جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

تغذیه جوجه های گوشتی یکروزه


تغذیه جوجه های گوشتی یکروزه
برنامه های فعلی تغذیه جوجه های گوشتی كه از زمان ورود به سالن تا ۲۱ روزگی استفاده می شود یك خوراك آغازین ( استارتر ۱ ) می باشد. فرمول این خوراك موجب مصرف همان مواد مغذی ۲ در جوجه های یكروزه می شود كه در پرندگان مسن تر مصرف می شود ولی یافته ها و تحقیقات جدید نشان می دهد كه این كار صحیح نیست. قابلیت و امكان استفاده از اجزاء تشكیل دهنده خوراك در جوجه های خیلی جوان به مراتب ضعیف تر از پرندگان مسن تر است. تفاوتهایی كه در نحوه استفاده از غذا در جوجه های جوان وجود دارد بخاطر تطابق و سازگاریهای ایجاد شده در طی انتقال از زندگی جنینی به زندگی طبیعی است. به عبارت دیگر انتقال از تغذیه مادری به تغذیه خارجی.
آگاهی دقیق از تكامل جنین در زمان انكوباسیون ۳ بخصوص در روزهای پایانی آن و بلافاصله پس از تولد اهمیت زیادی دارد. نحوه تغذیه جنین و تغییرات دستگاه گوارش در دوران انكوباسیون و رشد اولیه آن پس از تفریخ ۴ یك نقش كلیدی در این مورد دارد. افزایش میزان گلوكز خون بوسیله استفاده از مواد افزودنی و غذاهای مخصوص با حداكثر نشاسته ژلاتینه شده نیز از مواردی هستند كه موجب بهبود رشد اولیه جوجه می شوند. فرمول مخصوصی كه بتواند در ابتدای زندگی نیاز جوجه را تأمین كند تا سن ۳ یا ۴ روزگی بیشتر مورد نیاز نیست.
● فرآیندهای هضم جنینی ۶ :
زرده منبع اصلی مواد غیر حیوانی برای تشكیل جنین و رشد آن در دوران انكوباسیون می باشد كه دو سوم محتوای ماده خشك آن چربی است كه از نوع لیپوپروتئینها با دانسیته خیلی پائین ۷ (VLDL) و ویتلوژنین ۸ می باشد. ( ویتلوژنین فسفو پروتئین زرده می باشد ) این دو نوع تركیب تأمین كننده انرژی هستند و اسیدهای چرب در این زمان برای ساخت غشاء سلولی به مقدار زیاد لازم هستند. فوسویتین پروتئینی است كه فسفر را متمركز میكند و بصورت گرانول وجود دارد. فوسویتین همراه با كلسیم آزاد شده از پوسته تخم مرغ برای تشكیل اسكلت جوجه به مصرف می رسد. قسمت آبكی زرده ایمونوگلوبولین IgG را در خود دارد كه جهت ایجاد ایمنی پاسیو یا غیر فعال در ابتدای زندگی جوجه به منظور مقابله با عفونتها بسیار اهمیت دارد. انتروسیتهای موجود در دستگاه گوارش جنین در پایان هفته دوم انكوباسیون برای جذب مولكولهای درشت با ظرفیت هضم و جذب محدود هدایت می شوند.
در این موقع آلبومین از طریق ارتباط سروآمنیوتیك بطرف حفره آمنیوتیك و از طریق ناف كیسه زرده بطرف كیسه زرده جاری می شود. آلبومین وارد شده به حفره آمنیون در اولین تجربه هضمی جنین بوسیله جنین هضم می شود. این عمل موجب تشكیل انتروسیتهای جدید می شود كه عمل هضم را كاملتر انجام می دهند. محتویات از طریق غشاء كیسه زرده بسرعت به جوجه منتقل می شوند. چربی بعنوان جزء اصلی باقیمانده مخلوط زرده و آلبومین همراه با مواد مغذی دیگر وجود دارد. میزان گلوكز خیلی پائین است و بنابراین چرخه گلوكونئوژنز از پروتئین منبع اصلی تولید گلوكز برای جوجه های در حال تولد می باشد. تغذیه مستقل در جوجه برای پاسخ به نیازهای غذایی آن در سن ۳ تا ۴ روزگی شروع می شود. یعنی موقعی كه محتویات كیسه زرده كاملا" به مصرف رسیده است.
