جمعه, ۳۱ فروردین, ۱۴۰۳ / 19 April, 2024
مجله ویستا


معضلی به نام رسیدگی به کودکان


معضلی به نام رسیدگی به کودکان
تنظیم ساعت كار و رسیدگی به امور خانواده از مشكلات عمده جامعه آمریكا و بسیاری دیگر از جوامع است.
این روزها جمعیت زنهایی كه دوش به دوش مردهای خود در بیرون از محیط خانواده كار می كنند روز به روز در حال افزایش است.
بعضی از زنها در محل كار خود چنان پیشرفت می كنند كه مدیران شركتها حتی برای مرخصی دادن به آنان نیزدچار تردید می شوند.
ازطرف دیگر مردها نیز در موقعیت خاص اجتماعی خود غوطه ور می باشند و مسؤولیت های خاص خود را در جامعه و محیط كار دارا هستند. در این هنگام است كه والدین در می یابند برای رسیدگی به امورات خانوادگی خویش و از جمله رسیدگی به وضعیت تربیتی و تحصیلی كودكان خود وقت كافی در اختیار ندارند.
در این اوضاع و احوال آشفته، تدبیر كار این است كه مدیران، ساعات كاری زنهای شاغل را به گونه ای تعدیل كنند كه نه به كیفیت كاری آنها در محل كار لطمه بزند و نه اینكه محیط خانواده در غیاب آنان سرد و از هم پاشیده شود.
تعدادی از مدیران (در آمریكا) در این زمینه فعالیت هایی را آغاز نموده اند و تسهیلات و فراغتهای ویژه ای را برای زنان كارمند خود ایجاد كرده اند.
«فیكلین» كه مدیر یكی از شركتهای كامپیوتری می باشد، یكی از مادرانی است كه در عین دارا بودن مسؤولیت كاری نسبت به تربیت و تحصیل كودك شش ساله خود نیز حساس و نگران است، اما او خوشبختانه یكی از كسانی است كه در محل كارخود از امتیازات و تسهیلات خاص مادر بودن بهره می گیرد.
فیكلین اجازه دارد تا روزهای دوشنبه و جمعه از ساعت شش صبح تا سه بعد از ظهر كار كند. پس از آن می تواند كودك خود را از مدرسه بردارد و به خانه برود.
در این مدت او می تواند كودك خود را به تفریح و گردش ببرد و یا برنامه های دیگری را كه برای او در نظر گرفته است به مورد اجرا بگذارد.
از دوشنبه تا پنجشنبه او پس از بردن كودك خود به خانه، او را می خواباند و دوباره تا ساعت شش بعد از ظهر، به تلافی دو روزی كه به محل كار باز نگشته، به كار خود مشغول می شود.
او در این خصوص می گوید: پیش از این در یك شركت حقوقی كار می كردم و چون كار سخت و پر مشغله ای داشتم نمی توانستم به كودك خود رسیدگی كنم، ناچار از آن كار دست كشیدم ولی در عوض در این شغل جدید با اینكه مسؤولیت نسبتاً سنگینی بر دوش دارم می توانم به كودك خود نیز رسیدگی كنم.
یكی از اساتید دانشگاه در امورات خانواده می گوید: «این روش تنها راهی است كه می توان به كمك آن از فروپاشی خانواده ها جلوگیری كرد. دیگر زمان آن نیست كه از كار كردن زنها جلوگیری شود. آنان نقش مؤثری در جامعه دارند و بعضاً در مواردی از مردها بهتر ظاهر شده اند.
چاره كار آنست كه تمامی شركتهایی كه كارمندان زن در اختیار دارند به آنان اجازه دهند تا بین محل كار و محیط زندگی خود تعدیل و توازن منطقی برقرار كنند.
یكی دیگر از زنان شاغل در بیرون از منزل كه شوهر او نیز كارمند ایالتی می باشد.
می گوید: از زمانی كه شركت من اجازه دارا بودن تسهیلات ویژه را به كارمندان زن داده است، موفق شده ام شرایط دوستانه و صمیمانه ای را در خانواده ایجاد كنم كه البته پیش ازاین قادر به انجام آن نبودم.
او در محل كار خود كامپیوتری دارد كه می تواند از طریق آن در حال تكالیف كودك خود اورا یاری كند و در صورت وقوع حادثه ای از طریق همان كامپیوتر مشكل اورا مرتفع كند.
با این وجود هنوز خیلی از شركتها وجود دارند كه این انعطاف در برخورد با مادران را در محل كار خود بوجود نیاورده اند و البته این مادران در زندگی خانوادگی خود دچار مشكلات شدیدی می باشند.
یكی دیگر از كارشناسان در این خصوص می گوید: اگر قوانینی در این خصوص وضع شود كمك بسیار بزرگی در جهت ایجاد دوستی و صمیمیت دربین خانواده می باشد.
او در ادامه افزود: ایجاد یك محیط دوستانه در بین افراد خانواده در جای خود چیز مهمی است اما از آن مهم تر تربیت و فرهنگ كودكان است كه باید همگی نگران آن باشیم.
آیا روزی خواهیم توانست در حین رسیدگی به امورات خارج ازخانه، با این وقتهای فشرده و كم كودكان خوبی را تربیت كرده و به جامعه تحویل دهیم.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی پزشکی ایران سلامت


همچنین مشاهده کنید