شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا


سینمای هند متحول می شود


سینمای هند متحول می شود
بالیوود در سال ۲۰۰۶ به آنچه ریشه ها و پایه های كار در صنعت سینما شمرده می شود، رجعت كرد و قصه و فیلمنامه را برشكوه و زرق و برق تصاویر ارجح شمرد و بهره های آن را هم گرفت كه عمده ترین آن فروش زیاد فیلم های سینمایی در هند و بازگشت آنها به دوران اوج شان بود.
تعدادی فیلمنامه و قصه اصلی (اوری ژینال) و بازسازی و دنباله سازی برای فیلم های قدیمی با در بر داشتن كاراكتر هایی مثل یك ابر قهرمان صاحب قدرت پرواز، یك فرد بی بضاعت زحمتكش و آرزومند و یك سارق دست و پا چلفی موجب شدند بالیوود یك سال پربار و سودساز را پشت سر بگذارد و یكی از ایام نادر خود را تجربه كند. ایامی كه در آن هم فیلم های بالنسبه خوب یافت می شدند و هم آثار پر فروش و اگر دومی یعنی عامل فروش در كار نباشد، دلیل و وسیله ای برای ادامه حیات فیلم های سینمایی در هند به دست نمی آید.
به نظر تحلیلگران و آگاهان، وقایع سال ۲۰۰۶ نشان داد كه سرانجام سینما گران فهمیده اند كه به جای داستان های كلیشه ای همیشگی و رمانس های نخ نما شده، زمان آن رسیده است كه به سوژه ها و داستان های غنی تر روی بیاورند و فیلمنامه را بر هرچیز دیگری ارجح بشمرند، این در حالی است كه فیلم های سینمایی هند سال هاست كه با همان قصه های آشنا و همیشگی حركت می كنند و ملودرام های خانوادگی و ماجراهای تكرار عاطفی- اجتماعی و یا داستان تفاوت های طبقاتی كه گاه منجر به تقابل های خونبار و انتقام گرفتن كاراكترها از یكدیگر می شود، حرف اول را در این خصوص زده اند، كومال نهتا سردبیر هفته نامه سینمایی بالیوود می گوید: «درست است كه كارهای لازم تبلیغاتی و در نظر گرفتن اصول كارهای موزیكال و استفاده از ستاره ها در توفیق و فروش فیلم ها همچنان سهم و نقش مهمی دارد، اما در نهایت تا قصه و داستان فیلم تان خوب و قوی و گیرا نباشد، به جایی نخواهید رسید. این چیزی است كه در سال ۲۰۰۶ دوباره مورد توجه فیلمسازان قرار گرفت و آنها مجبور شدند چنین اصلی را بپذیرند و به اجرا درآورند و این موضوع نه انتخابی بلكه اجباری بود. به فیلم هایی كه در سال ۲۰۰۶ پرفروش بودند، توجه و آنها را بررسی كنید تا دریابید كه اكثر قریب به اتفاق آنها از سلاحی به نام فیلمنامه خوب سود می جسته اند و نان چنین قضیه ای را می خورده اند.»
مسأله مهم دیگر این بود كه فیلم های هند در سال پایان یافته (میلادی) صاحب تنوع سوژه بودند و تعدد موضوع هم در آنها چشمگیر بود. بر این اساس برخی فیلم ها موضوع هایی درباره جوان ها مطرح می كردند، بعضی سرنوشت محتوم قاتلان و تروریست ها را به تصویر می كشیدند، برخی از عوامفریبی ها می گفتند و بعضی فیلم ها هم كمدی های اجتماعی بودند.
دوتا از موفق ترین فیلم ها، دنباله سازی بر كارهای سابق و آثار پر فروش سال های گذشته بودند. یكی «انفجار ۲» بود كه تقابل موش و گربه وار یك سارق ظاهراً كم هوش را با یك پلیس خوشفكر به تصویر می كشد و دیگری اثری به نام «مونابهای، ادامه بده» كه داستان یك ولگرد نگون بخست است كه با وجود تمام مشكلاتش ، دیگران را تشویق به پرهیز از خشونت و رویكرد به عدالت و آرامش می كند.
یك وجه تفاوت سال ۲۰۰۶ با سال های قبلی در سینمای هند این بوده كه در آن فیلم های با بودجه كم و آثار كم هزینه، خوب فروختند و این بخصوص در محل ها و سالن هایی صدق می كرد كه كوچك بودند و با تالارهای بزرگ سینما در سطح هند فرق داشتند. هرچه هست بالیوود هنوز در جوامع سینمایی جهان لااقل از نظر میزان و تعداد فیلم ها تولیدی در درجه و رده اول قرار دارد و حتی در هالیوود نیز این قدر فیلم تولید نمی شود. در عین حال بازار فروش این فیلم ها به همان منطقه از آسیا (مركز قاره) و یا مناطق دیگر از قاره كهن محدود می شود و در اروپا و آمریكا فروشی برای این فیلم ها متصور نیست و اگر فروش كارهای هنری را در سطح جهان مبنا قرار دهیم، از ۲ درصد فراتر نمی رود. در سال ۲۰۰۶ رقم سود خالص حاصله در سینمای هند به ۱۴۰ میلیون دلار رسید كه برای صنعتی كه در این كشور با بودجه و هزینه ای اندك همراه است و فیلم ها با پولی بسیار كمتر از هزینه های هالیوودی ساخته می شوند، رقمی بالا محسوب می شود. از طرف دیگر اگر رقم ضررهای حاصله در باره ساخت فیلم های سینمایی در سال ۲۰۰۵ به ۳۰ میلیون دلار می رسید، در سال ۲۰۰۶ به ۲۲ میلیون كاهش یافت.
به رغم تأثیر كمی كه بالیوود بر بازار غرب دارد، باید متذكر شد كه در طول سال گذشته فیلم های هندی بالنسبه موفق در آمریكا بیشتر از همیشه بودند و از ۱۴ فیلم خارجی كه در آمریكا حداقل ۲ میلیون دلار فروختند، نیمی از كشور هند بودند. اتخاذ سیاستی جدید در زمینه های تبلیغاتی و بویژه رویكرد به اینترنت، موبایل و بازی های ویدیویی و اطلاع رسانی از این طریق موجب آگاهی بیشتر اروپایی ها از وضع تولید در سینمای هند و به تبع آن افزایش فروش فیلم های این كشور در جهان شد. به واقع راه های معرفی فیلم های هندی در جهان وسیعتر و متنوع تر از سابق شد. با این وجود راكش روشن كارگردان «كریش» فیلمی كه نمونه و تقلیدی از سوپر من و نسخه هندی آن است، می گوید: «این فقط شروع كار ما در زمینه حركت وسیعتر و سریعتر به سمت انجام كارهای با ارزش تر و خلق فیلم های غنی تر است، به گونه ای كه هند از معادلات جهانی چندان عقب نماند.» هدف گذاری فوق در حالی از سوی اعضای جامعه سینمای هند صورت می گیرد كه در سال های اخیر تعدادی از آثار این سینما در جوامع جهانی مطرح و حتی نامزد جایزه اسكار «خارجی» (غیر آمریكایی) هم شده اند. با این حال برای هندی ها چیزی كه مهمتر از دستاورد فوق است ، این است كه توانسته برای نخستین بار موضوع و محتوایی مهمتر را برای خود برگزیند و همان طور كه پیشتر آمد، این بار روی قصه تمرین كند و نه حواشی و مخلفات ماجرا.
منبع : روزنامه ایران


همچنین مشاهده کنید