ضوابط بهداشتی جایگاه طیور گوشتی

۱ ) رعایت ضوابط نظام دامداری در تاسیس مرغداری الزامیست.
۲ ) زمین محل احداث مرغداری می بایستی در مناطقی در نظر گرفته شود كه از نظر زیست جوندگان (انواع موش) عاری یا از نظر میزان جمعیت بسیار محدود باشند .
۳) وجود حصار در اطراف سالنها و سایر تاسیسات به منظور جلوگیری از ورود حیوانات و افراد متفرقه الزامی است.
۴) وجود حوضچه های ضد عفونی در مبادی مجموعه مرغداری و در صورت چند سنی بودن در مبادی ورودی تاسیسات هر گله نیز الزامی است . در صورت وجود كارخانه تهیه خوراك در مرغداری وجود حوضچه ضد عفونی در مبادی ورودی آن ضروری است .
۵) احداث دفتراداری و سرویسهای بهداشتی در ابتدای مبادی ورودی مرغداری الزامی است.
۶) اطاق مناسب جهت ضدعفونی اقلام مورد نیاز واحد در مبداء ورودی در نظر گرفته شود.
▪ فاصله بین سالنها بین ۱۵-۱۰ متر و فاصله سالنها از حصار اطراف حداقل به اندازه عرض سالن ها بوده و كمتر از ۱۲ متر نباشد .
▪ احداث پاركینگ در خارج از محوطه مرغداری و به منظور جلوگیری از ورود خودروهای متفرقه ضروری است .
▪ سطوح داخلی و خارجی كلیه سالن ها و تاسیسات باید قابل شستشو و ضدعفونی كردن و تا ارتفاع مناسب قابل سوزاندن باشد .
▪ به منظور جلوگیری از ورود پرندگان نصب توری بر روی كلیه پنجره ها و منافذ ورود و خروج هوای سالن های مرغداری و سایر تاسیسات الزامی است .
▪ سالن ها و سایر تاسیسات باید به نحوی ساخته شود كه از نفوذ جوندگان و سایر حیوانات جلوگیری شود .
▪ محوطه مرغداری (بین سالنها و اطراف سالن های پرورش) تا شعاع ۱۲ متری باید قابل شستشو و ضدعفونی كردن و شعله دادن باشد .
▪ محوطه مرغداری باید فاقد نقاط كورو غیر قابل كنترل باشد و از هر گونه تاسیسات اضافی و ضایعات (وسایل مستعمل و فرسوده) عاری باشد .
▪ به فاصله ۳ _ ۵ متر از حصار دور تا دور مرغداری چند ردیف درختكاری شود . منوط به این اینكه فاصله ۱۲ متر فضای قابل شستشو از آخرین سالن رعایت شده باشد .
▪ در مجتمع های بزرگ مرغداری (چند سنی) بین فارم ها درختكاری انبوه یا جنگلكاری شود
۷) آب مصرفی :
منابع آب بهداشتی كافی باید قابل تامین باشد .
منابع آب شبكه آشامیدنی داخل مرغداری (هوایی و زمینی) غیر قابل نفوذ باشد . منابع آب شبكه آبرسانی قابل لایروبی -شستشو-ضدعفونی و كنترل باشد.
۸) چاه فاضلاب و چاه تلفات بایست دارای موقعیت مناسب و فاصله لازم از منابع آب و شبكه آبرسانی باشد .
۹) مرغداری باید دارای شبكه برق رسانی كافی جهت سالن ها و سایر تاسیسات باشد ضمنا موتور برق اضطراری در واحدهایی كه از شبكه های برق رسانی استفاده می كنند نیز ضروری است .
۱۰) كوره لاشه سوز و چاه تلفات غیر قابل دسترس حیوانات باشد و با در نظر گرفتن جهت وزش باد در دور ترین نقطه از سالن ها احداث شود به نحوی كه در بهداشت منطقه و واحد مرغداری تاثیر منفی نداشته باشد .
