پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا


جهانی سازی سودی نصیب مردم نکرده است


جهانی سازی سودی نصیب مردم نکرده است
رئیس جمهور سابق ایالات متحده، چندی پیش در مصاحبه ای با گلوبال ویو پوینتنقطه نظرات خود را درمورد جهانی سازی مطرح ساخت.كلینتون چندی پیش اولین جلسه انجمن جهانی كلینتون را در نیویورك همراه با بیل گیتس وكوفی عنان برگزار كرد .
گلوبال ویوپوینت: شما برای بسیاری از آدم ها سمبل جنبه مثبت روند جهانی سازی اقتصاد هستید . چندی پیش گفته بودیدكه جهان نیاز دارد تا وارد فاز پسا جهانی سازی (post globalization) شود . منظور شما چیست ؟
بیل كلینتون : جهانی سازی اقتصاد تأثیرات بسیار مثبتی داشته است . اما بسیاری از مردم از آن سود نبرده اند. تصور می كنم زمان آن رسیده است كه سازمان های غیردولتی، شركت ها، انجمن های كارگری و سازمان های بین المللی برای پیش گرفتن یك سیاست اجتماعی و زیست محیطی مطابق با چالش ها و فرصت هایی كه از طریق جهانی سازی به وجودآمده اند، تلاش كنند. سیستم اقتصاد جهانی به تنهایی قادر به حل همه مشكلات محلی یا جهانی نیست . با مسائلی نظیر محیط زیست و افزایش فقر و نابرابری نمی توان تنها از طریق قدرت بازار مقابله كرد . بنابراین فكر می كنم تصور تصویری از یك اقتصاد جهانی بدون وجود یك رفتار اجتماعی جهانی، خی۲لی واقعگرایانه نباشد . عقیده من عبارت از آن است كه در ایجاد یك جامعه مدنی جهانی شركایی را كه فراتر از مرزهای ملی و منطقه ای قراردارند نیز سهیم كنیم. از زمان پایان كمونیزم، جامعه مدنی جهانی بسرعت گسترش یافته است . اگر به آنچه كه پس از فروریزی دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ اتفاق افتاد، نگاهی بیندازید، متوجه خواهید شد در جهان معاصر، سه پدیده بزرگ كه كمتر مورد ستایش بوده اند، شكل گرفته اند . اولین آنها این واقعیت است كه برای اولین بار در تاریخ، مردم بیشتری تحت حكومت های دموكراتیك زندگی می كنند تا تحت حكومت های دیكتاتوری . دوم گسترش تصاعدی اینترنت است . سومی عبارت است از تحكیمNGO ها، تشكل های غیردولتی به عنوان سازمان های عملگرا با دامنه فعالیت جهانی .اینترنت به عنوان ابزار شهروندی با اشتیاق فراوان مورداستفاده قرارگرفته است. به عنوان مثال چینی ها از اینترنت برای ایجاد فشار بر روی دولت در جدی گرفتن سارس و اتخاذ راهكارهای لازم در جلوگیری از پیشرفت آن بیماری مسری، بهره گرفتند . پس از وقوع سونامی وحشتناك كه در پایان سال گذشته آسیای جنوب شرقی را ویران كرد، ۳۰ درصد آمریكایی ها به قربانیان كمك اهدا كردند . نیمی از این كمك ها از طریق اینترنت بود .چنانچه به این آمار، شبكه ها و اتصال های (linkages) میان سازمان های غیردولتی كشورهای درحال توسعه و كشورهای ثروتمند را اضافه كنیم، درآن صورت سناریوی بسیار خوشبینانه ای برای تغییر در پیش رو داریم .
* به كدام شبكه ها می توان به عنوان مثال های محكمی در این زمینه اشاره كرد ؟
كلینتون : اوجNGO ها از مؤسسه بیل گیتس شروع می شود كه میلیاردها دلار صرف امور بهداشتی و سلامت و درمان در هندوستان و آفریقاكرد تا سازمان های كوچكتری كه اعتبارات كوچك به آمریكای لاتین، آفریقا و آسیای جنوبی اهداكردند. كمكی كه تصور می كنم می توانم انجام دهم، ایجاد فرصت برای همه این آدم ها در تمركز فعالیت های آنها برای تأثیرگذاری بیشتر است. امیدوارم محیطی به وجود بیاورم كه در آن سرمایه گذاران، رهبران كارگری و سیاسی وNGO ها بتوانند بنشینند و بگویند، «بسیارخوب ، این، آن كارهایی است كه باید در طول یك سال شروع كنیم و به انجام برسانیم ؛ اینها، آن حوزه هایی هستند كه برای آینده مشترك ما حیاتی هستند» .
* با چنین پروژه های عظیم و چنین پول زیادی، آیا نگران فساد مالی نیستید؟
كلینتون : لازم نیست پروژه ها عظیم باشند . باید كارآمد باشند . به عنوان مثال، برزیل، دست كم دو نمونه موفق داشته است كه بقیه كشورها می توانند از آنها به عنوان سرمشق بهره بگیرند. یكی از آنها برنامه توزیع دارو برای بیماران مبتلا به ایدز بود . دارو حتی به دورترین نقاط مسكونی از جمله بیمارانی كه حتی به زبان پرتغالی صحبت نمی كنند، رسید. این یك مورد غیرعادی است . هیچ كشور دیگری در جهان پروژه ای كه قابل مقایسه با پروژه برزیل باشد، نداشته است .پروژه دیگری كه برزیلی ها باید به آن افتخار كنند، پروژه مربوط به مادران خانواده های فقیر است كه به آنها به طور مرتب مقداری پول داده می شود تا برای فرستادن فرزندان خود به مدرسه تشویق شوند . معتقدم كه راه های زیادی برای تأمین هزینه پروژه ها بدون این كه خطر میدان دادن به فساد مالی را درپی داشته باشد، وجود دارد .
* به عبارت دیگر، قرار گرفتن مردم خوب در محل مناسب، می تواند مهم باشد؟
كلینتون : بله حتی در كشورهایی كه سیستم حكومتی كارآمدی ندارند،مردم باهوش اما
نا امیدی وجود دارند كه می توانند گلیم خود را از آب بیرون بكشند، حتی اگر همه چیز علیه آنها باشد . وقتی یك شبكه خوب از NGO ها در حوزه ای این چنین وارد عمل می شود، می تواند زندگانیهای زیادی را نجات دهد ،شركت هایی را تأسیس كند و رشد اقتصادی را ارتقا دهد .
* آیا رشد كه استاندارد مصرف را برای میلیون ها نفر در آسیا و آفریقا بالا می برد، سبب كاهش سریع منابع طبیعی و ایجاد فاجعه زیست محیطی نمی شود ؟
كلینتون : كوتاه ترین پاسخ عبارتست از : بله. اما پاسخ طولانی آن است كه امكان تولید ثروت بدون تخریب محیط زیست وجود دارد . این یك چالش عمده است . در سراسر دنیا، ذخایر آبی در حال كاهش است، خاك های حاصلخیز در حال فرسایش و محصولات بذری دارای سیر نزولی هستند . آمریكای جنوبی یكی از معدود مناطقی در دنیاست كه توانست محصول سویا و دیگر دانه ها را به بركت وجود تكنولوژی و وفور زمین های حاصلخیز افزایش دهد. اما این یك استثناست. قانون كلی عبارت است از كمبود آب و زمین های مزروعی .بنابراین یكی از اهداف مورد علاقه انجمن ما یافتن راههایی برای تبدیل حفاظت محیط زیست به راهی برای دستیابی به رونق اقتصادی است . به عبارت دیگر واكنش مردم در، اجازه بدهید بگویم، چین و هندوستان، احتمالاً بسیار منفی خواهد بود . آنها ممكن است فكر كنند كه حفاظت محیط زیست، دامی از سوی آمریكایی ها و اروپایی ها برای جلوگیری از رشد اقتصادی كشورهایشان است. به همین دلیل، ما باید استفاده از انرژی خورشیدی را تشویق كنیم، به عمومی كردن تكنیك های زراعی كه به حفاظت از آب و خاك به مقدار زیاد كمك كند یاری رسانیم . در این صورت مردم خواهند فهمیدكه حفاظت از محیط زیست آنهارا ثروتمندتر می كند، نه فقیرتر .دیگر آثار سودمند افزایش سطح استاندارد زندگی و مصرف مردم در نمودارها نشان داده شده است . با ثروتمندترشدن كشورها، رشد جمعیت در آنها كاهش می یابد . وقتی متوجه می شویم كه بزرگترین تأثیر جمعیتی بر روی سیاره زمین در كشورهایی است كه در ذخیره گاههای بزرگ جنگلی سرپناه دارند، اهمیت كمك به افزایش ثروت آنها روشن می شود .
منبع : سایت اینترنتی NPQ ‎/ مترجم : فاطمه موثق نژاد
منبع : روزنامه ایران


همچنین مشاهده کنید