شریانهای کرونری

شریانهای كرونری از آئورت بیرون می آیند. آئورت، شریان اصلی بدن می باشد كه از بطن چپ، خون را خارج می سازد. شریانهای كرونری از ابتدای آئورت منشاء گرفته و بنابراین اولین شریانهایی هستند كه خون حاوی اكسیژن زیاد را دریافت می دارند. دو شریان كرونری (چپ و راست) نسبتاً كوچك بوده و هركدام فقط ۳ یا ۴ میلیمتر قطر دارند.
این شریانهای كرونری از روی سطح قلب عبور كرده و در پشت قلب به یكدیگر متصل می شوند و تقریباً یك مسیر دایره ای را ایجاد می كنند. وقتی چنین الگویی از رگهای خونی قلب توسط پزشكان قدیم دیده شد، آنها فكر كردند كه این شكل تاج باشد و به همین دلیل كلمه لاتین "شریانهای كرونری" (Coronary) را به آن دادند كه امروزه نیز از این كلمه استفاده می شود.
از آنجائی كه شریانهای كرونری قلب از اهمیت زیادی برخوردار هستند، پزشكان تمام شاخه ها و تغییراتی كه می تواند در افراد مختلف داشته باشد را شناسایی كرده اند. شریان كرونری چپ دارای دو شاخه اصلی می باشد كه به آنها اصطلاحاً "نزولی قدامی" و "شریان سیر كومفلكس" یا چرخشی می گویند و این شریانها نیز به نوبه خود به شاخه های دیگری تقسیم می شوند. این شریانها، باعث خونرسانی به قسمت بیشتر عضله بطن چپ می شوند. بطن چپ دارای عضلات بیشتری نسبت به بطن راست می باشد زیرا وظیفه آن، تلمبه كردن خون به تمام قسمتهای بدن است. شریان كرونری راست، معمولاً كوچكتر بوده و قسمت زیرین قلب و بطن راست را خونرسانی
وی كند. وظیفه بطن راست، تلمبه كردن خون به ریه ها می باشد.
شریانهای كرونری دارای ساختمانی مشابه تمام شریانهای بدن هستند اما فقط در یك چیز با آنها تفاوت دارند كه فقط در زمان بین ضربان های قلب كه قلب در حالت ریلكس قرار دارد، خون در این شریانها جریان می یابد. وقتی عضله قلب منقبض می شود، فشار آن به قدری زیاد می شود كه اجازه عبور خون به عضله قلب را نمی دهد، به همین دلیل قلب دارای شبكه مؤثری از رگهای باریك خونی است كه باعث می شود تمام نیازهای غذایی و اكسیژن رسانی آن را به خوبی انجام دهد. در بیماری كرونری قلب، شریانهای كرونری تنگ و باریك می شوند و عضلات قلب از رسیدن خون و اكسیژن به اندازه كافی محروم می گردند (مانند هنگامی كه یك لوله آب به دلایل مختلفی تنگ شود و نتواند به خوبی آبرسانی كند). در حالت استراحت، ممكن است اشكالی برای فرد ایجاد نشود، اما وقتی كه قلب مجبور باشد كار بیشتری انجام دهد و مثلاً شخص بخواهد چند پله را بالا برود، شریانهای كرونری نمی توانند براساس نیاز اكسیژن این عضلات، به آنها خون و اكسیژن برسانند و در نتیجه شخص در هنگام بالا رفتن از پله دچار درد سینه (آنژین) می گردد. در چنین مواقعی اگر فرد كمی استراحت كند، درد معمولاً از بین خواهد رفت. اگر یك شریان كرونری به علت مسدود شدن آن توسط یك لخته خون، به ططور كامل جلوی خونرسانی اش گرفته شود، قسمتی از عضله قلب كه دیگر خون به آن نمی رسد، خواهد مرد.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران