بیهوشی

انواع بیهوشی
آنستزیست (( متخصص بیهوشی ))
بیهوشی عمومی
درحین بیهوشی عمومی :
مونیتورینگ (( کنترل وضعیت )) شما
بیدار شدن
عوارض جانبی
بیهوشی منطقه ای
بی حسی نخاعی
بی حسی اپیدورال :
بیحسی موضعی
واژه آنستزی یا بیهوشی از یک کلمه یونانی به معنی فقدان یا کاهش احساس گرفته شده است. بیهوشی یکی از پیشرتهای مهم علم پزشکی نوین است.چراکه پروسه های بسیار پیچیده ای را در جراحی ممکن ساختهکه در این حالت جراح میتواند به راحتی کارهای لازم را برای بیمار انجام دهد ، درحالیکه بیمار کاملاً ارام و در خوابی عمیق به سر میبرد.

انواع بیهوشی :
سه نوع اصلی بیهوشی وجود دارد :
بیهوشی عمومی ، که در این حالت شخص به خواب عمیق برده میشود.و متخصص بیهوشی بیمار را مادام که اعمال جراحی یاهرنوع عمل پزشکی دیگر که در حال انجام است را درخواب نگاه میدارد.روش بیهوشی منطقه ای که دراین حالت ناحیه ای از بدن که قرار است عمل در آن قسمت انجام شود بی حس میشود.روش بی حسی موضعی : بی حس کردن یک ناحیه محدود و کوچک را گویند.اغلب ترکیبی از این روشها به منظور کاهش میزان داروهای مورد نیاز برای اطمینان از یک بیهوشی موفقیت آمیز و یک بهبودی سریع استفاده میشود.

آنستزیست (( متخصص بیهوشی )) :
آنشتزیشت ها پزشکانی هستند که در زمینه بیهوشی تخصص پیدا کرده اند.آنها همچنین در مراقبتهای ویژه پزشکی و تکنیکهای برطرف سازی درد مهارت داشنه و مسئول کنترل درد و بیهوشی برای زنان درحال زایمان میباشند. اکرچه بهترین وظیفه یک متخصص بیهوشی در آماده سازی بیماران در بیمارستان جهت جراحی و سپس کنترل وضعیت آنان در طی عمل می باشد .

بیهوشی عمومی :
پیشرفتهای جدید در زمینه داروهای مطمئن و بیخطر بیهوشی و همچنین وسائل و دستگاه های پیچیده برای مانیتورینگ بیمار در حین عمل و بعد ازان ، بیهوشی مدرن را مطمئن و بی خطر کرده است . هرساله چندین بیهوشی میلیون بیهوشی عمومی در انگلستان بطور موفقیت آمیز انجام میشود . یک مطالعه جدید تعداد مرگ در اثر بیهوشی عمومی را پنح در میلیون برآورد میکند.

