علل ایجاد پرفشاری خون

در ۹۵ درصد موارد، هیچ علت خاصی در ایجاد پرفشاری خون یافت نمیشود، به همین دلیل به این نوع از پرفشاری خون، اولیه اطلاق می‌گردد. در ۵ درصد باقیمانده، یك علت زمینه‌ای در بروز پرفشاری خون دیده میشود. در این موارد، افراد مبتلا به پرفشاری خون دارای مشكلی در كلیه‌هایشان یا در غدد فوق كلیه (آدرنال) می‌باشند. به این نوع از پرفشاری خون، ثانویه گفته میشود.
عوامل مختلفی در بروز پرفشاری خون دخیل هستند. وراثت، نقش مهمی در ایجاد پرفشاری خون بازی می‌كند، به طوری كه در بعضی خانواده‌ها این مشكل بیشتر دیده میشود. فشارخون تمایل دارد كه با افزایش سن بیشتر شود، اما این امر عمدتاً به علت تغییر در نحوه زندگی افراد است. بسیاری از مردم وقتی سنشان بیشتر میشود، تحركشان كمتر شده و وزنشان افزایش می‌یابد. كاهش فعالیت و افزایش وزن، دو عاملی هستند كه به بالارفتن فشارخون كمك می‌كنند. به علاوه، در افرادی كه عادت به خوردن غذاهای پرنمك و شور دارند، ‌با افزایش سن، فشارخونشان بالاتر میرود.
نژاد افراد نیز نقش مهمی در بروز پرفشاری خون دارد. مثلاً افراد سیاه‌پوست آفریقایی كه
در كشورهای غربی زندگی می‌كنند، شیوع پرفشاری خون در آنها بیشتر از سفیدپوستان است. فشارخون همیشه در طول شبانه‌روز تغییراتی می‌كند و معمولاً در حین تمرینات ورزشی كه قلب برای تلمبه‌زدن و فرستادن خون به همه نقاط بدن تندتر كار می‌كند، افزایش می‌یابد. با این حال افرادی كه به طور منظم و همیشه ورزش می‌كنند، نسبت به افرادی كه فعالیت ورزشی ندارند، در حالت استراحت فشارخون كمتری دارند. وقتی شما در حالت خواب یا استراحت هستید، فشارخونتان كمتر است. اگر یكبار شما فشارخونتان را اندازه گرفتید و فشارخون بالایی برای شما ثبت شد، هنوز نمی‌توان گفت كه شما مبتلا به پرفشاری خون هستند. حداقل دوبار باید فشارخون شما بالا باشد (یعنی بالای ۱۶۰/۹۰) آن هم حداقل در طی دو ماه، تا بتوان تشخیص داد كه شما دچار پرفشاری خون هستید. به طور ایده‌آل، فشار خون شما باید در حالی كه به آرامی و شل بر روی صندلی نشسته‌اید اندازه گرفته شود. اگر فشارخون شما به طور خطرناكی بالا است یا در موقعیتهای خاصی قرار دارید (مثلاً حامله هستید)، اقدامات اورژانسی ممكن است لازم شود.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران