شایع اما مورد سوءتفاهم

تبخال تناسلی یك بیماری مقاربتی است كه می تواند زخم های كوچك دردناك در ناحیه دستگاه تناسلی ایجاد كند. علائم می تواند شامل تب، خارش، سوزش و اشكال در زمان تخلیه ادرار باشد. اما بسیاری از مردم كه به این بیماری مبتلا هستند، از آن بی خبرند، چرا كه یا فقط علائم خفیفی دارند و یا اصلاً علامت ندارند. در زنان بروز تبخال تناسلی می تواند با واژینیت( التهاب واژن)، عفونت های دستگاه ادراری، یا حتی هموروئید (بواسیر) اشتباه گرفته شود.
برای این بیماری درمانی وجود ندارد اما استفاده از دارو و تغییر شیوه زندگی می تواند به بهبود علائم و كاهش دفعات بروز بیماری كمك كند. مشورت با پزشك نیز به دلایلی مهم است. تبخال تناسلی به طریق جنسی منتقل می شود و نمی توان آن را ریشه كن كرد. اطلاع از تشخیص می تواند به ناراحتی های روانی از قبیل احساس تنهایی، گناه، یا خشم بینجامد. همچنین می توان در مورد علائم فیزیكی بیماری و چگونگی پیشگیری از انتقال آن به بیماران آموزش داد.
● چه كسی هرپس دارد
در بیشتر موارد ویروس «هرپس سیمپلكس نوع دو» (HSV-۲) عامل بیماری است. در برخی موارد HSV-۱- عامل تبخال معمولی بر روی لب و دهان- در دستگاه تناسلی هم ضایعه ایجاد می كند.SVH پس از اولین بروز بیماری، در سیستم عصبی مخفی شده و در اعصاب نزدیك دستگاه تناسلی خارجی زن باقی می ماند. سپس ویروس در نقطه ای دورتر دوباره فعال شده و مرحله دیگری از بروز بیماری را سبب می شود كه از آن به عود بیماری یاد می شود. معلوم نیست كه چه چیزی عود را سبب می شود اما عواملی مثل خونریزی ماهانه، خستگی، استرس، بیماری و قرار گرفتن در معرض نور خورشید می توانند موثر باشند.تبخال تناسلی بیماری شایعی است.
در ایالات متحده حداقل ۲۵ درصد مردم بهHSV-۲ آلوده هستند و محققین تخمین می زنند كه سالانه یك میلیون نفر به فهرست بیماران افزوده شوند. بسیاری از پزشكان به خصوص آنهایی كه در جوامع مرفه زندگی می كنند، گمان نمی كنند كه این آمار در مورد بیمارانشان درست باشد. اما یك مطالعه در مورد چندین جامعه روستایی در آمریكا خلاف این را نشان می دهد. پژوهشگران با بررسی نمونه های خون ۵۴۰۰ مرد و زن در سنین بین ۱۸ تا ۵۹سال در مناطق نسبتاً مرفه حومه شهری دریافتند كه عفونت در ۳۶درصد زنان ۴۰ تا ۴۹ساله و تقریباً ۳۰ درصد زنان ۵۰ تا ۵۹ساله دیده می شود. در هر گروه سنی تعداد زنان با آزمایش خون مثبت، بیشتر از مردان بود.بسیاری از زنان در جوانی آلوده شده و از بیماری خود بی خبر هستند تا اینكه سال ها بعد آزمایش شده و یا اطلاعاتی درباره نشانه های تبخال تناسلی به دست می آورند.
● انتقال و پیشگیری
ویروس هرپس از راه مقاربت جنسی منتقل می شود. گرچه انتقال اكثراً در زمانی صورت می گیرد كه زخم ها وجود دارند، اما افراد بدون علامت نیز می توانند بیماری را پخش كنند. هر فرد آلوده می تواند تعداد زیادی ویروس در بدن خود داشته باشد كه آن را در هر زمان به شریك جنسی خود منتقل می كند. مطالعه ای در مورد انتقال بیماری نشان می دهد كه ۷۰ درصد موارد زمانی اتفاق افتاده اند كه شریك جنسی آلوده بدون علامت بوده است.
پس هر كسی كه از نظر جنسی فعال است، تا حدودی با خطر ابتلا به تبخال روبه رو است و هر كس كه به بیماری مبتلاست می تواند آن را به دیگران منتقل كند. بهترین راه برای پرهیز از ابتلا به بیماری و یا انتقال آن این است كه تنها با شریك جنسی خودتان رابطه داشته و ضمناً در زمان برقراری رابطه جنسی از كاندوم استفاده كنید. هوشیار باشید كه فردی كه به شكل دهانی تبخال مبتلا است، می تواند با برقراری رابطه جنسی از راه دهان شریك جنسی خود را به تبخال تناسلی مبتلا كند.
● دوره بیماری
پس از تماس با ویروس، علائم ممكن است ظرف ۲ تا ۱۲روز ظاهر شوند. برخی از افراد علائم كلی مربوط به بیماری های ویروسی نظیر درد های عضلانی، تب و سردرد را ظاهر می كنند. تقریباً نیمی از افراد یك دوره پیش درآمدی را تجربه می كنند. علائم مربوط به این دوره قبل از بروز كامل بیماری یا عود آن پیدا می شود. این علائم می توانند شامل مورمور شدن خفیف ناحیه تناسلی یا درد تیر كشنده در باسن ها، ساق های پا و مفصل لگن باشند. همچنین ممكن است كه پس از آلودگی با ویروس هرپس، هیچ گونه علامتی ظاهر نشود. در برخی موارد علائم مربوط به اولین حمله بیماری، سال ها پس از آلودگی با ویروس بروز می كند.از ویژگی های مشخص حمله بیماری این است كه با یك التهاب آغاز شده و با پیدایش دسته كوچكی از تاول ها ادامه می یابد كه پس از چند روز تركیده و آب آنها خارج شده و زخم های اكثراً دردناكی را بر جا می گذارند. این زخم ها بالاخره التیام پیدا می كنند.
