شریک در کار منزل

روزهایی در زندگی پیش می آید كه زن و مرد برای ابراز نكردن محبت، بهانه های مختلفی را می آورند. بهانه هایی همچون ما برای تأمین خوشبختی و رفاه خانواده كار می كنیم و وقت كافی برای سپری كردن در كنار اعضای خانواده نداریم. در چنین شرایطی دوطرف احساس می كنند كه آزادی شان در زندگی مشترك محدود شده است و پس از مدتی نیز احساس بی هدفی در زندگی می كنند. زیرا صرفاً به كار و انجام امور روزمره و تكراری می پردازند و فكر می كنند آنچه انجام می دهند ارزش و بهایی ندارد.
بدین ترتیب با كمترین اختلاف و مشكلی احساس ناكامی و شكست كرده و انگیزه ای برای تلاش و حل مشكل در خود نمی بینند. مشاركت در كارهای خانه یكی از مسائلی است كه در هر خانواده ای مطرح می شود.
خانم هایی هستند كه از تقسیم نشدن كار در خانه شكایت می كنند و معتقدند مردان در كارهای خانه مشاركت كمتری دارند، آنان به شدت احساس خستگی و تنهایی می كنند، گویی هیچ گاه همراهی در زندگی نداشته اند. پژوهشگران خانواده معتقدند مشاجره زوج ها بر سر كارهای خانه بیشتر به خاطر این است كه چه كسی، چه كاری انجام دهد و معمولاً از افراد پس از انجام كار نیز تقدیر نمی شود.
خانم ها عقیده دارند بیشتر از مردها سعی و تلاش می كنند و مسئولیت بیشتری در خانه دارند، این در حالی است كه مردها تصور می كنند خیلی بیش از آن چه زن ها می دانند كار می كنند. پژوهشگران خانواده بر این باورند كه برای تسهیل این رفتار در خانواده باید نوعی همكاری و مشاركت میان اعضا وجود داشته باشد تا آنان در كنار همدیگر با روندی هماهنگ به سوی تكامل و سعادت پیش روند. با این همه بسیاری از خانم ها معتقدند مردان به دلیل خستگی ناشی از كار نمی توانند مشاركت فعال در خانه داشته باشند، اما به اعتقاد كارشناسان هنگامی كه فضای خانه شاد و پرانرژی باشد و صمیمیت میان اعضا به صورت هماهنگ وجود داشته باشد در نتیجه مشاركت زن و مرد در این فضا افزایش پیدا می كند.
● خانه را به خانه تبدیل كنیم نه خوابگاه
كارشناسان مسائل خانواده می گویند وقتی زن و مرد خستگی كار بیرون را به منزل می آورند و بی حوصله هستند، پس از مدتی استرس بیشتری نیز در فضای خانه حكمفرما می شود و به دنبال آن حرف كمتری نیز برای تبادل با همسرشان خواهند داشت. پس فاصله زن و شوهر بیشتر می شود. حال آن كه خانه همواره محلی برای آرامش و راحتی اعضای خانواده است تا در آن استرس كار، جای خود را به احساس امنیت و شادی بدهد.
مشاركت در كارهای خانه یكی از عواملی است كه موجب صمیمیت میان زن و مرد می شود و در نتیجه آن زوج ها احساس بهتری نسبت به خود و طرف مقابلشان خواهند داشت. همه زوج های جوان می توانند برای ایجاد حس مشاركت درخانه تلاش كنند. تقسیم كار خانه از عوامل مهم در اداره منزل است، آشپزی، نظافت، شست وشوی لباس ها، شستن ظرف ها از جمله كارهایی است كه چه زن و چه مرد، آن را خسته كننده می دانند.
اما در برخی خانواده ها، زن ومرد با مشاركت یكدیگر این وظایف را انجام می دهند و در برخی خانواده ها این زنان هستند كه با وجود اشتغال در بیرون، وظایف خانه را هم به خوبی انجام می دهند. با این همه كارشناسان می گویند پیش كشیدن تقسیم كار در خانه بر عهده خانم ها است. چرا كه مردان علاقه كمتری به كار در منزل دارند.
