ارتقاء سلامت و مدیریت جامع کیفیت

سلامت جسم و سلامت روح و نهایتا دستیابی به جامعه ای سالم و بانشاط و پویا است . چنین هدف بزرگ و در عین حال مقدس به اعتقاد نگارنده محقق نخواهد شد مگر در پی کسب رضایت مشتریان خود باشد. اول رضایت مشتری نهایی که همانا مردم یعنی گیرندگان خدمات بهداشتی درمانی هستند , کسانی که فلسفه وجودی سازمان ها به خاطر انهاست , رضایت مردم تامین نخواهد شد مگر این که خدمت خوب و با کیفیت ارائه گردد , برخوردی در خور شان و کرامت انسانی انها صورت پذیرد , به وقت انها بها داده شود و دسته دوم مشتری های سازمان ها می باشد و بدون جلب رضایت انان راضی کردن مردم امکان پذیر نخواهد بود و کارکنان راضی هستند که با احساس مالكیت و تعهد نسبت به کار مشغول خدمت رسانی به مشتریان نهایی خواهند بود . چنین روحیه ای نیازمند درک صحیح نیازهای انها ,برنامه ریزی منظم , اموزش مداوم تفویض اختیار مناسب ,استفاده از ابتکار و خلاقیتشان در کار ها و ایجاد ارتباط قوی با انها می باشد . دسته سوم مشتریها سیاستگزاران هستند. سیاستگزاران بدنبال جلب رضایت مردم , جلب رضایت کارکنان , افزایش پوشش خدمات , داشتن حداقل ضایعات , کاستن از هزینه ها و ارتقاء کمی و کیفی خدمات هستند . مثلث طلایی رضایت تحقق نخواهد یافت مگر با پرداختن به سه اصل بنیادین شبکه جامع و مدیریت جامع در ساختار جامع باید از محدوده تفکر در چارچوب نظام دولتی خارج شده و از تمام یا بخش عظیم توان موجود در جامعه بهره جست.
مدیریت جامع
توان مردمی در ارتقای سلامت , توان سازمان های غیر دولتی , توان سایر بخش های دولت ,توان تمام بخش ها و واحدهای دانشگاه در ساختار جامع مدنظر قرار می گیرد . ارائه خدمات جامع زمانی محقق می شود که جامعیت را در ساختار با تمام وجود لمس کرده و برای استفاده از ان برنامه ای که در ان همه اجزاء شبکه جامع احساس هویت, احساس تاثیر گذاری , احساس مالكیت و احساس توفیق داشته باشند . چنین سخت افزاری اماده پذیرش نرم افزار جامع برای چرخش و حرکت سیستم بهداشت و درمان و تامین سلامت مردم است . اصل دوم برنامه جامع می باشد که یکی از ارکان نرم افزاری سیستم است , برنامه های کلیدی که به همه انواع برنامه ها از توانا سازی مردم , بیمار یابی , درمان و توان بخشی توجه نموده و در پی ارتقاء دانش و مهارت فردی و جمعی مردم باشد . اصل سوم یا رکن دیگر نرم افزاری سیستم , مدیریت جامع می باشد , مدیریتی با محوریت مشتریها , نگرش سیستمیك ,تمرکز روی فرایند ها , رعایت کرامت انسانها در حد کمال , کاستن ازکارهای کاذب و تقویت کار های واقعی , تبدیل سازمانهای عمودی فعلی به سازمانهای افقی ,تمرکز روی داده ها و اطلاعات در تصمیم گیری ها ,توجه تمام و کمال به نظرات , پیشنهادات و ابتکارات کارکنان سیستم , ترویج فعالیت های تیمی و... به اعتقاد نگارنده رسیدن به مقصود نهایی (ارتقاء سلامت مردم) میسر نخواهد بود مگر در چارچوب مدیریت جامع کیفیت نیازمند راه کاری هستیم که خصوصیات چنین مدیریتی را در خود داشته باشد و راه دشوار رسیدن به نقص صفر را تسهیل نماید. در چنین شرایطی با توجه به بررسی های اجمالی روی استراتژی های مختلف و روش های ارتقاء کمی کیفی خدمات , استراتژی FOCUS PDCA می تواند یکی از روش های موثر در این راه باشد . این نه یک ادعا بلکه یک تجربه و یک اعتقاد است . روشی که با همت , تلاش, تفکر خلاق استاد ارجمند جناب اقای دکتر ابوالفتح لامعی در کشور و خصوصا در کالبد وزارت بهداشت درمان و اموزش پزشکی دمیده شد و روح تازه ای را به نوجویان و تلاشگران و عاشقان خدمت به مردم بخشید . یقینا استفاده صحیح از این روش با رعایت اصول و ویژگیهای ان ما را به تامین حفظ و ارتقاء سلامت جامعه رهنمون خواهد شد.
ان شاءالله
نوشته: دكتر علیرضا نیك نیاز