● مطالعه بر روی رشد اولیه جوجه :
اولین تماسی كه جوجه با محیط دارد موجب یك آسیب میكروبیولوژیكی خطرناك به آن می شود. ایمنی غیر فعال ( پاسیو ) برای رشد اولیه جوجه ضروری است ولی فقط حفاظت بر علیه میكروبهایی را ایجاد می كند كه قبلا" مرغ مادر با آنها تماس داشته است. دستگاه گوارش جوجه بعد از تفریخ نابالغ است و اغلب جذب غذا از روده آهسته انجام می شود. با توقف بیشتر مواد مغذی در لوله گوارش میكروارگانیسم هایی كه از محیط و بخصوص همراه غذا دریافت شده اند از وجود محیط مناسب و سرشار از مواد غذایی بهره كافی برده موجب عفونتهای مزمن مرگ و میر در جوجه می گردند. آنتی بیوتیكها معمولا" در جیره جوجه های گوشتی منظور می شوند ولی نقش آنها در غذای استارتر اهمیت زیادی ندارد بخصوص وقتی جوجه ها بر روی بستر استفاده شده ۹ پرورش می یابند. مرغهای مادر بالغ و مسن تخم مرغهای سنگین تر و با نسبت زرده بیشتر از تخم مرغهای مادر جوان تولید می كنند.
جوجه هایی كه از تخم مرغهای دارای ذخایر غذایی بیشتر هچ می شوند سنگین تر هستند. جوجه هایی كه از تخم مرغ های مادر جوان هچ می شوند غلظت پائین تری از فسفر در كیسه زرده دارند كه كلا" بعلت كمبود فسفولیپیدهای آن است. مرگ و میر اولیه در جوجه هایی كه از تخم مرغ های كوچك هچ می شوند بیشتر از جوجه هایی است كه از تخم مرغ های بزرگ متولد می شوند. پروپیونیك اسید ۱۰ یك پیش ساز گلوكز در حیوانات است. این تركیب گلوكزساز ۱۱ در جوجه ها بسرعت و كاملا" در دستگاه گوارش جذب می شود. این تركیب فعالیت میكرب كشی ۱۲ نیز دارد.
در مطالعه ای از زمان ورود جوجه به سالن تا ۷ روزگی به میزان ۳% پروپیونات آمونیوم به غذا اضافه شد. و جوجه های حاصل از تخم مرغهای مادرهای جوان و مسن تر بصورت مخلوط انتخاب شدند. بازدهی و رشد كلی جوجه های حاصل از تخم مرغهای كوچك ضعیف تر از جوجه هایی بود كه از تخم مرغ های بزرگ متولد شده بودند. اضافه نمودن پروپیونات آمونیوم به غذا موجب كاهش میزان اضافه وزن جوجه شد ولی تبدیل غذایی را بهبود بخشید. پروپیونات مرگ و میر كلی در جوجه های ضعیف تر كه از مادرهای جوان بوجود آمده بودند را نیز كاهش داد. جیره های حاوی كربوهیدرات بالا موجب كاهش رشد و وزن گرفتن جوجه می شوند دستگاه گوارش نابالغ جوجه های در حال تولد برای هضم نشاسته خیلی بیشتر از هضم چربی سازگاری دارد. محتویات كیسه زرده دارای كربوهیدرات كم و چربی زیاد می باشد و از طریق غشاء كیسه زرده جذب بدن جوجه می شوند.سوخت كامل چربی به جریان ثابت گلوكز داشته و جوجه با استفاده از گلوكونئوژنز از پروتئین برای رسیدن به این هدف استفاده می كند. در یك آزمایش انجام شده ، یك جیره حاوی كربوهیدرات بالا شامل آرد ذرت همراه با كلسیم و فسفر پیشنهادی NRC در سه روز اول ورود جوجه به سالن در اختیار آنها قرار گرفت و نتیجه آن با یك فرمول غذایی استارتر استاندارد NRC كه نیاز جوجه به تمام نوترینت ها را تأمین كند مقایسه بعمل آمد. در این آزمایش بهبود احتمالی گلوكونئوژنز از پروپیونات مجددا" مطالعه شد و این بار مطالعه با استفاده از پروپیونات كلسیم انجام شد. تمامی جیره های مورد آزمایش تا سن سه روزگی استفاده شدند. نتایج نشان داد كه جیره حاوی كربوهیدرات بالا موجب كاهش میزان وزن گرفتن جوجه گردید كه تا سن كشتار این كاهش حفظ شد. این نتیجه مربوط به كمبود پروتئین اولیه و نارسایی رشد بافتهای بدن در ابتدای تولد می شود استفاده از پروپیونات منجر به كاهش مرگ و میر اولیه و نیز مرگ و میر كلی گله گردید و هراه با جیره استارتر استاندارد بهبود افزایش وزن جوجه را به همراه داشت.
● یك جیره غذایی برای چند روز اول زندگی جوجه :
استفاده از فرمولهای پیشنهادی معمولی در سن ۱ تا ۲۱ روزگی ممكن است موجب ایجاد كمبود مرزی ۱۳ كلسیم و فسفر در روزهای اول به بعد از تولد شود بخصوص وقتی جوجه از گله مادر جوان متولد شده باشد. استفاده از اجزاء غذایی كه مطابق با قابلیت های هضمی و جذبی در روزهای اول زندگی باشد هنوز مورد توجه قرار نگرفته است. بعنوان مثال می توان از كنجاله سویا ۱۴ نام برد. این كنجاله در پرنده هایی كه دستگاه گوارش بالغ دارند بخوبی مورد استفاده قرار می گیرد ولی بخاطر الیگوساكاریدهای غیر قابل هضم ۱۵ موجود در آن برای جوجه های جوان مضر بوده و می تواند در جوجه عوارض گوارشی ایجاد نماید و بر روی راندمان غذا و رشد جوجه تأثیر منفی بگذارد. بعضی مواد غیر معمول ۱۶ با قابلیت هضم بالاتر پتانسیل قوی برای منظور شدن در جیره های اولیه را دارند.
در آینده ای نزدیك متخصصین تغذیه با تنوع بیشتری از مواد دانه ای روبرو خواهند بود كه با اصلاحات ژنتیكی ایجاد شده در آنها با توان هضمی حیوان مواجهه بهتری دارند. عمل آوری غذا بوسیله پلت كردن ۱۷ و اكسترود كردن ۱۸ نیز ابزار مهمی در آماده سازی غذا برای جوجه های جوان هستند. پلت كردن غذا در همه جای دنیا انجام می شود ولی مراحل ناقص در این عمل وجود دارد كه موجب ژلاتینه شدن كامل نشاسته نمی شود. اكسترود كردن روشی گرانتر از پلت كردن است ولی افزایش وزن بیشتری در جوجه ایجاد می كند كه بخاطر استفاده بهتر از مواد غذایی بعلت ژلاتینه شدن كامل نشاسته ۱۹ در این روش می باشد. استفاده از بعضی مواد افزودنی مانند پروپیونات ها از طریق بهبود گلوكونئوژنز باعث كاهش مرگ و میر جوجه ها می شود گر چه اثرات آن بر روی افزایش وزن جوجه كاملا" مشخص نیست. غذایی كه هنگام ورود جوجه به سالن در اختیارش قرار می گیرد برخلاف آنچه كه پیش استارتر نامیده می شود بعنوان غذای ۴-۳ روز اول پیشنهاد می شود یعنی زمانی كه بیشترین مقدار محتوای كیسه زرده به مصرف جوجه می رسد. این غذای مخصوص ممكن است گرانتر از غذای استارتر معمولی تمام شود ولی چون فقط ۴-۳ روز اول استفاده می شود تأثیر خیلی كمی در قیمت تمام شده كل غذا خواهد داشت.
ترجمه از :دكتر سید حسین طباطبائی
Refrence : World Poultry Vol.۱۵ No.۶ ۹۹
۱- Starter feed
۲- Nutrients
۳- Incubation
۴- Post hatch
۵- Max. starch gelatinisation
۶- Embryonic digestive processes
۷- Very low density lipoproteins
۸- Vitellogenin
۹- Used litter
۱۰- Propionic acid
۱۱- Precursor
۱۲- Gluconeogenic compound
۱۳- Microbicidal activiy
۱۴- Marginal deficiency
۱۵- Soy bean meal
۱۶- Indigestible oligosaccharides
۱۷- Non traditional
۱۸- Pelleting
۱۹- Extrusion
۲۰- Gelatinisation
۲۱- Additives
منبع : موسسه مرغداری ایران


همچنین مشاهده کنید