جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

جنگ پنهان برای تصاحب کرسی شیراک


جنگ پنهان برای تصاحب کرسی شیراک
پیش از این نیكولا ساركوزی وزیر كشور فعلی و دست پرورده شیراك، رقیب اصلی او برای انتخابات سال ۲۰۰۷ به شمار می رفت و تنها از او به عنوان رئیس جمهوری احتمالی آینده سخن به میان می آمد، اما به نظر می رسد باتوجه به شرایط حاكم و بویژه وضعیت جسمانی شیراك، حیات سیاسی او كاملا به پایان رسیده است. شیراك هم اكنون در تلاش است تا ثابت كند بیماری اش به اندازه بیماری فرانسوا میتران رئیس جمهوری قبلی كه پس از افشای اسرار بیماری اش، ناگزیر به كناره گیری از سیاست شد، حاد نیست.در چنین شرایطی، احزاب رقیب بویژه سوسیالیست ها كه دستخوش اختلافات شدید داخلی شده اند، فرصت را غنیمت شمرده و با سردادن شعارهایی از جمله ضرورت برگزاری انتخابات زودرس، می كوشند تا قدرت را دوباره به سوسیالیست ها بازگردانند. شیراك كه در سال ۲۰۰۰ دست به اصلاحاتی در مورد طول مدت ریاست جمهوری و كاهش دوره آن از هفت به پنج سال زده بود تا بتواند خود در سال ۲۰۰۵ دوباره در انتخابات شركت كرده و پنج سال دیگر نیز زمام امور فرانسه را در دست داشته باشد، این بار عملا از گردونه رقابت ها حذف شده است، اما رقابت اصلی بین اعضای حزب حاكم (UMP) و بویژه دومینیك دوویلپن نخست وزیر و از نزدیكان شیراك و نیكولا ساركوزی، رئیس حزب حاكم و وزیر كشور كنونی در جریان است.ظاهرا این طور به نظر می رسید كه رئیس دولت و وزیر كشور، اختلافات گذشته خود را كنار گذاشته و با آرامش مشغول به كار هستند. این دو ۱۰سال است كه همدیگر را می شناسند و رابطه شان همیشه با افت و خیز و گاه اتحادهای دروغین همراه بوده است.ویلپن و ساركوزی، اشتراكات و اختلافات بیشماری دارند و تعریفشان از سیاست كشور فرانسه كاملا متفاوت است. این دو كه به رغم یك سال تفاوت سن، همدیگر را شما خطاب می كنند، در ظاهر همواره تلاش كرده اند كه به هم احترام بگذارند، اما درواقع جنگ میان آنها پایان یافتنی نیست و همیشه همدیگر را زیر نظر گرفته اند و از كوچكترین اشتباه یكدیگر هم نمی گذرند، چون در غیر این صورت فاجعه ای غیرقابل جبران به وقوع خواهد پیوست. روز ۱۳ ژوئیه، نیكولا ساركوزی با همتای انگلیسی خود چارلز كلارك در مورد دستگیری احتمالی برخی تروریست ها در فرانسه كه احتمالا با حوادث لندن مرتبط بودند، گفت وگویی داشت. پس از آن، ویلپن خیلی صریح به او گفت: نیكولا! می توانید در این مورد به من توضیح دهید مسئله به تروریسم مربوط بود و ممكن بود وجهه فرانسه در خطر باشد. به همین دلیل نخست وزیر، وزیر كشورش را مورد مواخذه قرار داد و این امر، واقعیت ساده ای را خاطرنشان می كند؛ در سلسله مراتب دولتی، یك نفر شماره یك است و یك نفر شماره دو.در مراسم صبحانه مسئولان حزب حاكم UMP، بازی نقش ها و شخصیت ها ادامه می یابد. گاهی ساركوزی مثل یك دوست رفتار كرده و مثلا می گوید: دومینیك، اگر جای شما بودم، همه احزاب را برای بحث در مورد اتحادیه اروپا دعوت می كردم . گاهی نیز ویلپن در این قالب فرو می رود و می گوید: نیكولا! برای انتخابات ریاست جمهوری باید این مسئله را جزو برنامه های تبلیغاتی و كارنامه عملكرد خود قرار دهیم . اما او واقعا این حرف را به وزیر كشورش می زند یا به خودش. از نظر هر دو آنها در ۲۰ ماه باقیمانده تا انتخابات، این جنگ باید مخفی باقی بماند. هدف ویلپن این است كه درون حزب، شوكی به وجود نیاید. او می گوید: برای جنگیدن باید دو نفره و برای حزب مبارزه كرد. شیراك هرگز علیه ادوار بالادور یا لیونل ژوسپن مبارزه نمی كرد . ویلپن در مورد نبردش با وزیركشور می گوید: دوئلی در كار نیست. دولت تشكیل شده و غیرقابل سرنگونی است .به هر حال ویلپن به رغم اینكه در صد روز اول نخست وزیری اش عملكرد چندان درخشانی از خود به نمایش نگذاشته است، اما نظرسنجی ها نشان می دهند كه او در جلب نظر مردم بسیار موفق بوده و شانس زیادی برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری دارد. مهارت او در مهار وزیر كشورش هم قابل تحسین است و بخوبی می تواند به مقابله با او بپردازد. یكی از مشاوران ویلپن می گوید: او خوب بلد است ساركوزی را مهار كند. وقتی رافارن نخست وزیر بود، ساركوزی هراز گاهی نامه های انتقادآمیزی به او می نوشت و از این و آن شكایت می كرد، اما حالا چنین قدرت مانوری ندارد .روز ۲۸ ژوئیه بازی موش و گربه آنها علنی تر بود. زمانی كه قضات در اعتراض به اظهارات ساركوزی در خیابان ها تظاهرات می كردند، ویلپن در حمایت از او گفت: این تظاهرات باورنكردنی است. ما دوباره اوضاع را به دست می گیریم و مشكلات را به روشی آرام حل می كنیم. بین باورهای عمومی و قوانین، اختلافاتی وجود دارد كه حل خواهد شد . اما واقعیت این است كه بدبینی بین این دو نفر تبدیل به اصلی كلی شده است. یكی از شاهدان تعریف می كند كه روزی ساركوزی به هنگام صرف ناهار رسمی به بغل دستی اش گفت: به این مرد بدبین باش! ویلپن از زمانی كه در كاخ نخست وزیری مستقر شده، می داند كه تلفن ها اصلا قابل اعتماد نیستند، چون ساركوزی از تمام زیر و بم مسائل خصوصی دولتی باخبر است. البته یكی از كارشناسان دولتی می گوید كه برای دستیابی به هرگونه ابزار اطلاعاتی، رقابتی خاموش بین هر دو این افراد وجود دارد.پیش از شكست همه پرسی قانون اساسی اتحادیه اروپایی در فرانسه، ساركوزی یكه تاز میدان بود و باتوجه به هوش و جذابیت و همچنین عملكرد موفقش در پست وزارت اقتصاد، تنها رقیب شیراك محسوب می شد. پس از انحلال كابینه و تصدی پست نخست وزیری توسط دومینیك دوویلپن، عملا ساركوزی احساس نگرانی كرد، چراكه شیراك به ویلپن بیشتر اعتماد كرده و همواره از او حمایت می كند و دلیل آن هم اینكه ویلپن، شاگرد خوبی برای شیراك بوده و همواره به سنت های برجای مانده از دوران ژنرال دوگل پایبندی نشان می دهد. به رغم اینكه ساركوزی بارها به طور رسمی اعلام كرده كه در انتخابات آتی شركت می كند، اما ویلپن در شرایط فعلی ترجیح می دهد كه خود را نگران مسائل داخلی كشور نشان دهد و در ظاهر كاری به كار رقیبش نداشته باشد. ساركوزی از زمانی كه ریاست حزب UMP را به دست گرفته، از ایدئولوژی و باورهای گلیست ها تنها در آرشیو خود استفاده می كند. با اینكه او علنا از آرمان های خود سخنی به میان نیاورده، اما مدل سیاسی اش به مدل های آمریكایی نزدیك است. شیوه او در سخنرانی و جذب مردم نیز بی شباهت به سیاستمداران آن سوی آتلانتیك یا دست كم تونی بلر انگلیسی نیست. او بارها و بارها سیستم سوسیالیستی فرانسه را نیز به انتقاد گرفته و از سیستم های مشابه آمریكایی ها سخن به میان آورده است، اما ویلپن خود شیراك است، ولی جوان تر و خوش لباس تر. ساركوزی كه پیش از این در سفرهای خود به دور فرانسه و دیدار با جوانان، مغرورانه می گفت: جنگ با ویلپن لذتی ندارد و من ترجیح می دهم با شیراك مبارزه كنم ، به نظر، مایوس تر و خسته تر می رسد و اگرچه نمی تواند تصور كند كه ممكن است روزی از ویلپن شكست بخورد، اما اعتراف می كند كه نخست وزیر قادر است با او براحتی مقابله به مثل كند. هر دو آنها نیاز به حمایت و سرمایه های حزبشان دارند و از سوی دیگر، جذب مردم نیز كار راحتی نخواهد بود. هرقدر ساركوزی تلاش می كند مغرورانه خود را صاحب خانه آینده الیزه بنامد، ویلپن از اظهارنظردر مورد كاندیداتوری خود طفره می رود. او مدام به وزیران كابینه اش می گوید تا آخرین دقیقه تنها به كار خود فكر كنید وكاری به انتخابات ریاست جمهوری نداشته باشید. او می گوید: فرانسه هر چیزی را كه تا سال ۲۰۰۷ به دست نیاورد، پس از آن هم به دست نخواهد آورد . به هر حال ساركوزی و ویلپن هنوز ۲۰ ماه دیگر وقت دارند تا تلاش خود را بكنند. این جنگ هم مثل همه جنگ ها غیرقابل پیش بینی است و هر اتفاق كوچكی می تواند ورق را برگرداند، اما به هر حال تنها چیز روشن این است كه ژاك شیراك، این شیر پیر سیاست فرانسه، دیگر قدرت خود را از دست داده و به حاشیه رانده شده است و نامزدهای دیگر از بابت او نگرانی چندانی نخواهند داشت.
منبع : روزنامه همشهری


همچنین مشاهده کنید