فیلم اولی ها

۱۱- سایه ها (۱۹۵۹)
كارگردان: جان كاساویتس
جزء پیشگامان فیلم های مستقل آمریكایی. ویژگی های بارز و بی پرده اثر كاساویتس و همچنین نمایش و نقب زدن به درون احساسات طبیعی و شدید و در عین حال كنترل شده آدمی، تاثیر عمیق و ماندگاری بر سینماگران معاصر آمریكایی گذاشته است. اولین تجربه او (كه تا مدت ها مفقود شده بود و پس از چندی كشف شد) مسیر نسلی از فیلمسازان مستقل را از اسكورسیزی تا جیم جار موش و پل توماس اندرسون برای حضور در عرصه سینما هموار كرد. موسیقی مدرن و جازگونه اثر و فضای مرعوب كننده آن (طوری كه نمی توانید یك لحظه هم از آن چشم بردارید) باعث شد تا سایه ها همسان آمریكایی مقارن با آثار نوآورانه موج نویی های قلمداد شود.
كشف دوباره «سایه ها»
سینمادوستان حرفه ای، علاقه مندان پر و پا قرص دنیای فیلم و متخصصین این عرصه همواره ماجراهای مربوط به نسخه اول «سایه ها» را به خاطر سپرده اند. به اعتقاد گروه كثیری «سایه ها» كه در سال های ۱۹۵۷ و ۱۹۵۸ به صورت ۱۶ میلی متری فیلمبرداری شده بود، به مراتب از اثر پخش شده _ كه تازه تا مدت ها «مفقود شده» تلقی می شد- كیفیت ممتازتری داشته است.پروفسور ری كارنی استاد دانشگاه بوستون كه درباره آثار كاساویتس تحقیقات فراوانی انجام داده و پنج كتاب درباره او نوشته و همچنین مدیریت اصلی سایت www.Cassavetes.com را نیز برعهده دارد موفق شد تا بعد از مدت مدیدی جست و جو در مكان های مختلف، با مشقت تمام نسخه اصلی «سایه ها» را پیدا كند. او موفق شد بعد از ۱۷ سال جست و جو در اتاق زیر شیروانی خانه كاساویتس به دو حلقه فیلم دست یابد كه فوق العاده وضعیت حساس و بغرنجی داشتند. این نسخه به دست آمده تقریباً تركیبی بود مساوی از راش های دیده نشده و بخشی كه در سال ۱۹۵۹ به عنوان نسخه دوم به نمایش درآمده بود. كارنی تاكید دارد كه«حال با این نسخه درهم آمیخته به معانی بسیار متفاوت تری می رسیم. این فیلم باعث شد تا به درك بسیار عمیق تری از شیوه فیلمسازی او برسم. او معنا و درون مایه های فیلم هایش را از طریق تدوین آنها كشف می كرد و این كاملاً با شیوه های هالیوودی متفاوت است.» نسخه كشف شده «سایه ها» در میان تحسین های گرم و پرشور تماشاگران جشنواره رتردام به نمایش درآمد و متاسفانه تصاویر این فیلم چه روی پرده و چه در DVD آن تیره، تار و كم كیفیت هستند.» كارنی می گوید: «جینا رولندز» (Gena Rowlands) [بیوه كاساویتس] شدیداً می خواست تا فیلم را تخریب كند یا از بین ببرد. او فكر می كند نسخه قبلی نمایش داده شده می باید تنها نسخه موجود باشد.»(مجله مووی میكر به خاطر این موضوع می خواست با جینا رولندز ملاقات كند اما بنا بر گفته های مدیر برنامه های او،جینا درباره همسرش حرفی نمی زند)
۱۲- پاریس از آن ما است (۱۹۶۰)
كارگردان: ژاك ریوت
دلیل دیگری كه نشان می دهد چرا موج نو فرانسه هنوز هم موضوع مهم بحث های سینمادوستان حرفه ای است.ریوت پیش از روی آوردن به عرصه فیلمسازی، سردبیر مجله جریان ساز و تاثیرگذار كایه دو سینما بود و «پاریس از آن ما است» نشانگر تاثیر عمیق فیلمسازانی است كه او پیشتر در مجله اش آنها را ستوده بود. (به خصوص شخصی مثل فریتزلانگ كه «مترو پولیس» اش توسط شخصیت های قصه در فیلم نمایش داده می شود)فیلم اول ریوت شاید در مقایسه با آثار دیگر نویسندگان كایه، گدار و تروفو، از شهرت كمتری برخوردار باشد اما با این وجود تریلری است پرتعلیق، غریب و وحشتناك و در عین حال تصویری از انزوا و از خودبیگانگی (alienation) پاریسی.
۱۳- لولا (۱۹۶۰)
كارگردان: ژاك دمی
دمی یكی از نامتعارف ترین فیلمسازان صاحب سبك در سینمای پس از جنگ فرانسه بود. شهرت او بیشتر به دو اثر موزیكالی برمی گردد كه با كاترین دونو ساخته: «چترهای شربو» و «دختران جوان راچفورد». اولین ساخته او با بازی امه، روایت دخترك رقصنده ای است كه در آتش فراق عشق مردی كه هفت سال قبل او را ترك كرده می سوزد. فیلم دمی در ضرباهنگ و آراستگی اش اثری موزیكال به حساب می آید و با وجود نبود آوازخوانی و ترانه های واقعی، سرودی است ستایش آمیز در وصف پاریس جذاب و خیال انگیز او.

سال استرلیتز
ترجمه: حامد صرافی زاده

منبع : روزنامه شرق