آرامش پس از توفان

شاید حتی در روز دوازدهم اكتبر سال ۱۴۹۲یعنی آن روزی كه كریستف كلمب فاتح قاره پهناور آمریكا با كشتی خود به سواحل شهر سانتادومنیگو در كشور دومنیكن رسید و اولین نقطه این قاره را فتح كرد، هرگز نمی توانست چنین باوری را در سر داشته باشد كه كشف تازه او ۵۱۴سال بعد میزبان ۵۶۹وزنه بردار از ۷۳كشور جهان باشد. كریستف كلمب سال ها است كه در بنای یادبودی كه در شهر سانتادومنیگو برایش درست كرده اند در خاك آرمیده است، اما جزیره ای كوچك در دریای كارائیب كه او برای نخستین بار كاشف آن بود در فاصله روزهای ۳۰سپتامبر تا ۶اكتبر
۲۰۰۶( ۸الی۱۴مهرماه۱۳۸۵)محل برگزاری هفتادوپنجمین دوره رقابت های وزنه برداری قهرمانی جهان بود. انجام این مسابقات در شهر سانتادومنیگو متفاوت تر از همیشه بود. كنترل شدید دوپینگ و محرومیت تیم های بزرگی همچون ایران و روسیه كاملاً این دوره از رقابت ها را تحت الشعاع قرار داده بود و نشان می داد كه فدراسیون جهانی وزنه برداری (IWF)مصرانه خواهان پاكسازی در این رشته است و قهرمانان دوپینگی از این پس نخواهند توانست با استفاده از داروهای نیروزا سكوهای جهانی را فتح كنند. وزنه برداری ایران نیز در مسیر شركت در این میدان بزرگ متأسفانه به دلایلی كه آگاهی درستی از آنها وجود ندارد دچار ضعف ها و كاستی هایی غیر قابل اصلاح شد كه در آستانه یك محرومیت دوساله یا جریمه۴۰۰هزار دلاری قرار گرفت! توصیف ماجرای دوپینگ ۹وزنه بردار ایرانی آن هم در آستانه شركت در مسابقات مهم جهانی هشداری جدی است كه نیازمند بررسی موشكافانه و دقیق مدیریتی است. وزنه برداری ایران نباید به سمت و سویی خاص سوق داده شود.
به فاصله تنها ۵ روز و درست زمانی كه اخبار دوپینگ ۹ تن از وزنه برداران تیم ملی توسط آژانس بین المللی مبارزه با دوپینگ(وادا) منتشر شد، من هم از سفر به كشور دومنیكن برای تماشای هفتادوپنجمین دوره مسابقه های وزنه برداری قهرمانی جهان تقریباً ناامید شدم. چرا كه متعاقب اعلام این خبر گفته شد كه به جز حسین رضازاده بقیه اعضای تیم ملی وزنه برداری ایران از حضور در این میدان محروم شده اند و طبیعتاً تیمی هم به این كشور نمی رود.
با واكنش سریع مسئولان سازمان تربیت بدنی و كمیته ملی المپیك اعلام شد كه علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه برداری ایران، یوردان گئورگی ایوانف، سرمربی بلغاری تیم ملی و دكتر علی اصغر شهابی، عضو كمیته پزشكی فدراسیون جهانی وزنه برداری (IWF)برای مذاكره با تاماش آیان، رئیس این فدراسیون و دیگر اعضای عالیرتبه(IWF)به دومنیكن رفته اند و درست ۲۴ ساعت بعد از این سفر بود كه غلامعلی فلاحتی نژاد، دبیرفدراسیون وزنه برداری ایران در مصاحبه ای اظهار داشت:مذاكرات گروه اعزامی ایران با آیان سودمند بوده و تنها ۹ وزنه بردار محروم شده اند. این یعنی اینكه خوشبختانه تیم ایران از حضور در رقابت های جهانی و بین المللی محروم نشده است. البته ایشان این را هم اضافه كرد كه یك جریمه ۴۰۰هزاردلاری هم برای فدراسیون وزنه برداری ایران در نظر گرفته شده كه چنانچه پرداخت نشود تیم ایران برای مدت دو سال از حضور در كلیه مسابقات محروم می شود. با یك حساب سرانگشتی متوجه شدم كه برای هر وزنه بردار دوپینگی۴۵هزاردلار جریمه محاسبه شده است.
سوای این موضوع از سوی روابط عمومی فدراسیون وزنه برداری هم این خبر انتشار یافت كه حسین رضازاده شخصاً از سوی آیان به دومنیكن دعوت شده و می تواند به عنوان تنها نماینده تیم ایران در مسابقات جهانی وزنه بزند.
با تمهیداتی كه برقرار شد رضازاده به دومنیكن رفت و به دنبال آن نیز مجوز سفر ۴خبرنگار ایرانی برای سفر به این كشور صادر شد.
●ریگرت چه گفت
بلیت سفر من و سه همكار دیگرم برای سفر به كشور دومنیكن از مسیر تهران، پاریس و سانتا دومنیگو مركز این كشور بود. مثل همه سفرهای معمول از فرودگاه مهرآباد با یك پرواز ۵/۴ساعته به فرودگاه شارل دوگل پاریس رسیدیم و طبق برنامه بلیت هایی كه در دست داشتیم می بایستی یك توقف ۸ ساعته در این فرودگاه داشته باشیم. تحمل۸ ساعت اقامت اجباری در سالن انتظار هر فرودگاهی واقعاً سخت است، اما خوشبختانه وجود سوژه های خبری شرایط حضور ما را سهل تر كرد و من نیز اطلاعات فراوانی را از یكی از بهترین تیم های حال حاضر جهان یعنی روسیه به دست آوردم. روس ها هم به فاصله كمی از ما از مسكو به فرودگاه شارل دوگل رسیده بودند و منتظر پرواز به دومنیكن بودند.
فرصت مناسبی دست داد تا گفت وگوی كوتاهی با داویدریگرت نابغه تیم ملی وزنه برداری شوروی سابق و سرمربی حال حاضر روسیه داشته باشم.
محض اطلاع خوانندگان جوان روزنامه یادآوری می كنم كه داویدریگرت در وزنه برداری جهان لقب هركول داشت. ریگرت در سال های ۱۹۷۱، ۱۹۷۲، ۱۹۷۵۱۹۷۸،۱۹۷۴، میلادی به مقام قهرمانی جهان رسید و در مسابقات المپیك۱۹۷۶مونترال نیز بر سكوی اول ایستاد. او در حال حاضر از سوی شورای عالی ورزش روسیه عنوان استاد بزرگ ورزش را دریافت كرده است.
این چهره افسانه ای ورزش حالا در كنار من بود. همراه با حسین حصاری یكی از پیشكسوتان و مفسران با تجربه وزنه برداری، سؤالاتی را از ریگرت پرسیدیم كه او هم با شناختی كه از ما پیدا كرد زیركانه به آنها پاسخ داد.
در این گفت وگوی غیررسمی متوجه شدم كه در مسابقات جهانی دومنیكن حسین رضازاده جدی ترین رقیب خود یعنی چیكشیف روسی را نخواهد داشت. ریگرت می گفت:چیكشیف از ناحیه ران دچار آسیب دیدگی شدیدی شده و نتوانسته است خود را برای این مسابقات آماده كند. او اضافه كرد:چیكشیف در المپیك۲۰۰۸ جدالی دیدنی با رضازاده خواهد داشت. حتما ًخاطرتان هست كه چیكشیف در مسابقه های جهانی۲۰۰۵ دوحه در حركت یكضرب دسته سنگین وزن با بلند كردن وزنه ۲۱۱كیلوگرمی مدال طلای این حركت را از آن خود كرد. این را هم اضافه كنم كه در خلال برگزاری مسابقه های جهانی دومنیكن این شایعه هم وجود داشت كه این وزنه بردار روسی به دلیل استفاده از مواد نیروزا از حضور در این رقابت ها محروم شده است. ریگرت این مسأله را تأیید نكرد. البته باتوجه به محرومیت وجریمه ۲۵۰هزاردلاری تیم روسیه، دوپینگ چیكشیف هم می توانست حالت جدی تری داشته باشد.
