میهمانان گمنام ایران-مکزیک

ایران- مكزیك، این دومین دیدار تاریخ فوتبال دو كشور است. بار قبل در آمریكا و در حضور تماشاگران ایرانی، آمریكایی و مكزیكی این دو تیم رودرروی هم ایستادند تا ایران پیش از رویارویی مجدد با آمریكا خوب آماده شود. آن بازی را مكزیكی ها با حضور ستارگانی مثل هرناندز و بلانكو بردند و یكی از سریع ترین و بهترین بازی های تیم ملی هم در خاطره ها باقی ماند. اما بازی دوم مهمتر، جذاب تر و حساس تر است. دو تیم این بار در جام جهانی هستند و می خواهند شروع خوبی داشته باشند. دیدار قبلی اگر بدون مسائل جنبی و حواشی انجام گرفت اما در جام جهانی كلی اتفاقات ریز و درشت در انتظار سوت آغاز بازی است. رویارویی تماشاگران و هواداران دو تیم كه اتفاقاً با تمام وجود فوتبال را دوست دارند. بازی ایران و مكزیك قطعاً سرشار از شور فوتبال در زمین و روی سكوها است و بی تردید تماشاگران ویژه ای نیز از آن دیدار خواهند كرد. در این بین اما چهار تماشاگر خاص هم وجود دارند كه فارغ از هیاهوی اطراف مهمانان ویژه و مشهور (celebrity) در پی به دست آوردن رشته هایی از دوستی بین فرهنگ دو كشور هستند. یك پسر و یك دختر از ایران و یك پسر و یك دختر از مكزیك. آنها یك روز قبل با هم آشنا شده اند و یك روز بعد هم به وطن باز می گردند و آنچه در این بین باقی ماند تصاویری است كه به عنوان نماد صلح و دوستی ایران و مكزیك باقی می ماند.
حدود یك ماه قبل فراخوانی در بعضی از روزنامه ها به چاپ رسید كه سراسر وجود جوانان عشق فوتبال را قلقلك می داد. محتوای آگهی این بود كه اگر به فوتبال علاقه مند هستید و زبان انگلیسی می دانید و سرتان درد می كند برای اینكه از زندگی همه فوتبالیست ها سر در بیاورید بشتابید. این یك فرصت برای حضور در جام جهانی است.
پس از درج آگهی نامه های زیادی كه شامل مشخصات فردی علاقه مندان به عبور از این كنكور بود برای شركت لوفتانزا كه شریك اصلی برگزاركنندگان جام جهانی در حمل و نقل هوایی مسافران است ارسال شد. این شركت ایده ساخت یك فیلم مستند با حضور چند جوان از كشورهای مختلف و رویارویی آنها در جام جهانی را پیش از این پذیرفته بود و پس از مدت ها بحث و بررسی نهایتاً چهار كشور ایران، مكزیك، غنا و چك برای این منظور انتخاب شدند. روش مشابه شناسایی در ایران در سه كشور دیگر هم اجرا شد و حالا هشت نفر انتخاب شده اند تا سه روز طلایی و به یادماندنی را در آلمان پشت سر بگذارند.
دو تا از ایران و دو تا از مكزیك و همین طور از غنا و چك. قرار بود از بین كشورهای شركت كننده در جام جهانی چهار كشور در حال توسعه انتخاب شوند و سناریویی هم برای شروع كار در نظر گرفته شد. حالا نمایندگان ایران و مكزیك در نورنبرگ قرار ملاقات دارند.
قرار است اتاق های این چهار دختر و پسر حتی روبه روی همدیگر باشد تا لحظه ای از كركری و رجزخوانی غافل نمانند. البته قطعاً صلح و دوستی هرگز فراموش نخواهد شد و هر چهار نفر می دانند كه پشت این كركری ها فرهنگ كهن و غنی هر دو كشور قرار دارد و بهانه های زیادی برای مراوده و اظهار لطف وجود دارد.