خانم ها باید درباره چگونگی تقسیم كارهای خانه با همسرشان صحبت كنند و برای تقسیم كار در خانه زمان بگذارند و اطمینان حاصل كنند كه همه اعضای خانواده از این تقسیم راضی هستند. زنان باید قدردان زحمات همسر در منزل باشند، چرا كه این اقدام موجب استحكام زندگی خانوادگی می شود و مرد را تشویق می كند كه همكاری بیشتری كند.
حسن موسوی مددكار اجتماعی درباره افزایش مشاركت مردها در خانه می گوید: معنای زندگی مشترك این است كه زن و شوهر در همه امور با یكدیگر مشاركت كنند و یكی از عواملی كه موجب گرم شدن فضای عاطفی زوجین می شود مشاركت زن و مرد در انجام فعالیت های خانه است.
وی تأكید می كند: انجام فعالیت مردان در خانه نشان دهنده احترام آنها نسبت به همسرشان است و حضور مرد در كنار زن در منزل خانه را به خانه تبدیل می كند نه خوابگاه. به گفته او، زنان باید شرایط شاد و پرانرژی در منزل به وجود آورند تا مرد با رضایت كامل در كنار زن به انجام امور منزل بپردازد.
وی تأكید می كند: گاهی مواقع اگر مرد در انجام امور منزل مشاركتی ندارد زن باید به مرد بفهماند كه به تنهایی قادر به انجام امور منزل نیست و خواهان كمك و حمایت مرد است.
● یك اعتقاد قدیمی
برخی از مردان معتقدند به دلیل خستگی كاری نمی توانند در منزل به صورت فعال مشاركت داشته باشند. آنان معتقدند در بیرون از منزل به میزان كافی انگیزه و انرژی شان را صرف می كنند، بنابراین دیگر نمی توانند در كنار زنان در منزل حضوری فعال داشته باشند. مهناز عسگریان عضو هیأت علمی دانشگاه و روان شناس در این باره می گوید: یك اعتقاد قدیمی در جامعه مطرح است كه مردها و زنان بایدخستگی محل كار خود را بیرون از منزل بگذارند آنگاه وارد خانه شوند. این موضوع شعاری بیش نیست. چرا كه در زندگی ماشینی امروز استرس های مختلف در محیط كار و اجتماع بر روی افراد تأثیر می گذارد. بنابراین زن و مردند كه باید به نوعی خود را با محیط و واقعیت های موجود تطابق دهند.
وی با اشاره به این كه در جامعه باید آموزش های لازم به زوجین داده شود، می گوید: زن و شوهر باید یاد بگیرند كه خوب گوش كنند و زمینه درك مسائل مختلف را داشته باشند.
به گفته او وقتی افراد مجال مساعدی برای گفت وگو با یكدیگر نداشته باشند در نتیجه نمی توانند بر روی مسائل مهم زندگی كه از جمله آن مشاركت در كارهای خانه اتفاق نظر داشته باشند. وی تأكید می كند: گفت وگوی مناسب در خانه موجب افزایش مشاركت زن و مرد در خانه می شود و در نتیجه امنیت و آرامش كه حق مسلم تك تك اعضای خانواده است افزایش پیدا می كند.
از سوی دیگر دكتر بیات جامعه شناس درباره مشاركت زن ومرد در خانه می گوید: مشاركت در خانواده زمانی افزایش پیدا می كند كه روح و محتوای خانواده به صورت عشق و دوستی و محبت بنا شده باشد و این عامل موجب بالا رفتن مشاركت و همبستگی درون خانواده می شود.
به گفته او اگر اهداف خانواده با یكدیگر مشترك باشد زن و مرد بیشتر می توانند در رفع مشكلات یكدیگر هماهنگ باشند.
زمانی كه نهاد خانواده در خدمت كار قرار بگیرد، خستگی ناشی از كار به خانواده سرایت می كند و در نتیجه مشاركت افراد در خانه كاهش می یابد. بیات تأكید می كند: اگر زنان روح خانواده و محتوای خانواده را پرانرژی و شاد نگه دارند در نتیجه مردان با انگیزه بیشتری كارهای خانه را انجام می دهند.

منبع : روزنامه ایران