درحین بیهوشی عمومی :
متخصص بیهوشی مسئول آسایش و راحتی و اطمینان بخشیدن به بیمار جهت حفظ سلامت او میباشد.او انواع و اقسام داروها با اثرات متفاوت با هدف کلی اطمینان از اینکه بیمار بطور کامل بیهوش است را تجویز میکند . بیمار نه خاطره ای از عمل خواهد داشت و نه درد و رنجی از زخمهای ایجاد شده در حین عمل را حس خواهد کرد. بیهوشی اغلب با تزریق یک داروی بیهوشی از طریق وریدهای پشت دست یا قسمت جلو آرنج شروع میشود. در عرض چند ثانیه این تزریق باعث میشود که بیمار به آرامی و خیلی سریع به خواب برود. این لحظه را لحظه القاء بیهوشی یا (( اینداکشن )) میگویند . از طریق استنشاق گازهای بیهوشی واز طریق ماسک نیزمیتوان القای بیهوشی را انجام داد. برای ادامه بیهوشی تا زمان اتمام عمل جراحی ، متخصص بیهوشی مخلوطی از اکسیژن و گازهای بیهوشی را از طریق تنفس به بیمار میرساند. با این روش بیمار در سرتاسر عمل بیهوش باقی مانده و هیچ چیزی را در تمام طول عمل به خاطر نخواهد داشت . و این قسمت از بیهوشی را نگهداری یا (( maintenance)) میگویند . گاهی آوقات نیاز به داروهای شل کننده عضلانی وجود دارد .این دارو ها به جراح اجازه میدهند که عمل جراحی را به راحتی همراه با شلی کامل عضلات انجام دهند. زمانیکه شل کننده عضلانی بکار میرود ، عضلات مسئول عمل تنفس نیز شل شده و تنفس بیمار از کار می افتد ، در این زمان است که متخصص بیهوشی مسئول کنترل تنفس بیمار بوده و ادامه تنفس اورا کنترل میکند . برای انجام این عمل یک لوله پلاستیکی در داخل تراشه (( نای)) بیمار قرار داده شده و یک دستگاه تنفس مصنوعی که (( ونتیلاتور )) نامیده میشود عمل دم و باز دم را با ریتم معین و منظمی که ازقبل تعیین میشود انجام خواهد داد بیهوشی عمومی میتواند با رفلکس سرفه (( که در حالت طبیعی از ورود اجسام خارجی به داخل راه های هوائی جلوگیری میکند ویا باعث خروج اجسام خارجی وارد شده در راه های هوائی میشود )) تداخل نماید. دربیهوشی این رفلکس تحت تاثیر قرار میگیرد و ترشحات معده از طریق مری به حلق رانده شده و بداخل ریه میروند ، که این ترشحات میتواند صدمات جبران ناپذیری را به نسح ریه وارد نماید . به همین علت است که به بیمار گفته می شود از لا اقل شش ساعت قبل از عمل (( بیهوشی )) چیزی نخورده و نیا شامد.متخصص بیهوشی همچنین از مسکنهای قوی (( ترکیبات مرفین)) برای کنترل درد در حین و بعد از عمل استفاده مینماید .

مونیتورینگ (( کنترل وضعیت )) شما
متخصص بیهوشی با دستگاهها و وسائل مدرن میتواند وضعیت شمارا در سرتاسر عمل کنترل نماید . به عنوان مثال ، تعداد ضران قلب ، فشارخون ، تعداد تنفس در دقیقه ، درجه حرارت بدن ، میزان اکسیژن خون و همچنین فعالیت الکتریکی قلب بطور دائم اندازه گیری می شود. همچنین امکاه اندازه گیری گازهای تنفسی چه در همگام دم و چه در هنگام بازدم وجود دارد.این کنترل به اطمینان و آگاهی ما از تعادل دقیق (( اسید و باز )) خون و میزان دقیق گازهای بیهوشی کمک میکند .

بیدار شدن :
زمانیکه استنشاق گازهای بیهوشی متوقف میشوند ، بیمار سریعاً شروع به بیدار شدن و بازگشت کامل میکند . یک دارو برای از بین بردن اثرات داروهای شل کننده عظلانی استفاده میشود ، به استثناء اعمال جراحی بزرگ (مثل جراحی قلب باز) بدنبال تمام اعمال جراحی بیمار قادر خواهد بود بعداز اتمام عمل بطور طبیعی تنفس کند .

عوارض جانبی :
اکثر افراد بدنبال بیهوشی عمومی هیچ مشکلی ندارند ، در حقیقت اغلب اعمال جراحی در حال حاضر بصورت سرپائی انجام میشوند(day care) بدون بستری شدن شبانه در بیمارستان یا مراکز جراحی محدود. عوارض جدی بیهوشی بسیار نادر میباشند ، گرچه برخی افراد عوارض جانبی گذرا و ناچیزی را تجربه میکنند . این عوارض وابسته به تعدادی از فاکتورها شامل سلامتی عمومی افراد و همچنین نوع و مدت عمل جراحی میباشند . خواب آلودگی عارضه ای نسبتاً شایع میباشد که سریع از بین میرود ، خصوصاً که مدت عمل کوتاه باشد . درد عارضه شایع دیگری است که با تزریق داروهای ضد درد از بین میرود . تهوع و استفراق عارضه دیگر بیهوشی عمومی است که با استفاده از داروهای بیهوشی جدید به مقدار زیاد کم شده است . و در صورت بروز این عارضه که بیشتر یه علت داروهای ضد درد ایجاد میشود ، داروهای ضد تهوع و استفراق میتواند موثر واقع شود.

