اشتراک منابع؛توسعه خدمات کتابخانه ‎ای

این یك واقعیت پذیرفته شده است كه هیچ كتابخانه‎ای در تأمین منابع خود, چه در مواد كتابخانه‎ای, كاركردها, یا خدمات, خودكفا نیست. تلفیق افراد, فرآیندها, ایده‎ها, تجارب, مواد, و پول است كه با همدیگر, منابع یك كتابخانه را می‎سازد. افزایش حجم مواد و اطلاعات كتابخانه‎ای, هزینهٔ فزایندهٔ فراهم‎آوری و پردازش آن‎ها, نیاز به كاركنان آموزش دیده و فضای ذخیره‎سازی, و تقاضای فزایندهٔ بهره‎گیران, عوامل اصلی انگیزش كتابخانه‎ها به اشتراك منابع هستند.اشتراك منابع با همكاری و هماهنگی همراه است و باعث تعامل بیش‎تر بین كتابخانه‎ها و كتابداران می‎شود كه به نوبهٔ خود موجب آگاهی بیش‎تر از موضوعات/ مسایل مشترك و یافتن راه‎حل‎های مناسب می‎گردد, و سرانجام ایده‎های جدید برای خدمات‎دهی بهتر, برنامه‎های بهتر و بودجه‎بندی بهتر خلق می‎شود. در مالزی اقدامات چندی در عرصهٔ اشتراك منابع, در سطح ملی و با هماهنگی كتابخانه ملی مالزی, و/یا انجمن كتابخانه‎های مالزی در انواع گوناگون كتابخانه‎ها در جریان است. این مقاله به اقدامات عمده در عرصهٔ همكاری و اشتراك منابع در میان كتابخانه‎ها و مراكز اطلاع‎رسانی مالزی اشاره می‎كند.
۱. PERPUN
PERPUN (۱) كمیته‎ای متشكل از كتابداران ارشد ۹ كتابخانه دانشگاهی, كتابخانهٔ مؤسسه فن‎آوری MARA, و مدیر كل كتابخانه ملی مالزی است. این كمیته به طور منظم برای بحث دربارهٔ مشكلات همگانی اشتراك اطلاعات, و تدوین پروژه‎های تعاونی تشكیل جلسه می‎دهد. یكی از پروژه‎های مهم PERPUN "پروژه مارك مالزی" (MALMARC) – یك پروژه فهرست‎نویسی اشتراكی – بود كه به تولید "فهرستگان ملی" مشتمل بر ۴۸۰۰۰۰ ركورد از كتابخانه ملی و ۵ كتابخانه دانشگاهی منجر شد و بزرگ‎ترین پایگاه داده‎ای كتابشناختی در كشور بود. در هر حال, این پروژه كه در سال ۱۹۷۸ آغاز شد, از سال ۱۹۹۰ به بعد و هنگامی كه كتابخانه‎های سهیم در پروژه, راه‎اندازی سیستم یكپارچهٔ خود را آغاز كردند, ادامه نیافت.پروژه‎های دیگر PERPUN شامل بررسی قیمت كتاب و دیسك فشرده, خرید گروهی دیسك فشرده, شبكه كردن دیسك‎های فشرده, سیاههٔ مشترك دیسك‎های فشرده كه در سراصفحهٔ (homepage) "كتابخانه ملی مالزی" می‎توان به آنها ارجاع داد, بررسی خدمات نمایه‎سازی كتابخانه‎ها و مؤسسات مالزی و "سیاههٔ مشترك ملی پیایندها"ست. پروژه "سیاههٔ مشترك پیایندها" در ماه جولای ۱۹۹۵ آغاز شد و در حدود ۳۰۰۰۰ ركورد وارد CDS/ISIS و سراصفحهٔ دانشگاه كبانگسان (Kebangsaan) خواهد شد. این سیاهه, پیایندهای كتابخانه ملی مالزی و كتابخانه‎های دانشگاهی, به استثنای "دانشگاه ساراواك مالزی" (UNIMAS) (۲) و "دانشگاه ساباه مالزی" (UMS) (۳) را شامل می‎شود.
