مدیرانی با شخصیت های گوناگون

درباره مدیران در نظام مدیریت ، سوء تفاهمی وجود دارد و آن عبارت از این تصور است که : یک مدیر خوب فردی است که همه باید از او راضی باشند ، اما برای یک مدیر ، دو وظیفه اصلی مدیریتی تعریف شده که یکی هدایت و رهبری است و دیگری نظارت و کنترل . واضح است که وظیفه هدایت با محبت و آرامش و تفاهم همراه است ، در صورتی که نظارت و کنترل محض را هیچ ذائقه ای نمی پسندد. پس یک مدیر موفق باید جمع اضداد باشد ، یعنی از یک سوء با ایجاد دوستی و علاقه و تفاهم ، وظیفه هدایت را برعهده بگیرد و به موازات آن برانجام امور با دقت و جدیت ، کنترل و نظارت داشته باشد .
از مباحثی که دانستن آن برای مدیران لازم و ضروری است ، اعتقاد به این امر است که هیچ سازمانی با یک یا دو مدیر نمی تواند مراحل تکامل و پیشرفت را طی کند ، بنابراین باید مجموعه ای از مدیران با یکدیگر متحد شوند و مجموعه مسائل سازمان را چون مسائل شخصی خود با علاقه و جدیت ، پیگیری و رفع کنند .
حال به معرفی شخصیت های مختلف مدیران می پردازیم :
● شخصیت یکه تاز
اولین شخصیت که در ایران نیز زیاد داریم و در شرایط توسعه اقتصادی بسیار مورد نیاز هستند ، شخصیت یکه تاز است . این فرد ویژگیهایی دارد که اولین و مهمترین ویژگی او در ایجاد نتایج است . یعنی امور را به صورت پروژه طبقه بندی می کند و پروژه ها را به انجام می رساند . این شخصیت مناسب انجام کارهایی است که قبل و بعد نداشته باشد ، یعنی کاری که از صفر شروع شده و درجایی به پایان برسد . فردی است سخت کوش و کاملا وقف کار که اغلب از کوتاهی روز و نداشتن وقت کافی شکایت دارد . تمرکز و توجه او در آن چیزی است که فعلاً انجام می شود . البته قدرتش هم در همین تمرکز است در مسائل اجرایی سریع تصمیم می گیرد و مساله را حل می کند ، اما برای سازمان بحران ایجاد می کند . ارتقاء زیردستان نیز در صورتی است که همیشه در دسترس باشند و کارهای موقتی را به منظور حمایت از او بپذیرند ، این مدیر ، دنباله رو می خواهد . تفویض اختیار نمی کند و کار هم یاد نمی دهد ، که در نتیجه آن تورم نیروی انسانی در سازمان ایجاد می شود .
● شخصیت بوروکرات ، نظم دهنده
مدیر به نتیجه کار زیاد توجهی ندارد و تنها روند انجام کار برایش مهم است ، در نتیجه ، کار باید متناسب با مقررات پیش رود . نقش انحصاری این فرد ، مجری ، اداره کننده و نظم دهنده است که برای سازمان ضرورت دارد . تمرکز وی توجه برچگونگی انجام کار است ، به همین دلیل ویژگی اصلی این شخصیت ، دقت ، محافظه کاری و وسواس در کار است .
● شخصیت آتش افروز
این شخصیت به نام کارآفرین نیز معروف است که شخصیت مفید ، ارزشمند و نایابی است . این فرد برای توسعه اقتصادی و اشتغال زایی مفید است .اعتماد به نفس بالایی دارد و بسیار خود محور است . او چیزهایی را در آینده می بیند که دیگران نمی بینند و با این ویژگی در کارها سرمایه گذاری می کند و سازمان و کار را پایه گذاری می کند . این شخصیت دو ویژگی دارد : یکی برخورداری از اطلاعات و دیگری قدرت ریسک کردن . ویژگی اصلی شخصیت وی ، پر اشتیاق ، پر تحرک ، گیرا ، خلاق و مهیج است و تمرکز او براین است که چه چیز جدیدی برای انجام دادن وجود دارد و به چه طریق دیگری می توان آن را انجام داد .
او کسانی را که در پذیرفتن جدیدترین عقاید وی مشتاق باشند ، تحسین می کند . زیردستان نیز در صورتی ارتقاء می یابند که به نظر برسد خط مشی ها را مشتاقانه پی می گیرند و روی وظایف واگذار شده شدیداً کار می کنند . از این شخصیت مدیر در مرحله بهره برداری از امور نباید استفاده شود .
● شخصیت دنباله رو ، متحد کننده و وحدت بخش
این شخصیت برای ایجاد آرامش در سازمان است . هیچوقت به کسی «نه» نمی گوید . نقش انحصاری او ، یکپارچه کننده افراد است و برتری او بر دیگران در کسب موافقت و مصالحه خلاصه می شود . توجه او بر قبول آن چیزی است که واقع شده و اینکه اکثریت چه می گویند و جریان به چه سویی گرایش دارد .
وجود این فرد برای سازمان لازم است ، اما نباید حاکم باشد . تمایل به استخدام افراد سر به زیر و مطیع دارد و کسانی که نمی خواهند نظیر خودش ، کانون توجهات باشند . ارتقاء زیر دستان نیز در صورتی است که همراه مدیریت باشند و همراه بمانند . این شخصیت مدیر ، اهل کنترل و نظارت نیست و به مقررات بی توجه است .
● شخصیت مدیریت در مرحله تکامل
برای دستیابی به یک شخصیت تکامل یافته مدیریتی در سازمان ، یکپارچگی مجموعه ۴ شخصیت مدیرتی در یک فرد ضروری است . یعنی : تولید کننده ، اداره کننده ، کارآفرین و یکپارچه کننده ، برتری این شخصیت مدیریتی بردیگر شخصیت های مدیران نیز در فراهم کردن تسهیلات رشد فردی و سازمانی است و ویژگی اصلی این شخصیت : با تجربه ، بلند پرواز ، خودجوش ، متکی به نفس ، منعطف ، تحلیلگر ، عمل گرا ، دارای ارتباطات خوب ، حساس نسبت به نیازهای دیگر افراد و توانا به یکپارچه کردن این نیازها متناسب با ضروریات سازمان است .
رفتار غالب این مدیران ، پیشتاز ، نوآور ، یکپارچه کننده ، تفویض کننده اختیار ، توسعه دهنده خود و سازمان ، پیش بینی کننده و تطبیق دهنده نیازها است . ارزشیابی از این گونه مدیران براساس میزان موفقیت سازمان در درازمدت و چگونگی به انجام رساندن کار گروهی صورت می گیرد .

منبع : پایگاه اطلاع ‌رسانی مدیران ایران