرجمعیت ترین شهر پاکستان صحنه درگیری وحشیانه نظامیان دولت مشرف و حامیان قاضی افتخارمحمد چوهدری رئیس برکنار شده دیوان عالی پاکستان بود. چوهدری هم در تظاهرات مردم کراچی بر ضد دولت حضور داشت و مطمئناً یکی از دلایل برآشفته شدن بیشتر خشم تظاهرکنندگان بود. در این تظاهرات چهل نفر کشته شدند. پس از آن هم سیدمحمدرضا یکی از قاضیان دیوان عالی پاکستان که رابطه نزدیکی هم با چوهدری داشت به ضرب گلوله فردی ناشناس کشته شد.
در میان نگرانی هایی که در مورد تصمیم احتمالی رئیس جمهور پاکستان برای تشدید قوانین نظامی وجود دارد یعنی همان کاری که دیگر دیکتاتورها در چنین موقعیت هایی انجام می دهند، پرویز مشرف در میان جمعی از هوادارانش آن هم در پوشش اقدامات شدید امنیتی حاضر شد و باز هم اعلام کرد اتفاقاتی که این روزها می افتد خواست او نبوده است.
طی هشت سالی که مشرف رهبری پاکستان را برعهده دارد تاکنون چنین موج مخالفتی با او در کشورش شکل نگرفته بود. مشرف در اغلب این سال ها یکی از حامیان نزدیک امریکا در مبارزه با تروریسم بوده است.
پاکستانی ها البته دلایل دیگری هم برای نارضایتی و مخالفت با وضعیت فعلی خود دارند. با اینکه امریکا کمک زیادی به رشد تولید ناخالص داخلی پاکستان کرده است اما هنوز سطح زندگی مردم عادی پاکستان تغییری نکرده است. آموزش های پایه ای همچنان رویای درصدی از جمعیت این کشور است. توجه به مسائل بهداشتی و سلامتی روزبه روز کمتر می شود.
رسانه ها اغلب به تمجید از دولت می پردازند و روزنامه نگاران مخالف هم به راحتی کشته می شوند. البته این تنها روزنامه نگاران نیستند که جان خود را به راحتی در این کشور از دست می دهند، وزیر آموزش و پرورش و حتی یک مربی کریکت هم چندی پیش توسط نیروهای نظامی پاکستان کشته شدند.
البته اعتراض های اخیر مردم پاکستان در مورد سطح پایین زندگی شان نیست بلکه آنها برای دستیابی به هدفی بالاتر به خیابان ها ریخته اند. آنها می خواهند حرمت و تقدس قانون اساسی کشورشان حفظ شود. چیزی که آشکارا توسط دولت مشرف مورد تاراج و بی احترامی قرار گرفته است.
پایه این اعتراض ها را حقوقدانان و روشنفکرانی طرح ریزی کرده اند که هسته اصلی طبقه متوسط مردم پاکستان را شامل می شوند. آنها سال ها شاهد بی اعتنایی مشرف به قوانین قضایی کشورشان بودند و حال بهترین فرصت را برای اعلام اعتراض خود پیدا کرده اند.
حقوقدانان و روشنفکران پاکستانی طی دو ماه گذشته شانه به شانه مردم عادی این کشور در شهرهای مهم از راولپندی و حیدرآباد گرفته تا کویته در غرب این کشور در خیابان ها حضور یافتند و حتی اقدامات گسترده امنیتی دولت مشرف هم مانع از این اتحاد و همبستگی آنها نشده است. جنبش دموکراسی خواهی پاکستان امیدوار است انتخابات ماه اکتبر پایانی باشد برای حکومت دیکتاتوری پرویز مشرف.
پاکستانی ها نمی خواهند تجربه تلخ انتخابات سال ۲۰۰۲ تکرار شود. در آن انتخابات مشرف ادعا کرد که حدود ۹۰ درصد آرا را به خود اختصاص داده است. اما اعتراض ها و مخالفت های اخیر این امید را در میان مردم پاکستان ایجاد کرده است که در انتخابات ماه اکتبر بتوانند رهبر واقعی خود را انتخاب کنند. البته همه چیز به واشنگتن بستگی دارد. کاخ سفید در قبال خشونت های اخیر پاکستان تنها به یک ابراز دلسوزی اکتفا کرد و حتی هیچ بیانیه رسمی در این مورد صادر نکرد.
امریکا باید این نکته را درک کند که برقراری آزادی و دموکراسی در پاکستان به نفع منافعش در خاورمیانه است. آیا وجود دموکراسی در پاکستان چیزی نیست که امریکا برای جهان اسلام می خواهد؟
این اتفاق اثر بسیار بزرگی بر منطقه خواهد گذاشت و امریکا هم می تواند تعداد دوستان خود در پاکستان را که در حال حاضر تنها به پرویز مشرف محدود شده افزایش دهد. تقریباً تمام ۱۶۰ میلیون نفری که در پاکستان زندگی می کنند خواستار زندگی راحت و آزاد در کشور خود و در صحنه بین المللی هستند.

منبع: اینترنشنال هرالدتریبون
ترجمه: آرش فرح زاد

منبع : روزنامه شرق