۲. SCOM
SCOM (كمیته فرعی ریزنمودها) (۴) كار خود را در ماه مه ۱۹۶۸ به مثابه یك تلاش تعاونی میان "انجمن كتابخانه‎های مالزی" و "انجمن كتابخانه‎های سنگاپور" آغاز كرد. این كمیته از سال ۱۹۸۰ به عنوان كمیته فرعی "انجمن كتابخانه‎های مالزی", به هماهنگ كردن امور مربوط به ریز فیلم كردن اسناد در میان مؤسسات عضو می‎پردازد. كتابخانه‎های دانشگاهی, كتابخانه ملی مالزی, آرشیو ملی, و چند مؤسسه دیگر(۵) در این كمیته فرعی عضویت دارند. در حال حاضر ۲۶ روزنامه مالزیایی به وسیلهٔ ۸ موسسه به صورت ریز فیلم در می‎آیند. كتابخانه ملی مالزی ریزفیلم كردن ۸ عنوان از این روزنامه‎ها را بر عهده دارد. كار این پروژهٔ تعاونی, به اشتراك گذاشتن كار ریزفیلم كردن است كه به صورت دیگر و به شكل انفرادی از سوی هیچیك از سازمان‎ها ممكن نبود.
SCOM اقدامات خود را در گسترهٔ امور زیر انجام می‎دهد:
- تشخیص موضوعات و مشكلات مربوط به ریزنمودها؛ (۶)
- بررسی وضعیت كنونی ریزفیلم كردن و ریزنگاری؛(۷)
- برقراری تماس و همكاری با مؤسسات دست‎اندركار ریزفیلم كردن در سطح ملی و بین‎المللی؛
- اشاعهٔ اطلاعات دربارهٔ ریزنگاری؛
- بررسی قواره‎بندی تبدیل
این كمیته در حال حاضر بر روی استانداردهای ریزفیلم كردن مطالعه می‎كند كه فرآیندها و شیوه‎ها, موادخام مورد استفاده, تجهیزات ریزفیلم كردن, و نیز ذخیره و گردآوری یك "سیاههٔ مادر از ریزنمودهای مالزیایی" را شامل می‎شود.گفتگوها و گردهمایی‎هایی برای آگاه كردن كتابداران و آرشیوداران از اهمیت حفظ مواد كتابخانه‎ای برگزار می‎شود. در سال ۱۹۹۴ یك "گردهمایی ملی در موضوع حفظ مواد كتابخانه‎ای در محیط استوایی" و در سال ۱۹۹۶ گفتگویی با موضوع "حفاظت و نگهداری: موضوعات و چالش‎ها" به وسیله دكتر "مارگارت اس. چایلد" ۳ ماه در مالزی ماند تا شرایط كنونی و روش‎های عملی حفاظت و نگهداری مواد در مالزی را با بررسی كند و توصیه‎هایی در این زمینه به كتابخانه ملی مالزی ارائه داد. در پی این اقدامات, یك خط مشی ملی برای حفاظت مواد كتابخانه‎ای در دست تدوین است.
