تحلیل رسانه های جهان از ریسک مخالفت غرب با ایران

خبرنگار آسوشیتدپرس چندی پیش نوشت: ایرانی ها در دستیابی به آنچه كه بر آن پافشاری می كنند، مصر هستند چرا كه می پندارند یك قدرت تاثیرگذار منطقه ای هستند. به عقیده تحلیلگر این رسانه ایران اینك به واسطه تعلق خاطر بزرگترین گروههای شبه نظامی شیعه بیشترین تاثیر را در فضای سیاسی عراق و لبنان دارد و سخنان ضد اسرائیلی رهبران آن در میان توده های مردم در كشورهای عرب سنی نیز بسیار پرطرفدار به نظر می رسد. مهم تر اینكه ایرانی ها به پیشرفت های چشمگیری در توسعه فناوری موشكی و برنامه هسته ای خود دست یافته اند. در حالی كه غرب مدعی است این برنامه در نهایت به ساختن بمب می انجامد ایرانی ها مصرانه می گویند كه همه چیز آن صلح آمیز است. به عقیده تحلیلگر AP ایرانی ها می خواهند حوزه نفوذ خود را گسترش دهند، این هدف گاهی در راستای منافع امریكا نیست و عمده تنش ها در خاورمیانه نیز اغلب از همین جا شروع می شود.
پروفسور عبدالله الشیجی استاد دانشگاه دولتی كویت در این باره می گوید: «آنها بسیار انعطاف پذیر و زیرك هستند و به خوبی می دانند كه با كارت هایشان چگونه باید بازی كنند.» به عقیده وی در میانه رقابت پایان ناپذیر واشنگتن و تهران كشورهای عرب حاشیه خلیج فارس كاملا آسیب پذیر شده اند: «ما هیچگاه نمی توانیم ریسك ناشی از مخالفت با برنامه هسته ای ایران را بپردازیم و در عین حال شهامت ناراحت كردن امریكا را هم نداریم.» به عقیده الشیجی ایران امروز در عراق به روشنی از امریكا قدرتمندتر است: «نتیجه انتخابات آزاد در عراق را سه گروه سیاسی شیعه بردند كه به ایران بسیار بیشتر از امریكا نزدیكی دارند و اگر امروز هم انتخابات برگزار شود باز همین ها كنترل دولت را در دست خواهند گرفت.» در ادامه تحلیل آسوشیتدپرس آمده است: امریكا تا چندسال قبل می توانست تاثیرگذاری زیادی در دنیای عرب برای ایجاد یك جبهه متحد در مقابل ایران داشته باشد، ولی این امكان اكنون به واسطه اشتباهات بزرگ در عراق و حمایت بی قیدوشرط از رژیم صهیونیستی عملا از بین رفته است: «حمایت امریكا از اسرائیل در جنگی كه طرف مقابل یك جنبش پرطرفدار تحت حمایت ایران بود آخرین كارت امریكا در این بازی را سوزاند.» تحلیلگر AP در خاتمه می نویسد: «برخلاف عراق، در بسیاری دیگر از سرزمین های خاورمیانه اتفاق نظر بین شیعیان و سنی ها بر سر طرفداری از ایران در مقابل امریكا رو به افزایش است.»
● بردباری از نوع ایرانی
تحلیلگر روزنامه الشرق الوسط نیز در مقاله ای به بررسی نقش عامل زمان در كشمكش های كنونی و گذشته ایران با دنیای غرب پرداخته است. از نگاه حمیاد رهبران ایران در تمام دوران حكومت بیست و هفت ساله شان از جانب ایالات متحده تحت فشار بوده اند و از بحران هایی بسیار خطرناك تر از بحران كنونی بر سر برنامه هسته ای شان به سلامت عبور كرده اند و رمز موفقیت آنها در تمامی این بحران ها بهره برداری درست از عامل زمان بوده است. طارق الحمیاد در آغاز مقاله اش می نویسد: محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران می گوید زمان به نفع ماست و هر روزی كه می گذرد اروپایی ها مجبور به عقب گرد بیشتر و شناسایی و پذیرفتن حقوق هسته ای ایران می شوند. او البته درست می گوید «بردباری و وقت شناسی» همان كاری است كه ایرانی ها در انجام آن بسیار مهارت دارند. در ادامه مقاله الشرق الوسط آمده است: در طول بیست و هفت سال گذشته بسیاری از رهبران جهان در امریكا، اروپا و دنیای عرب كه دشمنان سرسخت تهران شمرده می شدند از قدرت كنار رفته یا در گذشته اند ولی در ایران تمام اركان شكل دهنده حاكمیت همچنان قدرتمندانه به كار خود ادامه می دهند و ایدئولوژی «گسترش انقلاب» همچون سالهای نخستین دهه هشتاد رو به گسترش است. در همسایگی آنان رژیم های طالبان و صدام حسین دشمنان سرسخت و قسم خورده تنها حكومت شیعه جهان توسط دیگر دشمن این حكومت یعنی ایالات متحده سرنگون شدند، بدون اینكه از جانب ایرانی ها یك گلوله شلیك شود و یا حتی اینكه از آنها بخواهند كه یك سنت پول خرج كنند. اكنون ایران همچون مسافری است كه در انتهای رودخانه ایستاده و به جنازه دشمنان غرق شده اش نگاه می كند. اما راز موفقیت ایران در بازی با زمان چیست؟ به عقیده تحلیلگر الشرق الاوسط انطباق پذیری با شرایط جدید و هوشمندی در تغییر استراتژی و البته كمی خوش شانسی: «مهمترین شانس آنان در بازی زمان پیروزی دموكراتها در انتخابات میان دوره ای كنگره بود كه هر چند دكترین حمله پیشگیرانه بوش و دار و دسته نومحافظه كاران حامی وی را به طور مطلق نفی نمی كنند ولی احتمال انجام آن را به حداقل می رسانند، بویژه در شرایطی كه كاملا مشخص است مالیات دهندگان امریكایی حوصله آغاز یك جنگ دیگر را ندارند.» به عقیده الحمیاد در اروپا هم اوضاع به نفع ایرانی هاست: «نخست وزیر تونی بلر نزدیك ترین دوست بوش در آستانه واگذاری قدرت است و پرزیدنت شیراك كه بسیاری فكر می كنند مشكل شخصی با محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران دارد در شرایطی نیست كه از چیزی شبیه رویارویی با ایران حمایت كند.» تحلیلگر الشرق الوسط در ادامه می افزاید: «در خاورمیانه نیز زمان كاملا به نفع ایران است. در اسرائیل دشمن همیشگی رژیم مذهبی تهران ایهود اولمرت همچنان درحال جواب پس دادن به خاطر ناكامی های جنگ ۳۴ روزه با حزب الله است، در حالیكه هنوز موفقیتی در راه آزادی دو گروگان ارتش این رژیم درلبنان و گروگان سوم در غزه به دست نیامده است. همسایگان عرب ایران در خلیج فارس نیز هیچگاه به اندازه امروز از حمله احتمالی امریكا به ایران هراسناك نبوده اند. آنها می دانند كه ایران اكنون هم به لحاظ توانایی واكنش نظامی مستقیم و هم به لحاظ دخالت هایی كه می تواند منجر به برهم خوردن آرامش سیاسی و توازن قوا در این كشورها شود بسیار نیرومندتر از گذشته شده است.» اما آیا راهی برای پیروزی بر ایران وجود دارد؟ به عقیده الحمیاد جواب این سوال بستگی به این دارد كه مهارت امریكا و شركایش در بازی با زمان از ایرانی ها بیشتر شده باشد.
● نتیجه گیری
تحلیل های فوق نشان می دهد كه غرب تا حدودی به اهمیت قدرت منطقه ای ایران پی برده است. حال این كه تفاسیر فوق را تسلیم شدن در برابر خواست ایران یا واقعیت موجود بدانیم امری است كه نیاز به بررسی بیشتر دارد.در حال حاضر كه شرایط پرونده هسته ای ایران با موضع گیری های متفاوت و بعضا عجولانه غرب در حال سپری كردن مسیر حساس و دشوار چانه زنی چند لایه با غرب است ضروری است كه سیاستگذاران به نحوی اهمیت برنامه ریزی برای پاسخگویی معقول به رفتارهای پیش بینی نشده غرب داشته باشند.در این راستا بهره گیری از تجارت بنیادها و موسسات تئوری پردازی داخلی برای مقابله و تعامل احتمالی با آنها ضروری به نظر می رسد به هر تقدیر در شرایط فعلی لازم است كه ایران قدرت منطقه ای خود را با توجه به تحولات و ضرورت های منطقه ای و جهانی مورد ارزیابی قرار دهد.

منبع : روزنامه جوان