پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

پاسخ نیازهایم نزد توست


پاسخ نیازهایم نزد توست
رشد كودك تحت تأثیر تجربیات ابتدایی زندگی آنهاست و والدین در این میان بیشترین تأثیر را در زندگی او دارند. كودك آسیب پذیر، بی دفاع و وابسته به والدین است. از ابتدای تولد نیازمند غذا، محبت و آرامش است.
اگر به نیازهای او پاسخ داده شود درك می كند كه اگر گرسنه شد كسی هست او را تغذیه كند، اگر جایش را خیس كرد كهنه اش تعویض خواهد شد، اگر خسته شد او را می خوابانند و اگر احساس بدی پیدا كرد او را در آغوش می گیرند و به آرامش خواهد رسید. پاسخ به موقع به نیازهای كودك به او می آموزد وارد دنیایی شده كه در آن همه چیز دارای نظم است.
نوزادان برای آزار دادن شما گریه نمی كنند آنها قصد مبارزه كردن با شما را هم ندارند. تنها از راه گریه كردن است كه می توانند بگویند در آن لحظه نیازی دارند.
تحقیقات نشان می دهد اگر در شش ماه اول تولد به نیازهای كودك پاسخ داده شود، در شش ماه دوم زندگی كمتر گریه خواهد كرد.اگر نوزاد گریه می كند، یا گرسنه است یا جایش را خیس كرده و یا دردی را در بدنش احساس می كند. مهم ترین كاری كه شما می توانید انجام دهید این است كه با محبت به او پاسخ دهید.
● ۸ تا ۹ ماهگی
كودك در سن ۸ تا ۹ ماهگی دارای انرژی بیشتری می شود و حس كنجكاوی او افزایش می یابد. در این سن به كاوش محیط اطراف می پردازد. با خزیدن به اطراف در موقعیت های خطرناكی قرار می گیرد.
وسایل را لمس می كند، حركت می دهد و سعی می كند از طریق زبان اطلاعات خود را كامل كند. او در حال آموزش است و این دوران پرهیجانی است. می خواهد علت محدودیت ها را بفهمد. شكستن محدودیت ها را به عنوان بدرفتاری كودك تلقی نكنید. این كار فقط كنجكاوی است. مانع فعالیتهای اكتشافی این كوچولو نشوید. او به شناختن محیط عشق می ورزد. مهم ترین وظیفه شما این است كه از امنیت محیط كودك اطمینان داشته باشید. هر مكانی را كه كودك برای سركشی انتخاب می كند پاكسازی كنید، وسایل خطرناك، داروها، وسایل شكستنگی و ابزار برنده را از دسترس او خارج كنید.
● ۹ تا ۱۲ ماهگی
كودكان محدوده ها را آزمایش می كنند و مشتاقند بدانند تا كجا می توانند پیش بروند. در این سن كودك راه می رود و از این كار لذت می برد. با راه رفتن محدوده بیشتری را برای اكتشاف در اختیار می گیرد.در مواقع خطر مخالفت خودتان را نشان دهید. نیازی به خشونت نیست. كافی است چهره شما تغییر حالت داده و به ملایمت بگویید «نه، این خطر دارد.» عكس العمل شما وسایل خطرناك را به او معرفی می كند. در چنین مواقعی بهتر است بلافاصله او را از محل خارج كرده به محل دیگر با جذابیت جدید وارد كنید. در این سن به راحتی می توان حواس كودك را پرت كرد و توجه او را به شیئی دیگری معطوف نمود.
● یك تا دو سالگی
در این سن كودك تقریباً مستقل شده است. دیگر مطیع و حرف شنو نیست. انجام كارهای روزانه از قبیل تعویض لباس، مسواك زدن، شستن دستها قبل از غذا و رفتن به تختخواب در ساعات استراحت همراه با كشمكش و درگیری خواهد بود.
▪ ساعت خواب
دعوت كودك به خوابیدن در ساعت مشخص برای او دعوت به مبارزه به حساب می آید. بهترین روش برای فرستادن كودك به تختخواب، رساندن كودك به احساس نیاز به خواب است.
فعالیت بدنی قبل از خواب باعث ایجاد هیجان بیشتر در كودك خواهد شد. تماشای تلویزیون و فیلم های ویدئویی نیز از جمله این عوامل مهیج هستند.
اگر كودك قبل از خواب ساعات همراه با آرامشی را داشته باشد و این ایجاد آرامش هر شب در ساعت مشخصی اتفاق بیفتد، احساس نیاز به خواب در كودك به شكل منظم پدید می آید. در واقع زمان خواب، زمانی كیفی است. برای رسیدن به این زمان، برایش قصه بگویید، كتاب بخوانید و به آرامی آوازی را زمزمه كنید. این زمان بهترین فرصت برای درآغوش گرفتن كودك است.
▪ زمان صرف غذا
اگر كودك تمایلی به خوردن غذا ندارد، به زور متوسل نشوید، داد و فریاد نكنید. شاید گرسنه نیست یا این غذا را دوست ندارد. زائقه كودك هر روز در حال تغییر است امروز این غذا را دوست ندارد و روز بعد آن را با اشتها می خورد.
فرصت های جدید غذایی برای او ایجاد كنید ولی به خوردن غذا اصرار نورزید. اجازه دهید كودك خودش غذایش را بخورد حتی اگر كثیف كاری كند. انتظار نداشته باشید مانند بزرگترها بر سر میز غذا بنشیند. كودكان زود خسته می شوند. منطقی باشید و اجازه دهید از خوردن غذا لذت ببرد.
● ۲ تا ۳ سالگی
در این سن زبان نقش مهمی را در رشد كودك ایفا می كند. حالا او قادر خواهد بود آنچه را كه احساس می كند به زبان بیاورد. اگر عقیده شما را نپذیرد با شما بحث می كند. واضح و دقیق صحبت كنید. او بسیار دقیق است. از این فرصت استفاده كنید، به او آموزش دهید، او را تشویق كنید و قدردان او باشید.
فقط كارهایی را كه نباید انجام دهد به او نگویید بلكه كارهایی كه می تواند انجام دهد را نیز یادآور شوید. برای مثال اگر ماشین اسباب بازی را پرت می كند بگویید: «این كار صحیح نیست. این وسیله را باید روی زمین یا روی میز حركت داد. اگر دوست داری چیزی را پرت كنی از توپ استفاده كن.»اگر هنگام بازی با دوستش مؤدب بوده از او تشكر كنید. اگر همه اسباب بازیهایش را مرتب كرده باز هم از او قدردانی كنید. با این كار تشویق می شود كه روزهای دیگر هم اینگونه باشد.
منبع : روزنامه کیهان


همچنین مشاهده کنید