جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا


پرواز ابر پرنده‌ آهنی‌


پرواز ابر پرنده‌ آهنی‌
پرواز همیشه‌ آرزوی‌ دیرینه‌ همه‌ انسان‌ها بوده‌ است‌ و برای‌ رسیدن‌ به‌ آن‌ مشقات‌ بسیار زیادی‌ را تحمل‌ كرده‌اند، با این‌ حال‌ هنوز هم‌ در عصر تكنولوژی‌ انسان‌هایی‌ هستند كه‌ از پرواز و البته‌ هواپیما می‌ترسند و حاضر نمی‌شوند بر این‌ ابرپرنده‌ سوار شوند، ولی‌ عده‌یی‌ نیز هستند كه‌ با توجه‌ به‌ گرانی‌ بلیت‌ هواپیما نمی‌توانند آرزوی‌ خود را جامه‌ عمل‌ بپوشانند.
سمیه‌ شریفی‌ ۲۵ ساله‌ و دانشجو در این‌ باره‌ می‌گوید: اگر برای‌ من‌ موقعیتی‌ مثل‌ سفر پیش‌ بیاید، ترجیح‌ می‌دهم‌ با اتوبوس‌ به‌ مسافرت‌ بروم‌، زیرا سوار شدن‌ به‌ هواپیما ریسك‌ بزرگی‌ است‌ كه‌ فكر می‌كنم‌ آدم‌ها در شرایط‌ عادی‌ حاضر به‌ انجام‌ آن‌ نیستند. به‌ نظر من‌ قیمت‌ بالای‌ بلیت‌های‌ هواپیما نیز در این‌ مورد مزید برعلت‌ است‌، چون‌ بسیاری‌ از مردم‌ توانایی‌ پرداخت‌ هزینه‌ یك‌ مسافرت‌ با هواپیما را ندارند.
احمد قربانی‌ نیز از وضعیت‌ بد هواپیماهای‌ كشور می‌گوید: بسیاری‌ از شركت‌های‌ هواپیمایی‌ از نظر بهداشت‌ بسیار ضعیف‌ هستند و انسان‌ از سوار شدن‌ به‌ هواپیما نیز وحشت‌ می‌كند چه‌ برسد به‌ اینكه‌ مسافتی‌ طولانی‌ را طی‌ كند. شاید اگر مسئولان‌ نظارت‌ بیشتری‌ بر این‌ شركت‌ها و قیمت‌های‌ بلیت‌ آن‌ها داشته‌ باشند، مسافران‌ بتوانند با خیالی‌ آسوده‌ با هواپیما سفر كنند. ولی‌ تا وقتی‌ این‌ اتفاق‌ نیفتد من‌ فكر می‌كنم‌ عده‌ محدودی‌ می‌توانند از سرویس‌های‌ هواپیمایی‌ كشور استفاده‌ كنند. اگر بخواهم‌ هم‌اكنون‌ مسافرت‌ كنم‌ ترجیح‌ می‌دهم‌ با قطار كه‌ بسیار امن‌ است‌ این‌ كار را انجام‌ دهم‌ چون‌ بعد از حوادث‌ هوایی‌ بسیاری‌ كه‌ در كشور ما رخ‌ داده‌ است‌، از سوار شدن‌ به‌ هواپیما ترس‌ خاصی‌ دارم‌.
لاله‌ شعبانی‌ نیز در این‌ باره‌ می‌گوید: بعد از سقوط‌ هواپیمای‌ خبرنگاران‌ نگرانی‌ خاصی‌ در مورد سوار شدن‌ به‌ هواپیما دارم‌. قبل‌ از این‌ موضوع‌ بسیاری‌ از مسافرت‌هایم‌ را با هواپیما انجام‌ می‌دادم‌، چون‌ من‌ مسافرت‌های‌ كاری‌ بسیار زیادی‌ در طول‌ سال‌ دارم‌ ولی‌ هم‌اكنون‌ مشكلات‌ فراوانی‌ دارم‌، هرچه‌ سعی‌ كردم‌ ترس‌ از پرواز را فراموش‌ كنم‌، نتوانستم‌ و مجبور شدم‌ به‌ قسمت‌ دیگری‌ از اداره‌ منتقل‌ شوم‌، تا سفرهای‌ هوایی‌ من‌ خیلی‌ كم‌تر شود.
فریدون‌ ایمانی‌ ۳۰ ساله‌ نیز در این‌ باره‌ می‌گوید: سفرهای‌ هوایی‌ من‌ بسیار زیاد است‌. هرچند در كشور ما سوار شدن‌ به‌ هواپیما خطرناك‌ است‌، ولی‌ من‌ مجبور هستم‌ هر ماه‌ به‌ یك‌ سفر هوایی‌ بخاطر كارم‌ بروم‌. چند ماه‌ پیش‌ كه‌ سوار هواپیما شده‌ بودم‌، آنقدر هواپیما تكان‌های‌ شدید داشت‌ كه‌ تمام‌ مسافران‌ ترسیده‌ بودند.
هنگامی‌ كه‌ سوار هواپیما هستم‌ احساس‌ می‌كنم‌ به‌ خداوند نزدیك‌تر شده‌ام‌ و می‌توانم‌ اشكال‌ متفاوت‌ ابرها را به‌ وضوح‌ ببینم‌، البته‌ اگر هر ازگاهی‌ فكر سقوط‌ آزارم‌ ندهد. هر وقت‌ كه‌ صدای‌ كمك‌ خلبان‌ را از بلندگو می‌شنوم‌، نگران‌ می‌شوم‌.
با تمام‌ این‌ اوصاف‌ سفر با هواپیما را به‌ اتومبیل‌ ترجیح‌ می‌دهم‌ چون‌ در زمان‌ كوتاهی‌ می‌توان‌ به‌ مقصد رسید و حتی‌ هنگام‌ رسیدن‌ به‌ مقصد خسته‌ نیستم‌ و براحتی‌ می‌توانم‌ به‌ كارهایم‌ برسم‌.
ایمان‌ غلامی‌ ۱۲ ساله‌ نیز در این‌ باره‌ می‌گوید: من‌ خیلی‌ پرواز كردن‌ را دوست‌ دارم‌، حس‌ قشنگی‌ به‌ آدم‌ می‌دهد. ما در مدرسه‌مان‌ یك‌ كلاس‌ برای‌ ساخت‌ هواپیماهای‌ كوچك‌ داریم‌، پدر یكی‌ از بچه‌ها كه‌ مهندس‌ پرواز است‌ ۲ ساعت‌ در هفته‌ به‌ مدرسه‌ می‌آید و به‌ بچه‌های‌ علاقه‌مند ساخت‌ هواپیما را با قطعات‌ چوب‌ و ... آموزش‌ می‌دهد. البته‌ در ماه‌های‌ اخیر ساخت‌ هواپیمایی‌ را شروع‌ كردیم‌ كه‌ بتواند مسافتی‌ كوتاه‌ را پرواز كند. روزهایی‌ كه‌ كلاس‌ پرواز داریم‌ با ذوق‌ و شوق‌ بیشتری‌ به‌ مدرسه‌ می‌روم‌ و دوست‌ دارم‌ در آینده‌ نیز خلبان‌ شوم‌.
تا به‌ حال‌ با هواپیمای‌ واقعی‌ پرواز نكردم‌، خیلی‌ دوست‌ دارم‌ با پدر و مادرم‌ به‌ یك‌ سفر هوایی‌ بروم‌ و پرواز را خودم‌ تجربه‌ كنم‌.
نادیا حسینی‌ نیز می‌گوید: همیشه‌ در كودكی‌ آرزو داشتم‌ خلبان‌ بشوم‌ ولی‌ وقتی‌ پدر و مادرم‌ می‌گفتند یك‌ شغل‌ دیگر انتخاب‌ كن‌، چون‌ خانم‌ها نمی‌توانند خلبان‌ شوند، ناراحت‌ می‌شدم‌.
به‌ نظر من‌ زنان‌ نیز می‌توانند خلبان‌ شوند، الان‌ كه‌ به‌ اجبار شغل‌ مهمانداری‌ را به‌ جای‌ خلبانی‌ انتخاب‌ كرده‌ام‌، می‌دانم‌ كه‌ استعداد پرواز را دارم‌ و هنوز هم‌ دوست‌ دارم‌ خلبان‌ باشم‌. ولی‌ با این‌ حال‌ پرواز به‌ من‌ آرامش‌ خاصی‌ می‌دهد و با پایان‌ هر روز فكر می‌كنم‌ كه‌ دوباره‌ چه‌ زمانی‌ می‌توانم‌ پرواز كنم؟ و آیا فرصت‌ دیگری‌ برای‌ پرواز به‌ من‌ داده‌ می‌شود یا نه‌؟
ولی‌ با این‌ حال‌ فكر می‌كنم‌ باید به‌ دختران‌ نیز اجازه‌ پرواز كردن‌ داده‌ شود و آنها بتوانند خلبان‌ شوند و استعدادهای‌ خودشان‌ را نشان‌ بدهند. البته‌ من‌ در كلاس‌های‌ چتربازی‌ كه‌ برای‌ دختران‌ برگزار می‌شود شركت‌ می‌كنم‌ چون‌ احساس‌ بسیار خوبی‌ هنگام‌ پرواز دارم‌.
شاید تمام‌ انسان‌ها در كودكی‌ آرزوی‌ پرواز و خلبان‌ شدن‌ را در سر دارند، دیدن‌ پرنده‌ ها در آسمان‌ ما را دوباره‌ می‌تواند به‌ آن‌ حال‌ و هوا برگرداند.
كتایون‌ دارابی‌
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید