فرگوسن هم، فرگوسن قدیم

در مهمترین بازی هفته چهاردهم لیگ برتر۲، مدعی اصلی قهرمانی هر كدام یك نیمه را به خود اختصاص دادند كه در این رهگذر، مورینیو از نتیجه تساوی، این بار نیز راضی تر از فرگوسن به نظر می رسد.درست مانند دیدار با سلتیك، این بار نیز با واكنش دیرهنگام و نادرست فرگوسن، در قبال تعویض مورینیو، منچستریونایتد ضرر كرد.
● برتری با گل زیبای ساها
نقطه اوج هفته چهاردهم لیگ برتر انگلستان، روی كاغذ باید به رویارویی منچستریونایتد و چلسی تعلق می گرفت، دیداری كه از منظر حساسیت برآمده از رقابت های این ۲ تیم و همچنین به خاطر فرجام كار كه می توانست در نبرد برای قهرمانی تأثیر گذار باشد از زیبایی بهره چندانی نداشت و در عوض با خشونت زیادی به ویژه از سوی چلسی همراه بود.در ۴۵ دقیقه نخست برتری توپ و میدان از آن یونایتد بود كه در میانه زمین با تركیب اسكولز و گریك در مركز و رونالدو و گیگز در راست و چپ نبض بازی در اختیار داشتند.
منچستر مانند بازی با كپنهاگن و همچنین دیدار در گلاسكو با سلتیك، در این مسابقه نیز آغازی خوش داشت و در خط دفاع متشكل از فردیناند و ودیچ از یك سو و نویل و هاینتزه از طرف دیگر، اجازه خودنمایی و ایجاد خطر به مهاجمین حریف نمی داد، به گونه ای زوج خط حمله دروگبا و شوچنكو به ویژه ملی پوش اوكراینی، در نیمه اول خطر چندانی برای ون درسار ایجاد نكردند، ضمن اینكه در میانه زمین هم مجموعه ای مركب از اسی ین، ماكلله، لمپارد و بالاك در تقابل با حریف منچستری، در بیشتر اوقات تحت تأثیر قرار داشتند و در «پرس كردن» مدافعین میزبان و به تبع آن، جلوگیری از حضور آنها در زمین خودی چندان موفق نبودند.
از سوی دیگر در همین نیمه، رونی و ساها به عنوان مهاجمین منچستریونایتد در قیاس با سایر خطوط نمایان بازی نمی كردند با این تفاوت كه ساها در یكی از معدود پا به توپ شدن های خود، با خونسردی و دقت زیاد، ۲ مدافع مركزی چلسی - به ویژه كاروالیو- را از میان برداشت و از فاصله دور، دروازه كودیچینی را باز كرد، در حالی كه رونی، كم اثرترین بازیكن یونایتد در ۴۵ دقیقه اول بود.
● نیمه دوم، بلای جان منچستریونایتد
منچستریونایتد، درست مانند دیدار با كپنهاگن و سلتیك، این بار نیز در اولدترافورد، در نیمه دوم قافیه را «وا» داد و نتوانست شرایط قابل قبول ۴۵ دقیقه اول را تا پایان ادامه دهد.درست مانند بازی با سلتیك، این بار نیز مربی حریف كار را با تعویض آغاز كرد. با آمدن روبن به جای جرمی، مورینیو، تیم خود را با ۳ مدافع متمركز و در حالی كه اسی ین هنگام هجوم حریف به عنوان مدافع راست به عقب می آمد ۴ هافبك و ۳ مهاجم- حركت های طولی از كناره زمین و حضور دروگبا و شوچنكو در محوطه جریمه حریف - با امید رسیدن به گل مساوی در نیمه دوم راهی زمین كرد، ترفندی كه با توجه به عملكرد منچستریونایتد در ۴ دقیقه اول و فضای هیجانی و دشوار اولدترافورد، برای گریز از شكست خطرپذیر اما طبیعی به نظر می رسید.
درست مانند بازی با سلتیك؛ آلكس فرگوسن در تقابل با ترفند مورینیو، دست روی دست گذاشت و تا دقیقه ۶۸ كه كاروالیو به تلافی دریبل خوردن از ساها و به تبع آن، گل دقیقه ۲۸ ملی پوش فرانسوی، دروازه ون درسار را باز كرد، همراه با دستیار پرتغالی خود نقش یك تماشاگرمبهوت و آدامس در دهان! را بازی كرد.
