جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

هورمون ها


داروهایی كه باعث كوچك شدن پروستات می شوند، اثر خود را در مقابله با هورمون مردانه تستوسترون كه علت بزرگ شدن پروستات است، نشان می دهند. این داروها باعث تغییر وضعیت شده و پروستات را كوچك می كنند. هورمونهای مردانه در سایر اعضاء بدن به روش دیگری عمل می كنند، بنابراین، این گونه از داروها فقط بر روی پروستات اثر كرده و تقریباً هیچگونه عوارض جانبی ندارند.
تعدادی از این داروها كشف شده اند، اما در حال حاضر فقط داروی فیناسترید (با نام تجارتی پروسكا Proscar) در داروخانه ها موجود بوده و مصرف می شوند. داروی فیناسترید به صورت قرصهای ۵ میلی گرمی بوده و روزی یك عدد مصرف می شوند. لازم است بدانید كه برای اثر كردن این قرصها و كوچك شدن پروستات، حدود سه ماه یا بیشتر وقت لازم است. بنابراین این دارو باید به مدت طولانی مصرف گردد. هیچگاه بعد از خوردن یكی دو هفته از این قرصها، مصرف آنها را قطع نكنید زیرا به نظر نمی رسد كه در این مدت كوتاه آنها بتوانند اثر خود را بر روی پروستات بگذارند. گرچه مصرف این قرصها خیلی بی خطر بود و عوارض جانبی ناچیزی دارند، اما عده ای از آقایان با مصرف این قرصها از اشكال در فعالیت جنسی و عدم ایجاد نعوظ شاكی هستند. با قطع مصرف این دارو، معمولاً این مشكلات برطرف می گردند. اگر فعالیت جنسی برای شما خیلی اهمیت دارد، ممكن است احساس كنید كه این درمان به درد شما نمی خورد، گرچه مشكلات جنسی بعد از عمل جراحی پروستات TURK بسیار شایع تر می باشد كه قابل درمان هم نیست. نكته مهم دیگری كه باید در مورد قرصهای فیناسترید بدانید این است كه به محض اینكه مصرف این قرصها متوقف می شود، پروستات دوباره خیلی سریع تر از قبل بزرگ خواهد شد. بنابراین وقتی شروع به خوردن این قرصها می كنید، مصرف آنها را قطع نكنید.
داروهای آلفابلوكر
دسته دیگری از داروها كه در درمان بزرگ شدن خوش خیم پروستات استفاده می شوند داروهای آلفابلوكر هستند. همانطور كه قبلاً هم گفته شد، پروستات حاوی عضلاتی می باشد. انقباض این عضلات باعث شل شدن عضلات، كاهش انسداد و در نتیجه بهبود علایم می شوند. متأسفانه این داروها بر روی عضلات سایر قسمتهای بدن هم اثر كرده (بخصوص در رگهای خونی) و باعث عوارضی مثل كاهش فشار خون، ضعف، غش و خواب آلودگی می شوند.
از این دسته از داروها در درمان فشارخون هم استفاده می گردد اما بعضی از انواع جدیدتر آنها، بیشتر بر روی پروستات اثر كرده و بر روی قسمتهای دیگر بدن اثر چندانی ندارند و بنابراین دارای عوارض جانبی كمتری هستند. مزیت بزرگ این داروها، این است كه اثر آنها سریعاً ایجاد می شود. در حال حاضر داروهای پرازوسین، ترازوسین، آلفوزوسین، دوكسازوسین، ایندورامین و تامسولوزین از دسته داروهای آلفابلوكر هستند كه در این موارد تجویز می شوند. عوارض جانبی این داروها متفاوت بوده و اگر با مصرف یكی از آنها دچار مشكلاتی می شوید می توانید داروی دیگری را امتحان نمایید. داروهای آلفابلوكر می توانند باعث بروز انزال معكوس شوند كه با قطع مصرف آن، مشكل برطرف می گردد. همانند درمان هورمونی، در این موارد نیز بهبود اندكی در سرعت جریان ادرار ایجاد می شود.
انتخاب داروی مناسب
براساس مشكلاتی كه بیمار اظهار می دارد می توان از یكی از دو دسته داروی فوق استفاده نمود. افاردی كه علایم آنها در سنین پایین تری بروز می كند، دارای پروستات واقعاً بزرگی نمی باشند. برای اینگونه افراد، عمل عضله پروستات به نظر می رسد كه علت عمده انسداد پیشابراه آنها باشد و بنابراین داروهای آلفابلوكر، بهترین انتخاب برای آنها می باشد. اگر چنین افرادی بخواهند عمل جراحی انجام
دهند، جراح ممكن است هیچ مقداری از پروستات آنها بر ندارد بلكه یكی دو برش در آن ایجاد می كند تا بازتر شود. داروی فیناسترید احتمالاً فقط باید هنگامی تجویز شود كه پروستات مشخصاً بزرگ شده است و به نظر می رسد كه رچه پروستات بزگتر باشد، اثر این دارو بر روی آن بیشتر خواهد بود. از آنجایی كه مدتی طول خواهد كشید كه این دارو باعث كوچك شدن پروستات گردد، بیمار باید خود را آماده اثرات آن كند. آزمایشهایی تحت انجام است كه داروی فیناسترید را همراه با یكی از داروهای آلفابلوكر تجویز می كنند تا باعث كاهش مدت اثر دارو شود.معمولاً وقتی كه علایم بیماری خفیف و كم بوده، انسداد هم زیاد نباشد و هیچ دلیلی هم برای عدم مصرف دارو وجود نداشته باشد، از درمان دارویی استفاده می شود.همچنین اگر به دلایلی نتوان عمل جراحی را انجام داد، می توان در موارد شدیدتر بیماری هم از درمان دارویی استفاده نمود. همچنین در آقایانی كه می خواهند در زمان بازنشستگی خود اقدام به عمل جراحی پروستات نمایند، می توانند با مصرف این داروها، عمل جراحی را به تعویق بیاندازند.
گرچه این داروها باعث تسكین علایم افرادی می شوند كه عمل جراحی برای آنها مناسب نمی باشد، هنوز هم تعداد زیادی از مردان وجود دارند كه واقعاً نیاز به هیچگونه درمانی ندارند. همچینن، به طور ایده ال هنگامی باید درمان دارویی را شروع نمود كه تمام آزمایشها و معایناتی كه قبلاً شرح داده ایم، انجام شده باشد
سایر درمان ها
تبلیغات زیادی در مورد درمان با لیزر و حرارت برای معالجه پروستات می شود و افراد زیادی را مشتاق می سازد كه ازآنها استفاده نمایند. درمان با استفاده از گرما و حرارت كه به آن اصطلاحاً "هیپوترمی" یا "ترموتراپی" گفته می شود باعث گرم شدن پروستات می شود. با استفاده از وسیله ای كه از طریق مقعد یا پیشابراه به طرف پروستات فرستاده می شود، این عمل انجام می گردد. دستگاههای اولیه و قدیمی تر فقط كمی پروستات را گرم می كردند و زیاد مؤثر نبودند، گرچه علایم بیماران اغلب بهبود می یافت. امروزه دستگاههای جدیدی ساخته شده كه پروستات را به میزان زیادی گرم می كند بدون اینكه بر روی قسمتهای اطراف آن اشكالی ایجاد نماید و نتایج آن هم بسیار خوب می باشد. اثرات حرارت درمانی احتمالاً همانند دارو درمانی می باشد و به اندازه عمل جراحی مؤثر نیست و نمی توان در موارد شدید از آنها استفاده كرد.لیزر درمانی بیشتر شبیه عمل جراحی TURP می باشد و می تواند جایگزین آن در برداشتن قسمتهای بزرگ شده پروستات شود یا اینكه با آن برشهایی بر روی پروستات گذاشت كه باعث باز شدن آن شود. برای استفاده از لیزر، روشهای مختلفی وجود دارد.مزیت بسیاری از این درمانها در عدم بستری كردن بیمار در بیمارستان و انجام آن به صورت سرپایی می باشد، گرچه اغلب لازم است كه بیمار به مدت چند روز از سوند استفاده نماید. با وجود مزایا و معایبی كه این روشها دارند، اكثر جراحان اورولوژیست هنوز احاساس می كنند كه این روشهای جدید، نیازمند برسی ها بیشتری هستند تا بتوان از آنها به طور عمومی استفاده نمود. همچنین گران بودن تجهیزات آنها، یكی از مشكلاتی است كه بیمارستانها حاضر به خرید آنها نمی شوند."استنت ها" لوله های كوچكی هستند كه در پروستات گذاشته می شوند تا راه عبور ادرار باز بماند. این لوله ها را می توان به راحتی و با بی حسی موضعی كار گذاشت. از این استنت ها می توان در مواردی كه نمی توان به عللی بیمار را تحت عمل جراحی قرار داد و برای پرهیز از گذاشتن سوند به مدت طولانی، استفاده نمود. با این حال، این استنتها می توانند باعث مشكلات طولانی مدتی بشوند و امروزه نسبت به چندین سال قبل، كمتر از آنها استفاده می شود.
منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران


همچنین مشاهده کنید