۱۱) اطاق كالبد گشایی به تناسب ظرفیت هر فارم در محل مناسب و نزدیك به محل دفع تلفات تاسیس شود و قابل شستشو و ضدعفونی باشد .
۲۱- واحد مرغداری باید دارای منابع سوخت كافی و با ظرفیت مناسب باشد و منابع مذكور در جوار حصار مرغداری تعبیه شود به نحوی كه جهت تخلیه سوخت نیاز به ورود وسیله نقلیه به داخل مرغداری نباشد .
۱۲) فاصله لازم بین منابع تامین سوخت و آب مصرفی مرغداری به منظور جلوگیری از نشت مواد سوختی به شبكه آب رسانی رعایت شود .
۱۳) دیوار ها و سقف سالن های پرورش می بایست دارای عایق بندی مناسب باشد .
۱۴) كف سالن ها و تاسیسات از سطح زمین محوطه بیرونی به منظور جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت و عوارض بعدی آن بالاتر قرار گیرد .
۱۵) طول و عرض و ارتفاع سالن ها بسته به آب و هوای مختلف و سیستم پرورشی به منظور تامین تهویه مناسب و جلوگیری از تغییرات شدید حرارتی در نظر گرفته شود .
۱۶) برای هر سالن اتاق سرویس جهت جلوگیری از ورود مستقیم هوای بیرون ، نصب مخزن جهت آب دارویی و اقدامات كنترلی گله و سایر تجهیزات در محل مناسب در نظر گرفته شود .
۱۷) در سیستم تهویه سالن های پرورش موارد زیر به عنوان نكات لازم جهت طراحی سیستم تهویه پیشنهاد می شود :
الف) میزان هوای لازم بر اساس وزن زنده پایان دوره ، حداكثر گرمای محیط و وضعیت رطوبت در طول سال باید در نظر گرفته شود تا هوای مورد نیاز تامین شود .
ب) سرعت جریان هوا در سالن حداكثر ۲/۰ متر در ثانیه باشد .
ج) نحوه ورود هوا به نحوی تنظیم شود كه ضمن رعایت بند ۱ و ۲ از ایجاد كوران در سالن جلوگیری به عمل آید .
چ) سیستم های تهویه با توجه به شرایط آب و هوای منطقه ای و نكات فوق به صورت الگوهای مناسب توسط كارشناسان ذیربط طراحی شود .
ح) وضعیت خروجی سیستم تهویه بایستی دارای شرایط زیر باشد :
▪ كانال فلزی (داكت) به منظور جلوگیری از پخش هوای داخل بر روی هواكش ها نصب شود .
▪ دارای حفاظ قابل كنترل باشد .
▪ درزیر محل خروجی هوا حوضچه های مناسب حاوی آب و ماده ضدعفونی جهت جلوگیری از پخش گردو غبار تعبیه شود .
▪ رطوبت نسبی هوا برای سالن های پرورش با توجه به شرایط آب و هوای منطقه به میزان ۵۵ تا ۷۵ درصد تامین شود .
۱۸) سیستم خنك كننده و گرما زا :
▪ منبع تامین حرارت در اطاقك و خارج از سالن باشد .
▪ هوای گرم و سالم توسط كانال های مناسب به داخل سالن ورود و در تمام طول سالن هوای گرم به طور یكنواخت توزیع شود .
▪ منبع تامین حرارت بایستی به حدی در نظر گرفته شود (ظرفیت تولید گرما) كه در زمان جوجه ریزی با توجه به سیستم تهویه مناسب بتواند دمای ۳۵ درجه سانتی گراد را در سالن تامین نماید .
▪ سیستم خنك كننده بر حسب شرایط جغرافیایی باید بنحوی باشد كه در گرمترین فصل دمای هوای داخل سالن را كاهش داده بنحوی كه از تنفس دهانی جوجه ها (PANTING) جلوگیری به عمل آید .

منبع : موسسه مرغداری ایران