در ایران حدود ۱۳۰ نفر دختر و پسر برای حضور در آلمان ثبت نام كردند كه دخترها حدوداً ۳۰ درصد را شامل می شوند. قرار بر این شد كه علاوه بر مشخصات فردی، هر نفر چند خطی درباره جام جهانی و ایده حضور دو جوان ایرانی بنویسد. ظاهراً در لابه لای این نوشته ها هم چیزهای جالبی به دست آمد. مثلاً یكی از دخترها نوشته بود: «می دانم كه حتی اگر برای رفتن به آلمان انتخاب شوم خانواده ام مخالف هستند. اما دوست داشتم احساسم را بروز بدهم. من عاشق فوتبالم.»
نامه های سرشار از احساس و علاقه به فوتبال مسئولان ایرانی را بر آن داشت كه در صورت امكان سهمیه ایران را بیشتر كنند. قرار شد از كانال نمایندگی لوفتا نزا در تركیه یك سهمیه دیگر به ایران اضافه شود اما هنوز این اتفاق نیفتاده.
جالب است كه تقاضا در مكزیك حدود سه برابر ایران بوده و كار كمی سخت شده است. با این حال از مكزیك دختر خانمی با نام رودریگز و آقاپسری به نام هرساموئل برگزیده شده اند. جالب است كه این چهار نفر در آلمان یك شب شام مكزیكی خواهند خورد و یك روز هم سر سفره غذای ایرانی خواهند بود. هر چهار نفر زبان انگلیسی را بلدند و خوب می توانند از كشورشان و از آداب و رسوم و فرهنگشان حرف بزنند. در ضمن فیلم مستندی هم به صورت موازی از روز انتخاب و سفر هر چهار نفر گرفته شده و در آلمان عوامل فنی تصویربرداری كار را ادامه می دهند و در نهایت فیلمسازان ایرانی تمام تصاویر را به تهران می آورند تا مونتاژ نهایی صورت بگیرد.
نمایندگان ایران ابتدا به مونیخ خواهند رفت و سپس راهی نورنبرگ (محل بازی اول ایران) خواهند شد و یك روز بعد از بازی از طریق فرانكفورت به تهران برمی گردند. مهدی جدی نیا مجری طرح امیدوار است كه نتیجه كار فیلم مستند جذاب و حس و حال داری از آب دربیاید.
شروین سورن و یاسمن وحدتی برندگان نهایی این كنكور كوچك هستند و به زودی برای سفر باید بارشان را ببندند. شروین ۱۸سال و هفت ماه سن دارد و ساكن شهرك غرب است. خود را عاشق فوتبال معرفی می كند و فكر می كند استعدادش بد نیست. «آرزوی من این است كه در جام جهانی بعد در تیم ملی ایران بازی كنم.» او در تست های ویژه نشان داد كه كار با توپ را خوب بلد است و اگر درس و مشق اجازه بدهد بعید نیست كه به تیم ملی هم برسد. حالا همه دوستان او در ایران، هند و ژاپن می دانند كه شروین راهی آلمان است تا به آرزویش برسد. او درباره بازی های تیم ملی ایران حرف بسیار جالبی می زند. «باور كنید همین دیشب خواب بازی ایران و مكزیك را دیدم. خواب دیدم كه مكزیك با گل ماركز ایران را برد. اما امیدوارم مثل خواب قبلی ام شود. شب قبل از فینال جام باشگاه های اروپا خواب دیدم كه آرسنال یك بر صفر می برد اما بارسلونا پیروز شد. امیدوارم این یكی هم همین طوری برعكس شود.»
یاسمن وحدتی ۱۹ساله هم سعی می كند آخرین جلسات این ترم را زودتر تمام كند. او هم علاقه مند به فوتبال است و طرفدار پر و پا قرص استقلال، چلسی، بارسلونا، بایرن و میلان كه البته چهار تای آنها به تازگی قهرمان شده اند. خانم وحدتی هم خبرهای تیم ملی را پیگیری می كند و بیشتر بازیكنان ایران را می شناسد. او هم نمی تواند خوشحالی اش را از حضور در آلمان پنهان كند و امیدوار است با خانم رودریگز دوستی پایداری برقرار كند.

آرش راهبر

منبع : روزنامه شرق