زندگینامه بانوی آهنین آلمان

آنگلا مرکل هشتمین صدراعظم آلمان پس از جنگ دوم جهانی و نخستین زنی است که از زمان ایجاد کشور آلمان نوین در سال ۱۸۷۱ به سمت صدراعظمی این کشور منصوب شده است.
این سیاستمدار آلمانی در ژوئیه سال ۱۹۵۴ در خانواده هورست کاسنر، کشیش کلیسای لوتری در شهر هامبورگ متولد شد و تا زمان نخستین ازدواج خود، آنگلا دوروتیا کاسنر نام داشت.
هورست کاسنر در همان سال تولد دخترش به سمت کشیش کلیسای لوتری در تمپلین، از شهرهای واقع در آلمان شرقی سابق، منصوب شد و آنگلا در این شهر به مدرسه رفت.
وی در سال ۱۹۷۳ وارد دانشکده فیزیک دانشگاه لایپزیگ در آلمان شرقی شد و تا سال ۱۹۷۸ در همین دانشگاه به تحصیل پرداخت.
از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰، وی همزمان به کار و تحصیل در موسسه مرکزی فیزیک شیمی در آلمان شرق مشغول بود و پس از کسب درجه دکترا، به تحقیق و تدریس در زمینه فیزیک کوانتوم روی آورد.
آنگلا کاسنر در سال ۱۹۷۷ با اولریخ مرکل، فیزیکدان آلمانی، ازدواج کرد اما زندگی زناشویی آنان در سال ۱۹۸۲ به طلاق انجامید.
در سال ۱۹۹۸، وی با یوآکیم ساوئر، استاد رشته شیمی در برلین، ازدواج کرد اما نام خانوادگی همسر سابق خود را همچنان حفظ کرده است. خانم مرکل از دو ازدواج خود فرزندی ندارد.
در مورد زندگی سیاسی آنگلا مرکل نظرات گوناگونی ابراز شده است. واقعیت این است که تا زمانی که نظام کمونیستی آلمان شرقی در شرف فروپاشی بود از وی اثری در فعالیت های سیاسی دیده نشده بود.
برخی ناظران گفته اند که خانم مرکل، مانند هر شهروند دیگر آلمان شرقی، ناگزیر بود برای برخورداری از فرصت های تحصیلی و شغلی که در انحصار نظام کمونیستی بود لااقل به ظاهر مشروعیت حکومت را قبول کند در حالیکه به خاطر تولد و رشد در یک خانواده مذهبی قلبا با این نظام مخالف بود.
گروهی دیگر این نظر را ابراز داشته اند که وی اساسا به مسایل سیاسی علاقه ای نداشت و تا زمان ادامه حکومت کمونیستی، برای برخورداری از امکانات موجود در آلمان شرقی، در حد انتظار نسبت به نظام سیاسی حاکم ابراز وفاداری می کرد.
● مرکل با حمایت کهل ترقی کرد اما از انتقاد از وی خودداری نورزید
با به جریان افتادن روند اصلاحات در شوروی سابق که به فروپاشی اتحاد شوروی انجامید، آلمان شرقی نیز دستخوش تحولات سیاسی عمیقی شد.
پس از شکست آلمان نازی در جنگ دوم جهانی، بخش غربی آلمان تحت نظر نیروهای غربی و بخش شرقی تحت اختیار شوروی قرار گرفته بود و با اعلام تشکیل جمهوری فدرال آلمان در غرب در سال ۱۹۴۹، اتحاد شوروی نیز ضمن مخالفت با الحاق دو بخش آلمان به یکدیگر، ایجاد تشکیلات اداری کمونیستی را در شرق اعلام داشت.
در سال ۱۹۵۴، این بخش از آلمان تحت عنوان جمهوری دموکراتیک آلمان به عنوان یک کشور مستقل اما تحت نظام کمونیستی اعلام موجودیت کرد.
از جمله مهمترین تحولات این دوره از تاریخ آلمان، اقدام دولت آلمان شرقی در احداث دیوار حایل بین دو بخش غربی وشرقی برلین در سال ۱۹۶۱ بود تا از فرار شهروندان از شرق به غرب جلوگیری شود.
