ناتوانی سازمان ملل متحد کشنده است

حادثه غم انگیز جدید در خاور نزدیک، تاکیدی بود بر اینکه سازمان ملل متحد فرتوت شده است، بیمار و ضعیف است، بویژه که این ناتوانی بطور کشنده ای برای جهانیان خطرناک است. صحبت ها درباره ضرورت انجام اصلاحات در این سازمان، برای اینکه بدان جانی تازه بحشید، مدت بسیاری است که جریان دارند، اما امروز هیچ اقدام چشمگیری صورت نپذیرفته است. سازمان ملل متحد مدت بسیاری است که بطور جدی از درگیری ها جلوگیری نمی کند، به پاکسازی عواقب آنها نمی پردازد و تنها زمانی که آتش فرو نشست، برای آسیب دیدگان کمک های انسان دوستانه ارسال می کند.
کافی است که حادثه تلخ روآندا را به یاد بیاوریم، جایی که بخاطر بیکاری بروکرات های سازمان ملل متحد هزاران نفر نابود شدند. در مدت اخیر قطعنامه هایی که در آنها موضوع نقاط داغ در میان است، تنها بیانیه ای بیش نمی باشند، بدین معنا که بطور واقع چیزی را حل نمی کنند و به قاتلین اجازه می دهند که بکشند و به متجاوزین اجازه می دهند که همچنان تجاوز کنند.
این بحران اخیر خاور نزدیک، مدلی متداول از ناتوانی سازمان ملل متحد است. قطعنامه ۱۵۵۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد که خلع سلاح شبه نظامیان حزب الله را در نظر دارد، نمونه ای رایج از تقلید فعالیت هاست. وظیفه خلع سلاح شبه نظامیان، بر عهده دولت لبنان است، هرچند که در سال ۲۰۰۴، همان زمانی که تصویب شد، مسلم بود که نفوذ حزب الله در لبنان به حدی است که هیچ قدرت محلی قادر به اجرای این قطعنامه نیست. پس از آن شورای امنیت سازمان ملل متحد نظاره گر این بود که چگونه در لبنان از کشورهای همسایه تسلیحات برای آنان ارسال می شود، و تا این حد که امروزه پس از بمباران های شدید اسرائیل به مقر های حزب الله، این شبه نظامیان هنوز امکان این را دارند که روزانه صد موشک به قلمروی اسرائیل پرتاب کنند.
عادلانه است این را نیز گفت که طی ده سال شورای امنیت سازمان ملل متحد نتوانست هیچ کاری برای مردم فلسطین کند. خب اگر جامعه جهانی کاری نکند که مشکل خاور نزدیک را حل نکند، چه اعتراضی می تواند به فلسطین و اسرائیل داشته باشد؟ آنها این اختلاف را همان طور که بلدند حل می کنند، یعنی اسلحه به دست.
خواست سازمان ملل متحد برای متوقف نمودن این خونریزی در خاور نزدیک، قطعاً تحسین برانگیز است و ضرورت دارد که این را هرچه سریعتر انجام داد، اما امروز دیگر نه تنها باید این مسئله را حل کرد که اسرائیل بمباران را متوقف کند، بلکه این را هم که چه کسی به خلع سلاح حزب الله خواهد پرداخت را باید تعیین کرد. در غیر این صورت طی گذشت مدتی، آتش خاموش شده دوباره شعله ور خواهد شد.
کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل متحد، بعید نمی داند که این مسئولیت را نیروهای ثبات بین المللی که هنوز تشکیل نشده و در لبنان مستقر نشده اند، بر عهده بگیرند، اما نهایتاً شورای امنیت سازمان ملل متحد باید درباره این مسئله تصمیم گیری کند.
علاوه بر این، مشخص نیست که چه زمانی شورای امنیت سازمان ملل متحد تشکیل جلسه خواهد داد. ماشین بروکراسی سازمان ملل به کندی کار می کند، و بدون ضمانت اتخاذ تصمیمی مثبت و موثر.
پس بدین ترتیب آنانی که هدف این بمباران ها قرار گرفته اند، چاره ای جز امید بستن ندارند. دیپلمات ها هم باری دیگر "بسیار نگران" و "متحیر" هستند و "اوضاع را در میدان دید خود نگه می دارند".

دكتر شهریار شفقی

منبع : خبرگزاری نووستی روسیه