این ترس بیخود نیست

بیشتر شیرخواران و كودكان نوپا تا دومین سال تولد خود احتمالاً تا ۲۰ بار از داروها و واكسن های مختلف تزریق دریافت كرده اند؛ در حالی كه كودكانی كه دچار مشكلاتی چون آلرژی، آسم یا دیابت هستند، بسیار بیشتر از این با سوزن و پزشك آشنا شده اند و عجیب نیست كه سوزن و آمپول (و البته پزشكان) چیزهایی هستند كه اغلب كودكان را به وحشت می اندازند.
●هنگامی كه تزریق صورت می گیرد
شاید مهم ترین كاری كه از دست شما برمی آید این است كه آرامش تان را حفظ و خودتان را جمع وجور كنید. گرچه بچه ها نمی توانند حرف بزنند، ولی ترس و اضطراب را، به ویژه در والدین، احساس می كنند. اضطراب پدر و مادر، به ترس و احساس ناامنی در كودك دامن می زند. اگر احساس می كنید دارید كم كم دچار اضطراب می شوید چند نفس عمیق بكشید و عضلات خود را شل كنید.
●كارهای دیگری كه می توانید انجام دهید، از این قرارند:
الف)اسباب بازی ای كه كودك تان را آرام می كند، به همراه داشته باشید. به همراه آوردن حیوان یا پتوی مورد علاقه كودك، بسیار كمك می كند.
ب)در طول تزریق كودك تان را در آغوش گرفته و با او حرف بزنید. در آغوش گرفتن و ناز و نوازش كردن كودك، بسیار به آرام شدن وی كمك می كند. صدای پدر و مادر احساس ایمنی به كودك می بخشد، پس به نرمی ترانه مورد علاقه و آشنای فرزندتان یا كلمات اطمینان بخشی را در گوش وی زمزمه كنید.
ج) از پستانك یا بطری شیر استفاده كنید.
●آماده ساختن كودكان بزرگ تر برای تزریق:
وقتی كه كودك بتواند صحبت كند، می توان درباره فواید درمان با وی سخن گفت. از آن جا كه آمپول ها به طور كلی دردناكند، بچه ها اغلب آن ها را مضر به حال خود و حتی نوعی تنبیه تلقی می كنند. بكوشید به كودك تان بفهمانید كه این تنها راهی است كه دارو می تواند وارد بدن وی شود و مانع آزار رساندن خود بیماری به وی گردد.
هیچ گاه اجازه ندهید كودك به شیوه و با طرز فكر خاص خود درباره تزریق آمپول بیندیشد. با كودك تان روراست بوده، بپذیرید كه آمپول ممكن است تا حدی برای وی دردناك باشد. ولی این درد را با نیش پشه مقایسه و تاكید كنید تنها چند ثانیه به طول می انجامد.
كودكانی كه از پیش خبر دارند قرار است آمپول تزریق كنند، عموماً بهتر از كودكانی كه بدون مقدمه با تزریق مواجه می شوند، رفتار می كنند. ولی لازم نیست تا روز تزریق چیزی به او بگویید. او خیلی زود موضوع را با او درمیان گذارید، ممكن است نوعی وسواس در او به وجود آید. حتی بد نیست، زمانی كه به سمت مطب پزشك می روید، به او اطلاع دهید. اگر به كودك تان اطمینان دهید كه هیچ تزریقی در كار نخواهد بود، و وی در جریان معاینه پزشك به موضوع آگاهی یابد، در واقع نوعی تضاد را در ذهن او دامن زده اید. بهتر است مثلاً بگویید «از دكتر می پرسم، ولی خودم هنوز نمی دانم آمپول لازم است یا خیر.»
الف) تكنیك های پرت كردن حواس و فكر كودك:
خواندن با صدای بلند، صحبت كردن با وی یا نگاه كردن به تلویزیون یا ویدئو جملگی كارهایی هستند كه در اتاق انتظار مطب پزشك فكر و حواس كودك را از موضوع درد و آمپول دور می كنند. قبل از انجام تزریق از كودك تان بخواهید:
ب) نفس عمیقی بكشید و در طول تزریق آن را بیرون دهد.
ج)در طول تزریق با صدای بلند اعداد را بشمارید- مثلاً می توانید بگویید، «همین كه تا پنج شمردی، تزریق تمام شده.»
د)دست كودك تان را به همان شدت درد تزریق بفشارید.
●گریستن بد نیست:
بیشتر كودكان پس از تزریق می گریند. این روش آن ها در برخورد با مشكل تزریق و درد حاصل از آن است. بنابراین كاری نكنید كه كودك گریستن را كار بدی بداند. پس از انجام تزریق كودك تان را تحسین كنید: «خیلی خوب بود.» حتی بد نیست به عنوان پاداش رفتار خوبش در مطب پزشك كار ویژه ای برای او انجام دهید.
●عوارض شایع تزریقات:
برخی از تزریقات، به ویژه واكسن ها، عوارض موقتی و جزیی، مانند تب ملایم با احساس درد در بازو، به دنبال دارد.
برای كاهش این عوارض، می توانید پیش و پس از تزریق به كودك استامینوفن بدهید. برای تزریق مقدار صحیحی از دارو توضیحات روی جعبه بسته بندی یا داخل آن را به دقت مطالعه كنید. همچنین می توانید از كیسه یخ برای حمل تزریق استفاده كنید تا از قرمزی و تورم احتمالی كاسته شود. اگر نگران واكنش شدید بدن فرزندتان به واكسن هستید، در اولین فرصت با پزشك یا بخش فوریت ها تماس بگیرید.

منبع : روزنامه جوان