تغذیه ناسالم و عادت‌های زندگی سوز

انسان نیز مانند هر موجود زنده دیگری از زمان تولد تا زمان مرگ نیازمند غذا و تغذیه مناسب است، حتی تغذیه صحیح والدین قبل از بارداری مادر نیز در سلامت و تندرستی جنین دخالت دارد. چگونگی تامین مواد غذایی برای بدن، با توجه به عادات و آداب و رسوم و ذائقه ها و باورها و شرایط آب و هوایی و امكانات اقتصادی متفاوت است. هرچند كه اهمیت غذا در ادامه حیات برهمگان آشكار است اما اكثر مردم از تغذیه مناسب و ارزش مواد غذایی آگاهی كافی ندارند و آنچه كه می خورند مفید نیست و در واقع برای بیشتر مردم، رنگ و بو و مزه اهمیت دارد و نه تركیب و كیفیت آن. استفاده از انواع غذاهای آماده كه در خارج از منزل تهیه می شوند و امروزه مصرف آنها رو به افزایش است از جمله عوامل بروز بسیاری از بیماری ها مانند چاقی، دیابت، بیماری های قلبی و عروقی و... می باشد. مواد افزودنی كه جهت نگهداری طبخ یا ایجاد طعم بهتر و به مقدار زیاد در این غذاها به كار می روند نیز موادی هستند كه در صورت مصرف دائم می توانند موجب بروز مشكلاتی در سلامتی فرد شوند. علاوه بر این عدم به كارگیری روش های صحیح پخت و استفاده از مواد غذایی كهنه و غیراستاندارد نیز موردی است كه نباید از آن غافل ماند. هزینه ای كه به طور دائم برای تهیه و خرید این غذاها صرف می شود نیز مسا له ای است كه می تواند به اقتصاد خانواده آسیب برساند و بنابراین نباید كم اهمیت تلقی شود. از سوی دیگر، وقتی هر یك از اعضای خانواده به طور مستقل و جداگانه اقدام به تهیه و مصرف غذا می كنند، ارتباط عاطفی و خانوادگی آنها نیز به تدریج كاسته شده و بی تفاوتی و مشكلات خانوادگی را در درازمدت در پی خواهد داشت. در جامعه كنونی كه به دلایل مختلف، بسیاری از مادران و پدران به طور همزمان و در بسیاری از موارد در چند جا مشغول به كار هستند، سستی ارتباطات خانوادگی به خوبی مشهود است. متاسفانه در بسیاری از موارد، برخی مادران نیز به دلیل فقر فرهنگی و برای عقب نماندن از قافله زنان شاغل، ساعات زیادی از زمان مفید خود را به انجام فعالیت هایی در خارج از منزل اختصاص می دهند و یا اقدام به تهیه غذای آماده یا سفارش شده از بیرون می نمایند!!اگر چه انجام بسیاری از فعالیت های اجتماعی، در نهایت موجب افزایش سطح اطلاعات عمومی والدین در رشد و شكوفایی اعضای خانواده می شود اما افراط در انجام فعالیت های خارج از منزل نیز در نهایت موجب فروپاشی كانون گرم خانواده خواهد شد. مدتی كوتاه به چهره خسته و رنگ پریده، صورت های سرد و بی روح و روابط اجتماعی خشك و خشن بسیاری از افرادی كه در طی یك روز در كوچه و خیابان و ماشین ها و اتوبوس و... می بینید توجه كنید. گویا شروع روز برای بعضی افراد تنها به معنای شروع فعالیت اقتصادی و انجام امور اداری و مسئولیت هایی است كه در حیطه كاری برعهده آنهاست. به دلیل خستگی مفرط و دائم ناشی از كار، عده ای حتی حاضر نیستند زمان كوتاه ۱۰ دقیقه ای را برای كنار هم بودن و صرف صبحانه كه یكی از ضروری ترین نیازهای تغذیه ای هر فرد است اختصاص دهند و ترجیح می دهند كه همان ۱۰ دقیقه را هم در رختخواب بگذرانند یا زودتر سركار بروند تا اسیر ترافیك و عقب ماندن از كارها نشوند. با فرارسیدن ظهر، وقتی كه تصویری از فاصله زمانی صبح و ظهر مجسم شود چیزی جز سیگار، چای پررنگ یا قهوه، شكر و قند و شكلات و تنقلات دیده نمی شود. در مورد بعضی افراد هم ناشتایی از صبح تا ظهر ادامه دارد. برای صرف ناهار، عده ای جهت خرید انواع غذاهای آماده كه سرشار از مواد نشاسته ای و انواع سس و روغن و مواد افزودنی است و باید با سرعت مصرف شود و به همراه نوشیدنی های مختلف از گلو پایین برود اقدام می كنند بعد از غذا هم دوباره چای و سیگار و قند و... وضعیت غذایی زنان شاغل هم در بسیاری موارد، با كمی تفاوت، مشابه روندی است كه در بالا ذكر شد.
و اما فرزندان:
به دلیل اینكه كودكان تا دیروقت مشغول تماشای تلویزیون و... هستند، صبح زود با اصرار و گاهی هم اوقات تلخی والدین بیدار می شوند. به اجبار و گاهی هم با عجله، صبحانه مختصری را كه معلوم نیست دارای ارزش غذایی باشد یا خیر مصرف می كنند یا لقمه ای را در كیف می گذارند تا شاید در راه صرف كنند! در مدرسه هم چیزی جز انواع تنقلات و نوشابه های مختلف یا انواع ساندویچ های غیرمغذی و گاهی هم ناسالم مصرف نمی كنند. حتی بعضی از دانش آموزان شرم دارند از اینكه لقمه یا میوه ای از منزل بیاورند و در حضور سایر دوستانشان صرف كنند. ظهر هم كه به منزل می روند، اگر مادر در منزل باشد و غذایی تهیه كرده باشد كه چه بهتر اما اگر مادر در منزل نباشد یا باید ساندویچ تهیه شود یا غذایی را كه مادر قبلاً تهیه كرده است گرم یا سرد مصرف كنند!!! تا شب هم در اكثر خانواده ها روند تغذیه غلط و استفاده از انواع تنقلات و مواد پركالری و بی ارزش به جای انواع میوه و سبزی ها ادامه می یابد. در زمان صرف شام احتمالاً اعضای خانواده در كنار هم هستند ولی به دلیل اینكه كمتر یكدیگر را می بینند و بیشتر كار می كنند و خسته هستند، ارتباط عاطفی و علاقه ای هم وجود ندارد و در واقع زیاد هم حوصله همدیگر را ندارند از طرفی چون در طول روز تغذیه مناسبی نداشته اند در زمان شام، گرسنگی ساعت های گذشته را با پرخوری جبران می كنند. بعد از صرف شام هم اغلب افراد به اتاق خود یا به دنبال انجام كارهای شخصی خود می روند و بعد هم خواب و از فردا صبح دوباره همین برنامه تكراری روز قبل. به همه اینها باید اختلافات والدین با یكدیگر یا اختلاف والدین با فرزندان بر سر مشكلات اقتصادی یا اختلافات فرهنگی و توقعات نابجا از یكدیگر و بی احترامی را هم اضافه كرد. با توجه به شرایط فوق؛ آیا در این جامعه جز دیدن افراد بی حوصله و خشن و بی عاطفه و بیماری و مشكلات اجتماعی چیز دیگری را هم باید توقع داشت؟ مطمئناً خیر.
مریم شاهین ساز

منبع : هفته نامه آتیه