۳. كمیته ملی فهرست‎نویسی و رده‎بندی
این كمیته را كتابخانه ملی مالزی, در تلاش برای وضع استانداردهای فهرست‎نویسی و رده‎بندی, به ویژه در انتشارات مالزیایی, راه‎اندازی كرد. "كمیته ملی فهرست‎نویسی و رده‎بندی" از فهرست‎نویسان ارشد كتابخانه ملی مالزی, كتابخانه‎های دانشگاهی, و كتابخانه‎های برگزیدهٔ عمومی و ویژه تشكیل می‎شود.فهرست‎نویسان مالزیایی پروژه‎های زیر را بر عهده گرفته, منتشره كرده و مورد استفاده قرار داده‎اند:
۱. قواعدی برای نام‎های مالایی
۲. ترجمهٔ سرعنوان‎های موضوعی كتابخانه كنگره به "بهاسا مالیزیا" (۸)
۳. سرعنوان‎های موضوعی محلی
۴. سرعنوان‎های ا ستاندارد برای نهادهای دولتی و ایالتی مالزی
۵. سیاههٔ عنوان‎های مالایی
۶. رهنمودهایی برای لاتین نوشت كردن زبان جاوه‎ای
۷. جدول‎های گسترش جغرافیایی و تاریخی برای مالزی
۸. سرعنوان‎های استاندارد برای نهادهای دولتی و ایالتی "ساباه" و "ساراواك"
۹. مراجع موضوعی برای گروه‎های قومی "ساباه" و "ساراواك"
۱۰. فایل مرجع نویسندگان قومی "ساباه" و "ساراواك"
پروژه‎های دیگری كه هم اكنون در دست بررسی است از جمله عبارت‎اند از:
۱. سرواژه(۹) های مالزیایی
۲. كوته نوشت‎های ]نام[ كتابخانه‎ها
۳. گسترش ردهٔ ۲۹۷ DDC
۴. مرجع نام‎های مالایی
۵. جدول آوانویسی (۱۰) برای فهرست‎نویسی فایل مرجع نویسندگان هندی و مواد تامیلی
همچنین, كارگاه‎های آموزشی برای كمك به فهرست‎نویسان در درك استانداردها و قواعد فهرست‎نویسی كه به تصویب این كمیته رسیده برگزار می‎شود. در سال ۱۹۹۶ یك كارگاه آموزشی در موضوع "سرعنوان‎های موضوعی كتابخانه كنگره" به مدت یك هفته برای فهرست‎نویسان, مسئولان مستندسازی و مدرسان مالزیایی مدارس كتابداری برگزار شد. یكی از كارشناسان "كتابخانه كنگره" نیز برای ادارهٔ كارگاه آموزشی دعوت شده بودند.۴. BILCO
BILCO (كمیته تعاون كتابشناختی و كتابخانه‎ای) (۱۱) كمیته‎ای است كه "انجمن كتابخانه‎های مالزی" آن را تأسیس كرد و از جمله اقدامات آن, فعالیت به عنوان اتاق پایاپای در پروژه‎های كتابشناختی كشور است. این كمیته به عنوان كمیته مشترك بین "انجمن كتابخانه‎های مالزی" و "انجمن كتابخانه‎های سنگاپور" آغاز به كار كرد, اما به كمیته‎های مستقلی متحول شد. در هر حال" كمیته BILCO مالزی و سنگاپور سالانه با هم دیدار می‎كنند و دربارهٔ پروژه‎های مشترك به نفع دو كشور به گفتگو می‎پردازند. اخیراً كمیتهٔ BILCO از طریق برگزاری گردهمایی‎ها/ كارگاه‎های آموزشی در عرصه‎های مورد علاقه, توجه بیش‎تری به تعاون كتابخانه‎ای نموده است. BILCO مالزی و سنگاپور در حال حاضر در حال گردآوری و تدوین راهنمای كتابخانه‎های مالزی و سنگاپور و دسترس‎پذیر كردن آن بر روی اینترنت هستند.
۵. نظام تحویل انتشارات
نظام تحویل انتشارات ((PDS(۱۲) یك نظام رسمی امانت بین كتابخانه‎ای است كه در ۲ ژوئن ۱۹۸۸ راه‎اندازی شد و كتابخانه ملی مالزی مركز هماهنگی ملی آن است. هدف این نظام بهبود بخشیدن به امر تأمین و ارائهٔ انتشارات در شكل اصلی یا كپی آن, از منابع ملی و بین‎المللی برای استفاده‎كنندگان مورد نظر در داخل كشور, با مقاصد مطالعاتی و تحقیقاتی است.كتابخانه‎ها/ مؤسسات باید یك "یادداشت تفاهم" برای عضویت در PDS امضا كنند؛ اعضای ثبت‎نام شده مجاز به امانت گرفتن یا به دست آوردن كپی مواد درخواستی هستند. تا امانت گرفتن یا به دست آوردن كپی مواد درخواستی هستند. تا این تاریخ ۲۸۷ عضو ثبت‎نام شده‎اند كه مایل به اشتراك مواد كتابخانه‎ای خود زیر پوشش این نظام هستند. از اكتبر ۱۹۹۳, PDS به صورت درون خطی (Online) عمل می‎كند؛ یعنی می‎توان درخواست‎ها را به صورت الكترونیكی ارسال كرد. با وجود امكانات پست‎الكترونیكی, ‌از درخواست‎های درون خطی PDS كاسته شده و این درخواست‎ها به شكل اصلاح شدهٔ الكترونیكی عرضه می‎شوند. در سال ۱۹۹۶ كتابخانه ملی مالزی ۱۱۴۵ درخواست از طریق PDS دریافت كرد.
۶. JARINGAN ILMU
با ابداع اینترنت, كتابخانه‎های مالزیایی یك شبكه رایانه‎ای به نام JARINGAN ILMU (شبكهٔ دانش) تشكیل دادند. این شبكه در ۲۶ ژانویه ۱۹۹۴ با امضای یك یادداشت تفاهم میان كتابخانه ملی مالزی و MIMOS برای ایجاد یك شبكه كتابخانه‎ای و اطلاع‎رسانی در مالزی بنیان گذاشته شد. MIMOS هماهنگ كنند JARINGAN است كه تجهیزات مخابراتی اساسی برای مشتركین اینترنت در مالزی را تأمین می‎كند.
اهداف اصلی JARINGAN ILMU عبارت‎اند از:
۱) برای MIMOS و كتابخانه ملی مالزی, انجام مشترك برنامه‎های پژوهش و توسعه با هدف ایجاد پیوندهایی میان كتابخانه‎های مالزی با استفاده از آخرین فن‎‎آوری‎های اطلاعات؛
۲) تسهیل اشتراك منابع در میان كتابخانه‎ها؛
۳) قادر ساختن كتابداران و بهره‎گیران كتابخانه‎ها به دسترسی به منابع كتابخانه‎ای از نقاط دور دست؛
۴) تشویق كتابخانه‎ها در تبدیل به تهیه‎كنندگان اطلاعات از راه ایجاد پایگاه‎های داده‎ای در حوزه همگانی و تأمین امكان دسترسی عموم اعضا به این پایگاه‎ها؛
۵) تسهیل انتقال فن‎آوری با كاربرد شبكه رایانه‎ای و توسعه پایگاه‎های داده‎ای از طریق آموزش, كارگاههای آموزشی, گردهمایی‎ها, و...
كتابخانهٔ ملی مالزی كه هماهنگ‎كنندهٔ شبكه دانش است. برای تسهیل دسترسی كتابخانه‎های مالزی به اینترنت, از طریق راه‎اندازی سیستم‎های رایانه‎ای با تجهیزات شبكه‎ای اینترنت, به یاری ۴۵ كتابخانه ایالتی, و كتابخانه‎های بخش دولتی شتافته است. مجموعه كارگاه‎های آموزشی در موضوع اینترنت, تسهیلات اینترنت, طرح و توسعه "وب" و مدیریت خدمتگر "وب" (۱۳) برای كتابخانه‎های محلی برگزار شده است تا علاوه بر ارتقای مهارت‎های آنان در استفاده از اینترنت, سراصفحات آنان را ایجاد و منابع اطلاعاتی را بر طبق توانمندی‎های اساسی آنها به این شبكه وارد كند.
۷. گسترش كتابخانه‎های عمومی
یكی از كاركردهای كتابخانه ملی مالزی, تحت "قانون كتابخانه ملی, ۱۹۷۲" و "قانون (اصلاحی) كتابخانه ملی, ۱۹۸۷ قسمت ۲ جزء ۴ (h)" عبارت است از "ترویج و تسهیل در ایجاد نظام‎های كشوری در كتابخانه‎های ملی, همگام با استانداردهای ملی تدارك و تأمین".كتابخانه‎های عمومی در مالزی به وسیلهٔ "مؤسسات كتابخانه‎های ایالتی" اداره می‎شوند, به جز در ایالت "ساباه" (زیر پوشش اداره ایالتی) و ایالت "ساراواك" (زیر پوشش وزارت كشور) و "ولایه پرسه كوتان" (زیر پوشش شورای شهر). مدیر كل كتابخانه ملی مالزی در هیئت امنای هر یك از كتابخانه‎ها به عنوان مشاور عضویت دارد. به علاوه, در سال ۲ نشست, به ریاست كتابخانه‎های ملی مالزی برگزار می‎شود تا بر گسترش كتابخانه‎ها نظارت كند و دربارهٔ موضوعات و مشكلات مربوط به گسترش آنها به بحث بپردازد.بودجهٔ كتابخانه‎های ایالتی از دو منبع تأمین می‎شود. دولت هر ایالت, و دولت فدرال. دولت فدارل از سال ۱۹۹۲ نیمی از بودجه عملیاتی آنها را از طریق كتابخانه ملی مالزی تأمین كرده است. این بودجه باید برای گسترش مجموعه, استخدام كاركنان موقتی و قراردادی, و گسترش فعالیت‎های كتابخوانی صرف شود. بعلاوه, بودجه‎هایی هم در قالب بودجه توسعه پنج ساله برای ساخت و نوسازی ساختمان كتابخانه‎های ایالتی و شعبه‎های آن, كتابخانه‎های سیار, و موجودی اولیهٔ مواد كتابخانه‎ای تخصیص داده می‎شود. كتابخانهٔ ملی مالزی بر كمك‎های مالی اعطایی نظارت دقیق دارد تا توزیع و گسترش متوازن كتابخانه‎های عمومی در هر یك از ایالت‎های مالزی را تضمین كند. تا این تاریخ, مالزی شبكه‎ای از كتابخانه‎های عمومی متشكل از ۱۴ كتابخانه ایالتی, ۴ كتابخانه منطقه‎ای, ۹۷ كتابخانه فرعی, ۲۰۴ كتابخانه روستایی و ۹۰ كتابخانه سیار (با ۱۸۱۳ ایستگاه) تشكیل داده است كه در تمام كشور پراكنده‎اند.
۸. شورای مدیران كتابخانه‎های ایالتی
این شورا, متشكل از همهٔ مدیران كتابخانه‎های عمومی مالزی در سال ۱۹۸۷ شكل گرفت و اهداف آن عبارتند از: ایجاد ارتباط نزدیك‎تر میان كتابداران و كتابخانه‎های ایالتی, بحث دربارهٔ مسائل و موضوعات مشترك و یافتن راه‎حل‎های مناسب, و استاندارد كردن خدمات كتابخانه‎های عمومی.از جمله پروژه‎هایی كه مورد بررسی و توصیهٔ این شورا قرار گرفته‎اند عبارتند از: هنجارهای خدماتی, استانداردهای كتابخانه‎های روستایی و تالار كتابخانه‎های عمومی, و نمونهٔ "قانون كتابخانه‎های عمومی". این شورا همچنین در حال بررسی استانداردهای مناسب برای نماها و قمست‎های داخلی كتابخانهٔ عمومی است.كارگاه‎های آموزشی, گردهمایی‎ها و جلسات گفتگو برای پرداختن به موضوعات خاص مربوط به توسعه و خدمات كتابخانه‎های عمومی نیز برگزار می‎شود.در سال ۱۹۹۶ "كنفرانس خدمات كتابخانه‎ای در كشورهای آسه آن: چشم‎اندازی نو" به وسیلهٔ این شورا سازماندهی شد و در طی آن ۲۰ مقاله در عرصه‎های گوناگون از فن‎آوری اطلاعات, تعاون كتابخانه‎ای و استانداردها گرفته تا بازاریابی خدمات و ارائه خدمات به محرومان عرضه شد. دوره‎ها, دیدارها و مأموریت‎های كاركنان نیز بخشی از برنامهٔ این شورا است.هر یك از كتابخانه‎های ایالتی مالزی در حال ایجاد مجموعهٔ ایالتی خاص خویش – یعنی همهٔ موادی كه در آن ایالت یا دربارهٔ آن ایالت منتشر شده – است. به طور دو جانبه توافق شده است كه ایالت‎ها یكدیگر را از عناوینی كه مربوط به هر ایالت است مطلع كنند. كتابخانه‎های ایالتی نیز در حال مطالعه دربارهٔ گسترش ]سرعنوان[ موضوعی خاص هر ایالت هستند.
