رقابت داغ در برف سرد

این بازی ها هر چهار سال یك بار برگزار می شود كه دوره اخیر آن چندی پیش در تورینوی ایتالیا برگزار شد و تیم های آلمان، آمریكا و اتریش در مقام های اول تا سوم جای گرفتند. دوره بعدی این رقابت ها در سال ۲۰۱۰ برگزار خواهد شد و این بار نوبت كانادا است كه در ایالت بریتیش كلمبیا، شهر ونكوور میزبان المپیك زمستانی باشد. از ۱۹۲۴كه اولین دوره این مسابقات برگزار شد، تا به حال ۲۰دوره برگزار شده است. در فاصله بین سال های ۱۹۴۸ تا۱۹۳۶ به دلیل جنگ جهانی هیچ رقابتی برگزار نشد تا در ،۱۹۴۸ بازی های المپیك زمستانی به میزبانی سوئیس، از سر گرفته شد.
●تاریخچه
زمانی كه در سال ،۱۸۹۴ كمیته ملی المپیك تشكیل شد، یكی از ورزش های مورد پیشنهاد اسكیت روی یخ بود. اگرچه تا المپیك ۱۹۰۸ لندن هیچ گونه رقابت اسكیت در المپیك برگزار نشد. در نخستین دوره برگزاری رقابت های اسكیت چهارنفره، اولریش سالكو از مردان و مادگ سیرس از زنان عناوین قهرمانی را به راحتی از آن خود كردند. سه سال بعد، یك كنت ایتالیایی به نام «یوجین برونتا» پیشنهاد كرد تا كمیته ملی المپیك در المپیك تابستانی ۱۹۱۲ هفته ای را برای برگزاری ورزش های زمستانی در نظر بگیرد، كه با این نظر مخالفت شد، زیرا تصور می شد كه این ایده سعی دارد ورزش های شمال اروپا(ورزش های شمالی) را ترویج كند. اگرچه مشابه چنین پیشنهادی برای المپیك تابستانی ۱۹۱۶ برلین مطرح شد. قرار بود رقابت های اسكیت سرعت، اسكیت انفرادی، هاكی روی یخ و اسكی نوردیك(شمالی) در المپیك برلین برگزار شود اما به دلیل جنگ جهانی اول، رقابت های المپیك لغو شد. در نخستین دوره بازی های المپیك كه در سال ۱۹۲۰ در انتورپ بلژیك برگزار شد، اسكیت انفرادی انجام شد و هاكی روی یخ اولین حضورش در رقابت های المپیك را جشن گرفت.
در كنگره كمیته ملی المپیك در سال ۱۹۲۱ تصمیم گرفته شد كه میزبان المپیك آینده یعنی فرانسه، میزبان رقابتی مجزا، به نام «هفته بین المللی ورزش های زمستانی» باشد. این تصمیم به اجرا درآمد و موفقیت زیادی به همراه داشت. كمیته ملی المپیك در سال ۱۹۲۵ تصمیم گرفت تا رقابتی، مجزا از المپیك تابستانی، برای رقابت های المپیك زمستانی در نظر بگیرد. رقابت های المپیك ۱۹۲۴ فرانسه، به عنوان نخستین المپیك زمستانی تاریخ این رقابت ها محسوب می شود.
●مروری بر ادوار گذشته المپیك زمستانی تاكنون
المپیك زمستانی ،۱۹۲۴ شامونی:شهر فرانسوی شامونی، میزبانی نخستین دوره المپیك زمستانی را برعهده داشت. این دوره از بیست و پنجم ژانویه تا پنجم فوریه برگزار شد و بیش از دویست ورزشكار از ۱۶كشور در آن حضور داشتند و در ۱۶ مسابقه با هم رقابت كردند. نخستین رشته، اسكیت ۵۰۰متر سرعت بود كه چارلی جیوتراو از آمریكا در آن به مقام قهرمانی رسید و نخستین قهرمان تاریخ المپیك زمستانی نام گرفت.
