چقدر در برابر فرزندانتان صبور هستید

مثلا‌ً ممكن است بخواهد برای وقت‌گذرانی با دوستانش تا دیروقت بیرون باشد، موهای سرش را به سبك خاصی آرایش كند و یا حتی فقط اندكی پول توجیبی از شما بخواهد در این موارد برخورد شما چیست؟ آیا به او اجازه می‌دهید كاری را كه دوست دارد انجام دهد؟ یا اینكه با سرسختی و خشونت مانع او می‌شوید؟ جواب شما هرچه هست فراموش نكنید كه خود شما هم روزی نوجوان و جوان بوده‌اید و همین درخواست‌ها را از پدر و مادرتان داشته‌اید.
بردباری‌ نهایتاً‌ بخشی‌ از رفتار ما را تشكیل‌ می‌دهد و عدم‌ تحمل‌ و بی‌صبری‌ در مقابل‌ هر فرد یا چیزی، در واقع‌ به‌ عنوان‌ نوعی‌ نفی‌ ناخودآگاهانه‌ آن‌ شناخته‌ می‌شود. اگر صادقانه‌ این‌ تست‌ را پاسخ‌ دهید، در انتها متوجه‌ می‌شود تا چه‌ حد در مقابل فرزندتان بردبار هستید.
● در مورد اینكه‌ والدین‌ و كودك، یكدیگر را <شما> خطاب‌ كنند چه‌ نظری‌ دارید؟‌
الف) فكر می‌كنم‌ این‌ موضوع‌ خیلی‌ پیش‌پاافتاده‌ است‌ و دیگر كهنه‌ شده‌ است.
ب) این‌ مسئله‌ به‌ افراد، نحوه‌ تربیت‌ و سنت‌های‌ خانوادگی‌ بستگی‌ دارد؛ به‌ هر حال‌ چندان‌ مهم‌ نیست.
ج) فكر می‌كنم‌ بچه‌ها باید این‌ كار را بكنند. اما برای‌ والدین‌ نیازی‌ نیست.
د) مخالفم، والدین‌ و كودكان‌ باید همدیگر را تو خطاب‌ كنند. اینطوری‌ ارتباط‌ آنها خیلی‌ نزدیك‌تر می‌شود‌.
● آیا فكر می‌كنید پدر و مادر باید به‌ فرزند خود تسلط‌ داشته‌ باشند؟‌
الف) بله، مطمئناً. ولی‌ باید با علاقه‌ و محبت‌ زیادی‌ همراه‌ باشد و با بزرگ‌تر شدن‌ كودكان‌ این‌ تسلط‌ با ملایمت‌ بیشتری‌ همراه‌ شود.
ب) كاملاً‌ واضح‌ است؛ این‌ اولین‌ وظیفه‌ والدین‌ است.
ج) بله، ولی‌ تسلط‌ نباید به‌ معنی‌ مجبور كردن‌ و فشار آوردن‌ باشد.
د) والدین‌ از این‌ نظر هیچ‌ حقی‌ ندارند و باید به‌ جای‌ ایجاد عقده‌ در بچه‌ها به‌ آنها اجازه‌ رشد و شكوفایی‌ بدهند.
● آیا با گردش‌ و تفریحات‌ جوانان‌ (خصوصاً‌ گردش‌های‌ شبانه) موافقید؟‌
الف) در صورتی‌ موافقم‌ كه‌ تا ساعت‌ معینی‌ انجام‌ شود و دائماً‌ هم‌ تكرار نشود‌.
ب) انسان‌ها موجودات‌ آزادی‌ هستند و باید هر طور كه‌ دلشان‌ می‌خواهد تفریح‌ كنند.
ج) دوران‌ جوانی‌ با همین‌ چیزها می‌گذرد، ولی‌ خود من‌ آنقدر در جوانی‌ در خانه‌ مانده‌ام‌ كه‌ دیگر نمی‌توانم‌ آزادی‌ بیشتری‌ به‌ فرزندانم‌ بدهم‌.
د) مسلماً‌ نه، این‌كار فقط‌ مشكل‌ساز است‌ و فرزندان‌ را از درس‌ و زندگی‌ آینده‌ عقب‌ می‌اندازد.
● آیا با دادن‌ پول‌ توجیبی‌ به‌ كودكان‌ موافقید؟‌
الف) بله، ترجیح‌ می‌دهم‌ خودم‌ به‌ آنها پول‌ بدهم‌ تا آنها از جای‌ دیگر پول‌ بدست‌ نیاورند.
ب) كمی‌ پول‌ توجیبی، آن‌ هم‌ از سن‌ معینی‌ به‌ بعد و به‌ شرط‌ آنكه‌ كودك‌ استحقاق‌ آن را داشته باشد، لازم‌ است.
ج) خود من‌ هیچ‌ وقت‌ پول‌ توجیبی‌ نگرفتم‌ و هیچ‌ اتفاقی‌ نیفتاد. من‌ خودم‌ نیاز آنها را برآورده‌ می‌كنم. آنها بعداً‌ وقتی‌ كار كنند پول‌ توجیبی‌ خودشان‌ را به‌دست‌ می‌آورند.
د) پول‌ چندان‌ اهمیتی‌ ندارد. مهم‌ این‌ است‌ كه‌ دوران‌ نوجوانی‌ با خوشی‌ بگذرد.
● اگر پسرتان‌ مویش‌ را بلند كند، با او چه‌ برخوردی‌ می‌كنید؟‌
الف) خیر، با این‌ كار او موافق‌ نیستم.
ب) این‌ كار، سمبل‌ جالبی‌ از آزادی‌ است.
ج) بستگی‌ به‌ طول‌ موی‌ او دارد و اینكه‌ آن‌ را منظم‌ و پاكیزه‌ نگه‌ دارد یا نه.
د) به‌ مد روز بستگی‌ دارد.
شما باید پاسخ‌های خود را در نظر بگیرید. اگر بیشتر پاسخ‌های‌ شما (الف) است، بدون‌ شك‌ شما یك‌ محافظه‌كار واقعی‌ هستید. شما خیلی‌ بی‌صبر و ناشكیبا هستید، هیچ‌ بخششی‌ را نمی‌پذیرید، از هر تغییری‌ دوری‌ می‌كنید و كاملاً‌ جدی‌ و سختگیر هستید. توصیه‌ می‌كنیم‌ كه‌ ارتباطاتتان‌ را گسترش‌ دهید، سفر كنید و كمی‌ بازتر فكر كنید. اگر بیشتر پاسخ‌های‌ شما (ب) است، شما كمی‌ صبور اما خیلی سطحی‌ هستید. همان‌ توصیه‌های‌ قبلی البته‌ با شدت‌ كمتر به‌ شما هم‌ توصیه می‌شود. اگر بیشتر پاسخ‌های‌ شما (ج) است باید بگوییم‌ كه‌ بدون‌ اغراق‌ شما دارای‌ ذهنی‌ باز هستید. اگر در دنیا افراد زیادی‌ مثل‌ شما بودند، احتمالاً‌ بچه‌ها خیلی خوشحال‌تر می‌شدند. شما پدر یا مادر خیلی‌ جذابی‌ هستید!
اگر بیشتر پاسخ‌های‌ شما (د) است‌ باید كمی مراقب‌ باشید. شما بی‌صبر و بیش‌ از حد مسالمت‌جو هستید. در عمق‌ وجودتان‌ با آنچه‌ در ظاهر مخالفت می‌كنید، موافقید و با آنچه‌ كه‌ موافقیت‌ می‌كنید، مخالف‌ هستید. در یك‌ كلام‌ شما یك‌ مخالف‌ به‌ تمام‌ معنا هستید. باید شخصیت‌ خود را متعادل‌ كنید.

منبع : روزنامه سلامت