به گونه ای منطقی و طبیعی مشخص بود كه حملات چپ و راست چلسی و عقب كشیدن و زیر توپ زدن های شاگردان «سرآلكس» نباید بدون پاسخ باشد و طبیعی تر آن بود كه با توجه به تجربه تلخ چند روز قبل یعنی شكست در گلاسكو، منچستریونایتد به رهبری فرگوسن با ایجاد دگرگونی های نفری و تاكتیكی به شرایطی برسد تا به قول كشتی گیرها «ركبی» نخورد!گل دقیقه ۶۸ كاروالیو پاداشی بود كه چلسی به خاطر شهامت مورینیو و نیمكت پربارترش از منچستر دریافت كرد و از آنجایی كه هدف اصلی مرد پرتغالی از ترفند خود، دستیابی به نتیجه مساوی بود، در بقیه مدت بازی با دست یازیدن به ۲ تعویض - آمدن جوكول به جای شوچنكو و در ثانیه های پایانی، تعویض بالاك با فریه را- یكی تاكتیكی و دومی برای وقت كشی به حفظ نتیجه پرداخت و موفق هم شد.
از سوی دیگر فرگوسن كه گویی عوارض پا به سن نهادن در او روز به روز نمایان می شود، درشرایطی كه تیمش تحت فشار بود و در حالی كه می دید گیگز از نظر جسمی تحلیل می رود، رونالدو در كركری با اشلی كول با دریبل های ناموفقش به یك هیچ كاره بدل شده است و در نهایت خط میانی اش عنان كار را از دست داده است، پس از گل چلسی هم به خود نیامد، چرا كه از دقیقه ۸۰ به بعد با ۲ تعویض كلیشه ای - آمدن فلچر و اوشی، یعنی ۲ بازیكن دفاعی به جای رونالدوی مصدوم و ساهای بیكار - او نیز در پی حفظ نتیجه برآمد!
در حالی كه حفظ یك امتیاز برای مورینیو در اولدترافورد به اندازه ۳ امتیاز ارزش داشت و برعكس، فرگوسن كه باید از آغاز نیمه دوم در اندیشه خنثی كردن ترفند تهاجمی مورینیو برآمد، با ناپدید شدن در جریان بازی كاری كرد كه از ۶ امتیاز بالقوه ای كه با پیروزی نصیب یونایتد می شد با یك تساوی كار را تمام كند.
با چرخش دوربین روی صورت و واكنش های طرفداران منچستریونایتد - افزون بر ۷۵ هزار نفر - نگرانی و ناراحتی آنها از بازی بد و تحت تأثیر قرار گرفته تیم محبوبشان به روشنی مشخص بود اما فرگوسن به عنوان یك «تابو» یك مربی دست نیافتنی غیرقابل انتقاد نشان می دهد و كسی نمی تواند به او بگوید بالای چشمت ابروست!از طرف دیگر هنگامی كه به ذخیره های یونایتد نگاه می كنیم می بینیم به غیر از پارك و اسمیت كه هنوز مصدوم هستند روی نیمكت این تیم بازیكنانی بودند كه به طور بالقوه می توانستند در خنثی كردن تفكرات مورینیو مؤثر واقع شوند.
بدون تردید آمدن ریچاردسون و «اورا» از اواسط نیمه دوم به جای گیگز، رونالدو یا هاینتزه می توانست شكل و شمایل بازی را عوض كند، حتی اگر قرار بر آمدن اوشی و فلچر بود، باید خیلی زودتر به میدان می آمدند.به هر حال با این نتیجه فاصله ۳ امتیازی میان ۲ مدعی اصلی قهرمانی همچنان حفظ شد اما جدا از دیدار بسیار دشواری كه یونایتد با بنفیكا در لیگ قهرمانان دارد كه ممكن است شرایط نیمه دوم با چلسی در آن هم تكرار نشود به نظر می رسد در لیگ برتر نیز بقیه مربیان دست «سرآلكس» معروف را بخوانند و مرد اسكاتلندی را مات كنند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی