پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

منچستریونایتد و چلسی راه خود را جدا کردند


منچستریونایتد و چلسی راه خود را جدا کردند
با توجه به برگزاری ۱۹ دیدار و پایان نیم فصل اول مسابقات فوتبال باشگاهی انگلستان، منچستریونایتد و چلسی به عنوان ۲ مدعی اصلی قهرمانی بااختلاف زیاد در بالای جدول قرار گرفتند تا آرسنال و لیورپول كه در سال های اخیر در زمره مدعیان بودند، به كسب دیگر سهمیه های اروپایی دلخوش باشند.
از نكات قابل توجه در نیم فصل اول باید به عملكرد خوب ریدینگ،پورتس موث و بولتون اشاره كرد.
● ول چلسی، عملكرد بهتر منچستریونایتد
نیم فصل اول مسابقات فوتبال باشگاه های فرانسه در حالی با برگزاری ۱۹ دیدار به پایان رسید كه منچستریونایتد با پیروزی ۳ بر صفر مقابل آستون ویلا همچنان صدر جدول را در اختیار گرفت.با نگاهی به جدول مسابقات درمی یابیم كه برخلاف فصل گذشته، رقابت برای كسب مقام قهرمانی تنها میان ۲ تیم، آن هم با اختلاف زیاد نسبت به تعقیب كنندگان، جریان دارد و لیورپول و آرسنال به عنوان ۲ مدعی سنتی (به ویژه توپچی های شهر لندن) تا اینجای كار شانس خود را برای قهرمانی از دست داده اند.
جدا از منچستریونایتد كه مدعی اصلی قهرمانی نشان می دهد، چلسی نیز با وجود نزول مشهود نسبت به فصل گذشته، نفس به نفس یونایتد را تعقیب می كند.
از منظر امكانات و به عبارت دیگر وجود بازیكنان مناسب و ذخیره های كارساز، بدون تردید چلسی یك سر و گردن از منچستریونایتد بالاتر و تاكتیك پذیرتر نشان می دهد.
برای اثبات این ادعا كافی است به چند بازی اخیر این ۲ تیم نظری بیندازیم تا دریابیم در چیدمان اصلی به ویژه در خط میانی و حمله، تا چه اندازه دست و بال مورینیو برای مقابله با حریفان باز است، در حالی كه فرگوسن هنوز در میانه زمین از وجود یك هافبك دفاعی تمام عیار مانند ماكلله و یك شوتزن و بازیساز در قد و قواره لمپارد محروم است؛ اگرچه اسكولز در ۳۱ سالگی هنوز هم یكی از بهترین هافبك های جزیره به حساب می آید اما به خاطر كامل نبودن كیفیت خط میانی یونایتد، هنر و توانایی های او به درستی ظهور پیدا نمی كند.درخط حمله نیز با وجود گلزنی های ساها و رونی، بودن بازیكنی به نام دروگبا در تركیب چلسی امتیازی است كه منچستریونایتد از آن برخوردار نیست.
منچستریونایتد با وجود كمبودهایی كه در پست های سه گانه دارد، در فصل جاری بسیار خوب نتیجه گرفته است؛ كسب ۱۵ پیروزی در كنار ۲ تساوی و ۲ باخت، عملكرد قابل قبولی است كه با توجه به گل های زده و خورده این تیم (۴۱ مقابل ۱۰) كارنامه ای را پیش روی ما می گستراند كه شایستگی قهرمانی شاگردان فرگوسن راتأیید می كند.
مشكل عمده یونایتد در فصل جاری، جدا از مصدومیت بازیكنانی چون اسمیت،هاینزه، سولشائر، به یارگیری نه چندان مناسب این تیم در آغاز فصل برمی گردد؛ چرا كه بسیاری بر این باورند به جای پول زیادی كه برای كریك پرداخت شد، فرگوسن باید چند بازیكن مستعد و رو به رشد را برای خطوط مختلف به اولدترافورد می آورد.
