پیش از خروج بوش از کاخ سفید از صحنه سیاسی خارج می شود

مقاله چند هفته گذشته لاوروف وزیر امور خارجه روسیه درباره غیر منطقی بودن درخواست كمیته چهارجانبه بین المللی از حماس برای به رسمیت شناختن "اسرائیل" در مقابل پایان دادن به محاصره و آغاز گفت و گوی سیاسی با این جنبش، نخستین گام در خارج از روند طرح نقشه راه و توافقات كمیته چهارجانبه به شمار می آید.
درخواست از ملت فلسطین كه تاكنون از یك دولت مستقل دارای حاكمیت حقیقی برخوردار نبوده است، برای به رسمیت شناختن دیگران، نابجا و اشتباه است. اقدام صحیح آن است كه ابتدا دولتی مستقل تشكیل شود، سپس موضوع بررسی روابط آن با دیگران مطرح شود و عكس آن صحیح نیست.
روسیه در سال ۲۰۰۶ م. و پس از پیروزی جنبش حماس در انتخابات پارلمانی فلسطین و كسب اكثریت و سپس تشكیل دولت، همواره بر این اساس بوده است.
این تنها علت تغییر مثبت در موضع روسیه نیست، بلكه دلایل دگیری هم وجود دارد كه ما در این مقاله از ذكر و تحلیل آنها خودداری می كنیم. اما این اقدام روسیه، اقدام مهم دیگری را از سوی سه كشور اروپایی اسپانیا، فرانسه و ایتالیا در تاریخ ۱۶/۱۱/۲۰۰۶م. در پی داشت.
این اقدام اروپایی ها نیز در خارج از چارچوب طرح نقشه راه صورت گرفته و دارای سه عنصر است: اول، آتش بس، دوم تبادل اسیران و سوم تشكیل كنفرانس بین المللی.
رژیم صهیونیستی بدون بررسی جدی این ابتكارهای اروپا و روسیه را رد كرد، زیرا همیشه با مشاركت جامعه جهانی و به ویژه اروپا و روسیه در یافتن راه حل مناسب برای مناقشه در فلسطین مخالفت كرده است. این موضوع رژیم صهیونیستی از زمان بن گوریون تاكنون تغییری نكرده است. رژیم صهیونیستی در مقابل، فقط مذاكره مستقیم و آنچه را ایالات متحده آمریكا مناسب بداند، می پذیرد.
اگر پیشنهاد اروپا و نیز روسیه را بررسی كنیم، در می یابیم كه شماری از قدرت های مهم بین المللی دیگر حاضر به پذیرش موضع رژیم صهیونیستی كه همیشه مانع به ثمر رسیدن تلاش های اروپایی ها بوده است، نیست. به ویژه كه بوش كوچك در شش سال گذشته اقدام مناسبی برای پیشبرد روند صلح و سازش انجام نداده و حتی از كوشش دیگران نیز در این زمینه حمایتی به عمل نیاورده است.
افكار عمومی اروپا امروزه بر این باور است كه موضع جانبدارانه آمریكا از رژیم صهیونیستی، ما (فلسطینیان) را به شانه خالی كردن از لوازم صلحی عادلانه وادار می كند و خشونت و استخدام بی رویه زور را ترویج می دهد. همچنین ـ بر اساس نگرش اروپایی ها ـ قدرت گروه های اسلامگرای مخالف روند سازش را در منطقه افزایش می دهد.
افكار عمومی در اروپا همچنین هر گاه كه "اسرائیل" قتل عامی علیه فلسطینیان مرتكب می شود، بیشتر یقین حاصل می كنند كه "اسرائیل" عامل اصلی بی ثباتی در منطقه خاورمیانه است و تاثیر اقدامات تجاوزكارانه "اسرائیل" به اروپا نیز رسیده است و فلسطین و كشتار غیر نظامیان منبع الهام همه مخالفان سیاست های آمریكایی و اروپایی در جهان شده است.
سیاست های "اسرائیل" موجب شكست آمریكا و انگلیس در عراق بوده است و به افزایش قدرت ایران كه درصدد دستیابی به فناوری (صلح آمیز) هسته ای است، منجر شده است. همین سیاست ها سبب شده است كه جریان های سیاسی مخالف حكومت های میانه رو عربی ـ بر اساس نگرش آمریكا به منطقه ـ ظهور كنند.
"اسرائیل" امروز دیگر اسرائیل سال ۱۹۶۷م. نیست. در اسپانیا و ایتالیا و فرانسه هم رهبران جدیدی بر سر كار آمده اند كه پیروی از آمریكا در سیاست های خارجی را بی فایده می دانند و بر این باورند كه پیروی بلر از این سیاست ها نه به سود مصالح اروپا بود و نه مصالح انگلیس و او اكنون در حال پس دادن تاوان این پیروی با شكست های حزبش است.
این رهبران مواضع حدودا مستقل خود ـ در مقایسه با مواضع انگلیس ـ در برابر موضع آمریكا را به ویژه درباره جنگ عراق و ارزیابی از شكست آمریكا و انگلیس در این كشور اعلام كرده اند و هنوز هم راه درازی برای نشان دادن نگرشی كامل خارج از نگرش آمریكای طرفدار كامل "اسرائیل" در پیش دارد. عراق به یك ویتنام جدید تبدیل شده است و تحولات منطقه ای مهمی در جریان است و شاهد ظهور قدرت های جدید و افول قدرت های گذشته و از بین رفتن توازن سست و بی پایه در منطقه هستیم.
تونی بلر چند ماه مانده به پایان دوره زمامداری اش نگرش سیاسی جدیدی در پیش گرفته كه حاكی از اهمیت قضیه فلسطین و تاثیر آن بر اوضاع عراق و افغانستان و كل منطقه است. این امر نشان می دهد كه پیروی مطلق از آمریكا كه در زمان قدرت بلر نماد موضع انگلیس بود تا حدودی متزلزل شده است.
این تزلزل پس از آن به وجود آمد كه در داخل حزب تونی بلر درخواست ها برای پایان دادن این تبعیت كوركورانه از آمریكا در سیاست های خارجی این كشور، شدت گرفت و برخی نیز خواهان خروج انگلیس از عراق شده و گروه های دیگری نیز خواستار تشكیل كمیته های تحقیق درباره جنگ شدند.
چیزی كه تمایل داریم به اطلاع خوانندگان عزیز برسانیم این است كه طرح نقشه راه دیگر راه حل مقدسی تلقی نمی شود و شمار زیادی از طرف های مرتبط با تحولات منطقه به فكر یافتن راه حل هایی خارج از این طرح هستند و احتمال می رود كه این طرح پیش از خروج بوش كوچك از كاخ سفید از جریان تحولات سیاسی خارج ( و به فراموشی سپرده) شود. در سایه تحولات سیاسی جدید كسی كه بخواهد راه حلی دیگر برای تحولات منطقه بیابد، دیگر نمی تواند جنبش حماس و عامل مقاومت و جریان پایداری در منطقه را نادیده بگیرد.

منبع : مركز اطلاع رسانی فلسطین
نوشته: یوسف رزقه/ وزیر اطلاع رسانی دولت فلسطین

منبع : خبرگزاری فارس