●چرا پشتوانه نداریم!؟
در مسابقه های وزنه برداری قهرمانی جهانی در سال ۲۰۰۶ واقعیت تلخ دیگری از ورزش ایران و این بار در ورزش وزنه برداری نمایان تر شد. این واقعیت تلخ عدم توجه ما به پشتوانه سازی و دارا بودن نیروهای ذخیره و كارآمد بود. در همین میدان علاوه بر تیم ایران تیم های روسیه، قزاقستان، تایوان و چند تیم دیگر نیز به دلیل استفاده وزنه برداران آنها از مواد نیروزا با محرومیت و جرائم سنگینی روبه رو شده بودند و حتی گفته می شد كه نزدیك به ۳۰ قهرمان نامی جهان نتوانسته اند مجوز حضور پیدا كنند، اما دیده شد كه این محرومیت ها و غیبت ها اثر چندانی بر عملكرد این تیم ها نداشت، چرا كه آنها با استفاده از نیروهای جوان و پشتوانه های موجود، خود را آماده حضور در رقابت های جهانی كرده بودند. این در حالی است كه ما در ایران غفلت عجیبی از خود نشان داده و می دهیم. چرا كه كسب موفقیت های مقطعی و عدم توجه لازم به پشتوانه سازی این بار هم این اجازه را به ما نداد كه با محرومیت ۹ وزنه بردار تیم ملی بزرگسالان بتوانیم با استفاده از نیروهای ذخیره، خود را در صحنه مسابقات مؤثر نشان دهیم. برای كشوری مثل ما كه این همه علاقه مند و شیفته وزنه برداری وجود دارد نباید چنین فضایی به وجود بیاید كه با محرومیت یك گروه ۹ نفره همه چیز نابود شود و تیمی كه همیشه از جدی ترین شركت كنندگان جهانی است به یكباره با نزولی وحشتناك، در رتبه سی و دوم جهان قرار گیرد!
به راستی باید پرسید كه مگر روس ها، چینی ها، قزاق ها، لهستانی ها و... چه می كنند كه همیشه در همه اوزان ۴ یا ۵ وزنه بردار آماده حضور در مسابقات جهانی دارند و ما همواره به یك تك ستاره نظیر حسین رضازاده تكیه می كنیم و با طلای او خود را در پشت واقعیت ها پنهان می سازیم.
●حسین قول قهرمانی داد
با پروازی۱۰ساعته كه در بین راه یك توقف یك ساعته نیز در شهر پونتاكانا داشتیم سرانجام به سانتادومنیگو رسیدیم. در فرودگاه این شهر ویزای ورود به كشور دومنیكن را به ما دادند و در حومه این شهر در هتل هاماگا اقامت گزیدیم. در همان بدو ورود و زمانی كه راهنمایان محلی مسابقات اشتباهاً ما را به محل اقامت روس ها بردند متوجه شدیم كه میزبان هیچ تجربه ای در برگزاری مسابقات جهانی ندارد و اصلاً این كشور محل مناسبی برای برگزاری چنین رویدادهایی نیست. البته بی انصافی است كه اگر بخواهیم از میهمان نوازی و صمیمیت سیاهان دومنیكنی سخنی به میان نیاوریم. با یك استراحت چند ساعته روز بعد همراه با حسین رضازاده و علی پاكیزه جم مربی همراهش به سالن محل مسابقات كه چیزی نزدیك به ۳۰دقیقه رفتن به آنجا طول می كشید رفتیم و از نزدیك تمرینات رضازاده را تماشا كردیم. حسین برخلاف تهران روحیه خیلی خوبی داشت و به راحتی وزنه هایی را كه برایش انتخاب می كردند بالای سر می برد. او خیلی راحت گفت:مطمئن باشید بازهم مدال طلای سنگین وزن برای من است.●برتری اولیه چینی ها
از آنجایی كه با شروع مسابقات و تا روز پایانی ایران هیچ نماینده ای در صحنه رقابت های جهانی نداشت نه من و نه دیگر همكارانم اشتیاق چندانی برای حضور در سالن مسابقات نداشتیم و بیشتر سعی مان بر این بود كه از حواشی این دوره از پیكارها اطلاعاتی را كسب كنیم.
