ردای مقاومت

بانویی از دیار لبنان زخم خورده با توشه ای گرانبها از عبای مردی مبارز به ایران آمده است.
ریم حیدر با صندوقچه ای شیشه ای در دست آرام گام بر می دارد. او سرشار از غرور و احساس است كه در اوج جهاد حزب الله با صهیونیست عبای مردی را به یادگار گرفته كه نشانی هویت اواست «این عبا برایم سرمایه وثروت شده است.»
ماجرای سفر شوق انگیز زنی شیفته مجاهدان لبنان به بیروت در بحبوحه جنگ ۳۳ روزه، در همه جا پیچید. و توصیف ها و روایت های او از فضایل رهبر حزب الله نقل محافل شد.
خانم ریم حیدر میهمان مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران بود. او آمده بود تا پیش از سفرش به مشهد و زیارت حرم امام رضا(ع) بار دیگر خاطره هدیه رهبر حزب الله و دریافت های خود از شخصیت رجل آشنای لبنانی و شیعه را برای مخاطبان ایرانی نیز بازگو كند.
او اینگونه سخن آغاز كرد: «ساكن امارات بودم ، برای گذران تعطیلات به زادگاهم لبنان بازگشتم كه جنگ حزب الله و اسرائیل آغاز شد. در بحبوحه جنگ، تلویزیون المنار با حضور در خیابان ها نظرات مردم را جویا می شد. از من نیز سؤال شد كه اگر سید حسن نصرالله را ببینم از او چه خواهم خواست؟ من همواره مجذوب نصرالله و مشت های گره كرده او در حین سخنرانی هایش بودم و احساس می كردم دستان او وطنم را حفظ می كند.»
به این صورت پاسخ ریم به پرسش المنار آغاز اتفاقی است كه به دیدار این بانوی لبنانی و نصرالله در اوج جنگ در زمانی كه نصرالله غالباً از نگاه ها دور بود می انجامد. «بدون آنكه از قبل به پاسخ چنین پرسشی اندیشیده باشم گفتم: عبایش را، عبای نصرالله را می خواهم.»
و ادامه می دهد: «با خود اندیشیدم كه شاید مورد تمسخر دیگران قرار بگیرم. اما این لحظه ای الهی بود كه مسیر های زیادی را پیش روی من گشود.
ریم حیدر لبنانی است اما در كشورهای عربی روزگار می گذراند و همواره برای لبنان و درباره سرزمین و مردمانش در مطبوعات عربی مقاله می نویسد. اما پس از پایان جنگ، به خواست اطرافیان و دخترش در لبنان ماندنی شد. زیرا اتفاقات ایام جنگ از او یك مجاهد می سازد. برای بازسازی ویرانه های جنگ و نیز تكمیل پیروزی حزب الله گام بردارد. با عبایی كه از سوی رهبر حزب الله به او هدیه می شود ریم حیدر جواز عضویت در جنبش حزب الله را دریافت می كند.«پس از اتمام جنگ، نصرالله با شبكه الجزیره گفت وگو كرد. او را دیدم كه عبایی روشن بر تن داشت. عبای «الخادجیه» بود، عبایی كه فقط به هنگام شعف و پیروزی پوشیده می شود.»
روز بعد با من تماس گرفته شد و گفتند نصرالله به شما سلام رسانده و بر آن است كه پس از پایان گفت وگو عبایش را به شما تقدیم كند.»
۳ ماه پس از آن دیدار، هنوز هیجان و شور ملاقات با رهبر حزب الله در كلام بانوی لبنانی جاری است و لحظات گرفتن آن هدیه راهمچنان چون تصویری ،از نگاه می گذراند. «احساس می كنم نصرالله در خانه ما زندگی می كند. این هدیه جرقه بزرگی در زندگی فكری من بود تا پیش از این مرا «ریم» می نامیدند اما اكنون «ام العبا» صدایم می كنند» او اكنون تنها به یك چیز فكر می كند. موفقیت حزب الله . ریم پایداری و پیروزی لبنان امروز را تنها از دریچه رهبری نصرالله می بیند. «امیدوارم نصرالله همیشه سلامت باشد و همانگونه كه در نبردی خارجی به پیروزی رسیدیم در عرصه سیاست داخلی نیز به پیروزی دست پیدا كنیم. » او باور عمیق دارد كه نصرالله می تواند صلح را به لبنان بحرانی ارمغان آورد. «جنگ و مصائب لبنان كافی است. لبنان بانك خون نیست. باید این كشور را باز سازی كرد.»
ریم مجموعه ای از خصوصیات را در چهره رهبر حزب الله دید كه او را از رهبران همسان در جهان عرب متمایز می كند. وطن پرستی از زمره این خصایل است.
«شاید زندگی من و دیگران با دیدگاه های حزب الله تفاوت هایی داشته باشد و اسلوب های متفاوتی در زندگی داشته باشیم اما هنگامی كه صحبت از وطن به میان می آید پیرو آن كسی هستیم كه از وطن دفاع می كند.»
ریم حیدر، یافته ها و مشاهدات خود از جنگ ۳۳ روزه لبنان پس از جنگ را به تصویر كشیده است . او برای نمایاندن مصائب مردم لبنان به مردمان دنیا فیلم مستندی درباره جنگ اخیر ساخته است. «این فیلم در این جمله رهبر حزب الله خلاصه می شود كه گفته است:« اغلب مردم ما، مردمی پایدار، مبارز و فداكارند. این فیلم نشان می دهد آنان كه برای لبنان جان خود را از دست داده اند انسان هایی توانا، صاحب اندیشه و حتی دارای شرایط خوبی برای داشتن یك زندگی مرفه بوده اند.» طبق گفته های خانم ریم، این فیلم در جشنواره فیلم های مستند الجزیره شركت كرده است.
از انگیزه های سفر خانم ریم به ایران می پرسیم. می گوید: «دوستدار ایران است و رهبران آن را دوست می دارد.» احساس او نسبت به ایران و ایرانیان در واژه های جوابی كه به خوشامدگویی سرپرست مؤسسه ایران می دهد تبلور دارد. مدیر مؤسسه روزهای خوبی را برای ریم و دخترش در ایران آرزو می كند و ریم چنین پاسخ می دهد: «من به شما غبطه می خورم كه لبنان و حزب الله را بیشتر از من دوست دارید.ایران به دین اسلام و اهل بیت افتخار می كندو من نیز به رابطه با این كشور می بالم.»
اما ارادت او به ایرانی ها بی ارتباط به عشق و علاقه او به حزب الله نیست: «ماشاگردان سیدحسن نصرالله هستیم و او هم شاگرد امام خمینی(ره) است. ما ارزش و سرمایه مشتركی به نام میراث امام خمینی(ره) داریم. احساس می كنم هرگاه كه محمود احمدی نژاد لبخند می زند، اسرائیلی ها به خود می لرزند.»
بانوی لبنانی، آرام و آهسته یادگار رهبری جنبش حزب الله را ازصندوق شیشه ای درمی آورد و می گوید:« اهل موزه و تاریخ به اندیشه خرید هدیه ای كه سرمایه فكری من است افتاده اند.نخستین پیشنهاد صدهزار دلار بود. پیشنهاد بعدی یك چك سفید تا حدود یك میلیون دلار. اما همگان از قصد من خبر دارند.»
او در حالی كه ورد و دعای خیر برای رهبری حزب الله و مجاهدان لبنان بر لب دارد، با نگاهی امیدوار به آینده این سرزمین، جمع ما را ترك می كند.

هرمزبرادران

منبع : روزنامه ایران