حج و عترت

امام سجاد(ع) فرمود:
اَلا و اِنّ ابغَضَ الناسِ اِلیَ اللهِ
مَن یَقْتَدی بَسُنّه امام و لایقتَدی با عمالِهِ[۱]
هشدار كه منفورترین مردم نزد پروردگار كسی است كه شیوهٔ امامی را پیروی كند ولی از سیرهٔ عملی او پیروی ننماید.
برای «چگونه بودن» نیاز به الگو داریم و نقش الگو در تربیت چنان روشن است كه نیازی به بیان و توضیح نیست.
آنچه در این الگوگیری و اسوه­یابی و تأسّی به اخلاق اولیاء الهی كارساز است، آشنایی با جزئیّات صفات و رفتار آنان، نه كلیّات. خوشبختانه در كتب حدیث و سیره، نمونه­های رفتاری پیامبر و امامان بصورت ریز و جزئی آمده است كه آشنایی با آنها بسیار سودمند است و گامی جهت خودسازی و تعالی بخشیدن به جامعه است.
انسان در دید ژرف­نگر اسلام، بیابانگردی سرگردان و گمگشته­ای در تاریكزار زندگی نیست. او كشتی شكسته­ای شوربخت و نا امید و اسیر موجهای بیم­زا و هراس آفرین نمی­باشد.
بلكه موجودی مسؤول است كه با مقصد و مقصودی مشخص با زاد و توشه­ای كامل و راهنمایانی درونی و برونی به سفری پرداخته كه از صحرای عدم؛ آغاز می­شود و تا بار یافتن به لقاء الهی ادامه دارد.
تمامی نیروهای خلفت، انسان را در این سفر صادقانه یاری می كنند و خداوند با لطف بیكران خویش از راههای گوناگون ‍]به هدایت] پرداخته است و بهترین جایگاه جاودانه را در سرای آخرت برای او مهیا كرده است.
انسان برای به دست آوردن نیكبختی خویش و سعادتمندی جامعه و رضایت خداوند باید در طول این سفر چگونه زیستن را بیاموزد و این آموزه ها را در زندگی خویش بكار بگمارد.
اسلام عزیز برای پاسخگویی بدین سؤال بسیار اساسی دو شیوه را دنبال كرده است:
الف: بیان احكام و دستورهای زندگی از آغاز تا فرجام
ب: ارائهٔ الگوهای تربیتی و نمونه های عینی كمال
بر اساس همین شیوه دوم در قرآن مجید بارها از پیامبران ودیگر انسان­های والا سخن به میان آمده، و از جنبه­های الگویی آنان ستیاش شده تا دیگران نیز به آنان تأسّی بجویند.
در مكتب حیاتبخش تشیع (اسلام راستین) معرفی این الگوهای الهی گسترده­تر است و پیشوایان معصوم كه بهترین اسوه­ها و الگوهای زندگی­اند فرا روی چشمان باز و دلهای آگاه قرار دارد تا آنانكه مسوؤلیت الهی و رسالت انسانی خویش را درك كرده­اند و تصمیم برای رسیدن به چكادهای فرازمند فضیلت و كمال دارند با درس گرفتن از آنان زیستنی شرافتمندانه كه سعادت دنیا و آخرت را تأمین می­كند در پیش گیرند.
رسول خدا(ص) و امامان معصوم(ع) اسوهٔ بشریّت­اند و تبعیّت عملی از آنان رهنمون كمالجویان است.
پیامبر اكرم(ص) فرمود
اَدَّبَنی رَبّی فَاَحْسن تَأدیبی[۲]
خداوند مرا تأدیب كرده و ادبم را نیكو ساخته است.
ویژگی سیرهٔ معصومین در این است كه مورد پسند و قبول پروردگار است و با اطمینان می­توان از آن پیروی كرد.اكنون برآنیم تا قطراتی از دریای موّاج و گرانقدر سیرهٔ معصومین(ع) را در موضوعات مختلف حجّ كه به آنها در بین روایات دسترسی پیدا كردیم در حدّ توان خود بچشیم و به دیگران نیز بچشانیم. به امید آنكه ره توشه­ای برای این سفر معنوی والهی باشد و مقدّمه­ای برای رسیدن به سعادت دنیوی و نیك بختی آخرت قرار گیرد.

[۱] - الكافی، ۸: ۲۳۴، ح ۳۱۲.
[۲] - میزان الحكمه، ج ۱ ص ۷۸.
[۳] - احزاب، ۲۱، ممتحنه، ۶.
[۴] - نساء، ۵۹.
[۵] - كافی، ج ۱، ص ۷۱، ح ۷.
[۶] - كافی ۱: ۷۰ ح ۹.

منبع : ماهنامه صفا