دو سه روز اول چینی ها مدال های طلای اوزان سبك را درو كردند و نشان دادند كه برای كسب مدال های طلای بازی های آسیایی دوحه و المپیك ۲۰۰۸پكن دورخیز مناسبی را انجام داده اند. اما در ادامه با درخشش تك ستاره هایی از كشورهای بلاروس، لهستان، تركیه و قزاقستان نوار پیروزی های چینی ها پاره شد و تعادل خوبی در مسابقات برقرار گردید.
●حسین رضازاده ۲۸كیلو كمتر وزنه زد
روز پایانی مسابقه های وزنه برداری قهرمانی جهان در دومنیكن برای ما و گروه اندك ایرانیان ساكن در این كشور جلوه خاصی داشت چرا كه حسین رضازاده قوی ترین مرد جهان در سنگین وزن به روی تخته آمد. او مصمم بود كه با كسب مدال طلای دیگری حداقل اندوه غیبت دیگر وزنه برداران ایرانی را كاهش دهد. پیش از شروع حمله سنگین وزن های جهان به پولاد سرد مشخص شد كه باتوجه به غیبت دو چهره نامی وزن ۱۰۵+كیلوگرم یعنی جابر سالم قطری و چیكشیف روسی رضازاده به راحتی می تواند بار دیگر قهرمان جهان شود. در عمل هم دیدیم كه این گونه شد. آرتیم یوداخین اوكراینی، شرباتیش لتونیایی و فینگ دونگ چینی حریفان سختی برای دلاور وزنه برداری ما نبودند و در نهایت هم حسین رضازاده با زدن ۲۰۲كیلوگرم در حركت یكضرب و ۲۴۶كیلوگرم در دو ضرب یعنی رقمی حدود ۲۸كیلوگرم كمتر از ركورد شخصی خودش به راحتی روی سكوی قهرمانی ایستاد. در خلال برگزاری رقابت های این وزن یك نكته از نظر كارشناسان و اهل فن دور نماند و آن زمانی بود كه وزنه بردار چینی كه اتفاقاً قهرمان جوانان جهان هم هست زمانی كه با زدن وزنه ۲۴۵كیلوگرمی در حركت دوضرب آن را به راحتی بالای سر برد و ركورد جدیدی را در این حركت در رده جوانان ثبت كرد، زنگ خطر تازه ای را برای ما و حسین رضازاده به صدا درآورد كه باتوجه به اینكه تنها ۱۹ سال دارد می تواند جدی ترین رقیبت قهرمان دوست داشتنی ما در المپیك ۲۰۰۸ پكن باشد.
