درباره مسکن های موضعی

داروهای موضعی كرم ها یا ژل هایی هستند كه روی پوست شما به كار می روند. برخی از این داروها به لایه خارجی پوست نفوذ می كنند و بر اعصاب و بافت های زیرین اثر می گذارند. برخی دیگر تنها بر سطح پوست عمل می كنند. پمادهای تسكین دهنده درد به برطرف شدن درد و التهابی كه درست زیر سطح پوست منشأ گرفته است كمك می كنند. داروهای موضعی مسكن درد كه بر روی پوست به كار برده می شوند را می توان برحسب چگونگی عملشان به چهار گروه زیر تقسیم كرد:
●داروهای بی حس كننده
۱ -EMLA، (این حروف مخفف عبارت مخلوط اوتكتیك بی حس كننده موضعی است و اوتكتیك به معنای مخلوطی از دو ماده جامد است كه به مایع بدل می شوند). EMLA یك كرم بی حس كننده موضعی است كه حاوی دو ماده بی حسی لیدوكائین و پریلوكائین است. پوست شما در عرض یك ساعت پس از استعمال این دارو بی حس می شود و حداكثر تأثیر در یك تا دو ساعت رخ می دهد. EMLA به طور شایعی به خصوص در كودكان برای كاستن درد پیش از تزریق آمپول، خونگیری، قرار دادن كانول داخل وریدی یا درمان زگیل به كار می رود.
۲ - برچسب لیدوكائین: برچسب یا مشمع پوستی لیدوكائین را ممكن است برای تسكین درد ناشی از آسیب عصبی در بیماری هایی مانند زونا، دیابت یا سكته مغزی به كار برد.
۳ - داروهای بدون نیاز به نسخه: تعداد زیادی داروهای بی حس كننده در بازار دارویی موجودند كه بدون نسخه پزشك قابل تهیه اند. برخی از این داروهای موضعی برای تسكین دردهای خاصی طراحی شده اند ، برای مثال درد ناشی از كشیدن دندان، بواسیر یا آفتاب سوختگی. از جمله این داروها می توان به كرم ها یا ژل های لیدوكائین، بنزوكائین و پراموكسین اشاره كرد كه با نام های تجارتی مختلف در بازار موجودند.
۴ - داروهای كورتونی (كورتیكوستروئیدها)
كرم ها و پمادهای كورتونی برای برطرف كردن قرمزی، تورم، خارش و ناراحتی ناشی از بیماری های پوستی مختلف به كار می روند. از جمله این داروها می توان به اینها اشاره كرد:
- آلكومتازون
- كلوكورتولون
- دزوناید
- هیدروكورتیزون
اغلب این داروها تنها با نسخه پزشك قابل تهیه هستند، گرچه برخی فرآورده های حاوی هیدروكورتیزون بدون نسخه هم فروخته می شوند. از كورتون های موضعی تنها برای دوره های كوتاه استفاده كنید، زیرا ممكن است باعث حساسیت و نازكی پوست شوند.
●تحریك كننده های ضد درد
- فلفل قرمز: كاپسایسین ماده شیمیایی است كه باعث تند و تیز شدن فلفل قرمز می شود. كاپسایسین را از دانه های فلفل استخراج كرده و به صورت فرآورده های دارویی در بازار عرضه كرده اند. هنگامی كاپسایسین را بر روی پوست می مالید، احساس سوزشی در پوست به وجود می آید. تصور می شود كه این اثر سوزاننده سلول های عصبی را از ماده ای شیمیایی به نام ماده P كه نقش مهمی در انتقال پیام های درد دارد تخلیه می كند.
معمولاً پس از چند هفته استعمال موضعی كاپسایسین اثر تسكین دهنده درد آن ظاهر می شود. این ماده بیش از همه برای تخفیف موقت درد مفاصلی كه نزدیك سطح پوست قرار دارند مثل انگشتان زانو و آرنج مفید است، همچنین ممكن است به تسكین درد حاصل از آسیب عصبی ناشی از زونا و دیابت كمك كند.
●متانول، روغن وینترگرین و سایر مواد
موادی مانند متانول، روغن وینترگرین، اسانس اكالیپتوس یا ترپنتین باعث احساس سرما یا گرما در پوست می شوند و به طور موقت احساس درد را می پوشانند. این مواد در فرآورده های مختلف تسكین دهنده درد به كار می روند.
از این داروها ممكن است برای تسكین دردهای خفیف و گاهگاهی عضلات به كار روند، اما در اغلب اشكال دردهای مزمن بی اثرند. به علاوه این مواد را باید مكرراً به كار برد و برخی از آنها دارای رایحه قوی و آزار دهنده ای هستند.
●داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی
از گروه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID)، داروهای شبیه آسپیرین كه اثر ضدالتهابی و تسكین بخش دارد. اشكال دارویی موضعی هم وجود دارد. از جمله ترولامین سالیسیلات را می توان نام برد. بدون نسخه و با اسم های تجارتی مثل Aspercreme و Sportscreme قابل تهیه است. این دارو را می توان مستقیماً روی پوست به كار برد و باعث كاهش التهاب و درد موضعی شد.
براساس نتایج تحقیقی كه در سال ۲۰۰۴ منتشر شد فرآورده های موضعی گروه NSAID تنها در طول دو هفته اول مصرف بر درد ناشی از التهاب مفاصل موثر بودند و پس از دو هفته این پمادها تاثیری بهتر از دارونما نداشتند.
منبع: mayeclinic.com

منبع : روزنامه جوان