بیهوشی منطقه ای :
این روش همیشه مورد نیاز و مقتضی نمیباشد ، بر حسب نوع عمل ، متخصص بیهوشی میتواند از تکنیکهائی استفاده کند که قسمتهای خاصی از بدن را بطور کامل بی حس میکند .بیحسی منطقه ای بطور فزاینده ای کراراً برای جلوگیری از عوارض جانبی احتمالی بیهوشی عمومی استفاده میشود. این روشها همچنین درافرادی که بسیار اسیب پذیر هستند (( برا اینکه تحت بیهوشی عمومی قرار گیرند )) میتوانند کمک کننده باشند . در بیهوشی منطقه ای مقداری از داروی بی حسی نزدیک به اعصابی که منطقه مورد نظر را عصب میدهد تزریق میکنند ، بی حسی بطور موقت از فرستاده سیگنال از اعصاب به مغز که درد را ثبت میکند جلوگیری میکند بطوریکه قسمتی از بدن بطور کلی به دردغیر احساس میشود .

بی حسی نخاعی :
بی حسی یا بیهوشی نخاعی یکی از شایعترین انواع بیهوشی منطقه ای میباشد ، این روش مستلزم تزریق ماده بیحسی به داخل مایعی که اطراف اعصاب قسمت تحتانی نخاع را احاطه کرده میباشد و برای اعمال جراحی در زیر کمر ویا ناحیه لگن استفاده می شود . بیمار بطور کامل از قسمت کمر به پائین برای مدت دوساعت بی حس میشود (( این زمان بسته به داروی بیحسی که استفاده می شود فرق میکند ))

بی حسی اپیدورال :
اپیدورال با تکنیک مشابه به بیحسی نخاعی مورد استفاده قرار میگیرد . با یک کانول پلاستیکی باریک که در یک موقعیت نزدیک به اعصاب در پشت قرار داده میشود ، این بدان معنی است که متخصص بیهوشی میتواند دوزهای مکرر داروی بیحسی ویا داروهای ضد دردرا در زمانهای مختلف درداخل کانال اپدورال تزریق کند این روش برای اعمال جراحی طولانی تر مورد استفاده قرار میگیرد.با توانائی افزایش میزان دارو تاجائیکه مورد نیاز میباشد متخصص بیهوشی میتواند یک دوز کلی از دارو را بدهد بطوریکه درد بدون فقدان کامل حس کنترل شوذ.از آنجا که کانول تا چند روز میتواند در کانال باقی تماند روش اپیدورال میتواند برای برطرف کردن درد بعد از عمل و برای زایمان بدون درد مورداستفاده قرار گیرد .تکنیکهای مشابه برای بیحس کردن سایر قسمتهای بدن استفاده میشود ، به عنوان مثال بازو ................. با یک تزیرق به داخل قسمت فوقانی بازو یا زیر بغل بیحس میشود که اجازه میدهد ضایعات این قسمت درمان شوند.

بیحسی موضعی :
برای جراحی هائی که در قسمت کوچکی از بدن به اسانی امکان تزریق ماده بیحسی موضعی در محل جراحی وجود دارد ، این تکنیک اغلب توسط جراح و یا پزشک عمومی در واحدهای جراحی کوچک انجام میشود و اغلب تنها برای اعمال جراحی ساده و کوتاه همانند بخیه زدن زخم و یا خارج کردن خال مورد استفاده دارد .÷

منبع : روزنامه جوان