انتقال ژنی، اختلا‌ل نعوظ را درمان می‌کند

برای بیشتر مردان داشتن توان جنسی مناسب، بسیار مهم است. این یكی از دلا‌یلی است كه باعث شده، داروی ویاگرا از پرفروش‌ترین داروهای چند سال اخیر باشد. البته موضوع به این سادگی نیست؛ در بسیاری از موارد اختلال نعوظ می‌تواند نشان‌دهنده مشكلات و یا بیماری‌های زمینه‌ای دیگری باشد. اما خیلی‌ها به دلیل شرمساری از بیان موضوع، در صورت ابتلا به چنین اختلا‌لا‌تی، موضوع را نادیده می‌گیرند و این باعث می‌شود مشكل، بزرگ‌تر یا شدیدتر شود.
اختلال نعوظ مشكل بسیار شایعی است كه حداقل یك نفر از هر ۱۰ مرد در انگلستان و نیز تقریبا ۳۰ میلیون مرد در امریكا گرفتار آن هستند.
منظور از اختلال نعوظ، اشكال در شروع نعوظ و یا نگهداشتن حالت طبیعی آن است. این موضوع اغلب با فعالیت جنسی تداخل كرده و موجب ناتوانی جنسی می‌شود كه می‌تواند به‌طور ناگهانی و یا بتدریج ایجاد شود. حالت ناگهانی در افرادی است كه به دلیل مشكلات روحی-‌روانی به‌ طور حاد و غیرقابل پیش‌بینی قدرت نعوظ خود را از دست می‌دهند. چنانچه اختلال در نعوظ به‌طور ناگهانی و به دلیل مشكلات روحی روانی اتفاق افتاده باشد، می‌تواند در هر زمانی به حالت طبیعی باز گردد. علی‌رغم مشكلات نعوظ، ممكن است مردان مبتلا، حتی بدون نعوظ كامل بتوانند انزال داشته باشند و نیز بتوانند لذت جنسی مورد نظرشان را تجربه كنند.
● از كجا می‌‌آید؟
اشكال در نعوظ در ۷۰ درصد از موارد به‌دلیل مشكلات و بیماری‌های زمینه‌ای و در ۳۰ درصد از موارد به دلیل مشكلات روحی -روانی است. از جمله بیماری‌هایی كه ممكن است فرد را به اختلال در نعوظ دچار كنند، می‌توان به موارد زیر اشاره كرد:
▪‌‌ بیماری‌های عروق خونی: در واقع عمل نعوظ به دلیل تجمع خون در آلت اتفاق می‌افتد. بیماری‌های عروقی میزان جریان خون آلت را محدود كرده و یا قدرت ذخیره خون را در آن كاهش می‌دهند. علاوه بر این، تصلب‌شرایین و یا سایر صدمات به عروق خونی نیز می‌توانند فرد را به اختلال نعوظ دچار كنند.
▪‌ آسیب‌های عصبی: در یك مرد، اعصاب بایستی به درستی عمل كنند تا او بتواند نعوظ داشته و آن را حفظ كند. آسیب‌های عصبی كه توسط بیماری‌هایی نظیر دیابت، ام اس، جراحی‌های پروستات و یا آسیب‌های وارد شده به نخاع، به‌وجود می‌آیند، موجب اختلال در نعوظ می‌شوند.
▪ مشكلات هورمونی: سطوح غیرطبیعی بسیاری از هورمون‌ها نظیر تستوسترون، هورمون‌های تیروئیدی و هورمون‌<پرولاكتین> می‌توانند در كاهش توان نعوظ دخالت داشته باشند. البته این موارد شایع نیستند.
‌▪ داروها: بسیاری از داروها موجب مشكلاتی در عملكرد جنسی می‌شوند مانند داروهایی كه برای درمان فشارخون، افسردگی، بیماری‌های قلبی و یا سرطان پروستات استفاده می‌شوند
▪ عوامل روحی - روانی: افسردگی، اضطراب، احساس گناه و یا ترس می‌توانند موجب مشكلات جنسی شوند. اختلال نعوظی كه تنها به دلیل عوامل روحی روانی باشد، بیشتر در مردان جوان دیده می‌شود.
● كی برویم دكتر؟
چنانچه دارای مشكلاتی در شروع و یا حفظ حالت نعوظ در طی ۳ ماه یا بیشتر بودید، باید حتماً به پزشك مراجعه كنید. بسیاری از مردان شاید به دلیل خجالت، پیش پزشك نروند و امیدوار باشند كه مشكلشان خودبه‌خود خوب شود. اگر چه اشكال در نعوظی كه به دلیل عوامل روحی - روانی ایجاد می‌شود ممكن است خودبه‌خود بهتر شود، ولی در مواردی كه علت اختلال یك بیماری است، درمان حتما لازم خواهد بود.
با توجه به آنكه مشكلات عروقی تمام بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهند، معمولا بسیاری از مردانی كه به دلیل بیماری‌های عروقی دچار اختلال نعوظ هستند، دارای سابقه بیماری‌های قلبی - عروقی، سكته مغزی و یا كاهش جریان خون در اندام تحتانی‌شان نیز هستند. چنانچه شما دارای سابقه دیابت و یا آسیب نخاعی باشید، پزشك به مشكلات و آسیب‌های عصبی شك می‌كند. علاوه براین، پزشك در مورد داروهایی كه مصرف می‌كنید و نیز داروهای گیاهی از شما سوال خواهد كرد.از دیگر مسائلی كه پزشك مورد بررسی قرار می‌دهد، زندگی جنسی و سوالاتی درباره كیفیت رابطه شما با همسرتان است.
همچنین آلت و بیضه‌ها برای بررسی وجود شواهدی از مشكلات پزشكی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. ممكن است یك آزمایش خون برای بررسی میزان قند خون، كلسترول و سطوح هورمون‌های خاص نیز انجام شود. یك تست بالینی كه برخی از پزشكان برای بررسی میزان نعوظ انجام می‌دهند، تست بررسی میزان سفت شدن شبانه آلت است. از این طریق پزشك تعداد دفعات نعوظ در حین خواب را تعیین می‌كند. در نهایت ممكن است پزشك یك سونوگرافی داپلر از عروق آلت انجام دهد كه با استفاده از آن به بررسی وضعیت جریان خون در آلت خواهد پرداخت.
● حالا‌چه كار كنیم؟
اختلال در نعوظ در تمامی گروه‌های سنی قابل درمان است. محبوب‌ترین درمان، گروهی از داروها هستند كه شامل <سیلدنافیل( >ویاگرا)، <واردنافیل( >لویترا) و <تادالافیل( >سیالیس) است. این داروها به‌صورت قرص بوده و باید ۶۰ دقیقه قبل از انجام فعالیت جنسی مصرف شوند و در ۷۰درصد از مردان موثرند. تاثیر آنها در مردانی كه علت نورولوژیك (نظیر آسیب‌های عصبی به دلیل جراحی پروستات، دیابت و یا آسیب‌های نخاعی) موجب اختلال در نعوظ‌شان شده است ،كمتر است. این داروها به دلیل مكانیزم اثرشان ممكن است عوارض جانبی نظیر گرگرفتگی و سردرد را در برخی افراد ایجاد كنند ولی تحقیقات نشان داده‌اند این داروها در بسیاری از مردانی كه دارای مشكلات قلبی - عروقی هستند، خطرناكند.
توجه داشته باشید كه داروهای فوق‌الذكر می‌توانند با سایر داروها تداخل كرده و ایجاد یك فشارخون پایین كنند. آنها را نباید همراه با داروهای نیترات‌دار كه معمولا برای درمان بیماری‌های قلبی استفاده می‌شوند، مورد مصرف قرار داد. همچنین اگر به دلیل مشكلات پروستات از داروهایی نظیر <تاسولوسین( >فلوماكس) و یا <دوكسازوسین( >كاردورا) استفاده می‌كنید، بهتر است از مصرف داروهایی نظیر ویاگرا، واردنافیل و تادالافیل اجتناب كنید.
چنانچه داروهای فوق عمل نكردند و یا نتوانستند به دلیل عوارض جانبی‌شان مورد استفاده قرار گیرند، دراین صورت پزشك سایر درمان‌ها را توصیه خواهد كرد. یكی از این درمان‌ها، دارویی است بنام <آلپروستادیل> كه عروق خونی را گشاد می‌كند. نتیجه این امر، افزایش جریان خون در آلت به‌صورت آزادانه‌تر و ایجاد حالت نعوظ است. این دارو را یا با استفاده از یك سوزن ریز به‌داخل آلت تزریق می‌كنند و یا به‌صورت یك شیاف كوچك در دهانه آلت قرار می‌دهند. شیاف‌ها در دوسوم از مردان و تزریقات در ۸۰‌درصد از موارد موثرند. در افرادی كه اختلال نعوظ به دلیل مشكلات روحی - روانی ایجاد شده است، یك سری درمان‌های روان‌شناسی نظیر مشاوره، رفتاردرمانی و یا زوج‌ درمانی موثر است.
دانشمندان در تحقیقات اخیر خود برای درمان ناتوانی در نعوظ، به بررسی درمان با انتقال ژنتیكی پرداختند. انجمن ارولوژیست‌های امریكا در كنگره سالانه‌شان اعلام كردند اولین تلاش‌ها جهت بررسی انتقال ژنی در درمان اختلال نعوظ به‌نظرمی‌رسد كه موثر باشند. یك مزیت مهم انتقال ژنی نسبت به داروهایی نظیر ویاگرا این است كه دیگر لازم نیست شما حتما برای مصرف دارو قبل از انجام نزدیكی برنامه‌ریزی كنید.
در طی این تحقیق كه به رهبری پروفسور <آرنولد ملمان> استاد ارولوژی در كالج پزشكی آلبرت اینشتین در نیویورك انجام شد، ۹ مرد كه دارای اختلال نعوظ بودند یك تزریق حاوی یك فرمولاسیون دی‌ان‌ای را دریافت كردند. این فرمولاسیون حاوی ژنی بود كه زیرواحد یك كانال پتاسیمی را تنظیم می‌كرد. مردان به سه گروه تقسیم شده و هر گروه به‌ترتیب ۵۰۰‌، هزار و ۵‌هزار میكروگرم از تزریق را دریافت كردند. مطالعات حیوانی نشان داده بود كه ظهور و بروز این ژن می‌تواند موجب حفظ و بهبود عملكرد نعوظ شود. بنا به گفته دكتر ملمان، هدف اصلی این تحقیق اثبات سالم بودن انتقال ژنی برای درمان اختلال نعوظ در انسان‌بود.
در طی این تحقیق كه ۶ ماه طول كشید، مردان شركت‌كننده هیچ‌گونه عارضه جانبی یا تغییری در تست‌های آزمایشگاهی را كه نشان‌دهنده آسیب باشد، نشان ندادند.
اگرچه تثبیت سالم بودن این نوع درمان، هدف اصلی تحقیق بوده ولی به گفته دكتر ملمان، پیشرفت‌های قابل توجهی در اختلال نعوظ مردان بویژه در دوزهای قوی‌تر ملاحظه شد. این تحقیق راه را برای درمان‌های موثرتر و پیشرفته‌تر در اختلال نعوظ مردان در آینده باز كرده است. از جمله درمان‌های باقی مانده می‌توان به پمپ‌های واكیوم، قرار دادن ایمپلنت در آلت و نیز جراحی عروق خونی اشاره كرد كه پزشك ممكن است بسته به مورد بیماری به شخص توصیه كند.
● پیشگیری، بهتر از درمان
دانشمندان در حال بررسی مواردی هستند كه می‌توانند از ابتلا به اختلال نعوظ جلوگیری كنند. به همین منظور توصیه می‌شود سیگار نكشید و سطح كلسترول خون و فشارخون خود را در حد طبیعی نگهدارید. چرا كه سیگار و افزایش كلسترول خون می‌توانند عروق خونی را تحت تاثیر قرار دهند. اگر مبتلا‌ به دیابت هستید، سعی كنید میزان قندخونتان همیشه تحت كنترل باشد. با توجه به آنكه بسیاری از داروها موجب اختلال در نعوظ می‌شوند، حتما از پزشكتان در مورد اثرات و عوارض جانبی احتمالی هر داروی جدید قبل از شروع به مصرف سوال كنید. مصرف غذای سالم، انجام ورزش مرتب و منظم و استراحت كافی و مناسب نیز از جمله مواردی هستند كه موجب می‌شوند دچار اختلال نعوظ نشوید.

‌ دكتر بابك مستجابی

منبع : روزنامه سلامت