ثبت تصاویر خبری خالی از دردسر نیست

امروزه عکاس خبری به عنوان یک شاخه مهم عکاسی محسوب می شود و کاوش کردن در هنجارهای اجتماعی ، پرداختن به موضوعات زندگی روزمره و ارتقای سطح آگاهیهای عمومی از طریق رسانه عکس و ثبت آن به عنوان اسنادی تصویری از مهمترین مواردی است که امروزه عکاسان به آن می پردازند.عکاسان باید با توجه به موقعیت محیطی افراد حاضر در مراسم و توجه بر روی شخصیت ها و همچنین لحظاتی که مطابق برنامه های مراسم برگزار و اجرا می شود را پیش بینی و با نگاه خبری و نیت اطلاع رسانی عکاسی کنند و در این راه هیچ کس به فکر مشکلات بر سر راه این قشر نیست.مدیران رسانه ها بدون توجه به مشکلات عکاسان تنها خواهان تصاویری خاص هستند و در صورتیکه بحث حل مشکلات و حمایت از عکاسان مطرح شود به آسانی از آن سر باز می زنند و از قبول ادامه همکاری لا آنان خودداری می کنند. عکاسانی که با وجود عدم حمایت های قانونی و لازم و همچنین دریافت حقوق های ناچیز نسبت به کار خود عشق می ورزند و بی توجه به تمامی مشکلات به فعالیت خود ادامه می دهند. عکاس در کشور ما اگر صبور، پر توان و مصمم نباشد به طور حتم توان رویارویی در برابر نا ملایمات و سختی ها را ندارد و پس از مدتی نسبت به کار خود سرد و در نهایت از حرفه عکاسی خارج می شود.ما در روزگاری هستیم که اگر اتفاقی در گوشه ای از جهان رخ می دهد هزاران نفر بخش خبری آن اتفاق را ثبت می کنند ، اما در کشور ما متاسفانه هنوز حضور عکاسان به خوبی در محافل خبری جا نیافتاده و ارزش کار آنها پنهان مانده است...عکاس روزنامه ابرار در خصوص مشکلات اساسی عکاسان در ایران می گوید : گرچه برای عکاسی از واحد های قضایی و انتظامی باید دستور این امر را از واحد مربوطه دریافت کنیم و مراحل طولانی را طی نماییم اما در اکثر واقع نیر با در اختیار داشتن دستور لازم از فعالیت عکاسان ممانعت به عمل می آید.امیر نریمانی در خصوص حمایت انجمن صنفی از عکاسان می گوید : انجمن صنفی روزنامه نگاران حمایت چندانی از عکاسان صورت نمی دهد و تاکنون شاهد اقدام اساسی در جهت حمایت از عکاسان از سوی این انجمن نبوده ایم .وی با بیان اینکه حضور عکاس در صحنه های مختلف به خصوص زمانهای بحران یک مزاحم تلقی می شود می گوید : این نگاه منفی ریشه در مسائل فرهنگی و تاریخی دارد به گونه ای که تصویر برداری را یک بخش خدماتی و اطلاع رسانی جامعه نمی بینند .وی تصریح می کند : عکاس مطبوعاتی حرفه ای بایستی فارغ از دغدغه به تهیه عکس و گزارش تصویری بپردازد و فرصت این را هم داشته باشد که علاوه بر ثبت وقایع محتوایی و خلاق به حاشیه موضوع نیز بپزدازد اما متاسفانه مشکلات ناشی از حقوق نا مناسب و عدم امنیت شغلی عکاس را از وظیفه و حرفه خود دور می کند.نریمانی می افزاید : امروزه اکثر عکاسان از دریافت وام و حمایت های بیمه ای محروم هستند و به طور کلی از نبود حمایت مادی و معنوی گله مند هستند و این در حالی است که انجمن صنفی عکاسان نیز تا کنون نتوانسته قدمی در راه حل مشکلات عکاسان در ایران بر دارد و همچنان این قشر با مشکلات خود دست به گریبان هستند.یکی از عکاسان با سابقه که بیش از ۴۰ سال سابقه عکاسی دارد ، در خصوص مشکلات پیش روی عکاسان می گوید : به رغم اینکه حرفه عکاسی با مشکلات بسیاری همراه است ، اما کماکان مسئولان مطبوعات شناخت درستی از حرفه عکاسی ندارند و مشکلات عکاسان را درک نمی کنند .علی کاوه می گوید: عکاسان فعال در مطبوعات تنها با تلاش و پشتکار خود به درجات بالا دست پیدا می کنند و در بین اهالی مطبوعات شناخته می شوند و این در حالی است که در این راه مسئولان مطبوعات هیچ گونه نقشی در این باره ندارند .وی در ادامه می افزاید : اکثر عکاسان روزنامه ها مجبور هستند خود مبادرت به تهیه دوربین عکاسی نمایند و خبرگزاری و روزنامه مربوطه تنها با عکاسی قرارداد منعقد می کند که دوربین عکاسی را با هزینه خود تهیه کند .کاوه به حقوق های ناچیز عکاسان اشاره می کند و می گوید : حقوق های دریافتی عکاسان در ایران حتی کفاف هزینه ایاب و ذهاب آنان را نیز نمی دهد و اکثر آنان با مشکلات مادی مواجه هستند .وی تصریح کرد : دریافت حقوق های ناچیز باعث شده تا عکاسان علی رغم میل باطنی خارج از کار در مطبوعات به کارهای آزاد نیز بپردازند و چاره ای جز این ندارند .کاوه در خصوص نقش انجمن صنفی عکاسان در حمایت ازعکاسان مطبوعات می گوید : در اختیار گذاشتن تلفن همراه به قیمت دولتی تنها اقدام انجمن صنفی در حمایت از عکاسان بوده و دیگر شاهد اقدام خاصی از سوی انجمن نبوده ایم.
خودداری مدیران مطبوعات از بیمه عکاسان
دبیر گروه عکس خبرگزاری مهر در ارتباط با مشکلات عکاسان خبری می گوید: ارائه کارت خبری برای ارگانهایی امنیتی و انتظامی قابل قبول نیست و عکاسی مستلزم تهیه مجوز لازم است در واقع امروزه سختگیریهای بی مورد ارگان ها مانع از فعالیت عکاسان شده است.مجتبی تکین می افزاید : مقرر شده بود تا جلیقه هایی به منظور شناسایی از سوی نیروی انتظامی در اختیار عکاسان قرار گیرد اما با وجود در اختیار داشتن جلیقه بارها و بارها عکاسان مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند .وی تصریح می کند : در حال حاضر تنها کسانی می توانند به عنوان عکاس در مطبوعات فعالیت کنند که دوربین عکاسی را با هزینه خود خریداری کنند در واقع راسنه و مطبوعات هیچ گونه حمایتی از عکاسان در خرید دوربین و تجهیزات لازم صورت نمی دهد .وی با بیان اینکه اکثر مدیران مطبروعات از بیمه نمودن عکاسان خودداری می کنند می گوید : اکثر مدیران از بیمه نمودن عکاسان خبری سر باز می زنند و توجه به سرنوشت آنان در آینده ندارند. تکین خواستار تحت پوشش بیمه قراردادن ، توجه به وضعیت اقتصادی و فراهم کردن امنیت شغلی عکاسان خبری از سوی رسانه ها و مدیران مطبوعات شد .
عدم وجود قانون محکمی برای دفاع از حقوق عکاسان
عکاس روزنامه قدس نیز با انتقاد از عملکرد مدیران مطبوعات می گوید : عکس بر اساس ذوق و سلیقه عکاس گرفته می شود و به طور حتم عکاس بیش از مدیر رسانه هماهنگی عکس با مطلب را درک می کند اما مدیران در چنین مواقعی همیشه نظرهای مخالف عکاس را دارند .مجید مردانیان وضعیت عکاسان خبرگزاری ها را مساعد تر از عکاسان روزنامه ها ذکر می کند و می افزاید : در دوران جنگ امریکا و عراق برخی عکاسان با حمایت های رسانه خود راهی کشور عراق شدند اما ما به دلیل عدم حمایت مالی از سوی روزنامه خود از حضور در چنین صحنه مهم خبری محروم شدیم.وی تصریح می کند : در صورتیکه خواهان عزیمت به کشور مربوطه بودیم باید هزینه سفر را تقبل می کردیم که این امر با توجه به وضعیت مادی نا مناسب عکاسان غیر ممکن بود .
حمایت انجمن صنفی از عکاسان فقط در حد حرف و شعار است
مردانیان با اینکه قانون محکمی برای دفاع از حقوق عکاسان در ایران وجود ندارد می گوید : یک عکاس باید فحش ، ناسزا ، ضرب و شتم را برای گرفتن یک عکس تحمل کند و این در حالی است که قانونی که بتواند حمایت لازم را از این قشر داشته باشد وجود ندارد . وی در ادامه در خصوص فعالیت انجمن صنفی عکاسان در حمایت از عکاسان مطبوعات می گوید : در مواقعی که یک عکاس نیازمند یاری و حمایت است انجمن صنفی که حمایت از عکاسان جزء وظایف آنان بشمار می آید هیچ گونه حمایتی انجام نمی دهد.وی که سابقه ۸ ساله در مطبوعات ایران را دارد می گوید : امروزه از عکس به عنوان یک عنصر تزیینی در کنار مطالب استفاده می کنند، اما نمی دانند هر کدام از عکس های ثبت شده معنای خاص خود را دارند و می توانند مکمل یکدیگر باشند.وی می گوید : درمطبوعات آن طور که باید از عکس استفاده نمی شود و مدیران مطبوعات کشور هیچ شناختی روی تاثیرات عکس بر روی مطلب ندارند.مردانیان خاطر نشان می کند : پس از ایجاد قرارهای چند ساعته جهت بازدید وسایل که وقت زیادی می برد ، مزاحمتهای بی مورد محافظان هنگام عکاسی که در بعضی مواقع تقریبا عکاسی را غیر ممکن می سازد ، یکی از مشکلات اساسی عکاسان خبری است که نه تنها فکر اساسی برای آن در نظر گرفته نمی شود بلکه هر روز بر تدابیر امنیتی افزوده می شود.

منبع : پایگاه‌اطلاع رسانی‌علوم ارتباطات‌ایران