●●مدال آوران جهانی وزنه برداری در سال ۲۰۰۶
●۵۶كیلوگرم:
۱ -لی شنگ از چین با مجموع۲۸۰كیلوگرم(۱۲۸
یكضرب و ۱۵۲دوضرب)
۲ -سرجیوآلوارز از كوبا با مجموع۲۷۹كیلوگرم(۱۲۳
یكضرب و ۱۵۶دوضرب)
۳ -هوانگ آن تاون از ویتنام با مجموع ۲۷۶ كیلوگرم(۱۲۴یكضرب و ۱۵۲دوضرب)
●۶۲كیلوگرم:
۱ - اویولی از چین با مجموع ۳۰۸كیلوگرم(۱۴۰یكضرب و ۱۶۸دوضرب)
۲ -اسكارفیگوئرا از كلمبیا با مجموع۲۷۹كیلوگرم
(۱۳۷ یكضرب و ۱۶۰دوضرب)
۳ -دیه گوفرناندو از كلمبیا با مجموع ۲۹۵ كیلوگرم (۱۳۱یكضرب و ۱۶۴دوضرب)
●۶۹كیلوگرم:
۱ -دابا یاونسلز از فرانسه با مجموع ۳۳۲ كیلوگرم (۱۴۶یكضرب و۱۸۶دوضرب)
۲ -شی زی یوانگ از چین با مجموع۳۲۷كیلوگرم(۱۵۰
یكضرب و ۱۷۷دوضرب)
۳ -دمیردمیروف از بلغارستان با مجموع ۳۱۸كیلوگرم (۱۴۳یكضرب و ۱۷۵دوضرب)
●۷۷كیلوگرم:
۱ -تانیر صغیر از تركیه با مجموع ۳۶۱ كیلوگرم (۱۶۶یكضرب و ۱۹۵دوضرب)
۲ -لی هونگ لی از چین با مجموع ۳۹۵ كیلوگرم (۱۶۷ یكضرب و ۱۹۲دوضرب)
۳ -آراخاچاطوریان از ارمنستان با مجموع ۳۵۷كیلوگرم (۱۶۵یكضرب و ۱۹۲دوضرب)
●۸۵كیلوگرم:
۱ -آندری ری باخو از بلاروس با مجموع ۳۸۳ كیلوگرم (۱۸۰
یكضرب و ۲۰۳دوضرب)
۲ -اسلام بیك ادیف از روسیه با مجموع ۳۷۳كیلوگرم (۱۷۲یكضرب و ۲۰۱دوضرب)
۳ -تیگران مارتیروسیان از ارمنستان با مجموع ۳۷۰كیلوگرم (۱۷۲یكضرب و ۱۹۸دوضرب)
●۹۴كیلوگرم:
۱ -ایلین ایلیا از قزاقستان با مجموع ۳۹۲كیلوگرم (۱۷۵یكضرب و ۲۱۷دوضرب)
۲ -زیمون خولسكی از لهستان با مجموع ۳۹۲كیلوگرم (۱۷۳یكضرب و ۲۱۹دوضرب)
این وزنه بردار به دلیل ۳۵گرم سنگینی وزن نسبت به نفر اول باركوردی برابر وی به مدال نقره رسید.
۳ -رومان كنستانتین اوف از روسیه با مجموع ۳۹۲كیلوگرم (۱۷۷یكضرب و ۲۱۵دوضرب)این وزنه بردار به دلیل ۱۶گرم سنگینی وزن نسبت به نفر دوم با ركوردی برابر وی به مدال برنز رسید.
●۱۰۵كیلوگرم:
۱ -مارتین دولگا از لهستان با مجموع ۴۱۵كیلوگرم (۱۹۳یكضرب و ۲۲۲دوضرب)
۲ -دیمتیری لاپیخوف از روسیه با مجموع۴۱۴كیلوگرم(۱۹۴
یكضرب و ۲۲۰دوضرب)
۳ -دیمتیری خولوخوف از روسیه با مجموع ۴۰۶كیلوگرم (۱۸۸یكضرب و ۲۱۸دوضرب)
●۱۰۵ + كیلوگرم:
۱ -حسین رضازاده از ایران با مجموع ۴۴۸كیلوگرم (۲۰۲یكضرب و ۲۴۶دوضرب)
۲ - آرتین یوداخین از اوكراین با مجموع۴۳۹كیلوگرم(۱۹۹
یكضرب و ۲۴۰دوضرب)
۳ -فینگ دونگ از چین با مجموع ۴۳۷كیلوگرم (۱۹۲یكضرب و ۲۴۵دوضرب)

محمدرضا منصوریان

منبع : روزنامه همشهری