زنبور تریکوگراما

زنبور تریکوگراما حشره ریز و ظریفی است که حدود یک میلیمتر طول داشته و متعلق به خانواده ای از زنبورها تحت نام Trichogrammatidae می باشد . این خانواده از زنبور ها به طور کلی پارازیتوئید ( انگل ) تخم بویژه پروانه ها می باشند که تعدادی از این پروانه ها جزء آفات مهم و اصلی محصولات کشاورزی هستند و هر ساله کشاورزان و باغداران را وادار به مبارزه بر علیه آنها می نمایند . این زنبورها به واسطه پنجه پای سه بندی به راحتی قابل تشخیص بوده و به واسطه اینکه تخمهای انگلی شده ( پارازیت شده ) توسط این زنبور ها پس از چند روز سیاهرنگ می شوند ، در شرایط صحرایی براحتی قابل تشخیص و جمع آوری می باشند .
این زنبورها بسته به حجم تخم میزبان از یک تا چند عدد تخم داخل میزبان قرار می دهند و این تخمها حدودا پس از ۲۴ ساعت تفریخ شده و لاروهای زنبور از محتویات تخم میزبان تغذیه نموده و پس از چند روز سیاهرنگ می شوند ، در شرایط صحرایی براحتی قابل تشخیص و جمع آوری می باشند .
این زنبورها بسته به حجم تخم میزبان از یک تا چند عدد تخم داخل تخم میزبان قرار می دهند و این تخمها حدودا پس از ۲۴ ساعت تفریخ شده و لاروهای زنبور از محتویات تخم میزبان تغذیه نموده و پس از گذراندن سنین لار وی در داخل تخم میزبان تبدیل به شفیره می شوند . حشره کامل زنبور با سوراخ کردن پوسته تخم میزبان که به صورت تقریبا مدور می باشد از تخم خارج می شوند.لذا تخمی که می توانست لارو آفت خارج شده و به محصول خسارت بزند زنبور خارج شده و جلوی خسارت آفت در همان مراحل اولیه سد می شود و این یکی از محاسن انگلهای تخم آفت می باشد .
زنبورهای ماده خارج شده از تخم میزبان بلافاصله جفت گیری کرده و شروع به جستجو برای یافتن تخمهای میزبان بر روی گیاه می نمایند . یافتن تخم میزبان توسط زنبورها بیشتر با قدم زدن زنبورها صورت می گیرد ولی زنبورها قادر به پروازهای کوتاه بوده و در مواردی توسط باد نیز به مسافتهای طولانی منتقل می شوند .
این زنبورها به طور گسترده در فلات ایران حضور داشته و به طور طبیعی فعالیت قابل توجهی را روی آفات مختلف نشان می دهند . عمده حضور این زنبورها در باغات و مزارع اغلب به آخر فصل محدود می شود که در این زمان آفت عموما خسارت خود را به محصول وارد نموده اند . به همین دلیل و برای پر کردن خلا حضور به موقع زنبورها در زمان بروز آفت ، نیاز است تا زنبورها به تعداد لازم پس از تکثیر روی سایر میزبانهای آزمایشگاهی از قبیل بید غلات و بید آرد ، در مزارع رهاسازی شوند . زمان ، تعداد و دفعات رهاسازی زنبورها از موارد مهم در موفقیت رهاسازی زنبورهاست و در هنگام تکثیر و پرورش انبوه آزمایشگاهی نیز رعایت نکات و مسائل کنترل کیفیت و انتخاب اکوتیپ و گونه مناسب زنبورها از جمله موارد ضروری است که ضریب موفقیت را افزایش خواهد داد .
چنانچه مجموعه مسائل ذکر شده در انتخاب ، پرورش و رهاسازی زنبورها لحاظ شود نتایج بسیار مناسبی را میتوان از برنامه های کاربرد زنبورهای تریکوگراما بدست آورد و کاربرد سموم کشاورزی که اثرات مخرب زیست محیطی فراوانی را به همراه دارد را برای برخی از آفات مهم کشاورزی حذف و یا اینکه به حداقل رساند . در حال حاظر از این زنبورها به طور گسترده در مناطق شمالی کشور در مبارزه با کرم ساقه خوار برنج ، آفت کلیدی محصول برنج ، استفاده می شود . از آفات دیگری که در سطح کشور از این زنبور ها در جهت کنترل آنها در سطوح نسبتا محدود تری استفاده می شود ، می توان به کرم قوزه پنبه ، کرم ساقه خوار اروپایی ذرت ، کرم گلوگاه انار و کرم سیب اشاره نمود . نکته مهم در کاربرد زنبورها این است که انها به شرایط نامساعد محیط در هنگام رهاسازی ( همانند بارندگی و دماهای بالا ) و سمپاشی و یا بادبردگی سم از مزارع مجاور بسیار حساس بوده و در چنین شرایطی از بین رفته و نمی توان از رهاسازی انتظار موفقیت داشت .

محمد رضا عطاران

منبع : روزنامه جوان