سه شنبه, ۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 23 April, 2024
مجله ویستا

آرام‌بخش‌ها؛ داروهای‌ جدید ضداضطراب‌


آرام‌بخش‌ها؛ داروهای‌ جدید ضداضطراب‌
تخمین‌ می‌زنند كه‌ ۷ درصد جمعیت‌ ایالات‌ متحده‌ اضطراب‌ را تا حد ایجاد اختلال‌ تجربه‌ می‌كنند.
اضطراب‌ یكی‌ از هیجان‌های‌ رایج‌ است‌ و فرض‌ بر این‌ است‌ تا زمانی‌ كه‌ باعث‌ آشفتگی‌ نشود، بهنجار است‌، اگر اضطراب‌ نه‌ علتی‌ شناخته‌ شده‌ و نه‌ هیچ‌ تناسبی‌ با خطر داشته‌ باشد، تبدیل‌ به‌ اختلال‌ می‌شود. شیوع‌ اضطراب‌ باعث‌ فراوانی‌ تولید داروهای‌ ضداضطرابی‌ شده‌ است‌. دو داروی‌ عمده‌ ضد اضطراب‌، كلردیازپوكساید (لیبریوم) و دیازپام‌ (والیوم‌)، دارای‌ اثر قطعی‌ و در ضمن‌ اعتیادآورند.
آمارها نشان‌ می‌دهد كه‌ حدود ۱۵ درصد از جمعیت‌ ایالات‌ متحده‌ به‌ والیوم‌ معتادند. اگرچه‌ تصور می‌شود این‌ دارو اعتیادآور نیست‌ و بر باریتوراتها برتری‌ دارد، اما بسیاری‌ از مردم‌ معتاد به‌ این‌ ماده‌ هستند.
این‌ داروها نه‌ تنها برای‌ اضطراب‌ بلكه‌ برای‌ بسیاری‌ از ناراحتی‌های‌ معمول‌ مثل‌ بی‌قراری‌، ناتوانی‌ در كنار آمدن‌ و استرس‌ خفیف‌ و شدید تجویز می‌شود. این‌ داروها حتی‌ در خیابان‌ها به‌ فروش‌ می‌رسد.
آلپرازولام‌ لیبریوم‌ و والیوم‌ جزو بنزودیازپین‌ها هستند كه‌ بر دستگاه‌ عصبی‌ مركزی‌ اثر می‌گذارند. تاثیرات‌ اصلی‌ این‌ داروها كاهش‌ اضطراب‌، آرام‌بخشی‌، آرامش‌ عضلانی‌ و رفع‌ تشنج‌ است‌ كه‌ به‌ خواب‌آلودگی‌ می‌انجامد. این‌ اثر بعد از دو روز از بین‌ می‌رود.
اگر این‌ داروها با الكل‌ همراه‌ شوند خواب‌آلودگی‌ بسیار شدید می‌شود. به‌ علاوه‌ بنزودیازپین‌ ها در بعضی‌ها باعث‌ ضعف‌ حافظه‌، ناهماهنگی‌ حركتی‌ و آتاكسی‌ نیز می‌شود.به‌ رغم‌ میزان‌ بالای‌ اعتیاد، بیشتر بیمارانی‌ كه‌ بنزودیازپین‌ مصرف‌ می‌كنند دچار سوءمصرف‌ آن‌ نمی‌شوند. بنزودیازپین‌ها برای‌ كمك‌ به‌ افراد برای‌ مواجهه‌ با موقعیت‌های‌ اجتنابی‌ یا اضطرابی‌ توجیه‌ می‌ شود. همان‌ طور كه‌ ذكر شد وقتی‌ مردم‌ از دارویی‌ استفاده‌ می‌كنند كه‌ به‌ آنها اجازه‌ می‌دهد از موقعیتی‌ اضطرابی‌ یا آزاردهنده‌ رها شوند (تقویت‌ منفی‌)، در معرض‌ تاثیرات‌ تقویتی‌ آن‌ دارو قرار می‌گیرند.
بنابراین‌، جای‌ تعجب‌ نیست‌ كه‌ اعتیاد به‌ بنزودیازپین‌ها در كل‌ نسبتا بالا است‌. اگر چه‌ بنزودیازپین‌ها ممكن‌ است‌ نشانه‌های‌ جسمی‌ ترك‌ مواد را تولید نكنند ولی‌ این‌ بدان‌ معنا نیست‌ كه‌ افراد به‌ آنها معتاد نمی‌شوند. همچنین‌ این‌ واقعیت‌ كه‌ مردم‌ بنزودیازپین‌ها را سوء مصرف‌ نمی‌كنند بدین‌ معنا نیست‌ كه‌ آنها معتاد نیستند.
افراد برای‌ رهایی‌ از بنزودیازپین‌ها باید یاد بگیرند كه‌ چگونه‌ با رویدادهایی‌ كه‌ تولید اضطراب‌ و استرس‌ می‌كنند كنار بیایند، یا یاد بگیرند كه‌ چگونه‌ هیجانات‌ خود را كاهش‌ دهند. متاسفانه‌ این‌ یادگیری‌ ساده‌ نیست‌، زیرا افراد باید این‌ كار را بدون‌ حمایت‌ دارو انجام‌ دهند. آموزش‌ افراد برای‌ استفاده‌ از شیوه‌های‌ تنش‌زدایی‌ و آرامش‌بخش‌ برای‌ كاهش‌ اضطراب‌ و استرس‌ در دراز مدت‌ روش‌ مناسبی‌ نیست‌. آنها باید بتوانند در دراز مدت‌ رویدادهایی‌ را كه‌ باعث‌ فراخوانی‌ هیجاناتشان‌ می‌شود، كنترل‌ كنند.
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید