پیشاهنگان

بخش پایانی
۶- جان مالكویچ بودن (اسپایك جونز ۱۹۹۴)
به معنی واقعی كلمه بی همتا و تقلیدناپذیر، با این حال هیچ وقت سازندگانش را از كوشش هایی مجدد در این عرصه باز نداشته است.مبدع و خالق واقعی این اثر چارلی كافمن فیلمنامه نویس بود.برگردان تصویری فیلمنامه او، بدون در نظر گرفتن توانایی های كارگردان، پایه گذار ژانری به شدت یگانه و منحصربه فرد شد. در تمامی اجزای فیلمنامه او می توان ردپا و تاثیر عمیق Svankmajer، بونوئل و بروخس و آبزوردیست های اروپای مركزی را مشاهده كرد و با همه اینها هیچكدامشان برموفقیت كافمن سایه نینداخته و او را از خلق اثری اصیل و نو دورنساخته اند. موفقیت او این است كه در برهوت هالیوود توانسته به خلق فیلمنامه ای بی اندازه استثنایی و بدیع دست بزند.
بدون آن تماشای چه فیلم هایی را از دست می دادیم:
آفتاب ابدی یك ذهن بی لك (میشل گوندری ۲۰۰۴)، راه های فرعی (الكساندر پاین ۲۰۰۴) ، جناس قلب [Pulindromes] (تاد سولانز ۲۰۰۴) ، زندگی آبی با استیوزئوس (وس اندرسون ۲۰۰۴) ، شكوه آمریكایی (شاری اسپرینگر برمن و رابرت پولیچینی ۲۰۰۳)
۷- فردایی بهتر (جان وو ۱۹۸۶)
«ببرخیزان اژدهای پنهان» را فراموش كنید. «قاتل» را از ذهن تان بیرون كنید. این همان فیلمی است كه هجوم آثار آسیایی را در ۱۵ سال گذشته به سینمای دنیا رهبری كرد. فردایی بهتر با بازی چون یوفت و لسلی چیونگ محبوب ونگ كاروای، نام های مشهور و سرشناس این دوران و ساخته جان وویی است كه در دهه ۹۰ به تنهایی در سینمای اكشن آمریكا دگرگونی اساسی ایجاد كرد. نكته مهم اینكه، تارانتینو فیلم را تماشا كرد- او پس از دیدن فیلم در گرمای شدید ساحل منهتن به مدت یك ماه پالتویی نظامی شبیه پوشش چو را به تن كرده بود- و به شدت در تمامی آثار بعدی اش از عناصر آن بهره جست و در عین حال آن را به گروه كثیری از تماشاگران معرفی كرد. بدون آن، تماشای چه فیلم هایی را از دست می دادیم:
پیر پسر (چان- ووك پارك ۲۰۰۳) ، روابط جهنمی (وان كیونگ لو وسیوفی مك ۲۰۰۲)، ۲۰۴۶ (وونگ كاروای ۲۰۰۴) ، بیل رو بكش (كوئنتین تارانتینو ۲۰۰۳)، زاتویچی (تاكشی كیتانو ۲۰۰۳).
۸- لبوفسكی بزرگ (جوئل كوئن ۱۹۹۸)
سال ۱۹۹۸ پرچمدار كمدی نشئه كننده
(Stoner Comedy) بود. در آن سال بیش از سه فیلم مطرح پر از دود و دم ساخته شد كه مانند آدمی نشئه و سرخوش، تلوتلو خوران با چشم های قرمز راه خود را به پرده سینماها باز كردند. نیم پز (Half Baked) و خانگی (Homegrown) به ترتیب كمدی هایی بودند به شدت احمقانه و نیمه جدی درباره موضوعاتی مثل ناروزدن، بلوغ و ماری جوانا، اما تلاش برادران كوئن برای احیای سبك فلیپ مارلو در نئونوآرهای لس آنجلسی با نوآوری بیشتری همراه بود و به ارتقای كل ژانر انجامید. اینجا بود كه كمدی ماری جوانا بارها پا به عرصه ظهور نهاد.
بدون آن تماشای چه فیلم هایی را از دست می دادیم:
هارلود و كومار هله هوله می خورند (دنی لینر ۲۰۰۴)،داداش، ماشین من كجاست (دنی لینر ۲۰۰۰)،جسی و باب سایلنت باز می گردند (كوین اسمیت ۲۰۰۱).
۹- كرامپ (تری زوئیگوف ۱۹۹۴) و ۱۰- رویاهای حلقه (استیو جیمز و فردریك ماركس ۱۹۹۴)
در سال ۱۹۹۴ رویاهای حلقه پس از فردریك وایزمن پیر الگویی مناسب بود از نزدیكی تنگاتنگ با سوژه موردنظر، در حالی كه پرتره زوئیگوف از طراح كمیك بوك ها، اركرامپ، كه زوئیگوف از تمامی لحظات زندگی او خبر داشت، به یكی از تاثیرگذارترین مقاله- فیلم ها (essay- movies) در تاریخ سینمای آمریكا تبدیل شد. این فیلم همراه با «وقتی ما سلطان بودیم» كه دو سه سال بعد به نمایش در آمد، دیگر هیچ شكی در فروش فیلم های مستند در اذهان باقی نگذاشت و دیگر كسی نگران فروش فیلم های مستند نبود. بدون آن دو، تماشای چه فیلم هایی را از دست می دادیم:
فارنهایت ۱۱/۹ (مایكل مور ۲۰۰۴)، دستگیری خانواده فریدمن (اندرو جاركی ۲۰۰۳)، آرشیتكت من (ناثانیل كان ۲۰۰۳)،
Dig! (اندی تیمونر ۲۰۰۴)

جان پترسون
ترجمه: حامد صرافی زاده

منبع : روزنامه شرق