هنگامی که از فین کردن هم کاری برنمی آید

آبریزش بینی معمولاً در مراحل ابتدایی سرماخوردگی یا آنفلوآنزا پیش می آید. حساسیت های فصلی (مانند تب یونجه)، نیز ممكن است موجب آبریزش بینی شوند. در موارد دیگر نیز ممكن است دچار آبریزش بینی شوید - مثلاً در پی گریستن، یا در یك روز سرد در بیرون از منزل. در تمام این موارد، احتمالاً، مصرف دستمال كاغذی نیز بیشتر خواهد شد.در بیشتر موارد، فین كردن كافی است. با این حال، بد نیست آنتی هیستامین ها را نیز امتحان كنید. این گروه از داروها، برضد هیستامین - ماده ای كه بدن، در مواقع مواجه شدن با آن چه كه نسبت بدان حساسیت دارد، ترشح می كند- عمل می كنند. در عین حال، به نكات مندرج در برچسب دارو نیز توجه نمایید. آنتی هیستامین ها می توانند عوارض جانبی نیز داشته باشند و با برخی از داروهای دیگر یا الكل واكنش نشان می دهند. در برخی از موارد، آبریزش بینی می تواند نشانه ای از یك مشكل جدی تر باشد.در موارد زیر با پزشك تان مشورت كنید.
•اگر علائم بیشتر از سه هفته به طول انجامد، یا در كنار آبریزش بینی، گاهی تب هم می كنید.
•ترشح بینی غلیظ یا به رنگی به جز سفید یا خاكستری -شاید سبز یا زرد- و یا با درد سینوس همراه است (كه ممكن است نشانه یك عفونت باكتریال، مثلاً سینوزیت باشد)
•تنها یك سمت بینی، دچار آبریزش مداوم است (در كودكان، ممكن است نشانه گیر كردن جسم خارجی در سوراخ بینی باشد)
•خون در ترشحات بینی دیده شده، یا در پی آسیب مغزی ترشح روشن و مداومی وجود دارد.
•مبتلا به بیماری یا بیماری های مهم دیگری (مانند آسم شدید یا آمفیزم) هستید، یا از داروهای مهاركننده ایمنی استفاده می كنید.
• ترشح پشت حلق
حتی زمانی كه دچار سرماخوردگی یا حساسیت ها نیستید، باز هم بی وقفه ترشحاتی وجود دارند، كه به صورت لایه نازكی تمام سطح داخلی مخاط بینی تا گلو را می پوشاند. این ترشحات، معمولاً (و اغلب بدون آن كه متوجه شویم)، بلعیده می شود. ترشحات پشت حلق گردوغبار و ذراتی را كه از طریق هوا وارد مجاری هوایی می شوند به دام می اندازند و از طریق دستگاه گوارش به خارج از بدن هدایت می كنند.
هنگامی كه به دلیل سرماخوردگی یا حساسیت بر میزان این ترشحات افزوده می شود، ممكن است متوجه ترشح پشت حلق تان شوید. در این موارد، آن را به صورت خلطی در پشت گلو احساس می شود و ممكن است لازم شود بیشتر از مواقع عادی گلو را صاف كرد و با تغییر وضعیت بدن - مثلاً به حالت درازكش- توجه به ترشح پشت حلق بیشتر می شود؛ در واقع، با این كار، ترشحات بیشتری از سینوس ها روانه حلق شده، یا مسیر ترشحات موجود را به سمت حلق منحرف می شود.
ترشح مزمن پشت حلق (حتی اگر زیاد هم نباشد) می تواند موجب سرفه شود و غالباً، ممكن است متوجه این موضوع نشوید و سرفه را به آن نسبت ندهید. بسیاری از مردم چنان به این ترشحات عادت كرده اند، كه آن را كاملاً طبیعی تلقی می كنند.
برای تسكین گلودرد، سرفه یا نیاز به صاف كردن های مكرر گلو، كه معمولاً با ترشحات پشت حلق همراهند:
•از مواد تحریك كننده پرهیز كنید.
برخی از مواد می توانند موجب تحریك مجاری هوایی و ترشح بینی گردند. برخی از مواد محرك عبارتند از دود سیگار و تغییرات ناگهانی درجه حرارت هوا.
•آب فراوان بنوشید. مصرف آب زیاد، ترشحات پشت حلق را رقیق تر و بلع آن را آسان تر می سازد.
•از مرطوب كننده ها استفاده كنید. هوای خشك، ترشحات بینی و حلق را غلیظ و خشك می كند.
•از اسپری ها یا قطره های شست وشوی آب نمك استفاده كنید. شست وشو یا اسپری های آب نمك، مخاط را رقیق و مواد محرك را خارج می سازند. از قطره های شست وشوی بینی (كه بدون ارائه نسخه می توان از داروخانه ها خریداری كرد) استفاده كنید، یا بینی تان را با آب نمك ولرم بشویید. نسبت نمك به آب تقریباً یك چهارم قاشق چایخوری نمك برای هر دو فنجان آب گرم است. از قطره چكان استفاده كنید، یا قدری آب ولرم را در كف دست ریخته، آن را با بینی بالا بكشید.
•با پزشك تان مشورت كنید. اگر مشكل همچنان پابرجاست، یا اقدامات دیگر كمكی نمی كند، ممكن است پزشك توصیه به استفاده از اسپری استروئیدی بینی كند. اسپری های استروئیدی بینی را تنها می توان با نسخه پزشك تهیه كرد، ولی عموماً بی خطر و بدون عوارض اند.
ترجمه ع. فخریاسری

منبع : روزنامه شرق