جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

درمان دارویی


معمولاً در درمان آنژین قلبی، ابتدا از درمان دارویی استفاده می شود. این داروها باعث می شوند كه نیاز عضلات قلب به اكسیژن كمتر شود و یا اینكه باعث افزایش جریان خون عضلات قلب می گردند.
هر نوع درمانی كه پزشك بریا شما تجویز می كند را باید به خوبی عمل نمایید. شما باید به همان میزان دارویی كه پزشك برایتان تجویز می كند را مصرف نمایید كه معمولاً خوردن روزی یك یا دو قرص می باشد. شما همچنین باید در صورت لزوم، تغییراتی در نحوه زندگی تان بدهید. تغییر در نحوه زندگی می تواند به صورت ترك استعمال دخانیات، كم كردن وزن و انجام تمرینات ورزشی بیشتر باشد. در این موارد در قسمتها بعدی كتاب صحبت خواهیم كرد.
نیترات ها
برای بیش از ۱۰۰ سال است كه از انواع مختلف نیتراتها برای درمان آنژین استفاده می شود و شایع ترین دارویی است كه برای تسكین دردهای آنژین قلبی بكار می رود. نیتراتها شامل ایزوسوربایددی نیترات و نیتروگلیسیرین می باشد. تری نیترات گلیسیریل یا نیتروگلیسیرین (یا همان تی ان جی TNG) خیلی سریع از طریق مخاط دهان جذب می شود و به صورت قرصهای كوچك زیرزبانی یا اسپری ساخته شده است. این دارو باعث گشاد شدن شریانهای كرونری قلب می شود و در نتیجه جریان خونی كه به عضلات قلب می رسد را افزایش می دهد.
قرصهای زیر زبانی همچنین باعث گشاد شدن شریانها و وریدهای سراسر بدن می شوند و می توانند منجر به بروز عوارض جانبی مثل سرگیجه و سردرد شوند. اگر شما بعد از مصرف یك قرص زیرزبانی دچار سرگیجه شدید، به مدت چند دقیقه در یك جا بنشینید و یا دراز بكشید. این سرگیجه معمولاً بعد از چند دقیقه بهبود خواهد یافت. سردردی كه اغلب بعد از مصرف قرصهای زیرزبانی ایجاد می گردد به علت گشاد شدن موقتی رگهای مغز می باشد. این سردرد معمولاً یك یا دو دقیقه بعد از مصرف قرصها ایجاد میشود و بعد از مدتی به سرعت بهبود می یابد.
هشدار
اگر بعد از ۱۰ دقیقه كه از مصرف دومین قرص زیر زبانی گذشت، دردسینه بهتر نشد، سریعاً به اورژانس اطلاع دهید.
بیماران اغلب متوجه می گردند كه وقتی سردرد ایجاد می شود، درد سینه شان بهبود می یابد. اثر قرصهای زیر زبانی (تی ان جی TNG) در بیمای كرونری قلب به قدری قابل پیش بینی است كه پزشكان اغلب برای اینكه ببینند كه آیا دردهای سینه واقعاً مربوط به آنژین قلبی است از این دارو استفاده می كنند. در صورتی كه دردهای سینه با مصرف قرصهای زیرزبانی بهبود یافت، می توان فهمید كه این دردها مربوط به آنژین قلبی است اما گاهی اوقات دردهای مربوط به مری نیز با مصرف داروهای زیرزبانی بهبود می یابند كه می توان با این وضعیت اشتباه گرفته شود.
افرادی كه دچار آنژین قلبی هستند باید همیشه قرصهای زیرزبانی را همراه خود داشته باشند تا در مواقع ضروری از آنها استفاده نمایند. همیشه به تاریخ مصرف این قرصها توجه داشته باشید چون قرصهایی كه تاریخ مصرفشان گذشته است، اثری نخواهند داشت. قرصهای زیرزبانی خیلی به سرعت اثر می كنند، بنابراین اگر درد سینه بعد از پنج دقیقه كه از مصرف این قرصها می گذرد بهبود نیافت، ممكن است مشكلات وخیم تری ایجاد شود. پزشك شما احتمالاً به شما توصیه خواهد نمود كه اگر بعد از پنج دقیقه، هیچگونه بهبودی در درد سینه ایجاد نشد، یك بار دیگر از قرصهای زیرزبانی استفاده نمایید.
به غیر از انواع زیرزبانی قرصها نیتروگلیسیرین (TNG)، این دارو به صورت قرصهای جویدنی، پماد، پلاستر و قرصها یا كپسولهای پیوسته رهش نیز ساخته شده است كه برااس نیاز شما، پزشك یكی از انواع آنها را برای شما تجویز خواهد نمود. پلاسترها یا چسبهای پوستی به صورتی ساخته شده اند كه با چسباندن آنها بر روی پوست، داروی نیتروگلیسرین آن كم كم جذب پوست می گردد. این پلاسترها معمولاً حدود ۱۸ ساعت بر روی پوست قرار داده می شود و در هنگام شب، آن را در می آورند.
داروهای بتابلوكر
بتابلوكرها گروهی از داروها هستند كه حدود ۳۰ سال پیش كشف شدند و پیشرفت بزرگی در درمان آنژین قلبی ایجاد كردند. به این گروه از داروها بدین جهت بتابلوكر گفته می شود كه آنها باعث بلوك یا جلوگیری از اثرات هورمون
