دردسرهای دستیار کاخ سفید

اندكی پیش از آن كه جورج بوش دور دوم ریاست جمهوری خود را رسماً آغاز كند، در پاسخ به این پرسش كه چرا هیچ فردی مسئولیت اشتباه های دور اول ریاست جمهوری او را به عهده نمی گیرد، گفت: ما فرصت پاسخگویی داشتیم و آن همان انتخابات ۲۰۰۴ بود.اكنون پس از گذشت ۲ سال از آن روز و همچنین برگزاری انتخابات میاندوره ای تلخ، بوش فرصت پاسخگویی دیگری دارد اما این فرصت نیز مانند قبلی چندان نتیجه بخش نخواهد بود.
مصادف شدن محكومیت لوئیس اسكوتر لیبی مشاور سابق كاخ سفید با یك سری تحقیقات پیرامون بدرفتاری با سربازان زخمی و بركناری برخی دادستان های فدرال عملكرد دولت بوش را در آرامشی ناخوشایند قرار داده است.
ممكن است زمان وقوع این رخدادها اتفاقی باشد، اما این «تلاقی وقایع» موضوعی را دوباره پیش كشیده است كه در ۶ سال ریاست جمهوری بوش عمدتاً مبهم باقی مانده بود، مسأله ای كه در خلال آن بسیاری از مقام های بلندپایه به خاطر تخلفات به شدت مجازات شده اند. این تلاقی وقایع برای دولتی كه به طور غیرمعمولی مبهم بوده و اغلب از نظارت سفت و سخت كنگره و بازرسی ها مصون بوده، شرایط سختی ایجاد كرده است.
در حالی دستیاران بوش با ناراحتی شاهد سناریوهای متعددی در كنگره هستند كه خبر محكومیت لیبی بیش از پیش آن ها را عصبی كرده است. حكم زندان این رئیس سابق دفتر دیك چنی كه در میان طیف همفكر خود نفوذ زیادی داشت باعث ناراحتی بسیاری از همكارانش شد و بوش كه همراه با جاشوا.بی.بلتون و دن بارتلت، دو دستیار خود در اتاق بیضوی كاخ سفید محاكمه او را از تلویزیون تماشا می كرد به بارتلت دستور داد تا با صدور بیانیه ای ناراحتی آن ها را از محاكمه لیبی اعلام كند.
اد راجر لابی گر جمهوریخواهان كه به گروه بوش نزدیك است، گفت: مسأله لیبی سایه سنگینی بر سر كاخ سفید انداخته است. این مسأله توان سیاسی، عاطفی و عقلانی را كه می بایست در برنامه كاری صرف می شد به خود اختصاص داده است. آثار این اتفاق به طور كامل قابل جبران نیست، درست همانند قضیه ایران ـ كنترا و مونیكا لوینسكی در دولت كلینتون.
هرچند مورد لیبی هرگز به سطح آن رسوایی ها نمی رسد، اما بسیاری در واشنگتن كه مایلند براساس جنگ عراق اقامه دعوی كنند، حكم یك وكالتنامه را خواهند داشت. چنانچه لیبی درباره نقش خود در افشای اخبار CIA دروغ گفته باشد، منتقدان مشتاقانه از آن برای تقویت این نظریه استفاده می كنند كه بوش كشور را به سمت جنگی بر اساس ادعاهای دروغ می برد و در واقع به هسته مركزی ریاست جمهوری خود حمله می كند.
سناتور جان اف كری، رقیب دموكرات بوش در انتخابات ۲۰۰۴ معتقد است كه این رأی هیأت منصفه به دلیل فریب كاری های رسمی و سیاست های ترس و رسوایی مسئولیت به همراه دارد. در حالی كه كاخ سفید از ابراز نظر علنی اجتناب می ورزد بعضی از مشاوران بوش از مشاهده استانداردهای دوگانه و یا استناد به قضیه قاچاق اسناد مربوط به ساموئل آربرگر، مشاور امنیتی ملی اسبق كلینتون، ابراز انزجار كردند. مری مالالین، مشاور سابق چنی، می گوید: اسكوتر هیچ كاری نكرده است. مدارك شخصی و خدمات وی بی عیب و نقص است. چه طور می توان باور كرد كه در یك نظام، یك مقام امنیتی اقرار به پنهان كردن مدارك محرمانه و سپس معذرت خواهی كند.
یك مقام ارشد كه بنا به توصیه بوش مبنی بر پرهیز از اظهارنظر آشكار نخواسته نامش فاش شود، این نظر را كه بوش در گذشته توانسته از زیر نظارت دقیق فرار كند، زیر سؤال برده است. او می گوید: «من این تصور معمول را كه دولت بوش در گذشته مسئولیت پذیر نبوده است، نمی پذیرم».
هیچ گروهی نمی توانست همانند دموكرات ها كه از قدرت تازه خود برای كشاندن مقام های پنتاگون پای میز محاكمه و پاسخگویی به شرایط نامناسب مركز پزشكی والتر رید استفاده كردند، مسئولیت پذیری اش را اعلام كند.
در ۲ ماه گذشته دموكرات ها ۸۱ جلسه استماع درباره عراق برگزار كردند. امانوئل رام، نماینده كنگره و رئیس كمیته نظارت خانه دموكرات ها گفت: «این تازه آغاز راه است».استیضاح كلینتون به رهبری جمهوریخواهان به خاطر سوگند دروغ در مورد روابطش با لوینسكی از نظر سیاسی نتیجه عكس داشت و فضای سیاسی واشنگتن را مسموم كرد.
زمانی كه جمهوریخواهان هم در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شدند و هم اداره كنگره را در اختیار گرفتند، دوره جدیدی در آمریكا آغاز شد اما بوش توانست تا حد زیادی از این فضای موهوم فرار كند. به دنبال آن نیز هیچ یك از مقام های ارشد به خاطر گم شدن اسلحه در عراق یا بدرفتاری در زندان ابوغریب از كار بركنار نشدند. ۳ مقام رسمی كه به خاطر سرسری گرفتن امور عراق از سوی عده ای مقصر شناخته شده بودند، مدال آزادی گرفتند.
اوضاع بعد از ویرانی ناشی از توفان كاترینا در سال ۲۰۰۵ و بررسی های جمهوریخواهان كنگره در مورد عملكرد نامناسب دولت شروع به تغییر كرد. تغییرات با پیروزی دموكرات ها در انتخابات نوامبر شدت گرفت. روز بعد بوش دونالد رامسفلد وزیر دفاع خود را بعد از ماه ها وخیم كردن اوضاع در عراق بركنار كرد. رابرت.ام. گیتس جانشین رامسفلد، اشتیاق خود را به منظور بركناری سایرین به خاطر سوء مدیریت والتر رید نشان داده است.
با این حال تلاش دموكرات ها به منظور تحمیل كردن محدودیت به اختیارات بوش برای شركت در جنگ عموماً با شكست مواجه شده و آن ها را در ایجاد راهبردی در جدی ترین موضوعات مربوط به كشور ناتوان ساخته است. به عقیده بعضی از جمهوریخواهان احتمال دارد مردم از استماع های مستمر و از هواداری متعصبانه خود مأیوس شوند.به گفته نیكل والاس، مشاور سابق بوش، دموكرات ها نوعی از واشنگتن قدیمی را مطرح می كنند. آن ها باید با احتیاط گام بردارند. مردم مایل نیستند كه هر روز تلویزیون خود را روشن كنند و شاهد هر داستانی در مورد كارشكنی افرادی باشند كه سعی در انجام كاری دارند.
افراد برجسته در واشنگتن كسانی هستند كه مشتاقانه به پیشرفت فكر كنند.رئیس جمهور زیر فشار مداوم محافظه كاران است تا دستیار سابق خود را ببخشد. نشریه نشنال ریویو درباره حكم لیبی نوشت: تشكیلات قضایی از بوش می خواهد كه از این مسأله چشم پوشی كند و این نمایشنامه آزاردهنده را تمام كند.
و ممكن است لیبی مجبور به تصمیم گیری شود كه آیا چیز دیگری برای گفتن به مقام ها دارد یا نه. جان. بارت دادستان پرونده ایران ـ كنترا، جمیز دبلیو مك كورد در واشنگتن و آلن فیرز در ایران ـ كنترا كه در اثر تهدید زندان از وقایع گذشته اظهار ندامت كردند را یادآوری می كند و می گوید: «چنانچه حق با هیأت منصفه باشد و لیبی دروغ گفته باشد اكنون و در هر شرایطی با عرق سرد بر پیشانی و دردی در دل نشسته است و از این كه حقیقت را نگفته نادم است».

واشنگتن پست ـ ترجمه: آزاده حاجی اسفندیاری

منبع : روزنامه ایران