فیزیولوژی ورزش برابر افزایش متابولیسم در دوی ماراتن

در زندگی طبیعی، بدن ما هیچ‌‌گاه در شرایط استرسی كه در ورزش‌های سنگین تجربه می‌كنیم قرار نمی‌گیرد. به عبارت دیگر، هنگام انجام برخی فعالیت‌های ورزشی، استرسی به بدن ما وارد می‌شود كه یك استرس <طبیعی> نیست، اما هم بدن، توانایی مقابله با استرس‌های این چنین را دارد (البته معلوم است كه منظور یك بدن سالم است) و هم این طور نیست كه چنین استرس‌هایی برای ما مطلقا بی‌فاید باشند. به عبارت دیگر چهاركوارتر بسكتبال جدی و رقابتی، اگر شما بدن سالمی داشته باشید، نه تنها ضرری به حال شما ندارد بلكه بسیار هم مفید است. قید <اگر بدن سالمی داشته باشید> را فراموشی نكنید، چرا كه بعضی فعالیت‌های فوق العاده سنگین، حتی برای مدت كوتاه می‌تواند كشنده باشند.
با این همه اوصاف، در فیزیولوژی ورزش، به‌طورعمده، بحث در مورد استرس هایی است كه به جسم ما وارد می‌شود و واكنش هایی كه بدن ما در مقابل با این استرس‌ها از خود نشان می‌دهد. بد نیست مثال ساده‌ای بیاوریم: در شخصی كه تب فوق‌العاده شدیدی دارد، متابولیسم بدن می‌تواند تا ۱۰۰ درصد از میزان طبیعی بالاتر رود. این در حالی است كه متابولیسم بدن در انتهای یك مسابقه دوی ماراتن ۲۰۰۰ درصد از حد طبیعی بالاتر می‌رود! البته فراموش نكنید كه حالت دوم احتمالا چند دقیقه بیشتر طول نمی‌كشد اما حالت اول ممكن است چندین ساعت به طول بینجامد. چرا؟ چون در حالت دوم سیستم بدن می‌تواند بعد از اتمام فعالیت، خود را سریعا به حالت اول برگرداند اما در مورد اول به دلیل وجود موادی كه روی مركز تنظیم دمای بدن (یا همان ترموسات بدن) در هیپوتالاموس اثر می‌كنند، سیستم بدن قدرت تنظیم خود را از دست داده است.
از این هفته در این ستون، درباره فیزیولوژی ورزش برای علاقمندان نكاتی گفته خواهد شد. با ذكر یك یادآوری علمی: قسمت اعظم مطالعات فیزیولوژی ورزش مربوط به مردان بالغ جوان است به این علت كه در این ورزشكاران سنجش‌های نسبتا كاملی انجام شده. علاوه بر این، قواعدی كه بیان می‌شود قابل تسری به ورزشكاران زن نیز است. به عبارت دیگر، به استثناء اختلافات ناشی از تفاوت وزن بدن، تركیب بدن و وجود یا غیاب هورمون جنسی، تقریبا همان اصول فیزیولوژیك پایه كه در مورد مردان صدق می‌كند، در زنان نیز صادق است. مثلا اگر قدرت عضلانی برحسب قدرت به ازای هر سانتی متر مربع سطح مقطع بیان شود، عضله زن می‌تواند دقیقا همان حداكثر نیروی انقباض عضله مرد یعنی بین ۳ تا ۴ كیلوگرم بر سانتی متر مربع را تولید كند. بنابراین، قسمت زیادی از اختلاف در كاركرد كل عضلات، به علت نسبت درصد بیشتر عضله در بدن مرد است.
نشانه مطمئنی از قدرت كاری زنان ورزشكار در مقایسه با مردان را می‌توان از مقایسه زنان دوی ماراتن به دست آورد. در یك مقایسه جدید، زمان بدست آمده برای بهترین دونده زن حدود ۱۲ درصد كمتر از بهترین دونده مرد بوده است. از طرف دیگر، در ورزش‌های استقامتی، زنان توانایی بیشتری از مردان نشان داده‌اند یا ورزش‌هایی از قبیل ركورد شنای رفت و برگشت بین دو سوی كانال مانش كه در حال حاضر متعلق به زنانی است كه در آنها وجود چربی اضافی می‌تواند یك مزیت باشد.

منبع : موسسه اطلاع‌رسانی طعام اسرار