داستان بره و گرگ

شاید فقط نام ها تغییر كرده اند. چه اینكه هنوز از ۳ لیگ و ۳ باشگاه بزرگ صحبت می شود.با پایان یافتن مرحله گروهی لیگ قهرمانان وجود شكاف طبقاتی میان باشگاه های بزرگ بیشتر نمایان شد.
در واقع نه اوضاع تیم های ضعیف بهبود یافته و نه قدرت باشگاه های ثروتمند تعدیل شده است. طبق یك قانون قدیمی قدرت در ۳ لیگ بزرگ دنیا یافت می شود و اگر آنجا خبری نبود باید به سراغ لیگ های آلمان، هلند یا فرانسه بروید. البته از این پس شاید فقط با استفاده از نوارهای ویدیویی بخت تماشای بازی تیم های این ۳ لیگ را بیابید زیرا جز لیل، لیون و بایرن مونیخ سایر نماینده های آنها در مرحله گروهی لیگ قهرمانان حذف شدند.
سری A، لالیگا و لیگ برتر هر ۱۰ نماینده خود را در مرحله حذفی می بینند كه از این تعداد ۶ تیم با عنوان سرگروهی راهی دور بعد شدند. تازه این موضوع را در نظر داشته باشید كه اوساسونا و كیه وو موفق نشدند حتی راهی مرحله گروهی شوند. الاغ های پرنده (لقب كیه وو) در حال صید ماهی بزرگتر از قواره خود بودند كه به یكباره غرق شدند. وضعیت فعلی آنها در سری A نشان می دهد اصلاً لیاقت حضور در بزرگترین تورنمنت باشگاهی اروپا را ندارند.
اوساسونا نیز فراز و فرودهای بسیاری را تجربه كرده است. در ضمن یووه نیز قبل از افشای رسوایی تبانی فوتبال ایتالیا یكی از نماینده های پرامید لاجوردی ها محسوب می شد اما اكنون در سری B، صعود را بزرگترین دستاورد قلمداد می كند. بایرن مونیخ، لیون و آیندهوون صعود دلپذیری را تجربه كردند اما باعث شگفتی هواداران فوتبال نشدند.
خارجی ها لیون را دارنده ۵ قهرمانی پیاپی لوشامپیونه می شناسند و بایرن و آیندهوون هم ۳ بار در ۴ سال اخیر بر بام فوتبال باشگاهی كشور خود ایستادند؛ اتفاقی كه ۶بار در ۸ فصل رخ داده است اما آنها این فصل ۳ بازیكن بزرگ خود را تقدیم باشگاه های بزرگ كردند. این اتفاق هرفصل رخ می دهد. اینجا یك بحث سیاسی پیش كشیده می شود. در فوتبال نیز شاهد نبرد «آریستوكرات ها» با «بورژواها» هستیم.اگر باشگاه های كوچك خواهان تبدیل شدن به یك چلسی جدید هستند باید راه و رسم ستمگری را بیاموزند.
كوچك هایی مانند سلتیك و دیگران هر فصل شگفتی خلق می كنند اما غالباً از مراحل ابتدایی فراتر نمی روند. تیمی مانند لیل تنها با كسب ۲ پیروزی كه دومی در آخرین بازی مقابل میلان بی انگیزه رقم خورد، جواز صعود را دریافت كرد و همین امر تردیدهایی در مورد توانایی های این تیم ایجاد كرده است.
پورتو به لطف مدارای آرسنال (آنها یك امتیاز می خواستند) تساوی گرفته و صعود كرد. پورتو و موناكو تنها باشگاه های خارج از گروه (۳+۳) هستند كه در ۴ سال اخیر در جمع ۴ تیم برتر لیگ قهرمانان جای گرفتند. این فصل اوضاع بدتر شده. تنها ۴ تیم از ۳۲ باشگاه حاضر در این فصل لیگ قهرمانان، عضو (۳+۳) نیستند.بله! پول و درآمد حاصل از تبلیغات، فاصله آنهایی كه «می توانند» با آن دسته كه «نمی توانند» را افزایش داده است.
شاید با هماهنگی امكان درخشش را بیابید اما طلوع شما با غروب زودهنگامی توأم می شود. یوفا هم «آتش بیار» معركه شده.سران این سازمان با فروش حق پخش تلویزیونی به تمام كشورهای عضو معضل بزرگی ایجاد كرده اند.
به نظر شما سوئد، بلژیك و ... چگونه حاضرند برای رقابت هایی كه هیچ نماینده ای ندارند، پول بپردازند یا فرانسه و آلمان (۲ كشور غنی در قراردادهای تلویزیونی) با توجه به اینكه فقط بایرن و لیون را در مراحل پایانی رقابت ها می بینند، حاضر به پرداخت پول اضافی می شوند؟ با یك نگاه به تیم های (۳+۳) درمی یابیم آنها در لیگ داخلی و لیگ قهرمانان متفاوت هستند.
میلان در سری A وضعیت خوبی ندارد، لیورپول بازهم در انگلستان اسباب تمسخر رقیبان را فراهم كرده و والنسیا در رتبه نهم لالیگا قرار دارد. اما همگی آنها قبل از فرا رسیدن دور پایانی مرحله گروهی صعود خود را قطعی كردند. فكر نمی كنید داستان بره و گرگ تكرار شده است؟

منبع : روزنامه ابرار ورزشی