روی

روی یك ماده معدنی كمیاب است كه از آهن، بیشترین میزان را در بدن داراست. روی به طور عمده در ماهیچه ها ذخیره میشود، اما در سلولهای خونی سفید و قرمز، پردهٔ شبكیه چشم، استخوانها، پوست، كلیه ها، كبد و پانكراس نیز یافت میشود. غدهٔ پروستات در مردان نسبت به سایر اعضا، بیشترین مقدار روی را داراست.
بعضی از تحقیقات و مطالعات نشاندهندهٔ مؤثرترین قرص های روی در جلوگیری و كاهش علایم سرماخوردگی بوده است. شما می توانید قرص های روی را به راحتی از داروخانه برای درمان سرماخوردگی. بخرید.
● بعد موارد استفاده
▪ مكمل های روی می توانند به طرق زیر در بدن كمك كننده باشند:
كمك به جلوگیری از سرطان
جلوگیری ودرمان سرماخوردگی
یادآوری فعالیت سیستم ایمنی
تسریع بخشیدن به بهبود زخمها
درمان و جلوگیری از آكنه
جلوگیری از دژنراسیون ماكولار ۰از بین رفتن بینایی كه در افراد پیر اتفاق می افتد)
درمان بعضی از موارد بی اشتهایی عصبی (بی اشتهایی نشانه ای از كمبود روی است و افراد در دهه دوم زندگی بیشتر در معرض خطر كمبود روی ناشی از فقر غذایی هستند).
تقویت و بهبود باروری مردان. مخصوصاً در بین سیگاریها.
درمان روماتیسم مفصلی (با داشتن اثرات ضد التهابی).
درمان بیماری ویلسون (یك اختلال ناشی از ذخیره بیش از حد مسن).
كاهش تغییرات در حس چشایی طی درمان سرطان.
تقویت حس چشایی و بویایی.
بعضی از بیماریها، بر روی جذب روی دن شما تأثیر می گذارند یا باعث افزایش نیاز به روی می شوند.اگر شما یكی از بیماریهای زیر را دارید از مكمل های روی سود می برید:
آكرودرماتیت آنتروپاتیكا (بیماری ارثی كه به علت سوء جذب روی ایجاد میشود).
الكلیسم
دیابت قندی
بیماری كلیه
بیماری سلیاك
بیماری روده التهابی،كولیت زخمی
اسهال مزمن
بیماریهای پانكراس
مشكلات پروستات (بزرگی خوش خیم پروستات، تورم پروستات، سرطان پروستات) زنانی كه حامله هستند یا بچه شیر می دهند و یا اینكه از قرص های خوراكی ضد حاملگی استفاده می كنند، نیز نیاز بیشتری به روی دارند.
● منابع غذایی
ما ۲۰ تا ۴۰ درصد میزان روی موجود در غذا را جذب می كنیم. غذاهایی مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ و بوقلمون، آماده ترین شكل قابل دسترس روی قابل جذب هستند. روی موجود در سبزیجات كمتر برای بدن ما قابل دسترس است و فیبر سبزیجات به تنهایی میزان روی را كه قابل جذب و استفاده است كمتر می كند. محصولات لبنی و تخم مرغ دارای میزان نسبتاً خوبی روی هستند اما جذب روی از این مواد مشكلتر است.غذاهای زیر بهترین منبع قابل استفاده روی است:
صدف نرم تن(غنی ترین منبع)، گوشت قرمز، میگو، خرچنگ و دیگر ماهی های صدف، منابع دیگر روی كه كمتر قابل جذب است شامل لوبیا، نخود چشم سیاه، سویا، بادام زمینی) غلات كامل، فیبرو، توفو، مخمر آبجو، سبزی پخته شده، قارچ، لوبیا سبز و دانه كدو است.
● اشكال دیگر
سولفات روی رایجترین مكمل قابل استفاده روی است. این ترتیب نسبت به سایر اشكال كمترین قیمت را دارد. اما حداقل جذب را دارد و باعث آشفتگی معده میشود. پزشك معالج معمولاً ۲۲۰ میلی گرم از سولفات روز را كه حاوی تقریباً ۵۵ میلی گرم عنصر روی است، تجویز می كند. شكل های قابل جذب تر كه قابل دسترس هستند عبارتند از: پیكولینات روی، سیترات روی، استات روی، گیسرات روی و مونومیتونین.
اشكال مختلف روی دارای میزان متفاوتی از روی در تركیب هستند. در برچسب این تركیبات، همیشه به دنبال میزان عنصر روی بگردید. معمولاً تركیبات روی دارای ۳۰ تا ۵۰ میلی گرم از عنصر روی هستند. به خاطر داشته باشید كه از غذای روزانه چیزی حدود ۱۰ تا ۱۵ میلی گرم روی جذب می كنید، پزشك معالج شما هنگام تجویز مكمل های روی، باید این میزان دریافتی روزانه از طریق غذا را در نظر داشته باشد. قرص های روی در داروخانه ها و بقالی های قابل دسترس هستند و برای درمان سرماخوردگی مفید هستند.
● نحوه مصرف
قبل از اینكه از مكمل های روی استفاده كنید یا پزشك متخصص تغذیه مشورت كنید. وقتی شما بهترین فایده را از مكمل های روی می برید كه آن را با آب و یا آب میوه (نه با شیر) در بین غذاها مصرف كنید و همزمان با مكمل های آهن و كلسیم،‌ آنها را مصرف نكنید. اگر برای معدهٔ شما مشكل ایجاد كرده باشد می توانید آنرا همراه غذا مصرف كنید.
● موارد احتیاط
بیشتر مواد معدنی كمیاب، در صورت مصرف بیش از حد برای بدن سمی هستند و این نكته در مورد روی صدق می كند.
● نشانه های مسمومیت عبارتند از:
آشفتگی معده، و استفراغ و معمولاً وقتی ایجاد می شود كه ۲۰۰۰ میلی گرم و یا بیشتر مصرف شده باشد. مطالعات نشان می دهد كه تا ۱۵۰ میلی گرم روی خطری ندارد اما معمولاً این میزان مورد نیاز نیست و با استفاده بدن از عناصر دیگر تداخل دارد. تحقیقات نشان می دهد كه مصرف روزانه كمتر از ۵۰ میلی گرم مصرف مطمئنی است اما اطلاعاتی در مورد مصرف طولانی مدت این مقدار روی در دسترس نیست.
قبل از استفاده از روی و یا سایر مكمل ها، با پزشك خود مشورت كنید.
یك عارضه جانبی منفی شناخته شده از روی این است كه میزان زیاده روی باعث كاهش HDL (كلسترول خوب بدن) و افزایش LDL (كلسترول به بدن) میشود. بعضی از تحقیقات نشان می دهد كه مصرف خیلی زیاد روی باعث كاهش عملكرد ایمنی میشود در حالی كه مطالعات دیگر این نظر را تایید نمی كند. اگر سولفات روی باعث تحریك معده شود شكل دیگری از روی، برای مثال سیترات روی را مصرف كنید و قبل از آن با پزشك مشورت كنید. سایر عوارض جانبی از مسمومیت با روی عبارتند از: سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی، افزایش تعریق، ناهماهنگی عملكرد عضلات، عدم تحمل الكل، توهم و كم خونی.
● تداخل های احتمالی
چون روی با دیگر عناصر تداخل دارد شما می توانید از مولتی ویتامین، یا عناصر خونی آماده شامل روی، آهن و فولات استفاده كنید. این به شما كمك می كند تا میزان عناصر را در یك حد تعادل نگه دارید. مصرف زیاد روی می تواند با جذب مس تداخل كرده و باعث كمبود مس شود. این مسئله به میزان آهن بدن اثر گذاشته و می تواند منجر به كم خونی شود.
مصرف زیاد آهن و مس با جذب روی تداخل می كند. روی با جذب فولات تداخل دارد. قبل از مصرف روی یا هر مكمل دیگر با پزشكتان مشورت كنید.
● تداخل های احتمالی
ویتامین ب-۱۲ سطح تولید ملاتونین را تغییر می دهد. اگر سطح ملاتونین خون شما پایین میزان ویتامین ب-۱۲ نیز پایین است. مصرف ویتامین ب-۱۲ (۱/۵ میلی گرم متیل كوبالامین در روز) می تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زیرا این ویتامین تولد ملاتونین را افزایش می دهد.
داروهای ضد التهابی غیر استروییدی (NSAIDs)، مانند آسپیرین و ایبوپروفن سطح تولید ملاتونین در بدن را كاهش می دهد. بنابراین بهتر است قبل از خواب از این داروها استفاده نكنید. بتابلاكرها نیز مانع بالا رفتن ملاتونین در شب می شوند.
پروتئین، ویتامین ب-۶، نیاسین آمید و استیل كارنیتین همگی به تولید ملاتونین كمك می كنند.
بعضی از داروهای ضد افسردگی سطح ملاتونین مغز را افزایش می دهند. بنزودیازپینها، مانند والیوم و Xanax، مانع از تولید ملاتونین می شوند.
الكل و كافئین و دیورتیك و بلوك كننده های كانال كلسیم مانع از تولید ملاتونین می شوند.

منبع : موسسه اطلاع‌رسانی طعام اسرار