فرزندانتان با هم نمی‌سازند؟

اگر بچه‌های شما پشت‌سر هم به دنیا آمده‌اند و مدام با هم دعوا می‌كنند، این توصیه‌های روان‌شناسان را به كار گیرید تا مشاجره آنها به حداقل برسد:
▪ از دور كنترل‌شان كنید:
دعوای میان برادر و خواهرها غیرقابل اجتناب است و نقش مهمی در شخصیت آنها بازی می‌كند. در واقع مشاجره به آنها كمك می‌كند تا جایگاه خود را بیابند. در صورتی كه شما مرتبا فرزندان خود را ساكت كنید، درست است كه آنها را از دعوا كردن باز می‌دارید اما باعث می‌شوید ناگهان منفجر شوند! بهتر است اجازه بدهید گاهی بچه‌ها با هم دعوا كنند. به این ترتیب راحت‌تر می‌‌توانید آنها را آرام كنید.‌‌
▪ بعضی ساعت‌ها را به طور شخصی به آنها اختصاص دهید:
به فرزندان‌تان ثابت كنید كه عشق شما برای هر یك از آنها به یك میزان است. بهترین كار آن است كه وقتی را به بودن همراه آنها در فعالیتی كه به آن علاقه دارند، اختصاص دهید. به همراه فرزند بزرگ‌تان به اسكی بروید و با فرزند كوچك‌تان سورتمه‌سواری كنید.
▪ متفاوت باشید:
در صورتی كه با همه فرزندان‌تان به یك شكل برخورد كنید، این احتمال وجود دارد كه با دست خودتان آتش حسادت و دعوا را برافروزید. كودكان همیشه به دنبال یافتن تفا‌وت‌هایی هستند كه در رفتار ما با خودشان می‌بینند. با هر یك از كودكان‌تان آن‌گونه كه او می‌خواهد رفتار كنید، نه مثل خواهر و برادرهایش....
▪ آرام باشید:
اجازه بدهید بچه‌ها با هم بحث كنند. هرگز در دعوای آنها مداخله نكنید مگر آنكه سلامت آنها در خطر باشد یا كار به زد و خورد بكشد. در این صورت به آرامی مداخله كنید. به چشمان آنها نگاه كنید و در حالی كه با آنها حرف می‌زنید، دست و شانه‌هایشان را لمس كنید تا مطمئن شوند كه در كنار شما حمایت می‌شوند. هرگز این سوال را نپرسید كه <چه كسی شروع كرد؟>
▪ قوانین را مجددا یادآوری كنید:
وقتی دعوا تمام شد و سر و صداها خوابید، درباره دلیل دعوا سوال كرده و قوانینی را كه برای فرزندان‌تان مقرر كرده‌اید یك بار دیگر به آنها یادآوری كنید. مثلا بگویید‌: <كتك‌كاری، مو كشیدن، گاز گرفتن و.... ممنوعه! دیگه نمی‌خوام تو خونه شاهد این كارها باشم.>
▪ با كودكتان صحبت كنید:
در روانشناسی تكنیكی وجود دارد به نام احساس كردم، احساس كردی، پیدا كردیم. به كودكتان بگویید:< منم وقتی خیلی كوچك بودم با برادرم دعوا می كردم. خیلی زشت وبد بود. می خوای داستان بدترین دعوامونو برات تعریف كنم.> مطمئن باشید كه او با دهان باز به صحبت های شما گوش خواهد داد. مهم آن است كه طی داستان خود به او بفهمانید، مشكلا‌ت را می توان با حرف زدن برطرف كرد.
▪ آگاهانه تنبیه كنید:
در صورتی كه شاهد دعوای بچه‌ها بودید، به هیچ‌وجه یكی از آنها را تنبیه نكنید. بهتر است برای همگی آنها تنبیه سبكی انتخاب كنید. در صورتی كه یكی یا همگی آنها را به شدت تنبیه كنید، یك اتفاق ساده را به یك احساس نفرت همیشگی تبدیل خواهید كرد.
▪ از خودتان بپرسید:
در صورتی كه از دعوای بچه‌ها كلا‌فه شدید، از خودتان بپرسید كه آیا شما با برادر و خواهرهایتان دعوا نمی‌كردید؟ آیا قوانین را برای فرزند‌ان‌تان مشخص كرده‌اید؟ آیا با یكی از بچه‌هایتان، خوش‌برخوردتر از دیگران نیستید؟ گاهی اتفاق می‌افتد كه شما ناآگاهانه طرف یكی از فرزندان‌تان را بگیرید؟ به هر حال سعی كنید با صحبت كردن با كودكان‌تان در یك یا دو جلسه مسائل را حل كنید.
▪ هرگز با همسرتان جلوی كودكان بحث نكنید:
فراموش نكنید كه فرزندان‌تان از همان سنین كودكی متوجه عكس‌العمل‌های شما می‌شوند. والدینی كه با هم بحث می‌كنند، الگوی كودكان‌شان می‌شوند. از سوی دیگر، كودكانی كه شاهد دعوای والدین هستند، بی‌دلیل با خواهر و برادرها‌یشان دعوا می‌كنند تا تنها شلوغ كرده باشند. از نظر روانی این گونه كودكان، خود را فدا می‌كنند تا دعوای والدین بخوابد و از جدا شدن آنها از هم جلوگیری كنند.
▪ مثبت باشید:
همیشه با كودكان‌تان مثبت صحبت كنید. چرا می‌خواهید همیشه به جنبه منفی قضیه نگاه كنید؟ اگر كنار هم نشسته‌اند و در بازی مشاجره می‌كنند، به آرامی به آنها بگویید:‌<چه‌قدر با هم خوب‌بازی می‌كنید.> به هیچ‌وجه از كلمات <همیشه> و <هرگز> استفاده نكنید، مثلا به آنها نگویید:<شما همیشه با هم دعوا می‌كنید.>‌

‌سمیه مقصودعلی

منبع : روزنامه سلامت