آداب رفتن به خانه نو

●یك تكه نان و كمی نمك برای خوش یمنی
تغییر محل سكونت و نقل مكان كردن به خانه‌ای جدید و اسباب‌كشی با تمام سختی‌ها و نگرانی‌هایی كه به همراه دارد می‌تواند یكی از هیجانات زندگی باشد و در برخی نقاط دنیا از آن به عنوان بهانه‌ای خوب جهت برپایی جشن و آغاز دوستی‌های نو و محكم كردن پایه دوستی‌های قدیمی یاد می‌شود.
جا به جایی محل زندگی و رفتن به نقطه‌ای ناآشنا و آشنایی با افراد جدید و چیزهای نویی كه پیرامون این تغییر است برای بسیاری از مردم نگرانی و استرس می‌آورد. به همین خاطر از گذشته‌های بسیار دوری كه ریشه و زمان دقیق آن به خوبی مشخص نیست، مردم دریافتند كه با برپایی جشن می‌توان به یكدیگر برای سازش با شرایط جدید كمك كرد و در به وجود آوردن و یافتن راهی برای این منظور از كودكان نیز غافل نماندند. هر چه آنها سریع‌تر و راحت‌تر با دوستان و محل جدید زندگی آشنا می‌شدند كارها و مسوولیت‌های سایر افراد خانواده هم راحت‌تر می‌شد و در این به هم خوردن نظم عادی زندگی، بزرگ‌ترها می‌توانستند سریع‌تر و بهتر در جریان طبیعی و معمول زندگی كارها را ادامه دهند.
به همین خاطر در برخی مناطق دنیا درست بعد از اسباب‌كشی و حتی پیش از چیدن خانه یك مهمانی برگزار می‌شود تا محیط خانه از یك ساختمان خشك و بی‌روح به فضایی مطمئن و آرامش‌دهنده تبدیل شود و تازه‌واردان به خانه با داشتن شبی خوش در كنار دوستان قدیمی و جدید، تحت تاثیر دلتنگی‌های خداحافظی با مكان و افراد قدیم قرار نگیرند.
در این جشن كه از آن به عنوان جشن گرم كردن خانه یاد می‌شود مهمانان سعی می‌كنند زمینه دوستی و ارتباط بین همسایه جدید را با سایر همسایگان برقرار كنند و از آن به عنوان راهی برای شكستن یخ ارتباط استفاده می‌كنند. در این مهمانی همه چیز غیر رسمی و دوستانه است و صرفا یك خوشامدگویی ساده و بدون تجمل بوده و هست و میزبان و مهمان سعی می‌كنند با خوردن غذایی خوب و ساده در كنار دوستان خوب تا می‌توانند شاد باشند و صدای خنده را در محیط خانه به عنوان اولین صدا پخش كنند.
در مورد غذا نیز هیچ زحمتی را بر دوش میزبان نمی‌اندازند، غذاها در حالی كه تمام ظروف و وسایل صاحبخانه همچنان بسته است و چیده نشده در ظروف كاغذی و یك بار مصرف سرو می‌شود و گاهی اوقات غذا در یك اتاق، سالاد در جایی دیگر و میوه‌ها و ... در بخشی دیگر از خانه گذاشته می‌شود تا همه مهمانان بتوانند به راحتی به قسمت‌های مختلف خانه سر بزنند و با آن آشنا شوند. حتی پنجره اتاق‌ها در روز مهمانی پرده ندارد تا تمام خانه به همان شكلی كه هست مشخص شود.
در بسیاری از كشورها نه تنها برای تعویض خانه و رفتن به محل جدید، جشن می‌گیرند بلكه برای بازسازی و تغییر شكل قدیمی خانه نیز جشن می‌گیرند و دوستان در كنار هم جمع می‌شوند.
● دادن هدیه و كادوی خانه نویی!
هدیه دادن به شخصی كه به خانه‌ای نو می‌رود از رسوم آشنا در میان بسیاری از مردم جهان است. رسمی زیبا كه واجب نیست اما در صورت اجرا بسیار پسندیده است، اما آنچه مهم است سادگی و دوری از تجمل است.
در جاهایی كه به این امر بها می‌دهند، به هیچ عنوان به گرانی و منحصر به‌فرد بودن هدیه توجه نمی‌شود و از آن جایی كه پیش از جابه جایی و استقرار نهایی افراد خانه به آنها هدیه داده می‌شود و در جشن ایشان شركت می‌كنند می‌بایست چیزی تهیه شود كه فقط نماد و مظهر ابراز دوستی باشد و به عبارتی تا روز چیده شدن وسایل و مرتب شدن خانه بحث ایجاد آشفتگی در خانه نو نباشد.