مركز منابع آموزشگاهی
"مراكز منابع آموزشگاهی"(۱۴) در همهٔ مدارس دولتی, به منظور تسهیل آموزش و یادگیری, راه‎اندازی شدند. بیش از ۸۰۰۰ مركز منابع آموزشگاهی این كشور زیر پوشش وزارت آموزش و پرورش هستند و گسترش آنها به وسیلهٔ ادارهٔ فن‎‎آوری آموزش و پرورش هماهنگ می‎شود.فعالیت‎های اشتراك منابع در میان "مراكز منابع آموزشگاهی" در قالب شماری از پروژه‎ها انجام می‎شود كه از جمله عبارت‎اند از: Bina Minda (گسترش فكری), Pusat Sumber Electronic (مراكز منابع الكترونیكی), و جنبه‎ای آموزشی.پروژهٔ Bina Minda در سال ۱۹۹۳ برای ارتقای مهارت‎های مربوط به استفاده از منابع اطلاعاتی در تدریس و یادگیری, مهارت‎های مربوط به تفكر خلاق و انتقادی, و ترویج عادات كتابخوانی آغاز شد. مبلغ ۱۲ میلیون رینگیت (واحد پول مالزی) به خرید ۵ سال كتب كیفی برگزیده برای مدارس ابتدایی و متوسطهٔ روستایی اختصاص یافت. این كتاب‎ها به طور متمركز به وسیلهٔ ادارهٔ فن‎آوری آموزش و پرورش خریداری و در میان مدارس توزیع می‎شود. به علاوه, هر مركز منابع بر مبنای تعداد دانش‎‎آموزان دارای بودجه خاص خود برای خرید كتاب است.پروژه "مركز منابع الكترونیكی" در سال ۱۹۹۵ آغاز و رسماً در ماه مارس ۱۹۹۶ راه‎اندازی شد. ۱۴ مدرسه متوسطه از هر ایالت برای شركت در این پروژه برگزیده شدند. مخابرات مالزی (۱۵) با تأمین خطوط اجاره‎ای, سخت‎افزار و نرم‎افزار و نصب آنها متولی این پروژه شد. در این پروژه به هر مدرسه ۱۴ رایانه و یك خدمتگر (۱۶) داده شد. در ابتدا رایانه‎ها برای تسهیل در اشتراك منابع و فهرست‎نویسی, بر پایه فهرست مشترك ۱۴ مدرسه كار می‎كنند. با این رایانه‎ها, شیوهٔ بهره‎گیری و دسترسی به اینترنت به دانش‎آموزان آموخته می‎شود. این پروژه در صورت موفقیت به دیگر مدارس مالزی نیز گسترش می‎یابد.
آموزش خدمات‎دهی به معلمانی كه مراكز منابع آموزشگاهی را اداره می‎كنند به طور دوره‎ای به وسیلهٔ "ادارهٔ فن‎‎آوری آموزش و پرورش", "مراكز منابع آموزش و پرورش ایالتی" (Pusat Sumber Pendidkan Negeri) , در سطح ایالتی (۱۴ ایالت) و منطقه‎ای (۳۵۲ منطقه) به وسیلهٔ "مراكز فعالیت‎های معلمان" (Pusat Kegiatan Guru) هماهنگی/ سازماندهی می‎شود.
۱۰. برنامه همكاری فنی مالزی
"برنامه همكاری فنی مالزی" (MTCP) (۱۷) در سال ۱۹۸۰ به وسیلهٔ دولت مالزی برای ترویج و تسهیل تعاون فنی میان كشورهای در حال رشد بر پایهٔ اتكای به خویش راه‎اندازی شد.این برنامه به تشویق مبادلهٔ تجارب مرتبط, تجمیع و اشتراك منابع و گسترش اقدامات مكمل می‎پردازد. كتابخانه ملی مالزی از سوی بخش دولتی برای شركت در این برنامه برگزیده شده است. از سال ۱۹۸۵, كمك‎های آموزشی "برنامهٔ همكاری فنی مالزی" به ۴۹ كشور در حال رشد گسترش یافته و ۲۴۷ تن از كاركنان كتابخانه‎ها "دورهٔ پایه كمك كتابداران" یا "مأموریت‎های دیدار كتابخانه‎ای" را كه زیر پوشش این برنامه برای كتابداران حرفه‎ای برگزار می‎شود پی گرفته‎اند.
۱۱. مراكز منابع مالزی
دو مركز منابع مالزی, یكی در سال ۱۹۸۸ در دانشگاه اوهایو ایالات متحده امریكا و یكی در ۹ ماه مه ۱۹۹۵ در "مؤسسهٔ سلطنتی زبانشناسی و مردم‎شناسی" (KITLV) در لیدن, برای پشتیبانی مطالعهٔ مالزی و زبان مالایی بر پا شده است. سومین مركز در دانشگاه ویكتوریا, در ولینگتن زلاند نو بر پا خواهد شد. بودجهٔ سالانه‎ای, به عنوان بخشی از تلاش‎های دولت مالزی برای ترویج مطالعات مالایی و مالزی در میان جوامع اروپایی, امریكایی, و اقیانوسیه برای خرید مواد كتابخانه‎ای مربوط به مالزی و زبان, ادبیات و فرهنگ مالایی به این مراكز اختصاص یافته است.
۱۲. مبادلهٔ انتشارات
برنامهٔ مبادلهٔ انتشارات به مثابه شكلی از اشتراك منابع میان كتابخانه‎ها جریان داشته است. تاكنون كتابخانهٔ ملی مالزی انتشارات خود را با ۴۳ كتابخانهٔ خارج از كشور مبادله كرده است.به علاوه, برنامهٔ تازه‎ای در دست است تا ا نتشارات مالزیایی را از طریق سفارتخانه‎های مالزی در اختیار مؤسسات خارج از كشور بگذارد؛ به ویژه در كشورهایی كه مالزی با آنها روابط سیاسی و تجاری دارد. این برنامه با هدف تبلیغ برای مالزی و انتشارات آن, و پاسخ متقابل به كتب اهدایی است كه كتابخانهٔ ملی مالزی از طریق سفارتخانه‎های این كشور دریافت می‎كند.
۱۳. همكاری بخش خصوصی
بخش خصوصی مالزی نیز در كمك به توسعه خدمات كتابخانه‎ای در این كشور نقش اجتماعی خاص خود را دارد و این كار را چه از طریق كتابخانه ملی مالزی و چه مستقیماً با كمك به كتابخانه‎های ایالتی جداگانه انجام داده است. این كمك‎ها به برپایی "صندوق اعتباری جامعه" و "صندوق اعتباری نسخ خطی مالایی" در كتابخانهٔ ملی مالزی, اهدای واحدهای سیار, برپایی و – به عبارتی – ساختن كتابخانه‎های روستایی و خرید اثاثیه و مجموعه كتابخانه‎ای برای آنها. فعالیت‎های كتابخوانی, برپایی مراكز "فرارسانه‎ای" (۱۸) برای كودكان, انتشار شعرهای كودكانه در دیسك‎های فشردهٔ چند رسانه‎ای و انتشار كتاب‎های گویا برای خوانندگان نابینا و كم بینا منجر شده است. (۱۹)
نتیجه
اشتراك منابع در میان كتابخانه‎های مالزی تأثیر مسلم و قطعی در بهبود و گسترش خدمات كتابخانه‎ای در این كشور داشته است. تمایل كتابخانه‎ها به همكاری نهایتاً به تفاهم بیش‎تر, ارتباط نزدیك‎تر, و منافع دو جانبه منجر شده و بالاتر از همه, كار ارائهٔ خدمات كتابداری و اطلاع‎رسانی به تمامی بخش‎های جامعه مالزی, هم در نواحی شهری و هم روستایی را بهبود بخشیده است.

نوشته: آمنه احمد
ترجمه: علی حسین قاسمی

منبع : مركز اطلاعات و مدارك علمی ایران