سایر علائم می توانند شامل تب، سردرد، اشكال در تخلیه ادرار و تورم غده های لنفاوی نزدیك كشاله ران باشند. برخی از خانم ها تحریك پذیری و شقاق (برش های كوچك) ناحیه تناسلی را تجربه می كنند. اولین حمله بیماری كه بدترین آن هم هست، معمولاً ظرف سه هفته پایان می پذیرد. در طول زمان تعداد موارد عود، طول مدت و شدت بیماری كاهش می یابد. تبخال ناحیه تناسلی كه به وسیله HSV-۲ ایجاد می شود، بیشتر از تبخالی كه به وسیله HSV-۱ ایجاد می شود تمایل به عود دارد.
● تبخال را چگونه می توان تشخیص داد
آزمایش تشخیص HSVبخشی از غربالگری معمول برای بیماری های مقاربتی به حساب نمی آید. پزشك شما بر اساس شرح حال و علائم درباره انجام آزمایش تصمیم می گیرد. اگر شما علائمی دارید كه احتمال ابتلا به بیماری را مطرح می كنند، او با یك سواب از یك زخم فعال نمونه برداری كرده و آن را برای آزمایش ویروسی به آزمایشگاه می فرستد، اگرچه این آزمایش همیشه وجودHSV را تایید نمی كند. آزمایش دیگری وجود دارد به نام PCR كه قابل اعتمادتر اما گران تر است. اگر شما بدون علامت هستید و می خواهید بدانید كه آیا به ویروس آلوده شده اید یا نه، با انجام یك آزمایش خون كه وجود آنتی بادی علیه ویروس را در بدن شما نشان می دهد، می توانید این كار را انجام دهید.
● تبخال چگونه درمان می شود
داروهای ضدویروس خوراكی می توانند یك حمله تبخال را به یك یا دو روز كاهش دهند، البته در صورتی كه ظرف ۲۴ساعت پس از پیدایش اولین نشانه های بروز بیماری، به ویژه در مرحله پیش درآمدی مصرف شوند. مصرف روزانه این داروها می تواند تعداد دفعات عود و بیرون ریختن ویروس را كاهش دهد. شما می توانید رژیم روزانه را برای سه سال یا بیشتر ادامه دهید. اما متخصصین ارزیابی مجدد وضعیت را در هر سال پیشنهاد می كنند، چرا كه روابط می توانند تغییر كرده و با افزایش سن شانس عود كمتر می شود.یك بررسی گسترده در سطح ملی در مورد ساخت واكسن در سال ۲۰۰۵ آغاز شده است، اما نتایج برای سال ها در دسترس قرار نخواهد گرفت.
شما می توانید برای تخفیف درد و ناراحتی مربوط به حمله تبخال اقداماتی را انجام دهید. لباس زیر كتانی بپوشید و در صورت امكان از لباس های شل استفاده كنید. برای كاهش درد، تب و سردرد از استامینوفن یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن استفاده كنید. در زمان حمله بیماری از یك حوله مجزا برای خشك كردن ناحیه تناسلی استفاده نموده و پس از هر بار استفاده آن را بشویید. برای پرهیز از آسیب دیدن تاول ها می توانید از سشوار به جای حوله برای خشك كردن ناحیه تناسلی استفاده كنید.
● زندگی با تبخال
گرچه تبخال را نمی توان ریشه كن كرد، اما این بیماری در بالغان سالم مشكل خاصی را سبب نمی شود. اگر شما یا شریك جنسی تان به ویروس آلوده هستید، از هر نوع فعالیت جنسی در زمان حمله ویروس بپرهیزید. كاندوم می تواند در زمان تماس اعضای تناسلی از آلودگی به ویروس پیشگیری كند، اما در زمان ریزش ویروس از زخم ها تماس پوستی می تواند آلودگی را سبب شده و كاندوم كمكی نمی كند. درصورتی كه تنها یكی از شما آلوده باشد، از كاندوم استفاده كنید.
در صورتی كه به تبخال تناسلی مبتلا هستید، در زمان حمله بیماری به منطقه آلوده دست نزنید و دست هایتان را به طور مرتب بشویید تا از انتقال عفونت به سایر نقاط بدن جلوگیری شود.گرچه ویروس تبخال می تواند گردن رحم را آلوده كند، اما خطر سرطان دهانه رحم را افزایش نمی دهد. سرطان دهانه رحم مانند زگیل تناسلی تقریباً همیشه با ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) ایجاد می شود.برای بیشتر بیماران، ناراحت كننده ترین جنبه ابتلا به یك بیماری مقاربتی بدنامی آن است. اگر از این نظر احساس ناراحتی می كنید، با پزشك خود صحبت كنید، همچنین می توانید از او بخواهید كه شما را به یك مشاور یا روان درمانگر معرفی كند.

Harvard Womenصs health Watch,Dec.۲۰۰۵
ترجمه : زهرا عباسپور تمیجانی

منبع : روزنامه شرق