شاید باور این مساله برای ما مشكل باشد كه در برخی كشورهای اروپایی و روسیه ساده‌ترین چیزها با مفهومی بسیار زیبا هدیه داده می‌شود. برای مثال:
▪ عسل
به نیت شیرینی و حلاوت زندگی در مكان و خانه جدید
▪ نان
به نیت بركت و پر بودن سفره و داشتن روزی در تمام روزهای حضور در خانه جدید
▪ نمك
برای آنكه زندگی در این مكان جدید طعم و مزه‌ای مناسب داشته باشد.
▪ شمع
به امید وجود نور و روشنی در محیط خانه و خانواده.از طرفی رسم است كه در كشورهای شرقی به مهمانان برنج نیز می‌دهند كه نوعی نماد بركت و پر باری سفره به حساب می‌آید.نكته جالب دیگر بردن جاروست كه آن را مظهر پاك كردن و دور كردن شر و پلیدی می‌دانند. این رسم در بعضی نقاط نیز به شكلی بسیار ساده‌تر و صمیمانه‌تر اما با همان مفاهیم دوستانه برگزار و اجرا می‌شود و رسم است كه همسایگان برای همسایه جدید تكه‌ای نان و نمك (در اولین روز حضورش در خانه جدید) هدیه می‌برند تا بركت، سلامت و طعم و مزه واقعی خوشبختی پیش از چیده شدن وسایل، وارد آن خانه شود.
● این هم نوع دیگر از این مهمانی
از آنجایی كه تمام كارها به منظور شادتر بودن افراد حاضر در مهمانی و سادگی كار انجام می‌شود در بعضی كشورها نیز «قابلمه پارتی» برگزار می‌شود. یعنی تمام همسایه‌ها شخصا غذایی تهیه می‌كنند كه میزان آن بیش از مصرف خودشان است و بخشی از مهمانان نیز می‌توانند از آن بخورند و سپس با قابلمه‌های غذای آماده كه آن را نیز نماد بركت و سعادت می‌دانند در خانه همسایه جدید جمع می‌شوند. ریشه این نوع مهمانی به قرن شانزدهم و انگلستان باز می‌گردد كه این قابلمه‌های پر از غذا را قابلمه شانس و خوشبختی می‌دانستند!
● جشن ترك خانه قدیمی
این هم بهانه‌ای دیگر برای دور هم جمع شدن، دوستان و همسایگان در آخرین روزهای حضور افراد خانواده كه كنار آنها حاضر می‌شوند. باز مهمانی ساده‌ای برگزار می‌شود و همه به كمك یكدیگر خانه را تمیز می‌كنند و اگر احتیاج به تعمیری داشت با هم این كار را انجام می‌دهند و آنجا را برای حضور افراد جدید آماده می‌كنند و این را جشن سردكردن خانه می‌دانند! نه گرم كردن!
● جشن ورود به منزل نو در هندوستان
آنها نیز به نیت داشتن زندگی آرام و همراه با صلح و صفا در محیط جدید، جشنی برگزار می‌كنند كه همراه آن مراسم مذهبی وجود دارد كه از ساعت ۳۰/۴ صبح آغاز می‌شود و میزی از خوراكی تهیه می‌كنند روی آن موز، شیر، نارگیل گذاشته و چراغی را روشن كرده و فضا را با گل‌های زیبا تزئین می‌كنند. همه مهمانان یك به یك دست خود را روی شعله می‌گیرند و از نارگیل به نیت خوشبختی و سعادت می‌خورند. بعد صاحبخانه شیر را می‌جوشاند و عمدا اجازه می‌دهد مقداری از شیر سر برود و روی زمین بریزد تا با این كار بركت به خانه نو آورده شود. سپس مهمانان یك به یك از آن شیر باقیمانده می‌نوشند.
● چند ضرب‌المثل در مورد خانه و همسایه:
▪ خانه هر شخص، قصر اوست. (پرتغالی)
▪ خانه جایی است كه دل تو آن جاست. (پرتغالی)
▪ در نظر هر پرنده آشیانه خودش بهترین و زیباترین است. (فرانسوی)
▪ همسایه نزدیك از فامیل دور بهتر است. (ایرلندی)
و مهم‌تر از همه:
▪ خانه استوار بر زمین محكم بنا نشده است. بلكه پایه‌های آن بر وجود یك زن عاقل استوار است. (پرتغالی)

منبع : روزنامه تهران امروز