آدرنالین بر روی گیرنده های بتای قلب، ریه ها و رگهای خونی می گردند. اثر آنها عبارتست از: كاهش تعداد ضربانهای قلب و پایین آوردن فشار خون (بویژه در هنگام فعالیت و تمرین). بیمارانی كه از این داروها مصرف می كنند متوجه می شوند كه بیشتر از قبل می توانند راه رفته و فعالیت نمایند و كمتر نیاز به استفاده از داروهای زیرزبانی پیدا می كنند. گاهی اوقات افراد فكر می كنند كه آنژین قلبی آنها به طور كلی خوب شده است، در حالیكه اگر آنها فعالیت و تمرینات سخت تری انجام دهند، ممكن است این دردها دوباره ایجاد گردند. متأسفانه، داروهای بتابلوكر برای همه افراد به یك اندازه مناسب نمی باشد. این داروها را نمی توان به بیمارانی كه بر برونشیت یا آسم مبتلا هستند تجویز نمود زیرا باعث اشكال بیشتر در تنفس آنها می شود. سایر عوارض داروهای بتابلوكر عبارتند از: سردشدن دستها و پاها، درد گرفتن عضلات پاها در هنگام راه رفتن، خستگی و گاهی اوقات ناتوانی جنسی.
انواع مختلفی از داروهای بتابلوكر ساخته شده است كه معروف ترین آنها عبارتست از: آتنولول، پروپرانولول و آلپرنولول.
داروهای مسدود كننده كانال كلسیم
داروهای مسدود كننده كانال كلسیم از ورود یونهای كلسیم به داخل سلول از طریق كانالهای آهسته غشاهای سلولی فعالی جلوگیری می كند. این گروه از داروها حدود ۲۰ سال است كه از كشف آنها می گذرد. عمل آنها تقریباً مشابه نیتراتها می باشد و با گشاد كردن شریانهای كرونری باعث افزایش خونرسانی به عضلات قلب می شوند. این داروها همانند داروهای بتابلوكر باعث می شوند كه بیمار بتواند فعالیت و تمرینات ورزشی بیشتری قبل از اینكه دچار درد سینه شود انجام دهد اما موجب كاهش ضربان قلب نمی گردند. از آنجایی كه این داروها، اثر خود را به روش دیگری بر روی قلب اعمال می كنند، می توان از آنها همراه با داروهای بتابلوكر و یا نیتراتها استفاده نمود. شایع ترین عوارض جنبی داروهای مسدود كننده كانال كلسیمی، همانند نیتراتها عبارتست از بروز سردرد و سرگیجه. این داروها همچنین می توانند باعث تورم مچ پاها و ایجاد یبوست نیز بشوند. معروف ترین داروهای مسدود كننده كانال كلسیم عبارتند از: نیفدیپین (آدالات)، دیلتیازم، وراپامیل، نیمودیپین، آملوپیدین، فلودیپین و نیزولدیپین.
آسپرین
هركسی كه با آنژین قلبی مبتلا است باید از آسپرین استفاده نماید اما به شرزی كه آسپرین باعث ناراحتی معده وی نشود. آسپرین باعث رقیق شدن خون می گردد و در نتیجه خون به آسانی لخته نمی شود. در افرادی كه به آنژین قلبی دچار هستند، خطر ایجاد لخته خون در شریانهای تنگ و باریك شده كرونری وجود دارد كه در چنین مواقعی منجر به سكته قلبی می شود. آسپرین با كم كردن خطر تشكیل لخته، خطر ایجاد سكته قلبی را نیز كاهش می دهد. مقدار آسپرین مورد نیاز برای اینكه از فواید آن استفاده نماییم، فقط ۷۵ میلی گرم در روز می باشد (یعنی یك چهارم یك قرص آسپرین)، كه با چنین مقادیر كمی، معمولاً عوارض جانبی آن به ندرت دیده می شود. با این حال افرادی هستند كه حتی با مصرف مقادیر كم آسپرین نیز دچار آلرژی یا حساسیت می شوند (اغلب افراد مبتلا به آسم) یا اینكه به ناراحتی های گوارشی مبتلا می گردند. بنابراین چنین افرادی نباید از آسپرین استفاده نمایند. یك داروی جدید به نام "كلوپیدوگرل" (Clopidogrel) می تواند در چنین مواردی جایگزین آسپرین شود.
سایر داروها
داروهای دیگری نیز برای درمان آنژین ساخته شده اند و پزشك شما ممكن است از آنها برایتان تجویز نماید، خواه به علت اینكه داروهایی كه قبلاً برای شما تجویز شده، دارای اثر مناسبی نبوده و یا اینكه دارای عوارض جانبی بوده است.
یكی از این داروهای جدید، نیكوراندیل (Nicorandil) می باشد كه اثر آن مشابه نیتراتها و داروهای مسدود كننده كانال كلسیم می باشد و باعث گشاد شدن شریانهای كرونری قلب می شود. با این حال این داروها اثر خود را به روش دیگری اعمال می كنند و ممكن است در مواردی كه نیتراتها به خوبی اثر نمی كنند از آنها استفاده شود. در بعضی مواقع ممكن است برای شما داروی "وارفارین" تجویز شود كه باعث رقیق كردن خوب، حتی خیلی بیشتر از آسپرین می گردد. وارفارین می تواند همانند آسپرین باعث كاهش خطر بروز سكته قلبی شود.
منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران


همچنین مشاهده کنید