●المپیك زمستانی ،۱۹۲۸ سن مورتیز:
برگزاركنندگان المپیك، سن مورتیز سوئیس را به عنوان میزبان دومین میزبان المپیك زمستانی انتخاب كردند. این رقابت ها در ۹روز برگزار شد و بازی های كرلینگ و تیراندازی نظامی دیگر جایی در این رقابت ها نداشت. كلاس تورنبرگ تعداد مدال های خود را در این دوره به پنج مدال رساند. یوهان گروتومسبراتن نیز در رقابت های ۱۸كیلومتر و نوردیك تركیبی صاحب دو مدال طلا شد. مورد جالب این دوره از المپیك زمستانی، گرم شدن هوا در چهارمین روز این مسابقات بود كه یك فاجعه به شمار می رفت. اسكیت۱۰هزارمتر سرعت بیش از ۵ دور برگزار نشد و رشته ۵۰كیلومتر در دمای ۲۵درجه برگزار شد كه در نهایت به سه دور نیانجامید.
●المپیك زمستانی ،۱۹۳۲ لیك پلاسید:
برای نخستین بار، بازی های المپیك زمستانی در آمریكای شمالی برگزار شد. اگرچه ورزشكاران كمتری نسبت به سال ۱۹۲۸ در این دوره حضور پیدا كردند، زیرا مسافت بسیار طولانی باید طی می شد و برای اكثر كشورها، مبالغ زیادی باید هزینه می شد تا به نیویورك برسند، در حالی كه مبلغ كمی برای شركت در رقابت ها در اختیار آنها گذاشته شده بود.
●المپیك زمستانی ،۱۹۳۶ گارمیش، پارتنكیرشن:
دو شهر باواریایی گارمیش و پارتنكیرشن مشتركاً میزبان المپیك زمستانی ۱۹۳۶ بودند. این رقابت ها در ۱۱روز برگزار شد. اسكی آلپاین، نخستین حضورش در المپیك را جشن گرفت. نكته عجیب این دوره، ممانعت از ورود مربیان به رقابت ها بود زیرا آنها حرفه ای بودند. این تصمیم باعث شد اسكی بازان سوئیس و اتریش رقابت ها را تحریم كنند. در این دوره تیراندازی تنها حضور نمایشی در این المپیك داشت. ایوار بالانگارد در اسكیت سرعت تسلط كامل داشت و در سه رشته صاحب سه مدال شد و در چهارمین رشته در رتبه دوم قرار گرفت.
در هاكی روی یخ این دوره، اتفاقی عجیب رخ داد. كانادا برای اولین بار در هاكی باخت و با قبول شكست برابر بریتانیا به مدال نقره رسید، جالب اینكه اكثر بازیكنان بریتانیا یا در كانادا زندگی می كردند و یا در آنجا متولد شده بودند.
●جنگ جهانی دوم
جنگ جهانی دوم باعث ایجاد وقفه در بازی های المپیك زمستانی شد. قرار بود بازی های المپیك زمستانی در سال ۱۹۴۰ در ساپوروی ژاپن برگزار شود، اما در سال ۱۹۳۸ این میزبانی به دلیل حمله ژاپن به چین از این كشور پس گرفته شد. پس از آن سن مورتیز سوئیس به عنوان میزبان بازیهای ۱۹۴۰ انتخاب شد اما سه ماه بعد، سن مورتیز نیز از میزبانی سلب شد و این به دلیل درگیری هایی بود كه بین تیم سازماندهی این رقابت ها در سوئیس اتفاق افتاده بود. شهرهای گارمیش و پارتنكیرشن برای قبول میزبانی رقابت ها، داوطلب شدند اما در نوامبر ،۱۹۳۹ به دلیل حمله آلمان به لهستان، المپیك زمستانی لغو شد. المپیك ۱۹۴۴ نیز كه قرار بود در كورتینادآمپزو برگزار شود، در تابستان ۱۹۴۱ لغو شد.
●المپیك زمستانی ،۱۹۴۸ سن مورتیز:
شهر سن مورتیز سوئیس، به دلیل اینكه درگیر جنگ جهانی دوم نشده بود، جایی دست نخورده و سالم برای برگزاری المپیك زمستانی بود و به عنوان نخستین شهر پس از جنگ جهانی دوم بود كه میزبانی رقابت ها را برای دومین بار برعهده داشت. ۲۸كشور در این رقابت ها حضور پیدا كردند و این مسابقات از سی ام ژانویه تا هشتم فوریه برگزار شد. در این المپیك از ورزشكاران ژاپن و آلمان دعوت به عمل نیامده بود.
●المپیك زمستانی ،۱۹۵۲ اسلو:
در سال ،۱۹۵۲ المپیك زمستانی به نروژ رفت، جایی كه محل تولد اسكر مدرن به شمار می رفت. در آنجا جهت بزرگداشت، مشعل المپیك در آتشكده پیشگامان اسكی(سوندرنوردهایم) روشن شد. این دوره از چهاردهم تا بیست و پنجم فوریه برگزار شد و برای اولین بار اسكی استقامت زنان در این دوره برگزار شد. اندرسن اسكیت باز سرعت از كشور میزبان هموطنان خود را با قهرمانی در سه رشته از چهار رشته اسكیت سرعت هیجان زده كرد، در این المپیك، آلمان ها پس از ۱۶سال در رقابت ها حضور پیدا كردند، البته تنها آلمان غربی بود كه در المپیك حضور داشت.
●المپیك زمستانی ،۱۹۵۶ كورتینا دامپزو:
شهر كورتینا دامپزو پس از اینكه نتوانست در سال ،۱۹۴۴ به دلیل جنگ جهانی میزبان المپیك زمستانی باشد، بالاخره این شهر ایتالیایی در ۱۹۵۶ میزبانی المپیك را برعهده گرفت. این رقابت ها از بیست و ششم ژانویه تا پنجم فوریه برگزار شد و اولین دوره المپیك زمستانی بود كه فیلمبرداری می شد. مهمترین نكته در این دوره اولین حضور شوروی در المپیك زمستانی بود و آنها به سرعت توانایی خود را در بردن مدال بیش از هر كشور دیگری نشان دادند. شوروی بر سلطه كانادا در هاكی روی یخ المپیك زمستانی پایان داد و آنها نخستین كشور غیرشمالی اروپا بودند كه اسكی استقامت را فتح كردند.●المپیك زمستانی،۱۹۶۰ اسكواولی:
شهر اسكواولی در نزدیكی كالیفرنیا و نزدیك دریاچه تاهو، میزبان المپیك زمستانی ۱۹۶۰ بود. این شهر پس از قطعی شدن میزبانی اقدام به احداث جاده ، هتل، رستوران و پل های جدید كرد و نیز امكانات ورزشی خود را برای برگزاری رقابت ها تجهیز كرد. مسئولان برگزاری المپیك از كمبود بارش برف قبل از رقابت ها به شدت نگران بودند اما بارش به موقع برف از بروز فاجعه جلوگیری كرد. این رقابت ها از هجدهم تا بیست و هشتم فوریه برگزار شد. در این دوره تنها دو ورزشكار موفق به كسب بیش از دو مدال طلا شدند كه هر دو اسكیت بازان شوروی بودند. ویكوها كولنین فنلاندی و ۳۵ساله در تمامی رشته ها موفق به كسب مدال شد.
●المپیك زمستانی ،۱۹۶۴ اینسبروك:
شهر اینسبروك اتریش با وجود مشهور بودن به عنوان مكانی برای ورزش های زمستانی، با كمبود برف و یخ در زمان برگزاری رقابت ها روبه رو بود و ارتش اتریش فراخوانده شد تا مقداری برف و یخ به محل برگزاری رقابت ها حمل كند. دو ورزشكار روس در این المپیك بسیار موفق بودند. لیدیا اسكوبلیكوا در اسكیت سرعت تمامی چهار رشته را فتح كرد. دو خواهر فرانسوی ماریل و كریستین گوتیشه در هر دو رشته مارپیچ كوچك و بزرگ مكان های نخست را كسب كردند.
●المپیك زمستانی ،۱۹۶۸ گرنوبل:
این دوره در شهر فرانسوی گرنوبل برگزار شد و اولین دوره ای بود كه آلمان غربی و شرقی هر دو در آن حضور داشتند. این دو تا ۱۹۶۴ در تیمی متشكل از ورزشكاران دو كشور در المپیك زمستانی حضور پیدا می كرد اما در این دوره هر كشور به طور مجزا در رقابت ها حضور پیدا كرد. برای اولین بار در رقابت های المپیك زمستانی از ورزشكاران تست دوپینگ و تست بدنی گرفته شد. ژان كلودكلی، از كشور میزبان نمایش خوبی در این رقابت ها داشت و موفق شد هر سه مدال اسكی آلپاین را از آن خود كند و با ركورد تونی سایلر كه در سال ۱۹۵۶ به دست آمده بود مساوی كرد. دیگر ورزشكار موفق این دوره یوجین مونتی بود كه در دو رشته موفق به كسب مقام قهرمانی شد. توینی گوستاوسن سوئدی نیز در هر دو رشته استقامت گروهی و انفرادی حضوری موفق داشت.
●المپیك زمستانی ،۱۹۷۲ ساپورو:
بازی های المپیك زمستانی ،۱۹۷۲ برای اولین بار خارج از اروپا یا آمریكای شمالی برگزار شد. این دوره از رقابت ها در ساپوروی ژاپن برگزار شد. سه روز قبل از برگزاری بازی های المپیك، رئیس كمیته ملی المپیك، آوری برونداگ قصد داشت عده زیادی از اسكی بازان حرفه ای را به دلیل عدم تبعیت از قوانین آماتوری محروم كند. سرانجام، كارل شارنز، اسكی باز سوئیسی كه پرافتخارترین اسكی باز آن زمان به شمار می رفت، مجوز ورود به رقابت ها را به دست نیاورد. درخشان ترین ورزشكاران این دوره، بدون شك، اسكیت باز هلندی آرد شنك و اسكیت باز اهل شوروی به نام گالینا كولاكوا بودند. شنك موفق شد در سه رشته از چهار رشته اسكیت (به جز ۵۰۰ متر) موفق به كسب مدال شود و كوالاكوا در هر سه رشته ای كه در آن حضور داشت، مدال به دست آورد. مسأله تاریخی در مورد المپیك، این بود كه اسكی بازان برای آخرین بار از اسكی های ساخته شده از چوب استفاده كردند و فاتح مدال طلا شدند، پس از آن تمامی اسكی بازان كشورهای متمول از وسایل فایبرگلاس برای حضور در مسابقات استفاده كردند.
●المپیك زمستانی ،۱۹۷۶ اینسبروك:
قرار بود رقابت های المپیك زمستانی در شهر دنور كانادا برگزار شود، اما در ۱۹۷۲ ساكنان دنور، از برگزاری رقابت ها در این شهر ابراز نارضایتی كردند و این گونه كه قرار شد یك رفراندوم در این شهر برگزار شود، البته بریتیش كلمبیا نیز داوطلب برگزاری رقابت ها بود. در نهایت اینسبروك كه در سال ۱۹۶۴ نیز میزبان المپیك بود و میزبانی شایسته به نظر می آمد در سال ۱۹۷۳ جانشین دنور شد. به دلیل اینكه این دومین باری بود كه این شهر میزبانی رقابت ها را بر عهده داشت، دو مشعل در این شهر روشن شد. رشته های تازه وارد به این دوره پاتیناژ و اسكیت هزار متر سرعت بودند. هیچ ورزشكاری در این دوره موفق به كسب سه مدال طلا نشد، اما تعدادی نزدیك به كسب این افتخار بودند.
●المپیك زمستانی ،۱۹۸۰ لیگ پلاسید
بار دیگر رقابت های المپیك زمستانی در لیگ پلاسید آمریكا برگزار شد. این شهر در سال ۱۹۳۲ نیز میزبان المپیك زمستانی بود. در این دوره تایوان قصد داشت نخستین حضورش در المپیك زمستانی را جشن بگیرد، به این دلیل كمیته ملی المپیك این كشور را موظف كرد تا تحت نام «چین تایپه» در رقابت ها حضور پیدا كند، اما تایوان نپذیرفت و تنها كشوری شد كه مجوز حضور در رقابت ها را به دست نیاورد. خوشبختانه در این دوره، ورزشكاران درخشانی حضور داشتند.
●المپیك زمستانی ،۱۹۸۴ سارایوو:
سارایوو، انتخابی تعجب برانگیز برای میزبانی المپیك زمستانی ۱۹۸۴ محسوب می شد، زیرا هیچ ورزشكاری از یوگسلاوی هرگز مدالی در رقابت های المپیك زمستانی كسب نكرده بود، اما این مسأله توسط فرانكو، اسكی باز آلپاین از بین رفت و او موفق شد مدال نقره را كسب كند. تنها ماده ای كه در این المپیك اضافه شد، ۲۰ كیلومتر استقامت زنان بود.
در اسكیت انفرادی، جین تورویل بریتانیایی و كریستوفردین، امتیاز كامل را در رقابت های نمایشی به دست آوردند. كاترینا ویت از آلمان شرقی نیز با كسب مدال طلا كه به زیبایی هر چه تمام تر به دست آورد، همه را مبهوت خود كرد.
●المپیك زمستانی ،۱۹۸۸ كالگری:
شهر كانادایی كالگری در آلبرتا میزبان رقابت های المپیك زمستانی ۱۹۸۸ بود كه ۱۶ روز به طول انجامید. ماده های جدیدی در این دوره به رقابت های اسكی آلپاین، اسكی پرش و اسكیت سرعت اضافه شد. در این دوره اسكیت سرعت برای اولین بار در فضای سرپوشیده برگزار شد. فان گنیپ، اسكیت باز هلندی با شكست حریف قدرتمندش از آلمان شرقی، هر سه مدال طلا را فتح كرد و دو ركورد جدید از خود به جا گذاشت. دیگر ستارگان این دوره از رقابت ها اسكی باز ایتالیایی آلبرتو تومبا، اسكیت باز آلمان شرقی، كاترینا ویت و اسكی باز سوئدی گونه اسوان بودند.
●المپیك زمستانی ،۱۹۹۲ آلبرت ویل:
بازی های سال ،۱۹۹۲ آخرین باری بود كه یك المپیك زمستانی در همان سال المپیك تابستانی برگزار شد كه این بار در شهر آلبرت ویل فرانسه برگزار شد. رقابت های این دوره در ۱۸ رشته برگزار شد كه دو تای آنها تازه وارد بودند، یكی اسكیت سرعت در مسافت كوتاه و دیگری اسكی آزاد بود. در این دوره تغییرات سیاسی زمان بر این المپیك تاثیرگذار بود به خصوص روی تیم هایی كه در المپیك حضور پیدا كردند. آلمان برای اولین بار به عنوان یك كشور واحد در رقابت ها شركت كرد و كرواسی و اسلوونی نیز نخستین ورودشان را در این المپیك داشتند.
نروژ در این دوره تمامی رقابت های استقامت را فتح كرد. چندین ورزشكار موفق به كسب دو مدال طلا شدند كه از این میان می توان به پترا كرونبرگر، بانی بلر، گونه نیه مان و كیم كی هون اشاره كرد.
●المپیك زمستانی ،۱۹۹۴ لیله هامر:
در كنگره سال ۱۹۸۶ كمیته ملی المپیك تصمیم گرفته شد كه رقابت های المپیك تابستانی و زمستانی مجزا از یكدیگر برگزار شود و با فاصله دو سال از یكدیگر. شهر لیله هامر نروژ میزبان نخستین رقابت ها مجزای المپیك زمستانی بود. نروژی ها میزبان بسیار موفقی برای این دوره از رقابت ها بودند و بسیاری بر این باورند كه آنها بهترین میزبان تاریخ رقابت های زمستانی هستند. در این دوره چك و اسلواكی پس از تجزیه به طور مجزا با نام های چك و دیگری اسلواكی برای نخستین بار در المپیك زمستانی راه پیدا كردند. رسانه ها حضوری موثر در این دوره داشتند و روی ورزشكاران آمریكایی خیلی زوم كردند. نانسی كریگان اسكیت باز آمریكایی، در ششم ژانویه ۱۹۹۴ در یك درگیری شخصی مورد هجوم قرار گرفت و مصدوم شد.●المپیك زمستانی ،۱۹۹۸ ناگانو:
برای نخستین بار، بیش از ۲ هزار ورزشكار در رقابت های المپیك زمستانی حضور پیدا كردند. این دومین باری بود كه ژاپن میزبان المپیك زمستانی بود. دو ورزش جدید اسنوبور و كرلینك در این المپیك به رشته ها افزوده شد و در رشته های زنان نیز هاكی روی یخ اضافه شد. برای اولین بار، تمامی كشورها اجازه داشتند در رقابت های هاكی روی یخ مردان شركت كنند و كشورهای كانادا و آمریكا با وجود اینكه بخت نخست قهرمانی بودند هیچ كدام موفق نبودند و این چك بود كه همه را متعجب كرد و قهرمان شد. ورود اسنوبورد به این دوره با رسوایی همراه بود و قهرمان اولین دوره، راس رباگلیاتی از كانادا، بعدها رد صلاحیت شد. در سال ،۲۰۰۶ فرماندار ناگانو اعلام كرد كه مبلغ چهار و نیم میلیون دلار صرف پذیرایی و سرگرمی حاضران در رقابت ها كرده است!!
●المپیك زمستانی ،۲۰۰۲ سات لیك سیتی:
نوزدهمین دوره بازی های المپیك زمستانی، در شهر سات لیك سیتی آمریكا برگزار شد. قبل از افتتاحیه مسابقات، فاش شد كه مقامات برگزاری این رقابت ها مبالغی را به اعضای كمیته ملی المپیك رشوه داده اند تا به عنوان میزبان انتخاب شوند كه این مسأله باعث شد نحوه انتخاب میزبان تغییر كند و اعضای مورد اتهام نیز محكوم شدند. این نخستین المپیك پس از حادثه یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ بود و بدان معنا بود كه بازی های المپیك از این به بعد نیاز به تمهیدات امنیتی بیشتری دارد كه از حملات تروریستی جلوگیری شود. این دوره تحت تدابیر امنیتی شدید برگزار شد و رسوایی های بسیاری نیز در آن رخ داد كه آن را به یكی از بدترین مسابقات المپیك زمستانی تبدیل كرد.
●المپیك زمستانی ۲۰۰۶ تورینو
شهر تورینو(تورین) ایتالیا میزبان المپیك زمستانی در سال ۲۰۰۶ بود. این دومین باری بود كه شهری از ایتالیا میزبان این رقابت ها بود. اولین بار شهر كوریتنادامپزو در سال ۱۹۵۶ میزبانی المپیك زمستانی را در ایتالیا بر عهده داشت. این آخرین باری بود كه مراسم افتتاحیه در فضای آزاد برگزار شد و تا سال المپیك ۲۰۱۴ مراسم افتتاحیه در فضای سرپوشیده برگزار خواهد شد. در سال ۲۰۰۳ شهر ونكوور كانادا برای میزبانی سال ،۲۰۱۰ انتخاب شد تا كانادا دومین باری باشد كه میزبانی رقابت ها را بر عهده داشته باشد.
●لحظات به یاد ماندنی در المپیك زمستانی تورینو ۲۰۰۶
المپیك زمستانی تورینو ۲۰۰۶ سرشار از لحظات به یادماندنی بود. داستان احتیاط برخی ورزشكاران در این دوره به دلیل این كه آنها احتمالاً آخرین المپیك زندگی شان را تجربه می كردند نیز در جای خود جالب بود كه از این جمله می توان به دو اسكیت باز و یك اسكی باز كهنه كار اشاره كرد. نگاهی به پنج لحظه مهم ●المپیك زمستانی اخیر می كنیم:
۱- اسكیت سرعت یكی از پرطرفدارترین رشته های المپیك به شمار می رود. این رقابت با سرعت بسیار بالایی برگزار می شود، در این رشته آپولو آنتون با قهرمانی در رقابت ۵۰۰ متر مردان در فینال رقابت ها همه را شگفت زده كرد و همگان از قهرمانی او كاملاً راضی بودند. تماشای مسابقات او در معدود دفعاتی كه در المپیك ظاهر شد واقعاً لذت بخش بود و با قهرمانی او در ۵۰۰ متر، همه چیز تكمیل شد.
۲- باب میلر قبل از شروع رقابت ها چندان مورد توجه نبود و پس از آن نیز نظرها را جلب نكرد. او در رقابت های اسكی پنج خطا انجام داد، یعنی با دو بار عدم صلاحیت و سه بار عدم حضور در مسابقات در قعر جدول رده بندی رقابت های اسكی قرار گرفت. میلر با حضور در این دوره سال بد خود را تكمیل كرد و به ناخوشایندترین نحو ممكن در المپیك حضور پیدا كرد. او باید به جز تعویض لباس های نایك در فكر ورزش كردن هم باشد.
۳- لیندسی كیدلوف، اسكی باز زن آمریكایی همه را متقاعد كرد كه یك ورزشكار با اراده است. او یك روز پس از مرخصی از بیمارستان پس از حادثه سقوط در تمرین در رقابت های اسكی شركت كرد. اگرچه او هیچ مدالی در آن مسابقات و حتی در رقابت هایی كه در سال ۲۰۰۶ برگزار شده كسب نكرد، اما بازگشت فوق العاده ای از آن حادثه دلخراش داشت و نشان داد لیاقت این كه المپیكی باشد را دارد.
۴- زمانی كه وونتا فلاورز، لوژسوار آمریكایی و هم تیمی وی ژان پراهام در رقابت های المپیك در جایگاه ششم قرار گرفتند، به نظر می رسید به سرعت از پوشش خبری NBC خارج شوند، اما وقتی به گذشته و چگونگی عملكرد فلاورز نگاه می كنیم، متوجه می شویم كه باید شهامت و جسارت او را تحسین كرد. چند ماه قبل از المپیك فرزند ناشنوای او تحت عمل جراحی قرار گرفت به این امید كه قدرت شنوایی خود را به دست بیاورد، ولی زمانی كه او مجبور به آمدن به تورینو شد، به اجبار پسر كوچك خود كه تحت مداوا بود و نیز همسرش را به دلیل مخارج زیاد مسافرت تنها گذاشت و به تورینو آمد، اما در آخرین لحظات اسپانسر این ورزشكار هزینه های سفر فرزند او را تامین كرد تا هر دو به ایتالیا سفر كنند.
۵- وقتی دو پاتیناژباز آمریكایی به نام های تانیت بلبین و بن آگوستو نمایش خود را آغاز كردند، هیچ كس فكر نمی كرد كه آنها تنها نظرها را جلب كنند، اما این زوج موفق با كلاس بالا و عالی خود از زوج ایتالیایی كمتر نظرها را به خود معطوف كردند. كمتر كسی مثل این زوج آمریكایی از بردن مدال نقره خوشحال شده، اما این دو كاملاً از كسب این مقام راضی بودند و از نمایش خود بسیار شادمان و مردم كشورشان نیز به همین اندازه از كسب این مدال خوشنود به نظر می رسیدند.

علی راد

منبع : روزنامه همشهری