در سال ۱۹۸۹، حکومت آلمان شرقی سرانجام اجازه رفت و آمد بین دو بخش برلین از طریق دیوار معروفی را داد و این دیوار به زودی به دست مردم فرو ریخت.
در ماه مارس ۱۹۹۰، نخستین انتخابات آزاد پارلمانی در آلمان شرقی برگزار شد و حزب کمونیست نتوانست اکثریت کرسی های پارلمان را به دست آورد و در نتیجه، از حکومت کناره گذاشته شد.
در اوت همان سال، پارلمان آلمان شرقی تصمیم گرفت این بخش نیز به جمهوری فدرال آلمان بپیوندند و وحدت مجدد آلمان تحقق یافت.
● مرکل در صحنه سیاست
نخستین گزارش از زندگی سیاسی آنگلا مرکل به سال ۱۹۸۹ و فعالیت وی در جنبش حمایت از دموکراسی باز می گردد.
با از میان رفتن دیوار برلین، خانم مرکل به حزب جدید التاسیسی موسوم به "نقطه عزیمت دموکراتیک" در آلمان شرقی ملحق و پس از برگزاری انتخابات آزاد و تشکیل دولت جدید به رهبری لوتار دی مایزیر، به عنوان معاون سخنگوی دولت منصوب شد.
پس از وحدت دو آلمان، وی در انتخابات عمومی دسامبر سال ۱۹۹۰توانست به عضویت بوندستاگ - مجلس سفلای پارلمان فدرال - انتخاب شود و حزب وی به حزب دموکرات مسیحی پیوست.
● رقابت فشرده مرکل و شرودر به پیروزی قطعی هیچیک منجر نشد
در دولت دموکرات مسیحی به رهبری هلموت کهل، صدراعظم، آنگلا مرکل به سمت وزیر امور زنان و جوانان و در سال ۱۹۹۴ به سمت وزیر محیط زیست و ایمنی رآکتورهای هسته ای منصوب شد.
در این سمت، وی از حمایت گسترده آقای کهل برخوردار بود و پس از شکست دولت دموکرات مسیحی در انتخابات سال ۱۹۹۸ و کناره گیری هلموت کهل از رهبری حزب، اعضای حزب دموکرات مسیحی خانم مرکل را به عنوان دبیر کل حزب انتخاب کردند.
در سال های بعد، حزب دموکرات مسیحی توانست در انتخابات ایالتی و میاندوره ای به پیروزی های چشمگیری دست یابد.
در سال ۱۹۹۹ و با انتشار گزارش هایی از تخلفات مالی گروهی از اعضای حزب دموکرات مسیحی و ارتباط این ماجرا با هلموت کهل، خانم مرکل به صف منتقدین آقای کهل پیوست و خواستار بازنگری در تشکیلات حزبی شد.
در آوریل سال ۲۰۰۰، خانم مرکل به ریاست حزب انتخاب شد و رهبری حزب اصلی مخالف دولت در پارلمان را در دست گرفت.
در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۵، گرهارد شرودر، صدر اعظم و رهبر حزب سوسیال دموکرات، در تلاش برای تقویت موقعیت حزب، برنامه ای را برای اخذ رای عدم اعتماد و فراهم آمدن زمینه انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات پیش از موعد به اجرا گذاشت.
حزب دموکرات مسیحی و متحد کوچکتر آن، حزب اتحاد سوسیال مسیحی، به رهبری خانم مرکل با برنامه ای که بر آزادی های اقتصادی و کاهش مالیات ها تاکید داشت در این انتخابات شرکت کردند اما نتوانستند به تعداد لازم کرسی پارلمانی برای تشکیل دولت دست یابند در حالیکه حزب سوسیال دموکرات نیز در کسب کرسی های لازمب رای ادامه زمامداری شکست خورده بود.
بحران سیاسی ناشی از این انتخابات سرانجام با توافق حزب دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات برای تشکیل دولت ائتلافی خاتمه یافت و روز ۲۲ نوامبر سال ۲۰۰۵، آنگلا مرکل رسما به عنوان نخستین صدراعظم زن آلمان ریاست دولت را در دست گرفت.

مرجع : بی بی سی

منبع : خبرگزاری آفتاب