به هر حال و با توجه به آنچه در نیم فصل اول گذشت و با توجه به حساب احتمالات كه همواره در فوتبال باید مورد نظر قرار گیرد، رقابت برای قهرمانی باید میان منچستریونایتد و چلسی در جریان باشد؛ رقابتی كه دیدارهای فشرده در ماه ژانویه، در فرجام آن بسیار مؤثر خواهد بود.در این رهگذر آنچه می تواند هر كدام از این ۲ تیم را تا پایان كار و با توجه به ادامه حضورشان در لیگ قهرمانان اروپا روی پا نگه دارد، (پس از كنار گذاشتن احتمال مصدومیت) به چگونگی استفاده از داشته های ۲ مربی و پیاده كردن برنامه های تاكتیكی آنها برمی گردد.
از یك طرف، مورینیو با وجود امكان بیشتری كه در بهره گیری از بازیكنان خوب دارد، از نظر هماهنگی تیمی با دشواری روبرو است، به این معنا كه در خط میانی، جایی كه ماكلله، لمپارد، بالاك و اسی ین هر كدام به تنهایی یك عنصر كارساز به حساب می آیند، در طول دیدارهای نیم فصل مجموعه ای تمام و كمال در قیاس با سال گذشته نشان ندادند و در بیشتر اوقات خلاقیت های فردی بازیكنان بود كه به داد مورینیو رسید وگرنه حساب و كتاب های مرد پرتغالی می توانست نادرست از كار درآید.
به طور مثال در بازی با اورتون و حتی دیدار با ویگان، اگر هنر انفرادی ستاره های چلسی نبود، مورینیو از نظر فكری خلع سلاح شده بود.از سوی دیگر، فرگوسن با وجود برخی «لجبازی» هایی كه از خود نشان می دهد، به گونه ای مؤثر از داشته هایش استفاده می كند.
به طور مثال در بازی با آستون ویلا، فرگوسن با استفاده از ساها به عنوان تك مهاجم و بیرون گذاشتن رونی و كریك، با ۵ هافبك (رونالدو و گیگز در كناره ها، اسكولز، فلچر و پارك در میانه) نیمه اول را تحت تأثیر میزبان و در حالی كه یك بار نیز تیر دروازه به داد ون درسار رسیده بود، كج دار و مریز به پایان رساند، آن هم در شرایطی كه كاملاً مشخص بود ساها نمی تواند به تنهایی در جمع مدافعان ویلا كارساز باشد اما در جریان نیمه دوم، با جلو آمدن هافبك ها از یك طرف و نفوذ بیشتر «اورا» و نویل از طرف دیگر، رفته رفته تعداد حمله وران یونایتد در زمین ویلا فزونی گرفت و رونالدو كه به عنوان بازیكن آزاد به هر جا سرمی كشید، با استفاده از خلاقیت فردی خود گل اول را به ثمر رساند تا یونایتد از نظرروحی آزادتر حركت كند.
ادامه كار نیز بر استفاده بهتر فرگوسن از بازیكنانش مهر تأیید نهاد؛ چرا كه با آمدن رونی و خروج پارك تركیب یونایتد به ۱-۱-۴-۴ تغییر یافت تا ضمن حفظ نتیجه به دست آمده، امكان به ثمر رسیدن گل های بیشتر هم فراهم شود. در نهایت هم اینچنین شد و در دیداری كه رونالدو، ستاره میدان بود (او همه كار كرد؛ ۲ گل به ثمر رساند، یك گل آفساید زد و از نظر تكنیكی بی نظیر بود) اسكولز هم به عنوان یك ستاره پا به سن گذاشته، گلی به یاد ماندنی را در دروازه ویلا جای داد؛ ضمن اینكه «اورا» نیز نشان داد یكی از خریدهای خوب سال های اخیر یونایتد به حساب می آید. آخر اینكه در رقابت فشرده منچستریونایتد و چلسی و با وجود برتری كمی چلسی، شرایط روحی و هماهنگی بازیكنان یونایتد در كنار جان سختی و ابتكارهای سرآلكس فرگوسن، كفه ترازو به سود سرخپوشان اولدترافورد سنگینی خواهد كرد.
منبع : روزنامه ابرار ورزشی


همچنین مشاهده کنید