جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

علایم شبیه مشکلات پروستات


گرچه ما در مورد علایم پروستات صحبت می كنیم، مشكلات ادراری می توانند به علت انواع مختلف چیزها ایجاد شوند و یكی از دلایلی كه پزشكان نیاز به انجام آزمایشهای ویژه دارند، تأیید این مسئله است كه آیا این مشكلات بیمار به علت پروستات است یا خیر و سپس درمان مناسب را آنها انتخاب می كنند.
انسداد راه ادرار
آقایانی كه به تنگی پیشابراه، سنگهای مثانه و تومورهای (غده های) مثانه دچار هستند ممكن است علایم مشابه كسانی كه مبتلا به بیماریهای پروستات هستند را نشان دهند.
تنگی پیشابراه
به غیر از بزرگ شدن خوش خیم پروستات (بی پی اچ BPH)، وضعیتی كه بیشتر باعث انسداد پیشابراه می شود، تنگی پیشابراه می باشد. در تنگی پیشابراه، در هر قسمتی از پیشابراه (از زیر پروستات تا داخل آلت تناسلی) ممكن است مجرای پیشابراه باریك شود.
تنگی ها می توانند بر اثر صدمات و تصادفاتی مثل افتادن بر روی شاخه درختان و یا شكستگی استخوان لگن ایجاد شوند. این تنگیها می توانند بر اثر عفونتها (شامل بیماریهای مقاربتی) نیز رخ دند. یك علت شایع ایجاد تنگی ها، استفاده از سوند ادراری (كاتتر) در هنگام عمل های جراحی (مثلاً جراحی قلب) می باشد. تنگی پیشابراه می تواند بعد از عمل های جراحی خود پروستات هم دیده شود.
علت تنگی پیشابراه می تواند مربوط به اتفاقاتی كه در سالهای قبل افتاده هم باشد، بنابراین وقتی پزشك از شما در این موارد سؤال می كند، حوادث سالهای قبل را هم باید به او بگویید. تنگی ها می توانند در هر سنی ایجاد شوند، بنابراین وقتی كه یك فرد جوان دچار علایم پروستات می شود، بیشتر به وجود تنگی پیشابراه در آنها مشكوك می شویم.
تومورها و سنگ های مثانه
یك سنگ در مثانه ممكن است باعث انسداد ناگهانی راه ادرار شود كه می تواند ایجاد احتباس (بند آمدن) ادرار یا علایم شدید متناسب شود. با این حال، خو دیك سنگ مثانه هم می تواند به علت بزرگ شدن خوش خیم پروستات ایجاد شود.
به ندرت، یك تومور در مثانه می تواند به سمت پایین و به طرف پروستات رشد كند، اما معمولاً همراه با علایمی مثل خونریزی خواهد بود.
علایم غیر انسدادی
علایم واقعی پروستات را نباید فقط به بالا رفتن سن و پیری نسبت داد بلكه بعضی از این علایم می تواند به دلیل سایر علل به وجود آیند. وقتی افراد پیرتر می شوند، تمام عملكردهای بدن می تواند رو به زوال و بدتر شدن رود كه مثانه هم از این امر مستثنی نمی باشد. علایم ناراحت كننده ای مثل تكرر ادرار یا عجله در ادرار كردن، به احتمال زیاد به این دلایل ایجاد می شوند.
یك مشكل شایع در این افراد، نیاز به بلند
شدن از خواب در شبها و ادرار كردن می باشد. این وضعیت در خانمهای مسن نیز همانند آقایان مسن دیده می شود و بسیاری از آقایانی كه حتی عمل جراحی پروستات را هم انجام داده اند، از اینكه می بینند كه باز هم باید شبها از خواب بیدار شوند و ادرار كنند، ناراحت هستند. افراد پیر معمولاً كم خواب هستند و شاید یكی از دلایلی كه آنها شبها برای ادرار كردن به توالت می روند این باشد كه آنها در ساعات بیشتری از شب بیدار هستند و این ادرار كردن نیست كه آنها را از خواب بلند می كند. گاهی اوقات كلیه های این افراد به خوبی عمل نكرده و مقدار زیادی ادرار ایجاد می كنند. همچنین مصرف بعضی از داروها باعث افزایش ادرار می گردد.
بعضی از بیماریها مثل مرض قند (دیابت) كه ممكن است در سنین پیری ایجاد شود، می تواند تولید ادرار را افزایش دهد و شخص را مجبور سازد كه به طور مكرر به تولات برود. بعضی از بیماریهای اعصاب مثل سكته مغزی و بیماری پاركینسون می توانند بر روی عملكرد مثانه تأثیر بگذارند. یك تغییر در نحوه زندگی نیز می تواند باعث بروز مشكل شود. معمولاً افرادی كه از كارشان بازنشسته می شوند، بیشتر از قبل چای یا قهوه می نوشند. هرچه مایعات بیشتری خورده شوند، ادرار بیشتری تولید شده و دفعات رفتن به توالت این افراد بیشتر می گردد.
اختلالات مثانه در همه افراد مسن دیده نمی شوند. با این حال، وقتی این مشكلات مربوط به پروستات باشد، انجام عمل جراحی پروستات، باز هم معالجه مطمئنی برای آنها نمی باشد. گاهی اوقات باید از عمل جراحی پروستات اجتناب نمود زیرا باعث بدتر شدن وضعیت می گردد. قبل از انجام هرگونه درمانی، باید وضعیت بیمار به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد.
ادرار خونی
اهمیت زیادی دارد كه وجود خون در ادرار كه به آن اصطلاحاً گفته می شود را جزو علایم پروستات به حساب نیاوریم زیرا حدود یك سوم افرادی كه توسط اورولوژیست ها (جراحان كلیه و مجاری ادرار) معاینه شده اند و در ادرارشان خون وجود داشته است دارای مشكلات وخیمی مثل تومور مثانه یا تومور كلیه ها بوده اند.
بسیاری از این موتورها، خوش خیم بوده و سرطانی نیستند و می توان آنها را به راحتی معالجه نمود. در تمام موارد، هرچه زودتر تشخیص ضورت پذیرد، احتمال معالجه و درم ان آسان تر بیشتر خواهد بود.
برای بررسی مواردی كه ادرار خونی وجود دارد، از روشی به نام (یا گاهی اوقات سونوگرافی) و (مشاده داخل مثانه) استفاده می شود. اگر شما در ادرارتان خون مشاهده كردید، حتی اگر بعد از مدتی دیگر خون دیده نشد، از آن غفلت نكنید و به پزشك مراجعه نمایید.
گاهی اوقات با چشم غیر مسلح در نمونه ادراری خون دیده نمی شود اما در زیر میكروسكوپ، وجود خون در ادرار تأیید می گردد.
منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران


همچنین مشاهده کنید