همیشه مدیون کشتی و وزنه برداری

● بررسی مسابقات ادوار گذشته المپیك و عملكرد ورزشكاران ایرانی
مسابقات المپیك از سال ۱۹۴۸ كه رقابت ها در لندن برگزار شد، برای كشورمان مدال به همراه داشت. «جعفر سلماسی» در رشته وزنه برداری اولین مدال ایران كه برنز بود را كسب كرد و پس از آن در دوره های آتی المپیك، غیر از سال های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۴ كه بازی ها با تحریم مسؤولان ورزش كشورمان همراه شد، همواره در این پیكارها صاحب مدال شده ایم.
سال ۱۹۵۲ در المپیك هلسینكی، ملی پوشان كشتی آزاد و وزنه برداری ۷ مدال درو كردند. غلامرضا تختی (نقره)، ناصر گیوه چی (نقره)، جهانبخت توفیق (برنز)، عبدالله مجتبوی (برنز)، محمود ملاقاسمی (برنز) در كشتی، به همراه محمود نامجو (نقره) وعلی میرزایی (برنز) در وزنه برداری روی سكو رفتند. سال ۱۹۵۶ در المپیك ملبورن، تعداد مدال هایمان به ۵ مدال كاهش یافت؛ غلامرضا تختی این بار طلا گرفت و البته امامعلی حبیبی دومین طلایی كاروان ورزشی كشورمان در این مسابقات بود.
محمدعلی خجسته پور و مهدی یعقوبی نیز ۲ مدال نقره در كشتی گرفتند و محمود نامجو مثل دوره قبل در وزنه برداری گردن آویز نقره را به دست آورد. سال ۱۹۶۰ در المپیك رم تختی نقره گرفت تا سومین مدال المپیكی خود را در كارنامه ثبت كند. محمدابراهیم سیف پور و محمد پذیرایی با كسب ۲ مدال برنز، دیگر مدال آوران كاروان كشتی بودند. در این دوره اسماعیل علم خواه یك مدال برنز در وزنه برداری به دست آورد. سال ۱۹۶۴ در المپیك توكیو به ۲ مدال برنز بسنده كردیم كه اكبر حیدری و محمدعلی صنعتكاران در كشتی آزاد روی سكو رفتند. اما سال ۱۹۶۸ در المپیك مكزیكوسیتی اوضاع فرق كرد و دوباره مدال طلا به كاروان ورزشی كشورمان لبخند زد. عبدالله موحد تنها مدال طلای كشتی را گرفت و البته ابوطالب طالبی و شمس الدین سیدعباسی برنزی های این رشته بودند.
در وزنه برداری محمد نصیری طلا گرفت و پرویز جلایر به مدال نقره دست یافت. سال ۱۹۷۲ در المپیك مونیخ، رحیم علی آبادی اولین مدال كشتی فرنگی كه نقره ای رنگ بود را به نام خود ثبت كرد. ابراهیم جوادی نیز در كشتی آزاد برنز گرفت. در وزنه برداری محمد نصیری یك مدال برنز كسب كرد. سال ۱۹۷۶ در المپیك مونترال بازهم كشتی و وزنه برداری مدال آور شدند؛ منصور برزگر نقره كشتی آزاد را گرفت و محمد نصیری برنز وزنه برداری را.
پس از ۲ دوره غیبت در مسابقات المپیك، سال ۱۹۸۸ در المپیك سئول این عسگری محمدیان بود كه تنها مدال كاروان ورزشی ایران را و مدال و نقره كشتی آزاد را به دست آورد. ۴ سال بعد در المپیك ۱۹۹۲ بارسلون، عسگری محمدیان مجدداً مدال نقره به دست آورد و برادران خادم (امیررضا و رسول) ۲ برنز كسب كردند. سال ۱۹۹۶ در المپیك آتلانتا، رسول خادم،عباس جدیدی و امیررضا خادم به ترتیب طلا، نقره و برنز كشتی آزاد را به چنگ آوردند.
اما بهترین عملكرد ایران در طول تاریخ برگزاری مسابقات المپیك به لحاظ مرغوبیت مدال های كسب شده (و نه تعداد آنها) سال ۲۰۰۰ در المپیك سیدنی رقم خورد كه حسین رضازاده و حسین توكلی در وزنه برداری طلا گرفتند و در كشتی علیرضا دبیر بر سكوی نخست مسابقات ایستاد. هادی ساعی نیز مدال برنز تكواندو را كسب كرد. سال ۲۰۰۴ در المپیك آتن حسین رضازاده بازهم در وزنه برداری طلایی شد و البته این بار هادی ساعی هم در تكواندو به مدال طلا دست یافت. یوسف كرمی در تكواندو برنزی شد. كشتی آزاد نیز توسط مسعود مصطفی جوكار (نقره)، علیرضا رضایی (نقره) و علیرضا حیدری (برنز) صاحب مدال گردید.
در مجموع تاكنون ۴۶ مدال از ادوار مختلف المپیك ها نصیب ورزش كشورمان شده كه شامل ۱۰طلا، ۱۶ نقره و ۲۰ برنز می باشد. اما كشتی با ۳۱ مدال و وزنه برداری با ۱۲ مدال بیشترین سهم را در افتخارآفرینی های كاروان های ورزشی كشورمان داشته اند. ضمن اینكه تكواندو با ۳ مدال، سومین رشته مدال آور ایران در بازی های المپیك به حساب می آید. به لحاظ تعداد مدال كسب شده، غلامرضا تختی (یك طلا و ۲ نقره) و محمد نصیری (یك طلا، یك نقره و یك برنز) با ۳ مدال در صدر ورزشكاران ایرانی قرار دارند.
اما از حیث مرغوبیت مدال های كسب شده حسین رضازاده با ۲ مدال طلا مقام نخست را به خود اختصاص داده است. البته المپیك پكن فرصتی است تا رضازاده و ساعی خود را از هر حیث در صدر جدول مدال آوران ایرانی تاریخ برگزاری المپیك ها قرار دهند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی